Provérbios 4 – NVI-PT & HLGN

Nova Versão Internacional

Provérbios 4:1-27

A Sabedoria é Suprema

1Ouçam, meus filhos, a instrução de um pai;

estejam atentos e obterão discernimento.

2O ensino que ofereço a vocês é bom;

por isso não abandonem a minha instrução.

3Quando eu era menino, ainda pequeno,

em companhia de meu pai,

um filho muito especial para minha mãe,

4ele me ensinava e me dizia:

“Apegue-se às minhas palavras de todo o coração;

obedeça aos meus mandamentos, e você terá vida.

5Procure obter sabedoria e entendimento;

não se esqueça das minhas palavras nem delas se afaste.

6Não abandone a sabedoria, e ela o protegerá;

ame-a, e ela cuidará de você.

7O conselho da sabedoria é:4.7 Ou A sabedoria é suprema;

Procure obter sabedoria;

use tudo o que você possui para adquirir entendimento.

8Dedique alta estima à sabedoria, e ela o exaltará;

abrace-a, e ela o honrará.

9Ela porá um belo diadema sobre a sua cabeça

e dará de presente a você uma coroa de esplendor”.

10Ouça, meu filho, e aceite o que digo,

e você terá vida longa.

11Eu o conduzi pelo caminho da sabedoria

e o encaminhei por veredas retas.

12Assim, quando você por elas seguir, não encontrará obstáculos;

quando correr, não tropeçará.

13Apegue-se à instrução, não a abandone; guarde-a bem,

pois dela depende a sua vida.

14Não siga pela vereda dos ímpios

nem ande no caminho dos maus.

15Evite-o, não passe por ele;

afaste-se e não se detenha.

16Porque eles não conseguem dormir enquanto não fazem o mal;

perdem o sono se não causarem a ruína de alguém.

17Pois eles se alimentam de maldade,

e se embriagam de violência.

18A vereda do justo é como a luz da alvorada,

que brilha cada vez mais até a plena claridade do dia.

19Mas o caminho dos ímpios é como densas trevas;

nem sequer sabem em que tropeçam.

20Meu filho, escute o que digo a você;

preste atenção às minhas palavras.

21Nunca as perca de vista;

guarde-as no fundo do coração,

22pois são vida para quem as encontra

e saúde para todo o seu ser.

23Acima de tudo, guarde o seu coração4.23 Ou os seus pensamentos,

pois dele depende toda a sua vida.

24Afaste da sua boca as palavras perversas;

fique longe dos seus lábios a maldade.

25Olhe sempre para a frente,

mantenha o olhar fixo no que está adiante de você.

26Veja bem por onde anda,

e os seus passos serão seguros.

27Não se desvie nem para a direita nem para a esquerda;

afaste os seus pés da maldade.

Ang Pulong Sang Dios

Hulubaton 4:1-27

1Mga anak, pamatii ninyo sing maayo ang mga pagtadlong sang inyo amay sa inyo pamatasan, agod may matun-an kamo. 2Maayo ang akon ginatudlo, gani indi ninyo ini pag-ibaliwala. 3Sang bata pa gid ako sa poder sang akon amay, paborito4:3 paborito: ukon, bugtong nga anak. ako sang akon iloy. 4Gintudluan ako sang akon amay. Siling niya sa akon, “Hupti sa imo tagipusuon ang mga ginatudlo ko sa imo. Tumana ang mga sugo ko sa imo agod padayon ka nga magakabuhi. 5Tinguhai nga makaangkon ka sang kaalam kag pag-intiendi. Indi pagkalimti ang mga ginasiling ko sa imo, kag indi ka magbiya sa sini. 6Indi pag-isikwaya ang kaalam, kundi hatagi ini sing importansya, kay magatipig ini sa imo. 7Ang kaalam ukon ang pag-intiendi amo ang pinakaimportante sa tanan, gani tinguhaan mo gid nga maangkon mo ini bisan maubos ang tanan mo nga pagkabutang.4:7 gani tinguhaan mo… pagkabutang: ukon, gani bisan ano man ang imo ginaangkon, tinguhaan mo gid nga maangkon ang kaalam kag ang pag-intiendi. 8Pakamahala kag batuna ang kaalam, kay makahatag ini sa imo sang kadungganan. 9Pareho ini sa korokorona nga mga bulak nga makapatahom sa imo.”

10Anak, pamatii kag batuna ang mga ginasiling ko sa imo, agod magalawig ang imo kabuhi. 11Gintudluan ko na ikaw sang kaalam, kon paano ka magkabuhi sing husto. 12Gani kon sundon mo ini, wala sing may makasablag sa imo pagkabuhi, kag indi ka maano. 13Indi gid pagkalimti ang mga pagtadlong ko sa imo pamatasan; tipigi ini sa imo tagipusuon kay magakabuhi ka sa sini.

14Indi pagsunda ang ginahimo sang mga malaot. 15Likawi gid ina kag magpadayon ka sa imo pagkabuhi nga matarong. 16Kay indi sila makatulog kon indi sila makahimo sang malain ukon makapanglaglag sa iban. 17Ang kalautan kag ang pagpamintas daw pagkaon kag ilimnon para sa ila.

18Ang pagkabuhi sang mga matarong pareho sa pagbutlak sang adlaw nga nagasanag pa gid hasta mag-udto. 19Pero ang pagkabuhi sang mga malaot pareho sa kadulom, kag indi nila mahibaluan kon ano ang kabangdanan sang ila pagkalaglag.

20Anak, pamatii sing maayo ang mga ginatudlo ko sa imo; 21indi gid ini pagkalimti, kundi tipigi ini sa imo tagipusuon. 22Kay nagahatag ini sang maayo nga lawas kag malawig nga kabuhi sa mga nagabaton sini.

23Bantayi sing maayo ang imo hunahuna, kay kon ano ang imo ginahunahuna amo man ang imo kabuhi. 24Indi ka maghambal sing dinaya ukon binutig. 25Isintro ang imo panulok sa maayo. 26Hunahunaa gid sing maayo ang tanan mo nga pagahimuon agod mangin maayo ang resulta sini. 27Magkabuhi ka sing tadlong; likawi ang paghimo sang malaot.