Cantares 5 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Cantares 5:1-16

El amado

1He entrado ya en mi jardín,

hermana y novia mía,

y en él recojo mirra y bálsamo;

allí me sacio del panal y de su miel;

allí bebo mi vino y mi leche.

Los amigos

¡Coman y beban, amigos,

y embriáguense de amor!

Cuarto Canto

La amada

2Yo dormía, pero mi corazón velaba.

¡Y oí una voz!

¡Mi amado estaba a la puerta!

«Hermana, amada mía;

preciosa paloma mía,

¡déjame entrar!

Mi cabeza está empapada de rocío;

la humedad de la noche corre por mi pelo».

3Ya me he quitado la ropa;

¿cómo volver a vestirme?

Ya me he lavado los pies;

¿cómo ensuciarlos de nuevo?

4Mi amado pasó la mano por la abertura del cerrojo;

¡se estremecieron mis entrañas al sentirlo!

5Me levanté y le abrí a mi amado;

gotas de mirra corrían por mis manos.

Se deslizaban entre mis dedos

y caían sobre el cerrojo.

6Le abrí a mi amado,

pero ya no estaba allí.

Se había marchado

y tras su voz se fue mi alma.

Lo busqué y no lo hallé.

Lo llamé y no me respondió.

7Me encontraron los centinelas

mientras rondaban la ciudad;

los que vigilan las murallas

me hirieron, me golpearon;

¡me despojaron de mi manto!

8Yo les ruego, doncellas de Jerusalén,

que si encuentran a mi amado,

¿qué le dirán?

¡Díganle que estoy enferma de amor!

El coro

9Dinos, bella entre las bellas,

¿en qué aventaja tu amado a otros hombres?

¿En qué aventaja tu amado a otros hombres,

que nos haces tales ruegos?

La amada

10Mi amado es apuesto y trigueño,

y entre diez mil hombres se le distingue.

11Su cabeza es oro fino;

su cabellera es ondulada

y negra como un cuervo.

12Sus ojos parecen palomas

posadas junto a los canales de agua,

bañadas en leche,

montadas como joyas.

13Sus mejillas son como lechos de bálsamo,

como cultivos de hierbas aromáticas.

Sus labios son azucenas

por las que fluye mirra.

14Sus brazos son barras de oro

montadas sobre topacios.

Su cuerpo es pulido marfil

incrustado de zafiros.

15Sus piernas son pilares de mármol

que descansan sobre bases de oro puro.

Su porte es como el del Líbano,

esbelto como sus cedros.

16Su paladar es la dulzura misma;

¡él es todo un encanto!

¡Tal es mi amado, tal es mi amigo,

doncellas de Jerusalén!

Ang Pulong Sang Dios

Kanta 5:1-16

Lalaki

1Nagsulod ako sa akon katamnan, sa palangga ko nga nobya. Gintipon ko ang akon mira kag mga pahamot. Nagkaon ako sang akon dugos kag nag-inom sang akon bino kag gatas.

Mga Babayi sang Jerusalem

Kamo nga nagahigugmaanay, magkaon kamo kag mag-inom.

Babayi

2Samtang nagakatulog ako nagdamgo ako. Nabatian ko nga nagapanuktok ang akon hinigugma. Nagsiling siya, “Buksi ako, O palangga ko nga matahom gid. Kay basa na ang akon ulo sang tun-og.” 3Pero nagsiling ako, “Nauba ko na ang akon bayo, sul-ubon ko pa bala ini liwat? Nakapanghinaw na ako sang akon tiil, higkuan ko pa bala ini liwat?” 4Ginkuot sang akon hinigugma ang trangka sang puwertahan, kag daw maano ako sa kalipay. 5Nagbangon ako sa pagpasulod sa iya. Kag sang gin-uyatan ko ang pintal sang puwertahan, nagtulo sa akon kamot ang mira. 6Ginbuksan ko ang akon hinigugma, pero wala na siya. Gusto ko gid mabatian ang iya tingog. Gani gintawag ko siya, pero wala siya magsabat. Ginpangita ko siya, pero wala ko siya makita. 7Nakita ako sang mga guwardya samtang nagaronda sila sa siyudad. Ginlampusan nila ako, kag napilasan ako. Ginkuha5:7 Ginkuha: ukon, Gin-gisi. nila ang akon kunop. 8Kamo nga mga babayi sang Jerusalem, magsumpa kamo nga kon makita ninyo ang akon hinigugma sugiri ninyo siya nga nagapalangluya ako tungod sa gugma.

Mga Babayi sang Jerusalem

9O pinakamatahom nga babayi, ano gid bala ang maayo sa imo hinigugma nga ginapasumpa mo gid kami? Mas maayo gid bala siya sang sa iban?

Babayi

10Guwapo kag mapula-pula ang akon hinigugma. Isa lang siya sa mga napulo ka libo. 11Mas bilidhon pa ang iya ulo sang sa bulawan. Kulong-kulongon ang iya buhok kag daw pareho kaitom sa uwak. 12Ang iya mata daw pareho katahom sa mata sang pating nga daw gatas kaputi, nga ara sa higad sang suba. Kag pareho man ini katahom sa malahalon nga mga bato. 13Ang iya guya mahamot pareho sa katamnan nga puno sang mga tanom nga ginahimo nga pahamot. Ang iya mga bibig daw pareho sa mga liryo nga nagailig ang mira. 14Ang iya mga butkon daw kabilya nga bulawan nga may malahalon nga mga bato. Ang iya lawas daw pareho sa ginpahining nga bangkil sang elepante nga nadekorasyunan sang mga bato nga sapiro. 15Ang iya mga paa daw pareho sa mga haligi nga marmol nga nagatindog sa sadsaran nga puro bulawan. Katahom sa iya tan-awon, pareho sa mga kahoy nga sedro sa Lebanon. 16Manami halukan ang iya bibig, kag guwapo gid siya katama. Siya ang akon hinigugma, O mga babayi sang Jerusalem. Siya ang akon amigo.