Alegoria viței și a celor doi vulturi
1Cuvântul Domnului mi‑a vorbit, zicând: 2„Fiul omului, rostește o fabulă, spune‑i o pildă Casei lui Israel! 3Spune‑i: «Așa vorbește Stăpânul Domn: ‘Un vultur măreț, cu aripi mari, cu pene lungi, cu penaj bogat și divers colorat, a venit în Liban și, prinzând vârful unui cedru, 4i‑a rupt cea mai de sus rămurea, a dus‑o într‑o țară de negustori și a sădit‑o într‑o cetate de negoț.
5Apoi a luat sămânță din țară și a semănat‑o într‑un pământ roditor. A pus‑o lângă o apă mare și a sădit‑o ca pe o salcie. 6Sămânța a încolțit și s‑a făcut o viță întinsă, dar nu prea înaltă. Ramurile îi erau întoarse spre vultur, iar rădăcinile erau sub el. Astfel ea a ajuns o viță care a dat lăstari și a făcut mlădițe.
7Mai era însă un alt vultur măreț, cu aripi mari și cu penaj bogat. Și iată că vița aceasta și‑a îndreptat cu lăcomie rădăcinile spre el și și‑a întins mlădițele spre el ca să i se dea mai multă apă decât pe solul plantației pe care se afla. 8Ea fusese sădită pe un teren bun și lângă ape multe, ca să facă ramuri, să dea rod și să devină o viță minunată.’
9Prin urmare, spune‑le că așa vorbește Stăpânul Domn: ‘Oare‑i va merge bine? Oare nu‑i vor fi smulse rădăcinile și nu‑i vor fi tăiate roadele?! I se vor veșteji toate frunzele, i se va usca butucul și nu va fi nevoie nici de braț puternic, nici de oameni mulți pentru ca rădăcinile să‑i fie îndepărtate! 10Iată că este sădită! Îi va merge bine oare? Când vântul de răsărit va sufla împotriva ei, oare nu se va usca ea de tot? Oare nu se va usca chiar pe terasa unde a încolțit?’»“
11Cuvântul Domnului mi‑a vorbit, zicând: 12„Întreabă această Casă răzvrătită: «Nu știți ce înseamnă aceste lucruri?» Apoi spune‑le: «Iată, împăratul Babilonului a venit la Ierusalim, i‑a luat regele și prinții și i‑a dus cu el în Babilon. 13Apoi a luat un urmaș la împărăție și a încheiat cu el un legământ, punându‑l sub jurământ. Totodată i‑a luat și pe nobilii țării, 14ca să slăbească regatul, așa încât să nu se mai ridice, ci să păzească legământul, rămânându‑i loial. 15Dar regele s‑a răsculat împotriva lui și a trimis un mesager în Egipt, ca să‑i dea cai și un mare număr de oameni. Va reuși el oare? Cel ce a făcut aceste lucruri va scăpa el oare? Să rupă el legământul și să scape?
16Viu sunt Eu, zice Stăpânul Domn, că regele va muri în Babilon, acolo unde locuiește împăratul care l‑a făcut rege, al cărui jurământ l‑a disprețuit și al cărui legământ l‑a rupt. 17Faraon, cu armata sa cea mare și cu mulțimea sa cea numeroasă, nu‑l va ajuta în război, când se vor înălța rampe de asalt și se vor zidi întărituri pentru nimicirea multor vieți. 18Pentru că a disprețuit jurământul, rupând legământul, pentru că, deși a încheiat un legământ, a făcut totuși toate aceste lucruri, nu va scăpa!
19De aceea, viu sunt Eu, zice Stăpânul Domn, că voi întoarce împotriva lui jurământul Meu pe care l‑a disprețuit și legământul Meu pe care l‑a rupt. 20Îmi voi arunca asupra lui plasa și va fi prins în lațul Meu; îl voi duce în Babilon și îl voi judeca acolo pentru necredincioșia arătată față de Mine. 21Toți fugarii din trupele lui vor cădea uciși de sabie, iar pe cei ce vor rămâne îi voi împrăștia în toate vânturile. Și veți ști astfel că Eu, Domnul, am vorbit.»
22Așa vorbește Stăpânul Domn: «Eu Însumi voi rupe o rămurea din vârful măreț al unui cedru și o voi sădi. Din vârful ramurilor lui voi rupe o mlădiță firavă pe care Eu Însumi o voi planta pe un munte înalt și măreț. 23O voi planta pe un munte înalt al lui Israel. Acesteia îi vor crește ramuri, va da roade și va deveni un cedru maiestuos. Păsări de tot felul se vor așeza în el și la umbra ramurilor lui vor locui tot felul de înaripate. 24Și toți copacii câmpiei vor ști că Eu, Domnul, pot să smeresc un copac înalt și pot să înalț un copac neînsemnat, pot să usuc un copac plin de viață și pot face să înflorească un copac uscat.»
Eu, Domnul, am vorbit și așa voi face.“
Ang Paanggid Parte sa mga Agila kag sa Ubas
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, isugid ini nga paanggid sa katawhan sang Israel, 3kag silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, ang nagpasugid sini: May isa ka dako nga agila nga naglupad pa-Lebanon. Malapad ang iya mga pakpak kag madamol ang iya mga bulbol nga lain-lain sing kolor. Naghapon ini sa ibabaw sang kahoy nga sedro, 4kag gin-utod niya ang ugbos sang pinakaibabaw nga sanga. Dayon gindala niya ini sa lugar sang mga negosyante kag gintanom didto.
