Psalmii 69 – NTLR & APSD-CEB

Nouă Traducere În Limba Română

Psalmii 69:1-36

Psalmul 69

Pentru dirijor. De cântat ca și „Crinii“. Al lui David.

1Izbăvește‑mă, Dumnezeule,

căci mi‑au ajuns apele până la gât.

2Mă afund în mlaștina cea adâncă,

nu mai găsesc loc tare.

Intru în adâncurile apelor

și se revarsă peste mine șuvoiul.

3Am obosit strigând,

mi s‑a uscat gâtul.

Mi se topesc ochii

așteptându‑L pe Dumnezeul meu.

4Cei ce mă urăsc fără motiv

sunt mai numeroși decât perii capului meu.

Mulți sunt cei ce vor să mă piardă,

dușmani ai mei fără temei.

Trebuie să dau înapoi ce n‑am furat.4 Sau, sub forma unei zicale: Trebuie dat înapoi / ceea ce nu am furat?

5Dumnezeule, Tu‑mi cunoști nebunia,

și greșelile mele nu‑Ți sunt ascunse.

6Să nu se rușineze din cauza mea cei ce nădăjduiesc în Tine,

Doamne, Stăpânul Oștirilor.

Să nu roșească din cauza mea cei ce Te caută,

Dumnezeul lui Israel.

7Căci din cauza Ta port eu disprețul,

și rușinea mi‑a acoperit fața.

8Am ajuns un străin pentru frații mei

și un necunoscut pentru fiii mamei mele.

9Căci zelul pentru Casa Ta m‑a mistuit

și insultele celor ce Te insultă au căzut asupra mea.

10Plâng în timp ce postesc,

și ei mă disprețuiesc.

11Când fac din sacul de jale îmbrăcămintea mea,

devin pentru ei un proverb.

12Cei ce stau la poartă vorbesc despre mine;

am ajuns în cântecele celor ce beau băutură tare.

13Totuși, eu tot Ție mă voi ruga, Doamne,

pentru vremea bunăvoinței Tale.

Dumnezeule, în marea Ta îndurare,

răspunde‑mi cu izbăvirea Ta sigură!

14Scapă‑mă din noroi, să nu mă afund!

Să fiu scăpat de cei ce mă urăsc și din adâncurile apei!

15Să nu se reverse peste mine șuvoiul apelor,

să nu mă înghită adâncul,

să nu se închidă deasupra‑mi gura gropii!

16Doamne, răspunde‑mi, căci îndurarea Ta este atât de bună16 Sau: plăcută.!

După mila Ta cea mare, întoarce‑Ți fața spre mine!

17Nu‑Ți ascunde fața de robul Tău, căci sunt în necaz,

ci răspunde‑mi degrabă!

18Apropie‑Te de sufletul meu și răscumpără‑mi‑l!

Din cauza dușmanilor mei, scapă‑mă!

19Tu cunoști disprețul, rușinea și insulta de care am parte;

toți vrăjmașii mei sunt înaintea Ta.

20Disprețul mi‑a frânt inima,

mi‑a îmbolnăvit‑o.

Tânjesc după compasiune, dar nu este,

după mângâietori, dar nu găsesc niciunul.

21Ci ei îmi pun fiere în mâncare,

iar pentru setea mea îmi dau să beau oțet.

22Să li se prefacă masa dinaintea lor într‑o cursă,

iar bunăstarea – într‑un laț!

23Să li se întunece ochii ca să nu mai vadă!

Să li se clatine mereu coapsele!

24Varsă‑Ți furia peste ei

și să‑i ajungă mânia Ta aprinsă!

25Fie‑le locuința pustiită

și nimeni să nu mai locuiască în corturile lor!

26Și aceasta pentru că ei urmăresc pe cel lovit de Tine

și povestesc suferința celor răniți de Tine.

27Adaugă alte nelegiuiri la nelegiuirile lor

și fă să nu ajungă la dreptatea Ta!

28Șterge‑i din Cartea celor vii

și nu‑i scrie alături de cei drepți!

29Eu însă sunt necăjit și îndurerat.

Fie ca izbăvirea Ta, Dumnezeule,

să mă pună la adăpost într‑un loc înalt!

30Voi lăuda prin cântare Numele lui Dumnezeu

și‑L voi mări cu mulțumiri!

31Acest lucru va fi mai plăcut Domnului decât un bou,

decât un taur cu coarne și copite.

32Cei necăjiți văd și se bucură.

Trăiască inima voastră, a celor ce căutați pe Dumnezeu,

33căci Domnul îi ascultă pe cei nevoiași

și nu‑i disprețuiește pe cei luați captivi dintre ai Lui.

34Să‑L laude cerurile și pământul,

mările și tot ce mișună în ele,

35căci Dumnezeu va izbăvi Sionul

și va construi cetățile lui Iuda!

Ei vor locui acolo și le vor moșteni;

36sămânța robilor Săi le va moșteni

și cei ce iubesc Numele Lui vor locui acolo.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 69:1-36

Salmo 6969:0 Salmo 69 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awita kini sa tono sa awit nga “Mga Liryo.” Sulat kini ni David.

Ang Pag-ampo sa Pagpakitabang

1Luwasa ako, O Dios, kay nahisama ako sa tawo nga hapit nang malumos.

