Анин хвалоспев
1Ана се затим помолила овим речима:
„Весели се моје срце у Господу,
Подиже се рог2,1 Рог је у Светом писму симбол снаге, силе и власти. мој у Господу.
Уста моја ликују над душманима мојим,
јер се радујем твојему спасењу.
2Нико није свет као што је Господ;
нема никог осим тебе,
и нема Стене као што је Бог наш.
3Не множите речи узносите,
нек из ваших уста охолост не излази,
јер Господ је Бог Свезнајући,
он просуђује дела човекова.
4Лук се ломи јунацима,
а посрнули се опасују снагом.
5Некад сити за хлеб се унајмљују,
а некад гладни не гладују више.
Нероткиња рађа седморо,
а мајка многих синова сахне.
6Господ усмрћује и оживљује,
у Свет мртвих2,6 У изворном тексту Шеол, или подземље, где пребивају душе умрлих. спушта и оданде подиже.
7Господ даје сиромаштво и богатство,
понижује и узвисује.
8Сиромаха диже из прашине,
из буњишта диже убогога,
да их посади с племићима,
и додели им почасна места.
Јер Господњи су ступови земље,
на њима је основао васељену.
9Он чува стопе својих верних,
а опаки ће пропасти у тами,
јер снагом човек неће надвладати.
10Пропашће они што се противе Господу,
Господ ће на њих загрмети с небеса.
Он ће судити крајевима земље,
своме цару он ће дати снагу,
узвисиће рог помазанику своме.“
Греси Илијевих синова
11Елкана се вратио својој кући у Раму, а дечак је служио Господу под надзором Илија свештеника. 12А Илијеви синови били су опаки људи и нису познавали Господа. 13Ти свештеници су овако обичавали да поступају с народом: кад је неко приносио жртву долазио би свештеников слуга с тророгом виљушком у руци, и док се месо још кувало, 14забадао њом у котао, лонац, тигањ, или шерпу, и што год би се наболо на виљушку, свештеник би узимао себи. Овако су поступали са свим Израиљцима који су долазили тамо, у Силом. 15Осим тога, пре него што се палило сало, дошао би свештеников слуга и рекао човеку који је жртвовао: „Дај месо да се испече за свештеника, јер он од тебе неће примити кувано месо, него сирово.“
16Ако би му човек одговорио: „Нека прво спале сало, па онда узми шта ти душа жели“, слуга би му рекао: „Не, него ми дај сад, а ако нећеш, узећу силом!“
17Грех младића је био врло велик пред Господом, јер су људи презриво поступали с приносом Господњим.
18А Самуило је служио пред Господом, тек дечак припасан ланеним оплећком. 19Његова мајка би му начинила малу одору и доносила му сваке године кад би долазила са својим мужем да принесу годишњу жртву. 20Тада би Илије благословио Елкану и рекао: „Нека ти Господ да деце од ове жене уместо онога које је измолила од Господа.“ Потом би се вратили кући.
21Господ је походио Ану те је затруднела и родила три сина и две ћерке. А дечак Самуило је растао пред Господом.
Илије опомиње своје синове
22Илије је био веома стар. Тек, чуо је све што су његови синови чинили свему Израиљу, и то да спавају са женама које служе код улаза Шатора од састанка. 23Рекао им је: „Зашто радите такве ствари? Јер слушам о вашим опаким делима од свег овог народа. 24Немојте, синови моји! Није добра вест коју чујем да народ Господњи шири. 25Ако човек згреши против човека, Бог ће посредовати за њега, али ако човек згреши против Господа, ко ће посредовати за њега?“ Али они нису послушали глас свога оца јер је Господ решио да их погуби.
26А дечак Самуило је стасавао и стицао наклоност Господа и људи.
Божија казна над Илијевим домом
27Тада дође Божији човек к Илију и рече му: „Говори Господ: ’Ја сам се објавио дому твога претка док су били у Египту робујући фараоновом дому. 28Изабрао сам га између свих Израиљевих племена себи за свештеника, да приноси жртве на мом жртвенику, да пали кад, и да носи оплећак преда мном. Дому твога оца дао сам и све паљене жртве народа израиљског. 29Зашто газите моју жртву и мој принос, које сам одредио за моје Пребивалиште? Ти частиш своје синове више него мене хранећи их првинама сваког приноса мог народа, Израиља.’