5“Pagkatapos nagkuha ang agila sang liso sa duta sang Israel kag gintanom ini sa matambok nga duta sa higad sang suba nga sa diin magatubo ini sing madasig. 6Nagtubo ini nga isa ka manubo nga tanom nga nagagapa. Ang mga sanga sini nagagapa pakadto sa agila, kag nagapanggamot ini sang madalom. Nagpananga pa gid ini kag nagpanalingsing.
7“Pero may isa ka dako nga agila nga nag-abot. Malapad man ang iya sini nga mga pakpak kag madamol sing bulbol. Ang mga gamot kag mga sanga sang sadto nga tanom naggapa pakadto sa sini nga agila agod mapatubigan siya sang agila labaw pa sa tubig sang duta nga gintamnan sa iya. 8Ginhimo ini sang tanom bisan nga natanom na siya sa maayo nga duta, nga sa diin may bugana nga tubig nga makapatubo, makapabunga, kag makapatahom sa iya.
9“Karon, ako, ang Ginoong Dios nagapamangkot: Padayon bala ini nga magtubo? Indi! Gabuton ini kag panguhaon ang iya mga bunga, kag pabay-an nga malaya. Madali lang ini gabuton, indi na kinahanglan ang makusog nga tawo ukon ang madamo nga mga tawo sa paggabot sini. 10Bisan itanom pa ini liwat sa lain nga lugar indi na ini magtubo. Malaya ini sing bug-os kon huyupon sang mainit nga hangin halin sa sidlangan. Huo, malaya ini sa iya ginatubuan.”
Ang Kahulugan sang Paanggid
11Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, 12“Pamangkuta ining rebelde nga katawhan sang Israel kon nahibaluan nila kon ano ang kahulugan sang sadto nga paanggid. Silinga sila nga amo ini ang kahulugan: Nagkadto ang hari sang Babilonia sa Jerusalem kag ginbihag niya ang hari sini kag ang mga opisyal, kag gindala niya sila pa-Babilonia. 13Nagpili siya sang isa ka kaliwat sang hari sang Juda kag naghimo siya sang kasugtanan sa iya kag ginpasumpa niya siya nga mag-alagad sa iya. Ginbihag man niya ang mga dungganon nga mga tawo sang Juda 14agod ini nga ginharian indi na makabangon liwat kag indi na makabato sa iya. Makapabilin lang ini nga ginharian kon padayunon niya ang iya kasugtanan sa Babilonia. 15Pero nagrebelde ang hari sang Juda sa hari sang Babilonia paagi sa pagpadala sang mga tawo sa Egipto sa pagkuha sang mga kabayo kag madamo nga mga soldado. Magmadinalag-on bala siya? Makapalagyo bala siya kag makaluwas sa silot sa paglapas niya sa iya kasugtanan sa Babilonia? 16Indi! Kay ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga ining hari sang Juda sigurado gid nga mapatay sa Babilonia, kay ginlapas niya ang kasugtanan nga iya ginsumpaan sa hari sang Babilonia nga naghimo sa iya nga hari. 17Indi makabulig sa iya sa inaway ang hari sang Egipto17:17 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. kag ang iya gamhanan kag madamo nga mga soldado kon magsalakay na17:17 kon magsalakay na: sa literal, kon magtumpok na sang duta nga talaklasan sa pader kag maghimo sang mga tore-tore. ang mga taga-Babilonia sa pagpamatay sang madamo nga kabuhi. 18Ginlapas sang hari sang Juda ang kasugtanan nga iya ginsumpaan nga tumanon sa hari sang Babilonia, gani indi gid siya makaluwas.
19“Ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga silutan ko gid siya tungod kay ginlapas niya ang akon kasugtanan nga iya ginsumpaan sa akon ngalan. 20Dakpon ko siya sang lambat kag dal-on sa Babilonia, kag didto silutan ko siya tungod kay indi siya matutom sa akon. 21Magakalamatay ang iya mga soldado nga nagapalalagyo, kag ang mga mabilin sa ila magalalapta sa bisan diin nga lugar. Dayon mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, ang nagsiling sini.”
Ang Maayo nga Palaabuton nga Ginpromisa sang Dios
22-23Nagsiling pa gid ang Ginoong Dios, “Makuha ako sang ugbos sang pinakaibabaw nga sanga sang sedro kag itanom ko ini sa putokputokan sang mataas nga bukid sang Israel. Magapananga ini kag magapamunga, kag mangin isa ka matahom nga sedro. Magapugad sa sini nga kahoy ang tanan nga klase sang pispis, kag makapasilong sila sa mga sanga sini. 24Kag ang tanan nga kahoy sa duta makahibalo nga ako amo ang Ginoo nga nagautod sa matag-as nga mga kahoy kag nagapataas sa manubo nga mga kahoy. Ako man ang nagapalaya sa malagtom nga mga kahoy kag nagabuhi sa mga laya nga kahoy. Ako, ang Ginoo, ang nagpromisa sini, kag tumanon ko gid ini.”
