Mensagem contra Damasco
1Advertência contra Damasco:
Damasco deixará de ser cidade;
vai se tornar um monte de ruínas.
2Suas cidades serão abandonadas;
serão entregues aos rebanhos que ali se deitarão,
e ninguém os espantará.
3Efraim deixará de ser uma fortaleza,
e Damasco uma realeza;
o remanescente de Arã será
como a glória dos israelitas,
anuncia o Senhor dos Exércitos.
4Naquele dia, a glória de Jacó se definhará,
e a gordura do seu corpo se consumirá.
5Será como quando um ceifeiro junta o trigo
e colhe as espigas com o braço,
como quando se apanham os feixes de trigo
no vale de Refaim.
6Contudo, restarão algumas espigas,
como, quando se sacode uma oliveira,
ficam duas ou três azeitonas nos galhos mais altos
e umas quatro ou cinco nos ramos mais produtivos,
anuncia o Senhor, o Deus de Israel.
7Naquele dia, os homens olharão para aquele que os fez
e voltarão os olhos para o Santo de Israel.
8Não olharão para os altares,
obra de suas mãos,
e não darão a mínima atenção aos postes sagrados
e aos altares de incenso que os seus dedos fizeram.
9Naquele dia, as suas cidades fortes, que tinham sido abandonadas por causa dos israelitas, serão como lugares entregues aos bosques e ao mato. E tudo será desolação.
10Porque vocês se esqueceram de Deus, do seu Salvador,
e não se lembraram da Rocha, da fortaleza de vocês.
Por isso, embora vocês cultivem as melhores plantas,
videiras importadas,
11as façam crescer no dia em que as semearem
e as façam florescer de manhã,
não haverá colheita
no dia da tristeza e do mal irremediável.
12Ah! O bramido das numerosas nações;
bramam como o mar!
Ah, o rugido dos povos;
rugem como águas impetuosas!
13Embora os povos rujam como ondas encapeladas,
quando ele os repreender, fugirão para longe,
carregados pelo vento como palha nas colinas,
como galhos arrancados pela ventania.
14Ao cair da tarde, pavor repentino!
Antes do amanhecer, já se foram!
Esse é o destino dos que nos saqueiam,
essa é a parte que caberá aos que roubam.
سروشێک سەبارەت بە دیمەشق
1سروشێک سەبارەت بە دیمەشق:
«بڕوانە، دیمەشق لەنێو شاران دەسڕێتەوە و
دەبێتە تەپەیەکی ڕووخاو.
2شارەکانی عەرۆعێر بەجێماون و
بۆ مێگەلەکان دەبن،
تێیدا ڕادەکشێن،
کەس نییە بیانترسێنێت.
3قەڵا لە ئەفرایم نامێنێت و
پاشایەتیش لە دیمەشق.
پاشماوەی ئارام وەک
شکۆمەندی نەوەی ئیسرائیلی لێ دێت،»
ئەوە فەرمایشتی یەزدانی سوپاسالارە.
4«لەو ڕۆژەدا شکۆمەندی یاقوب نزم دەبێتەوە،
قەڵەوی گۆشتەکەی لاواز دەبێت.
5وەک کۆکردنەوەی دەغڵی بەپێوە ڕاوەستاو دەبێت لەلایەن دروێنەکەرانەوە،
بازووشی گوڵەگەنم دەدروێتەوە.
وەک هەڵگرتنەوەی گوڵەگەنم دەبێت
لە دۆڵی ڕفایم.
6وەک تەکاندنی دار زەیتوون
کە پاشماوەی تێدا دەمێنێتەوە،
دوو یان سێ دەنک لەسەر چڵەکان،
چوار یان پێنج لە لقە بەردارەکان.»
ئەوە فەرمایشتی یەزدانە، خودای ئیسرائیل.
7لەو ڕۆژەدا مرۆڤ ئاوڕ لە دروستکەرەکەی دەداتەوە و
چاوەکانیش بەرەو خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلە.
8ئاوڕ لە قوربانگاکان ناداتەوە
کە دروستکراوی دەستی خۆین،
ئەوەی پەنجەکانی دروستی کردوون سەیریان ناکات،
ستوونە ئەشێراکان17:8 ستوونە ئەشێرا: هێمای خواژنە. بڕوانە یەکەم پاشایان 11:5. و قوربانگاکانی بخوور.
9لەو ڕۆژەدا شارە قەڵابەندەکانی وەک کەلاوەی چۆڵکراوی ناو دارستانەکان و چڵەدارەکانی لێدێت کە لە ڕووی نەوەی ئیسرائیل چۆڵیان کردن، جا وێران دەبێت.
10خودای ڕزگارکەری خۆتت لەبیر چوو،
تاشەبەردەکەت، قەڵاکەت بەبیر نەهاتەوە.
لەبەر ئەوە ڕووەکی چاک دەچێنن
بەڵام نەمامی نامۆ سەرهەڵدەدات.
11ئەو ڕۆژەی دەیچێنیت، وای لێ دەکەیت نەمام بکات
بۆ بەیانی وای لێ دەکەیت گوڵ بکات،
بەڵام دروێنە لە ڕۆژی نەخۆشی و ئازاری
بێ چارەسەردا لەدەست دەچێت.
12ئای لە هاژەهاژی خەڵکانێکی زۆر،
وەک هاژەی دەریا کە دەهەژێت!
خوڕەی نەتەوەکان
وەک خوڕەی ئاوی زۆر کە خوڕەی دێت!
13نەتەوەکان کە خوڕەیان دێت وەک خوڕەی ئاوی زۆر،
بەڵام تێیان ڕادەخوڕێت و بۆ دوور هەڵدێن،
وەک پووشی چیاکان لەبەردەم با ڕاو دەنرێت و
وەک تەپوتۆز لەبەردەم ڕەشەبا.
14دەمەو ئێوارە تۆقینێکی لەناکاوە!
بەرەبەیانێکی زوو نامێنن!
ئەمە بەشی تاڵانکارانمانە،
بەختی ڕاوڕووتکارانمانە.
