Jeremias 9 – NVI-PT & AKCB

Nova Versão Internacional

Jeremias 9:1-26

1Ah, se a minha cabeça fosse uma fonte de água

e os meus olhos um manancial de lágrimas!

Eu choraria noite e dia

pelos mortos do meu povo.

2Ah, se houvesse um alojamento

para mim no deserto,

para que eu pudesse deixar o meu povo

e afastar-me dele.

São todos adúlteros,

um bando de traidores!

3“A língua deles é como um arco

pronto para atirar.

É a falsidade, não a verdade,

que prevalece nesta terra.9.3 Ou um arco que atira a mentira; não é pela verdade que prevalecem na terra.

Eles vão de um crime a outro;

eles não me reconhecem”,

declara o Senhor.

4“Cuidado com os seus amigos,

não confie em seus parentes.

Porque cada parente é um enganador9.4 Ou um Jacó enganador,

e cada amigo um caluniador.

5Amigo engana amigo, ninguém fala a verdade.

Eles treinaram a língua para mentir;

e, sendo perversos, eles se cansam demais

para se converterem.9.5 Ou eles se cansam de tanto pecar.

6De opressão em opressão, de engano em engano,

eles se recusam a reconhecer-me”,

declara o Senhor.

7Portanto, assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Vejam, sou eu que vou refiná-los e prová-los.

Que mais posso eu fazer pelo meu povo?

8A língua deles é uma flecha mortal;

eles falam traiçoeiramente.

Cada um mostra-se cordial com o seu próximo,

mas no íntimo lhe prepara uma armadilha.

9Deixarei eu de castigá-los?”,

pergunta o Senhor.

“Não me vingarei

de uma nação como essa?”

10Chorarei, prantearei e me lamentarei pelos montes

por causa das pastagens da estepe;

pois estão abandonadas e ninguém mais as percorre.

Não se ouve o mugir do gado;

tanto as aves como os animais fugiram.

11“Farei de Jerusalém um amontoado de ruínas,

uma habitação de chacais.

Devastarei as cidades de Judá

até não restar nenhum morador.”

12Quem é bastante sábio para compreender isso? Quem foi instruído pelo Senhor, que possa explicá-lo? Por que a terra está arruinada e devastada como um deserto pelo qual ninguém passa?

13O Senhor disse: “Foi porque abandonaram a minha lei, que estabeleci diante deles; não me obedeceram nem seguiram a minha lei. 14Em vez disso, seguiram a dureza de seus próprios corações, indo atrás dos baalins, como os seus antepassados lhes ensinaram”. 15Por isso, assim diz o Senhor dos Exércitos, o Deus de Israel: “Vejam! Farei este povo comer comida amarga e beber água envenenada. 16Eu os espalharei entre as nações que nem eles nem os seus antepassados conheceram; e enviarei contra eles a espada até exterminá-los”.

17Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Considerem: Chamem as pranteadoras profissionais;

mandem chamar as mais hábeis entre elas.

18Venham elas depressa e lamentem por nós,

até que os nossos olhos transbordem de lágrimas

e águas corram de nossas pálpebras.

19O som de lamento se ouve desde Sião:

‘Como estamos arruinados!

Como é grande a nossa humilhação!

Deixamos a nossa terra

porque as nossas casas estão em ruínas’ ”.

20Ó mulheres, ouçam agora a palavra do Senhor;

abram os ouvidos às palavras de sua boca.

Ensinem suas filhas a lamentar-se;

ensinem umas as outras a prantear.

21A morte subiu e penetrou pelas nossas janelas

e invadiu as nossas fortalezas,

eliminando das ruas as crianças

e das praças os rapazes.

22“Diga: Assim declara o Senhor:

“Cadáveres ficarão estirados

como esterco em campo aberto,

como o trigo deixado para trás pelo ceifeiro,

sem que ninguém o ajunte.”

23Assim diz o Senhor:

“Não se glorie o sábio em sua sabedoria

nem o forte em sua força

nem o rico em sua riqueza,

24mas quem se gloriar, glorie-se nisto:

em compreender-me e conhecer-me,

pois eu sou o Senhor

e ajo com lealdade,

com justiça e com retidão sobre a terra,

pois é dessas coisas que me agrado”,

declara o Senhor.

25“Vêm chegando os dias”, declara o Senhor, “em que castigarei todos os que são circuncidados apenas no corpo, 26como também o Egito, Judá, Edom, Amom, Moabe e todos os que rapam a cabeça9.26 Ou e todos os que prendem o cabelo junto à testa e vivem no deserto; porque todas essas nações são incircuncisas, e a comunidade de Israel tem o coração obstinado9.26 Hebraico: é incircuncisa de coração..”

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 9:1-26

1Ao, sɛ me ti yɛ asuti,

na mʼaniwa yɛ nusu abura a!

Mɛtew nusu awia ne anadwo

ama me nkurɔfo a wɔakunkum wɔn no.

2Ao, sɛ mewɔ akwantufo asoɛe

wɔ nweatam no so a

anka megyaw me nkurɔfo hɔ

na mafi wɔn nkyɛn;

efisɛ wɔn nyinaa yɛ nguaman,

nnipakuw a wonni nokware.

3“Wosiesie wɔn tɛkrɛma

te sɛ agyan de di atoro;

Ɛnyɛ nokware so na wɔnam

di yiye wɔ asase yi so.

Wɔyɛ bɔne toatoa so;

na wonnye me nto mu,”

Awurade na ose.

