Isaías 22 – NVI-PT & AKCB

Nova Versão Internacional

Isaías 22:1-25

Profecia contra Jerusalém

1Advertência contra o vale da Visão:

O que está perturbando vocês agora,

o que os levou a se refugiarem nos terraços,

2cidade cheia de agitação,

cidade de tumulto e alvoroço?

Na verdade, seus mortos não foram mortos à espada,

nem morreram em combate.

3Todos os seus líderes fugiram juntos;

foram capturados sem resistência.

Todos vocês foram encontrados

e presos, embora tendo fugido para bem longe.

4Por isso eu disse: Afastem-se de mim;

deixem-me chorar amargamente.

Não tentem consolar-me

pela destruição do meu povo.

5Pois o Soberano, o Senhor dos Exércitos,

enviou um dia de tumulto,

pisoteamento e pavor ao vale da Visão;

dia de derrubar muros

e de gritar por socorro pelos montes.

6Elão apanhou a aljava

e avança com seus carros e cavalos;

Quir ostenta o escudo.

7Os vales mais férteis de Judá ficaram cheios de carros,

e cavaleiros tomaram posição junto às portas das cidades;

8Judá ficou sem defesas.

Naquele dia, vocês olharam

para as armas do palácio da Floresta

9e viram que a Cidade de Davi

tinha muitas brechas em seus muros.

Vocês armazenaram água

no açude inferior,

10contaram as casas de Jerusalém

e derrubaram algumas para fortalecer os muros.

11Vocês construíram um reservatório entre os dois muros

para a água do açude velho,

mas não olharam para aquele que fez essas coisas,

nem deram atenção àquele que há muito as planejou.

12Naquele dia, o Soberano, o Senhor dos Exércitos,

os chamou para que chorassem e pranteassem,

arrancassem os seus cabelos

e usassem vestes de lamento.

13Mas, ao contrário, houve júbilo e alegria,

abate de gado e matança de ovelhas,

muita carne e muito vinho!

E vocês diziam: “Comamos e bebamos,

porque amanhã morreremos”.

14O Senhor dos Exércitos revelou-me isto: “Até o dia de sua morte não haverá propiciação em favor desse pecado”, diz o Soberano, o Senhor dos Exércitos.

Profecia contra Sebna

15Assim diz o Soberano, o Senhor dos Exércitos:

“Vá dizer a esse Sebna, administrador do palácio:

16Que faz você aqui, e quem deu a você permissão

para abrir aqui um túmulo,

você que o está lavrando no alto do monte

e talhando na rocha o seu lugar de descanso?

17“Veja que o Senhor vai agarrar você

e atirá-lo para bem longe, ó homem poderoso!

18Ele o embrulhará como uma bola

e o atirará num vasto campo.

Lá você morrerá e lá os seus poderosos carros se tornarão

a vergonha da casa do seu senhor!

19Eu o demitirei das suas funções,

e do seu cargo você será deposto.

20“Naquele dia, convocarei o meu servo Eliaquim, filho de Hilquias. 21Eu o vestirei com o manto que pertencia a você, com o seu cinto o revestirei de força e a ele entregarei a autoridade que você exercia. Ele será um pai para os habitantes de Jerusalém e para os moradores de Judá. 22Porei sobre os ombros dele a chave do reino de Davi; o que ele abrir ninguém conseguirá fechar, e o que ele fechar ninguém conseguirá abrir. 23Eu o fincarei como uma estaca em terreno firme; ele será para o reino de seu pai um trono de glória22.23 Ou assento de honra. 24Toda a glória de sua família dependerá dele: sua prole e seus descendentes—todos os seus utensílios menores, das bacias aos jarros.

25“Naquele dia”, anuncia o Senhor dos Exércitos, “a estaca fincada em terreno firme cederá; será arrebentada e desabará, e o peso sobre ela cairá”. Pois o Senhor o declarou.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 22:1-25

Nkɔmhyɛ A Ɛfa Yerusalem Ho

1Nkɔmhyɛ a etia Anisoadehu Bon no:

Dɛn na ɛhaw mo mprempren,

a mo nyinaa aforo kɔ adan atifi yi,

2kurow a basabasayɛ ahyɛ no ma,

huuyɛ ne ahosɛpɛw kuropɔn?

Ɛnyɛ afoa ano na wʼatɔfo hweree wɔn nkwa,

na wɔanwuwu wɔ ɔko ano nso.