30Зато Господ, Бог Израиљев објављује: ’Рекао сам твоме дому и дому твога оца да ће ступати пред мојим лицем довека.’ Али, сада каже Господ: ’Далеко то било од мене! Јер ја поштујем оне који мене поштују, а они који ме презиру, биће осрамоћени. 31Ево, долазе дани када ћу одсећи твоју мишицу и мишицу дома твога оца, тако да неће бити старца у твоме дому. 32Ти ћеш гледати несрећу у мом Пребивалишту, а уместо свег обиља које ће се дати Израиљу, у твоме дому неће бити старца довека. 33А кога од твојих не истребим испред свога жртвеника оставићу само зато да ти сахну очи и да ти душа вене, а све мноштво потомака у твоме дому поумираће у најбољим годинама.
34Ово ће ти бити знак; то ће задесити оба твоја сина, Офнија и Финеса: обојица ће погинути истог дана. 35А себи ћу поставити верног свештеника који ће радити по моме срцу и по мојој вољи. Ја ћу му подићи трајни дом, а он ће ступати пред мојим помазаником довека. 36А ко преостане у твоме дому доћи ће да му се поклони за сребрњак и комад хлеба, говорећи: прими ме, молим те, у какву свештеничку службу да имам залогај хлеба.’“
A Oração de Ana
1Então Ana orou assim:
“Meu coração exulta no Senhor;
no Senhor minha força2.1 Hebraico: meu chifre; também no versículo 10. é exaltada.
Minha boca se exalta sobre os meus inimigos,
pois me alegro em tua libertação.
2“Não há ninguém santo2.2 Ou Não há nenhum Santo como o Senhor;
não há outro além de ti;
não há rocha alguma como o nosso Deus.
3“Não falem tão orgulhosamente,
nem saia de sua boca tal arrogância,
pois o Senhor é Deus sábio;
é ele quem julga os atos dos homens.
4“O arco dos fortes é quebrado,
mas os fracos são revestidos de força.
5Os que tinham muito agora trabalham por comida,
mas os que estavam famintos agora não passam fome.
A que era estéril deu à luz sete filhos,
mas a que tinha muitos filhos ficou sem vigor.
6“O Senhor mata e preserva a vida;
ele faz descer à sepultura2.6 Hebraico: Sheol. Essa palavra também pode ser traduzida por profundezas, pó ou morte. e dela resgata.
7O Senhor é quem dá pobreza e riqueza;
ele humilha e exalta.
8Levanta do pó o necessitado
e do monte de cinzas ergue o pobre;
ele os faz sentar-se com príncipes
e lhes dá lugar de honra.
“Pois os alicerces da terra são do Senhor;
sobre eles estabeleceu o mundo.
9Ele guardará os pés dos seus santos,
mas os ímpios serão silenciados nas trevas,
pois não é pela força que o homem prevalece.
10Aqueles que se opõem ao Senhor serão despedaçados.
Ele trovejará do céu contra eles;
o Senhor julgará até os confins da terra.
“Ele dará poder a seu rei
e exaltará a força do seu ungido”.
11Então Elcana voltou para casa em Ramá, mas o menino começou a servir o Senhor sob a direção do sacerdote Eli.
A Maldade dos Filhos de Eli
12Os filhos de Eli eram ímpios; não se importavam com o Senhor 13nem cumpriam os deveres de sacerdotes para com o povo; sempre que alguém oferecia um sacrifício, o auxiliar do sacerdote vinha com um garfo de três dentes, 14e, enquanto a carne estava cozinhando, ele enfiava o garfo na panela, ou travessa, ou caldeirão, ou caçarola, e o sacerdote pegava para si tudo o que vinha no garfo. Assim faziam com todos os israelitas que iam a Siló. 15Mas, antes mesmo de queimarem a gordura, vinha o auxiliar do sacerdote e dizia ao homem que estava oferecendo o sacrifício: “Dê um pedaço desta carne para o sacerdote assar; ele não aceitará de você carne cozida, somente crua”.
