El verdadero ayuno
1«¡Grita con toda tu fuerza, no te reprimas!
Alza tu voz como trompeta.
Denúnciale a mi pueblo sus rebeldías;
sus pecados, a los descendientes de Jacob.
2Porque día tras día me buscan
y desean conocer mis caminos,
como si fueran una nación que practicara la justicia,
como si no hubieran abandonado mis mandamientos.
Me piden decisiones justas,
desean acercarse a mí
3y hasta me reclaman:
“¿Para qué ayunamos, si no lo tomas en cuenta?
¿Para qué nos afligimos, si tú no lo notas?”.
»Pero el día en que ustedes ayunan,
hacen lo que desean y explotan a sus obreros.
4Ustedes solo ayunan para pelear, reñir,
y darse puñetazos a mansalva.
Si quieren que el cielo atienda sus ruegos,
¡ayunen, pero no como ahora lo hacen!
5¿Acaso el ayuno que he escogido
es solo un día para que el hombre se mortifique?
¿Y solo para que incline la cabeza como un junco,
se ponga ropa de luto y se cubra de ceniza?
¿A eso llaman ustedes día de ayuno
y el día aceptable al Señor?
6»El ayuno que he escogido,
¿no es más bien romper las cadenas de injusticia
y desatar las correas del yugo,
poner en libertad a los oprimidos
y romper toda atadura?
7¿No es acaso el ayuno compartir tu pan con el hambriento
y dar refugio a los pobres sin techo,
vestir al desnudo
y no dar la espalda a los tuyos?
8Si así procedes, tu luz despuntará como la aurora,
y al instante llegará tu sanidad;
tu justicia te abrirá el camino,
y la gloria del Señor te seguirá.
9Llamarás y el Señor responderá;
pedirás ayuda y él dirá: “¡Aquí estoy!”.
»Si desechas el yugo de opresión,
el dedo acusador y la lengua maliciosa,
10si te dedicas a ayudar a los hambrientos
y a saciar la necesidad del desvalido,
entonces brillará tu luz en las tinieblas
y como el mediodía será tu noche.
11El Señor te guiará siempre;
te saciará en tierras resecas
y fortalecerá tus huesos.
Serás como jardín bien regado,
como manantial cuyas aguas no se agotan.
12Tu pueblo reconstruirá las ruinas antiguas
y levantará los cimientos de antaño;
serás llamado “reparador de muros derruidos”,
“restaurador de calles transitables”.
13»Si dejas de profanar el sábado
y no haces lo que deseas en mi día santo;
si llamas al sábado “delicia”
y al día santo del Señor, “honorable”;
si te abstienes de profanarlo
y lo honras no haciendo negocios
ni profiriendo palabras inútiles,
14entonces hallarás tu gozo en el Señor;
sobre las cumbres de la tierra te haré cabalgar
y haré que te deleites en la herencia de tu padre Jacob».
El Señor mismo lo ha dicho.
Ang Tinuoray nga Pagpuasa
1Miingon ang Ginoo, “Singgit kamog kusog, sama kakusog sa budyong! Ayaw ninyo kinig pugngi! Ipahibalo sa akong katawhan nga mga kaliwat ni Jacob ang ilang mga sala ug mga kalapasan. 2Nagadangop sila kanako adlaw-adlaw, ug nagpakita nga gusto gayod silang masayod sa akong mga pamaagi. Kon tan-awon morag matarong sila nga nasod ug wala mosalikway sa akong mga sugo. Gipakita nila nga gusto gayod nilang moduol kanako ug mangayog matarong nga paghukom. 3Miingon pa sila, ‘Nagpuasa kami, apan wala ka magtagad. Nagpenitensya kami, apan wala ka magpakabana.’
“Mitubag ako: Ang tinuod, samtang nagapuasa kamo, ang inyong kaugalingon lang nga kalipay ang inyong gihunahuna, ug ang inyong mga trabahante inyong gidaog-daog. 4Nagapuasa tuod kamo, apan nanggiaway ug nanggilalis kamo, ug nagsinumbagay pa. Ayaw kamo paghunahuna nga ang pagpuasa nga gihimo ninyo karon makatabang aron paminawon ko ang inyong mga pag-ampo. 5Kon magpuasa kamo, nagapenitensya kunohay kamo. Nagaduko ang inyong mga ulo nga daw kugon, ug nagahigda kamo sa abo nga nagabistig sako. Mao ba kana ang gitawag ninyong puasa? Nagahunahuna ba kamo nga makapalipay na kana kanako? 6Ang matang sa puasa nga gusto ko mao ang puasa nga inubanan sa matarong ug husto nga kinaiya. Hunonga ninyo ang pagpangdaog-daog ug ang pagpabilanggo sa mga inosente, ug hatagi ninyo ug kagawasan ang mga dinaog-daog. 7Hatagi ninyog pagkaon ang mga gigutom. Papuy-a ninyo sa inyong balay ang mga walay puloy-anan. Bistihi ninyo ang mga walay bisti. Tabangi ang inyong mga paryente nga nanginahanglan. 8Kon himuon ninyo kini, moabot kaninyo ang kaluwasan58:8 kaluwasan: sa literal, suga. Mao usab sa bersikulo 10. sama sa nagasidlak nga adlaw, ug ayohon ko kamo diha-diha. Ako, nga inyong matarong nga Dios, magauna kaninyo ug panalipdan ko kamo sa akong gahom. 9Kon manawag kamo kanako sa pagpangayo ug tabang, tubagon ko kamo.
“Kon undangan na ninyo ang pagpangdaog-daog, ang pagpamasangil nga tinumotumo, ug ang pagsultig daotan, 10ug kon pakan-on ninyo ang mga gigutom ug hatagan ang mga kabos sa ilang mga gikinahanglan, moabot kaninyo ang kaluwasan nga magasidlak sa kangitngit, ug ang gabii kaninyo morag udtong tutok. 11Giyahan ko kamo kanunay. Hatagan ko kamog katagbawan bisag lisod ang inyong kahimtang.58:11 bisag lisod ang inyong kahimtang: sa literal, sa mainit nga dapit. Himuon ko kamong himsog. Mahisama kamo sa usa ka hardin nga abunda sa tubig, o sama sa tuboran nga walay pagkahubas. 12Tukoron pag-usab sa inyong mga kaliwat ang inyong mga lungsod nga dugay nang nangaguba, ug pabarogon nila ang karaan nga mga patukoranan. Tawgon kamong katawhan nga tig-ayo sa nangagubang mga paril ug kabalayan.
13“Tumana ninyo ang akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay. Ayaw ninyo buhata ang mga butang nga alang lang sa inyong kaugalingon nga kalipay nianang pinasahi nga adlaw. Ikalipay ninyo ang Adlaw nga Igpapahulay, ug pasidunggi ninyo kini pinaagi sa dili pagpatuyang sa inyong gusto ug kalipay, ug dili pagsultig mga walay pulos. 14Kon himuon ninyo kini, magmalipayon kamo sa inyong pagpangalagad kanako. Pasidunggan ko pa kamo sa tibuok kalibotan, ug tagbawon ko kamo sa mga ani sa yuta nga gipanunod sa inyong katigulangan nga si Jacob. Mahitabo gayod ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
