Proverbios 13 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Proverbios 13:1-25

1El hijo sabio atiende a la corrección de su padre,

pero el insolente no hace caso a la reprensión.

2Quien habla el bien, del bien se nutre,

pero el infiel padece hambre de violencia.

3El que refrena su lengua protege su vida,

pero el ligero de labios provoca su ruina.

4El perezoso codicia y no satisface sus anhelos;

el diligente prospera en todo lo que anhela.

5El justo aborrece la mentira;

el malvado acarrea vergüenza y deshonra.

6La justicia protege al que anda en integridad,

pero la maldad arruina al pecador.

7Hay quien pretende ser rico y no tiene nada;

hay quien parece ser pobre y todo lo tiene.

8Con su riqueza el rico pone a salvo su vida,

pero al pobre no hay quien lo reprenda.

9La luz de los justos brilla radiante,

pero los malvados son como lámpara apagada.

10El orgullo solo genera contiendas,

pero la sabiduría está con quienes oyen consejos.

11El dinero mal habido pronto se acaba;

quien ahorra, poco a poco se enriquece.

12La esperanza que se demora aflige al corazón;

el deseo cumplido es un árbol de vida.

13Quien se burla de la instrucción tendrá su merecido;

quien respeta el mandamiento tendrá su recompensa.

14La enseñanza de los sabios es fuente de vida

y libera de los lazos de la muerte.

15El buen juicio redunda en aprecio,

pero el camino del infiel lo lleva a su destrucción.13:15 Según la LXX y Siríaca; el significado de la frase en el texto hebreo es incierto.

16El prudente actúa con cordura,

pero el necio se jacta de su necedad.

17El mensajero malvado se mete en problemas;

el enviado confiable trae sanidad.

18El que desprecia la disciplina sufre pobreza y deshonra;

el que atiende la corrección recibe grandes honores.

19El deseo cumplido endulza el alma,

pero el necio detesta alejarse del mal.

20El que con sabios anda, sabio se vuelve;

el que con necios se junta, saldrá mal parado.

21Al pecador lo persigue el mal

y al justo lo recompensa el bien.

22El hombre de bien deja herencia a sus nietos;

las riquezas del pecador se quedan para los justos.

23En el campo del pobre hay abundante comida,

pero esta se pierde donde hay injusticia.

24No corregir al hijo es no quererlo;

amarlo es disciplinarlo a tiempo.

25El justo come hasta quedar saciado,

pero el malvado se queda con hambre.

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 13:1-25

1Ang maalamon nga anak mamati sa pagtul-id sa iyang amahan sa iyang pamatasan, apan ang anak nga bugalbugalon dili mamati kon badlongon.

2Ang tawo nga maayo ang ipanulti makadawat ug maayo nga balos, apan ang maluibon panimaslan.

3Ang magbantay sa iyang sinultihan nagapanalipod sa iyang kinabuhi, apan ang magpataka ug sulti malaglag.

4Kon tapolan ang usa ka tawo, bisan unsa pay iyang pangandoyon dili gayod niya maangkon, apan kon kugihan siya, maangkon niya ang labaw pa sa iyang gipangandoy.

5Ang tawong matarong dili gustog bakak, apan ang tawong daotan makauulaw ug binuhatan.

6Ang tawong dili salawayon malikay sa kadaot tungod sa iyang matarong nga pagkinabuhi, apan ang tawong makasasala malaglag tungod sa iyang kadaotan.

7May mga tawo nga magpakaaron-ingnong adunahan, apan kabos diay. Ug may mga tawo usab nga magpakaaron-ingnong kabos, apan adunahan diay.

8Ang adunahan mobayad aron matubos ang iyang kinabuhi gikan sa mga manghulga kaniya, apan ang kabos, walay manghulga kaniya.

9Ang kinabuhi sa tawong matarong sama sa suga nga hayag kaayo, apan ang kinabuhi sa tawong daotan sama sa suga nga napalong.

10Sa sobrang garbo, may mga tawo nga dili maminaw ug tambag, ug mao kini ang hinungdan sa kagubot. Kon gusto sila magmaalamon kinahanglan maminaw sila ug tambag.

11Ang bahandi nga nakuha sa daotang paagi dali rang mahanaw, apan ang bahandi nga gihagoan mosamot kadaghan.

12Ang pangandoy sa tawo nga wala matuman makapaluya, apan ang pangandoy nga natuman makapaabtik ug makahatag ug kalipay sa kinabuhi.13:12 makapaabtik… kinabuhi: sa literal, kahoy nga nagahatag ug kinabuhi.

13Mag-antos ang tawong nagasalikway sa mga gitudlo ug gipatuman kaniya, apan ang tawong nagatuman niini may kaayohan nga mapaabot.

14Ang pagtudlo sa mga maalamon makaayo ug mopalugway sa imong kinabuhi,13:14 makaayo… kinabuhi: sa literal, tuboran nga nagahatag ug kinabuhi. ug makapalikay kanimo sa kamatayon.

15Ginatahod ang tawo nga may maayong panabot. Ang tikasan nagapaingon sa kalaglagan.

16Ang tawong may panabot motimbang-timbang una sa iyang angayng buhaton, apan ang buang-buang mopasundayag pa gayod hinuon sa iyang kabuang.

17Ang daotan nga mensahero magpagubot sa mga tawo, apan ang masaligan nga mensahero mopalig-on sa relasyon.

18Ang tawo nga dili magpabadlong mapobre ug maulawan, apan ang modawat sa mga pagbadlong pasidunggan.

19Pagkanindot sa bation sa tawo kon matuman ang iyang gipangandoy; mao kana nga ang mga buang-buang dili gayod moundang sa paghimog daotan.

20Kon makig-uban ka sa mga maalamon, mahimo ka usab nga maalamon, apan kon makig-uban ka sa mga buang-buang, mag-antos ka.

21Moabot ang kalaglagan sa mga makasasala bisan asa pa sila paingon, apan ang mga matarong balosan ug kaayo.

22Ang bahandi sa maayo nga tawo mapanunod sa iyang mga apo, apan ang bahandi sa makasasala mapanag-iya sa mga matarong.

23Bisan dakog abot ang yuta sa mga kabos, dili sila makapahimulos niini tungod sa dili matarong nga binuhatan sa uban.

24Kon dili mo disiplinahon ang imong anak, wala ka mahigugma kaniya. Busa kon gihigugma mo ang imong anak, tul-ira ang iyang pamatasan.

25Ang mga matarong mabusog gayod, apan ang mga daotan magutman.