O Senhor Fala
1Então o Senhor respondeu a Jó do meio da tempestade e disse:
2“Quem é esse que obscurece o meu conselho
com palavras sem conhecimento?
3Prepare-se como simples homem;
vou fazer perguntas a você, e você me responderá.
4“Onde você estava quando lancei os alicerces da terra?
Responda-me, se é que você sabe tanto.
5Quem marcou os limites das suas dimensões? Talvez você saiba!
E quem estendeu sobre ela a linha de medir?
6E os seus fundamentos, sobre o que foram postos?
E quem colocou sua pedra de esquina,
7enquanto as estrelas matutinas juntas cantavam
e todos os anjos38.7 Hebraico: os filhos de Deus. se regozijavam?
8“Quem represou o mar pondo-lhe portas,
quando ele irrompeu do ventre materno,
9quando o vesti de nuvens
e em densas trevas o envolvi,
10quando fixei os seus limites
e lhe coloquei portas e barreiras,
11quando eu lhe disse:
Até aqui você pode vir, além deste ponto não;
aqui faço parar suas ondas orgulhosas?
12“Você já deu ordens à manhã
ou mostrou à alvorada o seu lugar,
13para que ela apanhasse a terra pelas pontas
e sacudisse dela os ímpios?
14A terra toma forma como o barro sob o sinete;
e tudo nela se vê como uma veste.
15Aos ímpios é negada a sua luz,
e quebra-se o seu braço levantado.
16“Você já foi até as nascentes do mar,
ou já passeou pelas obscuras profundezas do abismo?
17As portas da morte foram mostradas a você?
Você viu as portas das densas trevas?38.17 Ou da sombra da morte?
18Você faz ideia de quão imensas são as áreas da terra?
Fale-me, se é que você sabe.
19“Como se vai ao lugar onde mora a luz?
E onde está a residência das trevas?
20Poderá você conduzi-las ao lugar que lhes pertence?
Conhece o caminho da habitação delas?
21Talvez você conheça, pois você já tinha nascido!
Você já viveu tantos anos!
22“Acaso você entrou nos reservatórios de neve,
já viu os depósitos de saraiva
23que eu guardo para os períodos de tribulação,
para os dias de guerra e de combate?
24Qual o caminho por onde se repartem os relâmpagos?
Onde é que os ventos orientais são distribuídos sobre a terra?
25Quem é que abre um canal para a chuva torrencial,
e um caminho para a tempestade trovejante,
26para fazer chover na terra em que não vive nenhum homem,
no deserto onde não há ninguém,
27para matar a sede do deserto árido
e nele fazer brotar vegetação?
28Acaso a chuva tem pai?
Quem é o pai das gotas de orvalho?
29De que ventre materno vem o gelo?
E quem dá à luz a geada que cai dos céus,
30quando as águas se tornam duras como pedra
e a superfície do abismo se congela?
31“Você pode amarrar as lindas38.31 Ou as cintilantes; ou ainda as cadeias das Plêiades?
Pode afrouxar as cordas do Órion?
32Pode fazer surgir no tempo certo as constelações38.32 Ou a estrela da manhã
ou fazer sair a Ursa38.32 Ou o Leão com seus filhotes?
33Você conhece as leis dos céus?
Você pode determinar o domínio de Deus38.33 Ou deles sobre a terra?
34“Você é capaz de levantar a voz até as nuvens
e cobrir-se com uma inundação?
35É você que envia os relâmpagos,
e eles respondem: ‘Aqui estamos’?
36Quem foi que deu sabedoria ao coração
e entendimento à mente?
37Quem é que tem sabedoria para avaliar as nuvens?
Quem é capaz de despejar os cântaros de água dos céus,
38quando o pó se endurece e os torrões de terra
aderem uns aos outros?
39“É você que caça a presa para a leoa
e satisfaz a fome dos leões
40quando se agacham em suas tocas
ou ficam à espreita no matagal?
41Quem dá alimento aos corvos
quando os seus filhotes clamam a Deus
e vagueiam por falta de comida?
Господње беседе
1Тада је Господ узвратио Јову из вихора овим речима:
2„Ко је тај што мој савет
помрачује речима незнања?
3Као мушко опаши слабине своје,
да те ја питам, а ти да ми одговараш.
4Где си ти био када сам полагао темеље земљи?
Кажи ако си паметан!
5Ко јој је одредио мере – ако то знаш –
ко је мерно уже над њом развукао?
6На чему су њене основе углављене?
Ко ли јој је поставио угаони камен
7када су јутарње звезде певале сложно
и кад су клицали сви Божији синови38,7 Анђели.?
8Ко је море затворио вратима
када је прокуљало и из утробе изашло;
9када сам му од облака хаљину скројио
и повоје од густога мрака;
10и побо му граничнике своје,
углавио решетку и врата;
11када сам му рекао:
’Долазићеш довде али не и даље,
овде је међа обести таласа твојих!’?
12Јеси ли за живота свога заповедао јутру
и казао зори где јој је место,
13да прихвати земљу за углове,
да с ње буду отресени злобни људи?
14А земља се обликује као глина под печатом,
па све на њој ко хаљина стоји.
15Тада се од злобника узима светло њихово,
ломи им се рука уздигнута.
16Да ли си ишао до извора мора?
Јеси ли ходао дубином бездана?
17Да ли су ти показана врата смрти?
Јеси ли видео врата од најцрње таме?
18Јеси ли сагледао земљина пространства?
Реци, ако знаш све то!
19Који је пут до куће светла?
На ком се месту налази тама?
20Зар можеш да их понесеш до њиховог места?
Знаш ли за стазе до њиховог стана?
21Ма, ти то знаш, ти си се тада родио
и голем је број твојих дана!
22Јеси ли био у ризницама снега?
Јеси ли видео оружарницу града
23коју сам сачувао за време невоље,
за дан боја и војевања?
24У којем се смеру рачва муња
и где се источни ветар по земљи разноси?
25Ко поплаву рачва на канале
и пут тутњави грома,
26да донесе кишу земљи без икога
и пустари без живе душе;
27да напоји пустош и пустињу
и учини да изникне трава?
28Да ли киша оца има?
Капи росе ко је изродио?
29Из чије се утробе лед родио
и иње с небеса ко је породио,
30кад ко камен воде се скамене,
површином следи се дубина?
31Јеси ли ти свезао Влашиће ланцима?
Хоћеш ли да одрешиш Орион?
32Можеш ли да на време изведеш сазвежђа
и поведеш Медведа са његовим медведићима?
33Познајеш ли законе небеса
и постављаш ли њихова правила на земљи?
34Зар ти можеш облацима да довикнеш,
па да те силним водама облију?
35Можеш ли да пошаљеш муње,
да оне крену и кажу ти: ’Ту смо!’?
36Ко је петлу дао мудрост
и ко је разуму знање дао?
37Ко мудрошћу облаке броји
и ко их излива ко небеске мешине,
38да стврдне грумење земље
и згрудва бусење?
