Иоанн Креститель готовит путь Иисусу
(Мат. 3:1-12; Лк. 3:2-16; Ин. 1:19-28)
1Вот начало Радостной Вести1:1 Букв.: «Евангелия». об Иисусе Христе, Сыне Бога. 2Как написано у пророка Исаии:
«Вот, Я посылаю перед Тобой Моего вестника,
который приготовит Тебе путь»1:2 См. Мал. 3:1..
3«Голос раздается в пустыне:
„Приготовьте путь Господу1:3 Слово, стоящее в греческом тексте, является переводом еврейского «ЙГВГ» (Ис. 40:3). Это имя, под которым Бог открылся Моисею и народу Израиля (см. Исх. 3:13-15). Оно переводится как «Он Есть», показывая неизменность Его природы и характера (см. Пс. 101:26-28).,
сделайте прямыми дороги Его!“»1:3 Ис. 40:3.
4В пустыне появился Иоанн Креститель и проповедовал крещение в знак покаяния для прощения грехов. 5К нему приходили люди со всей Иудеи и все жители Иерусалима. Они исповедовали свои грехи, и Иоанн крестил их в реке Иордане. 6Иоанн носил одежду из верблюжьей шерсти и подпоясывался кожаным поясом. Ел он саранчу и дикий мед. 7В своей проповеди он говорил:
– После меня придет Тот, Кто могущественнее меня, и я даже не достоин, нагнувшись, развязать ремни Его сандалий. 8Я крестил вас водой, а Он будет крестить вас Святым Духом.
Иоанн крестит Иисуса
(Мат. 3:13-17; Лк. 3:21-22; Ин. 1:32-34)
9В то время из галилейского города Назарета пришел Иисус и тоже был крещен Иоанном в Иордане. 10И когда Иисус выходил из воды, Он тотчас увидел раскрывшиеся небеса и Духа, спускающегося на Него в образе голубя. 11И с небес прозвучал голос:
– Ты Мой любимый Сын! В Тебе Моя радость!
Сатана искушает Иисуса в пустыне
(Мат. 4:1-11; Лк. 4:1-13)
12Тотчас Дух побудил Иисуса пойти в пустыню. 13Он находился в пустыне сорок дней, искушаемый сатаной. Иисус был там один, в окружении диких зверей, и ангелы служили Ему.
Иисус начинает Свое служение
(Мат. 4:12-17; Лк. 4:14-15)
14После того как Иоанн был арестован, Иисус пришел в Галилею, возвещая Радостную Весть от Бога.
15– Пришло время, – говорил Он, – Царство Божье уже близко! Покайтесь и верьте в Радостную Весть!
Четыре рыбака следуют за Иисусом
(Мат. 4:18-22; Лк. 5:2-11; Ин. 1:35-42)
16Однажды, проходя вдоль Галилейского озера, Иисус увидел Симона и его брата Андрея. Они забрасывали в озеро сети, так как были рыбаками.
17– Идите за Мной, – сказал им Иисус, – и Я сделаю вас ловцами людей.
18Братья сразу же оставили сети и пошли за Ним. 19Пройдя немного дальше, Он увидел Иакова и Иоанна, сыновей Зеведея, которые сидели в лодке и чинили сети. 20И Он сразу же позвал их, и они, оставив своего отца Зеведея с наемными работниками в лодке, пошли за Ним.
Иисус изгоняет нечистого духа
(Лк. 4:31-37)
21Когда они пришли в Капернаум, Иисус в первую же субботу пошел в синагогу и учил там. 22Люди изумлялись Его учению, потому что Он учил их как имеющий власть, а не как учители Закона. 23Как раз в это время в синагоге находился человек, одержимый нечистым духом, который вдруг закричал:
24– Что Ты хочешь от нас, Иисус из Назарета? Ты пришел, чтобы погубить нас? Я знаю, Кто Ты! Ты – Святой Божий!
25– Замолчи! – строго приказал Иисус. – Выйди из него!
26Нечистый дух сотряс человека и с громким криком вышел из него. 27Люди в изумлении говорили друг другу:
– Что это? Новое учение, да еще и с такой властью! Он даже нечистым духам приказывает, и те подчиняются Ему!
28Слух об Иисусе мгновенно разошелся по всей Галилее.