4“Monhwɛ yiye wɔ mo nnamfonom ho;

munnye obiara nni wɔ mo abusua mu.

Efisɛ wɔn mu biara yɛ ɔdaadaafo,

na adamfo biara yɛ ɔsɛefo.

5Adamfo daadaa adamfo,

na wɔn mu biara nka nokware.

Wɔn tɛkrɛma akokwaw atorodi mu,

wɔde bɔneyɛ haw wɔn ho.

6Wote nnaadaa mfimfini;

na wɔn nnaadaa mu wɔmpɛ sɛ wogye me to mu,”

sɛnea Awurade se ni.

7Ɛno nti, sɛɛ na Asafo Awurade se,

“Hwɛ, mɛnan wɔn asɔ wɔn ahwɛ,

na dɛn bio na metumi ayɛ

esiane me nkurɔfo yi bɔne nti?

8Wɔn tɛkrɛma yɛ agyan a ano wɔ bɔre;

ɛka nnaadaasɛm.

Obiara kasa asomdwoe mu kyerɛ ne yɔnko,

nanso ne koma mu de, osum no afiri.

9Ɛnsɛ sɛ metwe wɔn aso wɔ eyi ho?”

Sɛɛ na Awurade se.

“Ɛnsɛ sɛ mʼankasa metɔ

ɔman a ɛte sɛɛ so were ana?

10Mesu na metwa adwo ama mmepɔw no,

mɛbɔ abubuw a ɛfa nweatam adidibea ho.

Ayɛ fo na obi mfa hɔ bio,

na wɔnte anantwi su wɔ hɔ.

Wim nnomaa no atutu kɔ

na mmoa no nso aguan kɔ.

11“Mɛyɛ Yerusalem mmubui siw,

sakraman atu;

na mɛma Yuda nkurow ada mpan

sɛnea obiara ntumi ntena hɔ.”

12Onipa bɛn na onim nyansa ara sɛ ɔbɛte eyi ase? Hena na Awurade akyerɛkyerɛ no a obetumi akyerɛ ase? Adɛn nti na wɔasɛe asase no ama ada mpan sɛ nweatam a obiara ntumi mfa so?

13Awurade kae se, “Esiane sɛ wɔapo me mmara a mehyɛ maa wɔn no nti, wɔanyɛ osetie amma me na wɔanni me mmara so. 14Mmom, wɔadi wɔn koma asoɔden akyi, wɔadi Baalnom akyi sɛnea wɔn agyanom kyerɛɛ wɔn no.” 15Ɛno nti, nea Asafo Awurade, Israel Nyankopɔn no se ni: “Hwɛ, mɛma saa nnipa yi adi aduan a ɛyɛ nwen na wɔanom nsu a wɔde awuduru afra. 16Mɛbɔ wɔn ahwete amanaman a wɔn anaa wɔn agyanom nnim so no so, na mede afoa bɛtaa wɔn kosi sɛ mɛsɛe wɔn.”

17Sɛnea Awurade tumfo se ni:

“Dwene ho! Frɛ mmea agyaadwotwafo no,

frɛ wɔn a wɔakwadaw mu pa ara.

18Ma wɔmmra ntɛm

mmesu ngu yɛn so

kosi sɛ yɛn ani so bɛtaa nusu

na nusu aguare yɛn.

19Wɔte agyaadwotwa nnyigyei fi Sion se,

‘Wɔasɛe yɛn!

Yɛn anim agu ase yiye!

Ɛsɛ sɛ yetu fi yɛn asase so

efisɛ yɛn afi abubu.’ ”

20Afei, mo mmea, muntie Awurade asɛm;

monyɛ aso mma nsɛm a efi nʼanom.

Monkyerɛ mo mmabea sɛnea wotwa dwo;

monkyerɛ mo ho mo ho abubuwbɔ.

21Owu aforo afa yɛn mfɛnsere mu

ahyɛn yɛn aban mu;

apam mmofra afi mmɔnten so

ne mmerante afi ɔman aguabɔbea.

22Ka se, “Sɛɛ Na Awurade se,

“ ‘Nnipa afunu bɛdeda hɔ

te sɛ sumina a egugu petee mu,

te sɛ aburow a nnɔbaetwafo atwa agu nʼakyi

a obiara mmoaboaa ano.’ ”

23Eyi ne nea Awurade se:

“Mma onyansafo mfa ne nyansa nhyehyɛ ne ho

anaa ɔhoɔdenfo mfa nʼahoɔden nhyehyɛ ne ho

anaa ɔdefo mfa nʼahonya nhyehyɛ ne ho.

24Mmom ma nea ɔhyehyɛ ne ho nhyehyɛ ne ho sɛ

ɔwɔ nhumu, na onim sɛ,

me ne Awurade a ɔyɛ adɔe,

na obu atɛntrenee na ɔyɛ adetrenee wɔ asase so,

efisɛ eyinom na ɛsɔ mʼani,”

sɛnea Awurade se ni.

25“Nna no reba,” Awurade na ose, “A mɛtwe wɔn a wɔatwa twetia wɔ honam fam nko ara no nyinaa aso: 26Misraimfo, Yudafo, Edomfo, Amonfo, Moabfo ne wɔn a wɔtete nweatam a ɛwɔ akyirikyiri nsase so nyinaa. Na nokware, saa aman yi nyinaa yɛ momonotofo na mpo Israelfi nyinaa yɛ koma mu momonotofo.”