Advertência contra o Adultério
1Meu filho, dê atenção à minha sabedoria,
incline os ouvidos para perceber o meu discernimento.
2Assim você manterá o bom senso,
e os seus lábios guardarão o conhecimento.
3Pois os lábios da mulher imoral destilam mel,
sua voz é mais suave que o azeite;
4mas no final é amarga como fel,
afiada como uma espada de dois gumes.
5Os seus pés descem para a morte;
os seus passos conduzem diretamente para a sepultura.
6Ela nem percebe que anda por caminhos tortuosos
e não enxerga a vereda da vida.
7Agora, então, meu filho, ouça-me;
não se desvie das minhas palavras.
8Fique longe dessa mulher;
não se aproxime da porta de sua casa,
9para que você não entregue aos outros o seu vigor
nem a sua vida a algum homem cruel,
10para que estranhos não se fartem do seu trabalho
e outros não se enriqueçam à custa do seu esforço.
11No final da vida você gemerá,
com sua carne e seu corpo desgastados.
12Você dirá: “Como odiei a disciplina!
Como o meu coração rejeitou a repreensão!
13Não ouvi os meus mestres
nem escutei os que me ensinavam.
14Cheguei à beira da ruína completa,
à vista de toda a comunidade”.
15Beba das águas da sua cisterna,
das águas que brotam do seu próprio poço.
16Por que deixar que as suas fontes transbordem pelas ruas,
e os seus ribeiros pelas praças?
17Que elas sejam exclusivamente suas,
nunca repartidas com estranhos.
18Seja bendita a sua fonte!
Alegre-se com a esposa da sua juventude.
19Gazela amorosa, corça graciosa;
que os seios de sua esposa sempre o fartem de prazer,
e sempre o embriaguem os carinhos dela.
20Por que, meu filho, ser desencaminhado pela mulher imoral?
Por que abraçar o seio de uma leviana5.20 Ou de uma mulher casada?
21O Senhor vê os caminhos do homem
e examina todos os seus passos.
22As maldades do ímpio o prendem;
ele se torna prisioneiro das cordas do seu pecado.
23Certamente morrerá por falta de disciplina;
andará cambaleando por causa da sua insensatez.
Упозорење против прељубе
1Сине мој, пази на моју мудрост
и послушај добро разборитост моју,
2домишљатост да очуваш
и уста да ти очувају знање.
3Јер са усана блуднице мед цури,
заводљиве речи мекше од уља.
4Али на крају је као пелен горка
и оштра као мач двосекли.
5Ноге јој силазе у смрт,
до Света мртвих ноге јој допиру.
6Она не мари за пут живота,
стазе јој врлудају, а она то не зна.
7Зато ме послушајте, децо,
и не одступајте од онога што вам казујем.
8Заобиђи је надалеко
и не примичи се улазу њене куће,
9да не би другима дао образ свој
и окрутном човеку године своје;
10да туђинци не би испили ти снагу
и труд ти остао у кући туђина;
11да не би кукао на своме свршетку
када ти пропадну и тело и здравље.
12И ти ћеш рећи: „Како сам мрзео опомену,
док ми је срце презирало укор.
13Нисам слушао глас свога учитеља,
нисам послушао васпитаче своје.
14Умало нисам пао у свакојако зло
усред збора и усред заједнице.“
15Пиј воду са свога бунара,
жубор воду са извора свога.
16Зар ће се разливати извори твоји по пољима
и потоци воде по трговима?
17Нека они буду само твоји,
а не туђинаца што су са тобом.
18Да је благословен извор твој!
Радовао се ти са женом младости своје!
19Она ти је кошута вољена и срна мила.
Наслађуј се увек грудима њеним,
љубављу њеном се опијај стално.
20Зашто би се опијао, сине мој,
са прељубницом и грлио недра туђе жене?
21Јер су сви човекови путеви пред Господњим очима
и он их одмерава.
22Покварењака ће поробити кривице његове,
биће спутан везама његовог греха.
23И умреће, јер није имао одгој,
застраниће због величине своје будалаштине.