2Daw nagakaunlod ako sa lawom nga lapok ug walay matugkaran.

Mora ug anaa ako sa lawom nga tubig ug daw maanod na sa baha.

3Gikapoy na ako sa pagpangayog tabang ug sakit na ang akong tutunlan.

Mingitngit na ang akong panan-aw sa pagpaabot sa imong tabang, O Dios ko.

4Pagkadaghan gayod sa nagadumot ug buot mopatay kanako sa walay igong hinungdan.

Mas daghan pa sila kaysa akong buhok.

Gibutang-butangan nila ako ug gipugos sa pag-uli sa mga butang nga wala ko kawata.

5Nahibalo ka, O Dios, sa akong mga kabuang;

wala matago kanimo ang akong mga sala.

6Ginoong Dios nga Makagagahom, Dios sa Israel,

hinaut nga dili maulawan tungod kanako ang mga nagasalig ug nagadangop kanimo.

7Kay tungod kanimo giinsulto ug gipakaulawan ako.

8Nahisama ako sa usa ka langyaw ngadto sa akong mga kadugo;

daw sama ako sa usa ka estranghero ngadto sa akong mga igsoon.

9Tungod sa paghigugma ko sa imong templo,69:9 templo: sa literal, balay. ginalaglag69:9 ginalaglag: o, malaglag. ako.

Gisakitan ako sa mga pagpanamastamas sa mga tawo kanimo.

10Kon maghilak ako ug magpuasa, pakaulawan nila ako.

11Kon magbisti akog sako sa pagpakita nga nagsubo ako, biay-biayon nila ako.

12Ginalibak ako sa mga tawo nga nanglingkod diha sa pultahan sa lungsod,

ug naghimo-himo ang mga hubog ug awit sa pagbiaybiay kanako.

13Apan nagaampo ako kanimo, Ginoo.

Nanghinaut nga sa panahon nga kaloy-an mo ako, tubagon mo ang akong pag-ampo sumala sa imong dakong gugma kanako.

Tungod kay matinumanon ka sa imong saad sa pagluwas,

14haw-asa ako gikan sa lapok. Ayaw itugot nga maunlod ako.

Luwasa ako sa mga nagadumot kanako ug sa lawom nga tubig.

15Ayaw itugot nga maanod ako sa baha, o malumos sa mga balod, o mamatay.

16Tubaga ako, Ginoo, tungod sa imong kaayo ug gugma kanako.

Tagda ako sumala sa imong dakong kalooy kanako.

17Ayaw pagtago gikan kanako nga imong sulugoon.

Tubaga dayon ako kay ania ako sa kalisod.

18Duol kanako ug luwasa ako gikan sa akong mga kaaway.

19Nasayod ka kon giunsa nila ako sa pagpakaulaw, pag-insulto, ug pagpanamastamas.

Nakita mo ang tanan kong mga kaaway.

20Nasakitan ako sa ilang pagpakaulaw kanako ug nawad-an akog kadasig.

Nagpaabot ako nga kaloy-an, apan wala gayoy nalooy kanako.

Nagpaabot ako nga lipayon, apan wala gayoy milipay kanako.

21Gibutangan hinuon nila ug hilo ang akong pagkaon,

ug sa dihang giuhaw ako gihatagan nila ako ug suka.

22Samtang magkombira sila,

hinaut pa nga mangalaglag sila ug ang ilang mga bisita.

23Hinaut pa nga mabuta sila ug kanunayng magkurog.

24Ibubo ang imong kasuko kanila, Ginoo.

Ipahiagom sila sa imong kapungot.

25Hinaut unta nga maawaaw ang dapit nga ilang gipuy-an,

ug wala nay mopuyo sa ilang mga tolda.

26Kay gilutos nila ang mga tawo nga imong gisilotan,

ug gipanabi nila ang mga pag-antos sa mga samdan.

27Idugang pa gayod kini sa ilang mga sala ug ayaw sila luwasa.

28Panasa ang ilang mga ngalan sa libro nga gilistahan sa mga buhi;69:28 sa mga buhi: o, sa mga may kinabuhi nga walay kataposan.

ayaw sila ilista uban sa mga matarong.

29Nasakitan ako ug nagaantos,

busa panalipdi ako, O Dios, ug luwasa.

30Dayegon ko ang Dios pinaagi sa awit.

Pasidunggan ko siya uban ang pagpasalamat.

31Mas makapalipay kini sa Ginoo kaysa mga halad nga baka.

32Kon makita kini sa mga kabos, malipay sila;

ang mga nagadangop sa Dios molig-on.

33Maminaw ang Dios sa mga kabos

ug dili niya kalimtan ang iyang mga katawhan nga nabilanggo.

34Dayega ninyo ang Dios,

kamong tanan nga anaa sa kalangitan, sa kalibotan, ug sa kadagatan.

35Kay luwason sa Dios ang Zion,69:35 Zion: mao usab ang Jerusalem.

ug pabarogon niya pag-usab ang mga lungsod sa Juda.

Mopuyo didto ang iyang katawhan ug panag-iyahon nila kini.

36Ang mga kaliwat sa iyang mga alagad mao ang manunod niini,

ug ang mga nagahigugma kaniya mopuyo didto.