Иисус исцеляет больных
(Мат. 8:14-16; Лк. 4:38-41)
29Из синагоги они с Иаковом и Иоанном сразу же пошли домой к Симону и Андрею. 30Теща Симона лежала в горячке, и Иисусу сразу сказали о ней. 31Он подошел к ней, взял ее за руку и помог подняться. Жар ее прошел, и она начала накрывать им на стол.
32С наступлением вечера, после захода солнца, к Иисусу стали приносить всех больных и одержимых демонами. 33Весь город собрался у дверей. 34В тот день Иисус исцелил многих от самых различных болезней и изгнал много демонов. Демонам Он запрещал говорить, потому что они знали, Кто Он.
Иисус проповедует в Галилее
(Лк. 4:42-44)
35На следующее утро, когда было еще темно, Иисус вышел из дома, пошел в безлюдное место и там молился. 36Симон и другие ученики бросились искать Его 37и, когда нашли, сказали Ему:
– Все Тебя ищут!
38А Он им ответил:
– Пойдем в другие места, в соседние селения, чтобы Мне и там проповедовать Радостную Весть, Я ведь для этого и пришел.
39И Он ходил по всей Галилее, проповедуя в синагогах и изгоняя демонов.
Иисус исцеляет прокаженного
(Мат. 8:2-4; Лк. 5:12-16)
40Однажды к Нему подошел человек, больной проказой. Упав перед Иисусом на колени, он стал умолять Его:
– Если Ты захочешь, Ты можешь меня очистить.
41Иисусу стало жаль его. Он протянул руку, прикоснулся к нему и сказал:
– Хочу, очистись!
42Как только Он это сказал, проказа сошла с человека, и тот стал чистым. 43Иисус тут же отослал его, строго предупредив:
44– Смотри, никому не говори об этом, но пойди, покажись священнику и принеси в жертву за очищение то, что повелел Моисей1:44 См. Лев. 14:1-32.. Так твое исцеление будет удостоверено перед людьми.
45Но тот пошел и начал повсюду рассказывать о случившемся. Из-за этого Иисусу стало невозможно открыто появляться в городе, и Он оставался в безлюдных местах. Народ, однако, стекался к Нему отовсюду.
Jan Chrzciciel przygotowuje drogę
1Oto niezwykła opowieść o Jezusie—Mesjaszu, Synu Bożym.
2Już przez proroka Izajasza Bóg zapowiedział:
„Oto Ja posyłam przed Tobą mojego wysłańca;
on przygotuje Twoją drogę”.
3„Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę dla Pana,
prostujcie dla Niego ścieżki!”
4Posłańcem tym był Jan Chrzciciel. Mieszkał na pustyni i przekonywał ludzi, że muszą zmienić swoje grzeszne życie. Na znak zerwania z grzechem powinni pozwolić zanurzyć się w wodzie. 5Mieszkańcy Jerozolimy i całej Judei podążali na Pustynię Judejską, aby zobaczyć i posłuchać Jana. Wielu z nich wyznawało swoje grzechy, a on chrzcił ich w Jordanie. 6Jan nosił ubranie z wielbłądziej wełny i skórzany pas. Żywił się wyłącznie szarańczą i leśnym miodem. 7Często mówił:
—Wkrótce przyjdzie Ktoś o wiele większy ode mnie—tak wielki, że ja nie jestem nawet godzien rozwiązać rzemyka Jego sandałów.
8Ja zanurzam was w wodzie, lecz On zanurzy was w Duchu Świętym!
Chrzest i kuszenie Jezusa
9Pewnego dnia przyszedł do Jana Jezus z Nazaretu i został ochrzczony w Jordanie. 10Gdy wychodził z wody, ujrzał otwarte niebo i Ducha Świętego, który zstąpił na Niego jak gołąb. 11A z nieba rozległ się głos:
—Jesteś moim ukochanym Synem, moją największą radością.
12Zaraz też Jezus, prowadzony przez Ducha Świętego, udał się na pustynię. 13Tam, otoczony tylko przez pustynne zwierzęta, spędził samotnie czterdzieści dni i był kuszony przez szatana. Potem zaś przyszli do Niego aniołowie i służyli Mu.
Powołanie pierwszych uczniów
14A gdy król Herod uwięził Jana, Jezus udał się do Galilei, by tam głosić Bożą dobrą nowinę.
