Иисус превращает воду в вино
1На третий день в Кане, в Галилее, был свадебный пир, и мать Иисуса была там. 2Иисус и Его ученики тоже были приглашены на свадьбу. 3Случилось так, что во время пира кончилось вино, и мать Иисуса тогда сказала Ему:
– У них нет вина.
4Иисус ответил:
– О, женщина2:4 Это обращение Иисуса к матери, в данном случае, не было грубым, но, возможно, подчеркивало Его особое положение., почему Я должен заботиться об этом? Мое время еще не настало.
5Мать Иисуса сказала слугам:
– Делайте то, что Он вам скажет.
6Рядом стояло шесть больших каменных сосудов, которые иудеи использовали для обрядовых омовений. В каждый сосуд вмещалось по две или по три меры2:6 То есть около 75–115 литров воды.. 7Иисус сказал слугам:
– Наполните сосуды водой.
Те наполнили их водой до верха.
8– А теперь зачерпните, – сказал Он, – и отнесите распорядителю пира.
Они так и сделали. 9Тот попробовал воду, ставшую вином. Он не знал, откуда взялось вино, об этом знали только слуги. Распорядитель отозвал в сторону жениха 10и упрекнул его:
– Все подают вначале вино получше, а потом, когда гости напьются, подают вино похуже. А ты сберегал лучшее вино до сих пор.
11Так Иисус положил начало знамениям в Кане Галилейской и явил Свою славу; и Его ученики уверовали в Него.
12После этого Иисус вместе с матерью, братьями и учениками пошел в Капернаум, и там они пробыли несколько дней.
Иисус прогоняет торговцев со двора храма
(Мат. 21:12-13; Мк. 11:15-17; Лк. 19:45-46)
13Приближалось время иудейской Пасхи, и Иисус пошел в Иерусалим. 14В храме Он увидел людей, продававших быков, овец и голубей; у столов сидели те, кто менял деньги. 15Сделав из веревок плеть, Он выгнал из храма всех торговцев, а также овец и быков. Он опрокинул столы менял, рассыпав их монеты.
16– Уберите это отсюда! – говорил Он продавцам голубей. – Как вы смеете превращать дом Моего Отца в базар!
17Его ученики вспомнили записанное в Писании: «Ревность о доме Твоем снедает Меня»2:17 Пс. 68:10.. 18Тогда иудеи спросили у Него:
– Каким знамением Ты можешь доказать нам, что Ты имеешь право все это делать?
19Иисус ответил им:
– Разрушьте этот храм, и Я в три дня восстановлю его.
20Иудеи ответили:
– Этот храм строился сорок шесть лет, а Ты собираешься восстановить его в три дня?
21Но Иисус имел в виду не здание храма, а Свое тело. 22После того как Иисус воскрес из мертвых, ученики вспомнили Его слова и поверили Писанию и словам Иисуса.
23Пока Иисус был в Иерусалиме на празднике Пасхи, многие, видя знамения, которые Он творил, поверили в Него. 24Но Сам Иисус не доверялся им, потому что Он знал всех, 25и Ему не нужно было знать о человеке по рассказам других, так как Он видел, что у каждого на душе.
Jezus zamienia wodę w wino
1Dwa dni później, w Kanie Galilejskiej, odbywało się wesele, w którym uczestniczyła matka Jezusa. 2Zaproszono na nie również Jezusa i Jego uczniów. 3I zdarzyło się tak, że zabrakło wina. Matka powiedziała o tym Jezusowi:
—Nie mają już wina.
4—To chyba nie jest ani mój, ani twój problem—odpowiedział. —Jeszcze nie przyszła na Mnie pora.
5Ona jednak poleciła służbie:
—Zróbcie wszystko, co wam powie.
6A stało tam sześć kamiennych dzbanów, przygotowanych do żydowskiego obrzędu oczyszczenia. Każdy z nich mógł pomieścić jakieś osiemdziesiąt lub sto litrów. 7Jezus powiedział więc:
—Napełnijcie je wodą.
A gdy słudzy nalali wody aż po brzegi, dodał:
8—Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela.
9Gdy gospodarz skosztował wody przemienionej w wino (nie wiedząc, skąd się wzięło, choć słudzy wiedzieli), zawołał pana młodego i rzekł:
10—Zazwyczaj najpierw podaje się lepsze wino. Później, gdy goście już sobie podpiją—trochę gorsze. A ty najlepsze zostawiłeś na koniec.
11W ten oto sposób w Kanie Galilejskiej Jezus dokonał pierwszego cudu. Objawił przez to swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Jezus oczyszcza świątynię
12Po weselu, razem z matką, braćmi i uczniami udał się na kilka dni do Kafarnaum. 13Ponieważ zbliżało się święto Paschy, Jezus poszedł do Jerozolimy. 14W świątyni natknął się na kupców sprzedających bydło, owce i gołębie ofiarne. Spotkał tam też ludzi zajmujących się wymianą pieniędzy. 15Zrobił więc sobie bicz ze sznurów i zaczął wszystkich wyganiać ze świątyni—zwierzęta też. Powywracał stoły wymieniających pieniądze i porozrzucał monety. 16Sprzedającym gołębie rozkazał:
—Zabierajcie się stąd! Nie róbcie targowiska z domu mojego Ojca!
17Wtedy uczniowie przypomnieli sobie słowa Pisma: „Jestem pochłonięty troską o Twój dom”.
18Żydowscy przywódcy dopytywali Jezusa:
—Jakim prawem wyrzuciłeś ze świątyni sprzedawców? Czy uwiarygodnisz to jakimś znakiem z nieba?
19—Tak—odpowiedział Jezus. —Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję.
20—Co takiego?!—wykrzyknęli. —Budowano ją czterdzieści sześć lat, a ty odbudujesz ją w trzy dni?!
21Lecz Jezus, mówiąc o świątyni, miał na myśli własne ciało. 22Gdy zmartwychwstał, uczniowie przypomnieli sobie tę wypowiedź i uwierzyli Pismu i słowom Jezusa.
23W czasie tego święta wielu ludzi uwierzyło w Niego. Widzieli bowiem cuda, jakie czynił w Jerozolimie. 24Ale Jezus nie ufał im, bo znał serca wszystkich ludzi. 25Nie potrzebował też, aby ktoś Go przekonywał o swoich intencjach. Dokładnie bowiem wiedział, co się kryje w każdym człowieku.
