Segundo discurso de Bildad
1Respondió entonces Bildad de Súah:
2«¿Cuándo pondrás fin a tanta palabrería?
Entra en razón y entonces hablaremos.
3¿Por qué nos tratas como si fuéramos bestias?
¿Por qué nos consideras unos tontos?
4Tú, que tu enojo te desgarra,
¿crees que por ti quedará desierta la tierra
y que las piedras se moverán de su lugar?
5»La lámpara del malvado se apagará;
la llama de su fuego dejará de arder.
6Languidece la luz de su morada;
la lámpara que lo alumbra se apagará.
7El vigor de sus pasos se irá debilitando;
sus propios planes lo derribarán.
8Sus pies lo harán caer en una trampa
y entre sus redes quedará atrapado.
9Quedará sujeto por los tobillos;
quedará atrapado por completo.
10Un lazo le espera escondido en el suelo;
una trampa está tendida a su paso.
11El terror lo asalta por doquier
y anda tras sus pasos.
12La calamidad lo acosa sin descanso;
el desastre no lo deja un solo instante.
13Carcome el cuerpo;
la muerte devora sus miembros.18:13 la muerte … sus miembros. Lit. devora sus miembros el primogénito de la muerte.
14Lejos de la seguridad de su morada,
marcha ahora hacia el rey de los terrores.
15El fuego se ha apoderado de su vivienda;18:15 El fuego … vivienda. Alt. En su vivienda, de lo suyo nada queda.
hay azufre ardiente esparcido en su morada.
16En el tronco, sus raíces se han secado;
en la copa, sus ramas se marchitan.
17Borrada de la tierra ha sido su memoria;
de su fama nada queda en el país.
18De la luz es lanzado a las tinieblas;
ha sido expulsado de este mundo.
19No tiene entre su pueblo hijos ni descendientes;
nadie le sobrevive donde él habitó.
20Del oriente al occidente
los pueblos se asombran de su ruina
y se estremecen de terror.
21Así es la morada del malvado,
el lugar del que no conoce a Dios».
Nagsalita si Bildad
1Pagkatapos, sumagot si Bildad na taga-Shua,
2“Job, hanggang kailan ka ba magsasalita ng ganyan? Ayusin mo ang sinasabi mo at saka kami makikipag-usap sa iyo. 3Ang tingin mo ba sa amin ay para kaming mga hayop na hindi nakakaunawa? 4Sinasaktan mo lang ang sarili mo dahil sa galit mo. Ang akala mo baʼy dahil lang sa iyo, pababayaan na ng Dios ang mundo o ililipat niya ang mga bato mula sa kinaroroonan nila?
5“Sa totoo lang, ang taong masama ay tiyak na mamamatay. Ang tulad niyaʼy ilaw na hindi na magbibigay ng liwanag. 6Magdidilim sa kinaroroonan niya, dahil mamamatay ang ilawang malapit sa kanya. 7Noon ay may katatagan siya pero ngayon ay bumabagsak. Ang sarili niyang plano ang siya ring sisira sa kanya. 8Siya mismo ang lumakad papunta sa bitag at nahuli siya. 9Hindi na maalis doon ang mga paa niya. 10Inilagay ang bitag sa dinadaanan niya, at tinabunan ng lupa. 11Napapaligiran siya ng mga bagay na kinatatakutan niya at para bang hinahabol siya ng mga ito saanman siya pumunta. 12Dahil sa pagkagutom, unti-unting nababawasan ang lakas niya. At ang kapahamakan ay nakahanda para ipahamak siya. 13Ang balat niyaʼy sinisira ng nakakamatay na sakit at nabubulok ang kanyang mga paaʼt kamay. 14Pinaalis siya sa tahanang kanlungan niya at dinala sa harap ng nakakatakot na hari. 15Mawawala ang tirahan ng masama dahil masusunog iyon sa nagniningas na asupre. 16Ang katulad niyaʼy isang punongkahoy na natuyo ang mga ugat at mga sanga. 17Makakalimutan siya ng lahat dito sa daigdig at wala nang makakaalala pa sa kanya. 18Palalayasin siya mula rito sa maliwanag na daigdig patungo sa madilim na lugar ng mga patay. 19Wala siyang magiging anak o apo at walang matitirang buhay sa pamilya18:19 pamilya: o, bayan. niya. 20Ang mga tao sa saanmang lugar18:20 sa saanmang lugar: sa literal, sa silangan at sa kanluran. ay magtataka at matatakot sa mga nangyayari sa kanya. 21Ganyan nga ang sasapitin ng taong masama na hindi kumikilala sa Dios.”