15—Nadszedł już czas!—mówił. —Zbliża się królestwo Boże! Porzućcie grzechy i uwierzcie w dobrą nowinę!
16Pewnego dnia, idąc brzegiem Jeziora Galilejskiego, Jezus spotkał dwóch rybaków: Szymona i jego brata, Andrzeja, którzy łowili ryby.
17—Chodźcie ze Mną!—rzekł do nich. —Uczynię was rybakami ludzi!
18Oni natychmiast zastawili sieci i poszli z Nim. 19Nieco dalej zobaczył Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy siedzieli w łodzi i naprawiali sieci. 20Ich również zawołał, a oni poszli z Nim, zostawiając ojca i jego pomocników.
Jezus wypędza złego ducha
21Razem udali się do miasta Kafarnaum. W szabat weszli do synagogi, a Jezus zaczął nauczać. 22Wszyscy byli zdumieni Jego nauką. Mówił bowiem do nich nie jak ich przywódcy religijni, ale jak ktoś, kto ma władzę nad ludźmi. 23Nagle jakiś człowiek, będący pod wpływem demona, zaczął wykrzykiwać:
24—Dlaczego nas niepokoisz, Jezusie z Nazaretu? Czy przyszedłeś nas zniszczyć? Wiem, kim jesteś! Świętym Synem Boga!
25—Milcz i wyjdź z tego człowieka!—rozkazał Jezus duchowi.
26Zły duch szarpnął nim gwałtownie i z krzykiem go opuścił. 27Świadkowie tego zdarzenia oniemieli z wrażenia, a następnie komentowali to, co ujrzeli:
—Jaka moc jest w Jego słowach, skoro słuchają Go nawet złe duchy?
28A wiadomość o tym wydarzeniu lotem błyskawicy obiegła Galileę i całą okolicę.
Jezus uzdrawia wielu chorych
29Jezus wyszedł z synagogi i wraz z Jakubem oraz Janem udał się do domu Szymona i Andrzeja. 30Teściowa Szymona miała akurat wysoką gorączkę i leżała w łóżku. Gdy powiedziano o tym Jezusowi, 31On podszedł do chorej, wziął ją za rękę i pomógł jej się podnieść. Temperatura natychmiast spadła, a teściowa wstała i przygotowała im posiłek.
32Wieczorem, już po zachodzie słońca, przyprowadzono do Jezusa wielu chorych i zniewolonych przez demony. 33Przed bramą zaś zgromadził się ogromny tłum mieszkańców, ciekawych nadchodzących wydarzeń. 34Jezus uzdrowił wielu chorych i wielu demonom rozkazał opuścić swe ofiary. A ponieważ demony wiedziały, kim On jest, zabronił im cokolwiek mówić.
Jezus modli się na osobności
35Następnego dnia wstał jeszcze przed świtem i udał się na pustynię, aby się modlić. 36Po jakimś czasie odnalazł Go Szymon i pozostali uczniowie.
37—Wszyscy o Ciebie pytają—mówili.
38—Musimy odwiedzić także inne miasta, aby i tam nauczać!—odpowiedział Jezus. —Po to przecież przyszedłem.
39Przemierzał więc całą krainę galilejską, przemawiając w synagogach oraz uwalniając wielu ludzi od demonów.
Trędowaty
40Pewnego razu podszedł do Niego trędowaty i na kolanach błagał o uzdrowienie:
—Jeśli tylko zechcesz, możesz mnie uzdrowić—prosił.
41Jezus, ogarnięty współczuciem, dotknął go i rzekł:
—Chcę. Bądź uzdrowiony!
42Trąd natychmiast zniknął i w jednej chwili człowiek ten odzyskał zdrowie. 43Jezus zaraz go odprawił, surowo przykazując mu:
44—Nie mów o tym nikomu. Idź i poproś, aby zbadał cię kapłan. A na dowód tego, że wyzdrowiałeś, zanieś ofiarę, jaką Mojżesz wyznaczył uleczonemu z trądu.
45Lecz człowiek ten, idąc, opowiadał wszystkim o swoim cudownym uzdrowieniu. A Jezus, z powodu rozgłosu, nie mógł już swobodnie pokazywać się w miastach—schronił się więc na pustyni. Lecz nawet tam przychodzili do Niego ludzie.
