1Visión que recibió Isaías, hijo de Amoz, acerca de Judá y Jerusalén, durante los reinados de Uzías, Jotán, Acaz y Ezequías, reyes de Judá.
Judá, nación rebelde
2¡Oigan, cielos! ¡Escucha, tierra!
Porque el Señor ha hablado:
«Yo crie hijos y los hice crecer,
pero ellos se rebelaron contra mí.
3El buey conoce a su dueño
y el asno el pesebre de su amo;
¡pero Israel no conoce,
mi pueblo no comprende!».
4¡Ay, nación pecadora,
pueblo cargado de culpa,
generación de malhechores,
hijos corruptos!
¡Han abandonado al Señor!
¡Han despreciado al Santo de Israel!
¡Le han dado la espalda!
5¿Por qué recibir más golpes?
¿Por qué insistir en la rebelión?
Toda su cabeza está herida,
todo su corazón está enfermo.
6Desde la planta del pie hasta la coronilla
no les queda nada sano:
todo en ellos es heridas, moretones
y llagas abiertas,
que no les han sido curadas, ni vendadas,
ni aliviadas con aceite.
7Su país está desolado,
sus ciudades son presa del fuego;
ante sus propios ojos
los extraños devoran sus campos;
su país está desolado, como si hubiera sido destruido por extranjeros.
8La hija Sión ha quedado
como cobertizo en un viñedo,
como choza en un huerto de pepinos,
como ciudad sitiada.
9Si el Señor de los Ejércitos
no nos hubiera dejado un remanente de sobrevivientes,
seríamos ya como Sodoma,
nos pareceríamos a Gomorra.
10¡Oigan la palabra del Señor,
gobernantes de Sodoma!
¡Escuchen la instrucción de nuestro Dios,
pueblo de Gomorra!
11«¿De qué me sirven sus muchos sacrificios?»,
dice el Señor.
«Harto estoy de holocaustos de carneros
y de la grasa de animales engordados;
la sangre de novillos, corderos y machos cabríos
no me complace.
12¿Por qué vienen a presentarse ante mí?
¿Quién les mandó traer animales
para que pisotearan mis atrios?
13No me sigan trayendo vanas ofrendas;
el incienso es para mí una abominación.
Luna nueva, día de reposo, asambleas convocadas;
¡no soporto sus asambleas que me ofenden!
14Yo aborrezco sus lunas nuevas y festividades;
se me han vuelto una carga
que estoy cansado de soportar.
15Cuando levantan sus manos,
yo aparto de ustedes mis ojos;
aunque multipliquen sus oraciones,
no las escucharé.
»¡Tienen las manos llenas de sangre!
16»¡Lávense, límpiense!
¡Aparten de mi vista sus obras malvadas!
¡Dejen de hacer el mal!
17¡Aprendan a hacer el bien!
¡Busquen la justicia y restituyan al oprimido!
¡Aboguen por el huérfano
y defiendan a la viuda!».
18«Vengan, pongamos las cosas en claro»,
dice el Señor.
«Aunque sus pecados sean como escarlata,
quedarán blancos como la nieve.
Aunque sean rojos como la púrpura,
quedarán como la lana.
19¿Están ustedes dispuestos a obedecer?
¡Comerán lo bueno de la tierra!
20¿Se niegan y se rebelan?
¡Serán devorados por la espada!».
El Señor mismo lo ha dicho.
21¡Cómo se ha prostituido la ciudad fiel!
Antes estaba llena de justicia.
La rectitud moraba en ella,
pero ahora solo quedan asesinos.
22Tu plata se ha convertido en escoria;
tu buen vino está mezclado con agua.
23Tus gobernantes son rebeldes,
cómplices de ladrones;
todos aman el soborno
y van detrás de las recompensas.
No abogan por el huérfano
ni se ocupan de la causa de la viuda.
24Por eso, afirma el Señor,
el Señor de los Ejércitos, el Poderoso de Israel:
«Me desquitaré de mis adversarios,
me vengaré de mis enemigos.
