Proverbios 12 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Proverbios 12:1-28

1El que ama la disciplina ama el conocimiento,

pero el que la aborrece es un necio.

2El hombre bueno recibe el favor del Señor,

pero el intrigante recibe su condena.

3Nadie puede afirmarse por medio de la maldad;

solo queda firme la raíz de los justos.

4La mujer ejemplar12:4 ejemplar. Alt. fuerte; véase 31:10-31. es corona de su esposo;

la desvergonzada corroe los huesos.

5En los planes del justo hay justicia,

pero en los consejos del malvado hay engaño.

6Las palabras del malvado son insidias de muerte,

pero la boca de los justos los pone a salvo.

7Los malvados se derrumban y dejan de existir,

pero las familias de los justos permanecen.

8Al hombre se le alaba según su sabiduría,

pero al de malos pensamientos12:8 de malos pensamientos. Lit. de mal corazón. En la Biblia, corazón se usa para designar el asiento de las emociones, pensamientos y voluntad, es decir, el proceso de toma de decisiones del ser humano. se le desprecia.

9Vale más un despreciado con criado

que un vanaglorioso sin pan.

10El justo atiende a las necesidades de su bestia,

pero el malvado es cruel.

11El que trabaja su tierra tendrá abundante comida,

pero el que sueña despierto12:11 el que sueña despierto. Lit. el que persigue lo vacío; también en 28:19. es falto de juicio.

12El codicioso anhela el botín de los perversos;

pero la raíz de los justos da fruto.

13En el pecado de sus labios se enreda el malvado,

pero el justo sale del aprieto.

14Cada uno se sacia del buen fruto de sus labios

y de la obra de sus manos recibe su recompensa.

15Al necio le parece bien lo que emprende,

pero el sabio escucha el consejo.

16El necio muestra enseguida su enojo,

pero el prudente pasa por alto el insulto.

17El testigo veraz declara lo que es justo,

pero el testigo falso engaña.

18El charlatán hiere con la lengua como con una espada,

pero la lengua del sabio brinda sanidad.

19Los labios sinceros permanecen para siempre,

pero la lengua mentirosa dura solo un instante.

20En los que planean el mal habita el engaño,

pero hay gozo para los que promueven la paz.

21Al justo no le sobrevendrá ningún daño,

pero al malvado lo cubrirá la desgracia.

22El Señor aborrece a los de labios mentirosos,

pero se complace en los que actúan con lealtad.

23El hombre prudente no muestra lo que sabe,

pero del corazón de los necios brota necedad.

24El de manos diligentes gobernará;

pero el perezoso será subyugado.

25La angustia abate el corazón del hombre,

pero una palabra amable lo alegra.

26El justo es guía de su prójimo,12:26 Texto de difícil traducción.

pero el camino del malvado lo hace errar.

27El perezoso no pone a asar lo que ha cazado,12:27 no … cazado. Texto de difícil traducción.

pero el diligente ya posee una gran riqueza.

28En el camino de la justicia se halla la vida;

por ese camino se evita la muerte.

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 12:1-28

1Ang tawo nga modawat ug pagtul-id sa iyang pamatasan gustong magmaalamon, apan hungog ang tawong dili gustong badlongon.

2Kahimut-an sa Ginoo ang maayong tawo, apan silotan niya ang manglingla.

3Ang tawong daotan ug binuhatan walay kalig-on; apan ang matarong dili matarog, sama sa kahoy nga lawom ug gamot.

4Ang maayo nga asawa garbo ug kalipay sa iyang bana, apan ang makauulaw nga asawa sama sa sakit nga mokutkot sa kabukogan sa iyang bana.

5Ang mga ginahunahuna sa mga tawong matarong ensakto; ang ginatambag sa tawong daotan malimbongon.

6Makamatay ang mga pulong sa mga daotan, apan ang mga pulong sa mga matarong makaluwas.

7Laglagon ang mga daotan ug mahanaw sila, apan ang mga matarong ug ang ilang mga kaliwat magpabilin.

8Ginapasidunggan ang tawong maalamon, apan ginatamay ang tawong baliko ug utok.

9Mas maayo pa ang tawo nga dili inila apan adunay sulugoon kaysa tawo nga nagapakaaron-ingnon nga dungganon apan wala diay gikaon.

10Ang tawong matarong moatiman ug maayo sa iyang mga mananap, apan ang tawong daotan bangis ug walay kalooy sa iyang mga mananap.

11Ang kugihan nga mag-uuma may abunda nga pagkaon, apan ang walay pagsabot mag-usik-usik sa iyang panahon sa walay kapuslanan.

12Ang gusto sa mga daotan mao ang kanunay nga paghimo ug daotan, mao kana nga dili gayod sila molig-on, apan ang mga matarong molig-on sama sa kahoy nga lawom ang gamot.12:12 Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto.

13Ang daotang mga pulong sa tawong daotan maoy maghatod kaniya sa kagubot, apan ang matarong maglikay sa gubot.

14May ganti ang maayo natong mga pulong ug binuhatan.

15Ang tawong buang-buang naghunahuna nga husto siya kanunay, apan ang tawong maalamon mamati ug tambag.

16Masuko dayon ang tawong buang-buang kon insultohon, apan ang tawong maalamon dili magtagad sa mga pagpanginsulto kaniya.

17Ang kasaligan nga saksi nagasugilon sa tinuod, apan dili masaligan ang bakakon.

18Ang mga pulong nga wala hunahunaa sa dili pa ibungat nahisama sa espada nga makapasakit sa pagbati, apan ang mga pulong nga gibalansi kon maayo ba o dili makapahupay.

19Ang kamatuoran maoy molungtad, apan ang bakak sa kalit lang mahanaw.

20Panglimbong ang sulod sa kasingkasing sa tawong nagplanog daotan, apan kalipay ang bation sa tawong nagaplanog kaayohan.

21Walay daotang mahitabo sa mga matarong, apan daghang daotang mahitabo ngadto sa mga daotan.

22Ngil-aran ang Ginoo sa mga bakakon, apan kalipay niya ang mga matinud-anon.

23Ang maalamon nga tawo dili magpasigarbo sa iyang nahibaloan, apan ipakita gayod sa tawong buang-buang ang iyang kabuang.

24Ang kugihan nga tawo makaangkon ug taas nga katungdanan, apan ang tapolan mubo rag posisyon.12:24 mubo rag posisyon: sa literal, mahimo lang nga ulipon.

25Ang kabalaka makakuha sa kalipay sa tawo; ang maayo nga mga pulong makapalipay kaniya.

26Ang tawong matarong makagiya sa iyang higala, apan ang tawong daotan makapahisalaag.

27Ang tawong tapolan dili makakab-ot sa iyang gipangandoy, apan ang tawong kugihan maadunahan.

28Kon magkinabuhi kang matarong, padayon kang mabuhi, ug maluwas ka sa kamatayon.