1Cântico dos Cânticos de Salomão.
A Amada1.2 Com base no gênero dos pronomes hebraicos empregados, indicam-se por meio dos títulos o Amado e a Amada, quando o interlocutor é o homem ou a mulher. As palavras dos outros interlocutores estão assinaladas com o título Amigas. Em alguns casos as divisões e seus títulos são discutíveis.
2Ah, se ele me beijasse,
se a sua boca me cobrisse de beijos…
Sim, as suas carícias são mais agradáveis
que o vinho.
3A fragrância dos seus perfumes é suave;
o seu nome é como perfume derramado.
Não é à toa que as jovens o amam!
4Leve-me com você! Vamos depressa!
Leve-me o rei para os seus aposentos!
Amigas (Mulheres de Jerusalém)
Estamos alegres e felizes por sua causa;
celebraremos o seu amor mais do que o vinho.
A Amada
Com toda a razão você é amado!
5Estou escura, mas sou bela,
ó mulheres de Jerusalém;
escura como as tendas de Quedar,
bela como as cortinas de Salomão.
6Não fiquem me olhando assim porque estou escura;
foi o sol que me queimou a pele.
Os filhos de minha mãe zangaram-se comigo
e fizeram-me tomar conta das vinhas;
da minha própria vinha, porém,
não pude cuidar.
7Conte-me, você, a quem amo,
onde faz pastar o seu rebanho
e onde faz as suas ovelhas
descansarem ao meio-dia?
Se eu não o souber,
serei como uma mulher coberta com véu
junto aos rebanhos dos seus amigos.
O Amado
8Se você, a mais linda das mulheres,
se você não o sabe,
siga a trilha das ovelhas
e faça as suas cabritas pastarem
junto às tendas dos pastores.
9Comparo você, minha querida,
a uma égua das carruagens do faraó.
10Como são belas as suas faces entre os brincos,
e o seu pescoço com os colares de joias!
Amigas (Mulheres de Jerusalém)
11Faremos para você brincos de ouro
com incrustações de prata.
A Amada
12Enquanto o rei estava em seus aposentos,
o meu nardo espalhou sua fragrância.
13O meu amado é para mim
como uma pequenina bolsa de mirra
que passa a noite entre os meus seios.
14O meu amado é para mim
um ramalhete de flores de hena1.14 Isto é, planta aromática.
das vinhas de En-Gedi.
O Amado
15Como você é linda, minha querida!
Ah, como é linda!
Seus olhos são pombas.
A Amada
16Como você é belo, meu amado!
Ah, como é encantador!
Verdejante é o nosso leito.
17De cedro são as vigas da nossa casa,
e de cipreste os caibros do nosso telhado.
1Salomo nnwom mu dwom.
Ababaa:
2Ma ɔmfa nʼano mfewano no mfew mʼano,
efisɛ wo dɔ no yɛ anigye sen bobesa.
3Wʼaduhuam yi hua a ɛyɛ anigye;
wo din te sɛ aduhuam a wɔahwie.
Na ɛnyɛ nwonwa sɛ mmabaa no dɔ wo!
4Fa me kɔ, ma yɛnyɛ ntɛm!
Ma ɔhene mfa me nkɔ ne pia mu.
Nnamfonom:
Yebedi ahurusi na yɛn ani agye wo ho.
Yɛbɛkamfo wo dɔ asen bobesa.
Ababaa:
Sɛ wɔkamfo wo a, na ne kwan so ara ne no!
5Mibiri de, nanso me ho yɛ fɛ,
Yerusalem mmabea,
mobiri te sɛ Kedar ntamadan,
te sɛ, Salomo ntamadan mu ntwamtam!
6Nhwɛ me haw sɛ mibiri nti,
efisɛ owia na ayɛ me saa.
Me na mmabarima bu fuw me,
enti wɔma me kɔhwɛɛ bobe nturo so;
na amma manhwɛ mʼankasa me bobeturo.
7Kyerɛ me, me dɔfo,
faako a wode wo nguankuw kɔ adidi
na owigyinae nso, faako a woma wo nguan home.
Adɛn nti na ɛsɛ sɛ meyɛ sɛ ɔbea a wakata nʼanim
wɔ wo nnamfonom nguankuw ho?
Nnamfonom:
8Sɛ wunnim a, mmea mu ɔhoɔfɛfo koraa,
fa ɔkwan a nguan fa so so
na fa wo mpapomma kɔ adidi
wɔ nguanhwɛfo no ntamadan ho.
Aberante:
9Me dɔfo, mede wo toto ɔpɔnkɔbere
a wɔde hama asa no wɔ Farao nteaseɛnam baako ho no ho.
10Asokaa ama wʼafono ho ayɛ fɛ,
na abohemaa a woasina agu wo kɔn mu no fata wo.
11Yɛbɛyɛ sikakɔkɔɔ asokaa
a wɔde dwetɛ asisi mu ama wo.
Ababaa:
12Bere a ɔhene te ne didipon ho no,
nʼaduhuam hua no gyee hɔ.
13Me dɔfo ayɛ me sɛ kurobow1.13 Kurobow yɛ aduhuam bi a wonya fi “balsam” dua a bi wɔ Etiopia, Ntam Po ne India. Nnipa de yɛ wɔn ho ma wɔn ho yɛ huam. toa
a ɛda me nufu ntam.
14Me dɔfo ayɛ me sɛ nhwiren boa a ayɛ frɔmfrɔm
wɔ En-Gedi1.14 En-Gedi yɛ kwae a ɛwɔ sare so wɔ Nkyene Po atɔe fam a afifide a ɛyɛ huam bebree wɔ. bobeturo mu.
Aberante:
15Me dɔfo, wo ho yɛ fɛ!
Ao, ahoɔfɛ ni!
Wʼaniwa aba te sɛ mmorɔnoma.
Ababaa:
16Me dɔfo, wo ho yɛ fɛ!
Ao, ahoɔfɛ ni!
Yɛn mpa so yɛ akɔnnɔakɔnnɔ.
Aberante:
17Yɛn fi mpuran yɛ sida;
yɛn nsɛmso yɛ ɔpepaw.