25Volveré mi mano contra ti,
limpiaré tus escorias con lejía
y quitaré todas tus impurezas.
26Restauraré a tus líderes como al principio
y a tus consejeros como al comienzo.
Entonces serás llamada
“Ciudad de justicia”,
“Ciudad fiel”».
27Con justicia Sión será redimida
y con rectitud, los que se arrepientan.
28Pero los rebeldes y pecadores a una serán quebrantados
y perecerán los que abandonan al Señor.
29«Se avergonzarán de las encinas
que ustedes tanto aman;
los jardines que eligieron
les serán una afrenta,
30como una encina con hojas marchitas,
como un jardín sin agua.
31El hombre fuerte se convertirá en estopa
y su trabajo, en chispa;
arderán los dos juntos
y no habrá quien los apague».
1Ini nga libro parte sa ginpahayag sang Dios kay Isaias nga anak ni Amoz. Ini parte sa Juda kag Jerusalem sadtong panahon nga naghari sa Juda si Uzia, dayon si Jotam, si Ahaz, kag si Hezekia.
Ang Makasasala nga Nasyon
2Pamati, langit kag duta, kay nagsiling ang Ginoo, “Ginsagod ko kag ginpadako ang mga Israelinhon nga akon mga anak, pero nagbato sila sa akon. 3Bisan gani ang mga baka nakakilala sang ila agalon, ang mga asno nakatultol sang pasungan nga ginapakan-an sa ila sang ila agalon, pero ang Israel nga akon katawhan wala nakakilala sa akon.”
4Makasasala sila nga nasyon, katawhan nga puno sang kalautan, kaliwat sang mga manughimo sang malaot kag manughalit. Ginsikway nila kag ginyaguta ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel, kag nagtalikod sila sa iya.
5Mga taga-Israel, ngaa nagapadayon kamo sa pagrebelde? Gusto pa bala ninyo nga silutan? Pareho kamo sa tawo nga ang iya ulo puro na lang pilas kag ang iya tagipusuon puno sang kasakit. 6Halin sa ulo hasta sa dapadapa wala gid sang bahin nga maayo, puro na lang pilas, lagob kag hubag. Wala ini nahugasan, ukon nabugkusan, ukon nabulong.
7Nangin mamingaw ang inyo nga nasyon; ang inyo mga banwa nagkalasunog. Samtang nagatulok kamo, ginapanguha sang taga-iban nga lugar ang mga bunga sang mga tanom sa inyo mga uma. Ginalaglag nila ang inyo duta hasta nga indi na ini mapuslan. 8Wala sing may nabilin kundi ang Zion.1:8 Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. Ang Zion amo man ang Jerusalem. Pareho siya sa palasilungan sa talamnan sang ubas ukon sang payag-payag sa talamnan sang pipino nga amo lang ang nagatindog. Pareho man siya sang siyudad nga ginakibon sang mga kaaway. 9Kon ang Ginoo nga Makagagahom wala sing may ginbilin sa aton nga buhi, pareho na kuntani kita sa Sodom kag Gomora.
10Kamo nga mga manugdumala kag mga katawhan sang Jerusalem, nga pareho sa mga taga- Sodom kag Gomora, pamatii ninyo ang pulong kag kasuguan sang Ginoo nga aton Dios. 11Nagasiling siya, “Baliwala sa akon ang madamo ninyo nga mga halad. Natak-an na ako sang inyo mga halad nga ginasunog—ang mga karnero kag ang tambok sang mga sapat nga inyo ginpatambok. Wala ako nalipay sa dugo sang mga turo nga baka, mga karnero, kag mga kanding. 12Sin-o bala ang nagsugo sa inyo nga dal-on ninyo ini tanan kon magsimba kamo sa akon? Sin-o bala ang nagsugo sa inyo nga maglapak sa akon templo? 13Mag-untat na kamo sa pagdala sang mga halad nga wala sing pulos. Ginakangil-aran ko ang inyo insenso. Indi ko na maagwanta ang inyo mga pagtilipon kon Piesta sang Pag-umpisa sang Bulan kag kon Adlaw nga Inugpahuway, kay bisan nagatipon kamo nagahimo kamo sang kalainan. 14Ginakaugtan ko ang inyo mga Piesta sang Pag-umpisa sang Bulan kag iban pa ninyo nga mga piesta. Nangin pabug-at ini sa akon; indi ko ini maagwanta.