16Se o homem lhe dissesse: “Deixe primeiro a gordura se queimar e então pegue o que quiser”, o auxiliar respondia: “Não. Entregue a carne agora. Se não, eu a tomarei à força”.
17O pecado desses jovens era muito grande à vista do Senhor, pois eles estavam tratando com desprezo a oferta do Senhor.
18Samuel, contudo, ainda menino, ministrava perante o Senhor, vestindo uma túnica de linho. 19Todos os anos sua mãe fazia uma pequena túnica e a levava para ele, quando subia a Siló com o marido para oferecer o sacrifício anual. 20Eli abençoava Elcana e sua mulher, dizendo: “O Senhor dê a você filhos desta mulher no lugar daquele por quem ela pediu e dedicou ao Senhor”. Então voltavam para casa. 21O Senhor foi bondoso com Ana; ela engravidou e deu à luz três filhos e duas filhas. Enquanto isso, o menino Samuel crescia na presença do Senhor.
22Eli, já bem idoso, ficou sabendo de tudo o que seus filhos faziam a todo o Israel e que eles se deitavam com as mulheres que serviam junto à entrada da Tenda do Encontro. 23Por isso lhes perguntou: “Por que vocês fazem estas coisas? De todo o povo ouço a respeito do mal que vocês fazem. 24Não, meus filhos; não é bom o que escuto se espalhando no meio do povo do Senhor. 25Se um homem pecar contra outro homem, os juízes poderão2.25 Ou Deus poderá intervir em seu favor; mas, se pecar contra o Senhor, quem intercederá por ele?” Seus filhos, contudo, não deram atenção à repreensão de seu pai, pois o Senhor queria matá-los.
26E o menino Samuel continuava a crescer, sendo cada vez mais estimado pelo Senhor e pelo povo.
Profecia contra a Família de Eli
27E veio um homem de Deus a Eli e lhe disse: “Assim diz o Senhor: ‘Acaso não me revelei claramente à família de seu pai, quando eles estavam no Egito, sob o domínio do faraó? 28Escolhi seu pai dentre todas as tribos de Israel para ser o meu sacerdote, subir ao meu altar, queimar incenso e usar um colete sacerdotal na minha presença. Também dei à família de seu pai todas as ofertas preparadas no fogo pelos israelitas. 29Por que vocês zombam de meu sacrifício e da oferta que determinei para a minha habitação? Por que você honra seus filhos mais do que a mim, deixando-os engordar com as melhores partes de todas as ofertas feitas por Israel, o meu povo?’
30“Portanto, o Senhor, o Deus de Israel, declara: ‘Prometi à sua família e à linhagem de seu pai que ministrariam diante de mim para sempre’. Mas agora o Senhor declara: ‘Longe de mim tal coisa! Honrarei aqueles que me honram, mas aqueles que me desprezam serão tratados com desprezo. 31É chegada a hora em que eliminarei a sua força e a força da família2.31 Hebraico: cortarei o seu braço e o braço da casa. de seu pai, e não haverá mais nenhum idoso na sua família, 32e você verá aflição na minha habitação. Embora Israel prospere, na sua família ninguém alcançará idade avançada. 33E todo descendente seu que eu não eliminar de meu altar será poupado apenas para consumir os seus olhos com lágrimas2.33 Ou cegar os olhos; ou ainda consumir os olhos de inveja e para entristecer o seu coração, e todos os seus descendentes morrerão no vigor da vida.
34“ ‘E o que acontecer a seus dois filhos, Hofni e Fineias, será um sinal para você: os dois morrerão no mesmo dia. 35Levantarei para mim um sacerdote fiel, que agirá de acordo com o meu coração e o meu pensamento. Edificarei firmemente a família dele, e ele ministrará sempre perante o meu rei ungido. 36Então todo o que restar da sua família virá e se prostrará perante ele, para obter uma moeda de prata e um pedaço de pão. E lhe implorará que o ponha em alguma função sacerdotal, para ter o que comer’ ”.