3Mo akannifo nyinaa abɔ mu aguan;

wɔamfa tadua ankyekye wɔn.

Mo a wɔkyeree mo nyinaa wɔfaa mo nneduafo

mo a muguan wɔ bere a na atamfo no wɔ akyirikyiri.

4Enti mekae se, “Mumfi me so

na mintwa adwo.

Monnkyekye me werɛ

wɔ me nkurɔfo sɛe ho.”

5Awurade, Asafo Awurade wɔ da bi

ma huuyɛ, ntiatiaso ne ehu

wɔ Anisoadehu Bon no mu,

da a wɔde bubu afasu

na wɔde su kyerɛ mmepɔw.

6Elam fa bɛmma no

ka ne nteaseɛnamkafo ne apɔnkɔ ho;

Kir ama kyɛm no so.

7Nteaseɛnam ayɛ mo bon fɛfɛ no ma,

na wɔde apɔnkɔsotefo agyinagyina kuropɔn apon no ano.

8Wɔayi Yuda ho bammɔ no.

Na da no wode wʼani too

akode a ɛwɔ Kwae mu Ahemfi no so;

9wuhuu sɛ Dawid Kuropɔn no,

akwan bebree deda ne bammɔ mu

woboaa nsu ano

wɔ Ase Abura mu.

10Wokan adan a ɛwɔ Yerusalem no

na wudwiriw afi de boaa ɔfasu no ahoɔden.

11Woyɛɛ nsukorae wɔ afasu abien no ntam

maa nsu a ɛwɔ Abura Dedaw mu no,

nanso woanhwehwɛ Onipa ko a ɔyɛe,

na woammu Onipa a ɔhyehyɛe dedaada no.

12Awurade, Asafo Awurade,

frɛɛ wo saa da no

sɛ su na twa adwo,

sɛ yi wo tinwi na fura atweaatam.

13Nanso hwɛ, anigye ne ahosɛpɛw wɔ hɔ;

wokunkum anantwi ne nguan;

wɔwe nam na wɔbow nsa!

Wɔka se, “Momma yennidi na yɛnnom,

efisɛ, ɔkyena yebewu!”

14Awurade, Asafo Awurade ayi me asotiw se, “Wɔremfa saa bɔne yi nkyɛ wo da kosi wo wuda,” sɛnea Awurade, Asafo Awurade se ni.

15Sɛɛ na Awurade, Asafo Awurade se,

“Kɔ, kɔka kyerɛ saa ɔsomfo yi,

Sebna a, ɔhwɛ ahemfi no so se,

16Dɛn na woreyɛ wɔ ha na hena na ɔmaa wo kwan

sɛ bɔ wo da wɔ ha,

worebɔ wo da wɔ baabi a ɛkorɔn

na woretwa wo homebea wɔ ɔbotan mu?

17“Hwɛ yiye, na Awurade rebeso wo mu den

atow wo akyene, wo ɔhoɔdenfo.

18Ɔbɛbobɔw wo, ama woayɛ kurukuruwa,

na watow wo akyene ɔman kɛse bi so

hɔ na wubewu

na wo teaseɛnam fɛfɛ no aka hɔ,

wo a woyɛ ahohora ma wo wura fi!

19Megye wʼadwuma afi wo nsa mu

na wɔayi wo afi wo dibea so.

20“Saa da no, mɛfrɛ me somfo Eliakim a ɔyɛ Hilkia babarima. 21Mede wʼatade yuu bɛhyɛ no na mede wʼabɔso abebare nʼasen mu na mede wo tumi ahyɛ ne nsa. Ɔbɛyɛ agya ama wɔn a wɔtete Yerusalem ne Yuda fi. 22Mede Dawid fi safe bɛma no; nea obebue no obiara rentumi nto mu; na nea ɔbɛto mu nso a obiara rentumi mmue. 23Mɛbɔ ne so sɛ pɛe ama watim, ɔbɛyɛ anuonyam agua ama nʼagya fi. 24Nʼabusua anuonyam nyinaa begyina ne so: nʼasefo ne ne nenanom, ne nkuku ne nkaka, fi nsanka, mprɛte so kosi nhina nyinaa so.

25“Saa da no,” sɛnea Asafo Awurade se ni, “pɛe a wɔabɔ so ama atim no, betu ahwe fam na nʼadesoa no nso asɛe, Awurade, akasa!”