15“Kon magpangamuyo kamo indi ako magsapak sa inyo. Indi ako mamati bisan makapila pa kamo magpangamuyo, tungod kay madamo kamo sang ginpamatay nga tawo. 16Magpakatinlo kamo! Mag-untat na kamo sa paghimo sang malain sa akon atubangan. 17Magtuon kamo sa paghimo sang maayo, kag paluntara ninyo ang hustisya. Sabdunga ninyo ang mga nagapamigos,1:17 Sabdunga ninyo ang mga nagapamigos: ukon, Buligi ninyo ang mga ginapigos. kag depensahi ninyo ang kinamatarong sang mga ilo kag mga balo nga babayi.”
18Nagasiling pa ang Ginoo, “Dali kamo, husayon naton ini. Bisan ano kahigko sang inyo mga sala, limpyuhan ko ina agod mangin matinlo kamo. 19Kon magtuman lang kamo sa akon, pakamaayuhon ko gid kamo.1:19 pakamaayuhon ko gid kamo: ukon, makakaon kamo sang pinakamaayo nga mga produkto sang duta. 20Pero kon magsupak kamo kag magrebelde, sigurado gid nga magkalamatay kamo. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
Ang Makasasala nga Siyudad
21Tan-awa bala ninyo ang siyudad sang Jerusalem. Sadto anay matutom, pero subong pareho na sa babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Sang una matarong nga mga tawo ang nagaestar dira, pero subong mga manugpatay. 22Jerusalem, sang una bilidhon ka pareho sa pilak, pero subong wala na sing pulos. Sadto anay pareho ka sang puro nga bino, pero subong nasimbugan na sang tubig. 23Ang imo mga pangulo mga rebelde kag kaupod sang mga makawat. Gusto nila permi nga may lagay, kag nagapangayo sila sang mga regalo. Wala nila ginadepensahan ang kinamatarong sang mga ilo kag wala nila ginapamatian ang reklamo sang mga balo nga babayi.
24Gani nagasiling ang Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo sang Israel: “Magatimalos ako sa inyo nga mga taga-Jerusalem, nga akon mga kaaway, agod indi na ako matublag sa inyo ginahimo. 25Silutan ko kamo agod malimpyuhan kamo, pareho sa pilak nga ginapapuraw sa kalayo. 26Hatagan ko kamo liwat sang mga pangulo kag mga manuglaygay nga pareho sang una. Kag sa ulihi ang inyo siyudad pagatawgon nga siyudad sang mga matarong kag matutom nga mga tawo.”
27Paagi sa matarong nga paghukom sang Dios, luwason niya ang Jerusalem1:27 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. kag ang mga pumuluyo sini nga nagahinulsol. 28Pero pagalaglagon niya ang mga malinapason kag mga makasasala, nga nagasikway sa Ginoo.
29Mahuy-an kamo nga mga taga-Jerusalem tungod sa inyo pagsimba sa mga kahoy nga terebinto kag sa mga pinili ninyo nga mga katamnan. 30Mangin pareho kamo sa kahoy nga terebinto nga nagakalaya, kag sa katamnan nga wala mabunyagi. 31Ang mga gamhanan sa inyo mangin pareho sa mamala nga kahoy nga madali lang masunog, kag ang ila malaot nga mga binuhatan mangin pareho sa igrab nga amo ang magasunog sa ila, kag wala sing may makapauntat sina nga kalayo.
