Призыв не пренебрегать вестью о спасении
1Поэтому мы должны со всем вниманием отнестись к тому, что мы услышали, не то нас снесет течением. 2Ведь если весть, переданная через ангелов, имела силу, и каждое нарушение и непослушание влекли за собой справедливое наказание2:2 См. Деян. 7:53; Гал. 3:19., 3то как же нам избежать наказания сейчас, если мы пренебрегаем великим спасением, которое было провозглашено Самим Господом? И нам это подтвердили те, кто лично слышал от Него эту весть, 4которую Сам Бог удостоверил знамениями, чудесами, различными проявлениями Его силы и дарами Святого Духа, распределяемыми по Его усмотрению.
Сын Божий стал Человеком, чтобы спасти нас
5Будущую вселенную, о которой мы говорим, Он подчинил не ангелам. 6Но где-то некто засвидетельствовал:
«Кто такой человек, что Ты переживаешь о нем?
Кто такой сын человеческий2:6 Сын человеческий – то есть человек вообще. Но «Сын Человеческий» – это также титул, указывающий на Христа (см. Мат. 8:20 и сноску на этот стих)., что Ты заботишься о нем?
7Ты немногим умалил его перед ангелами2:7 Или: «Ты на короткое время сделал его ниже ангелов».;
Ты увенчал его славой и честью,
8Ты все подчинил под ноги его»2:6-8 См. Пс. 8:5-7. Бог поставил человека над всеми живыми существами на земле (см. Быт. 1:28)..
Бог все покорил человеку, не оставив ничего непокоренным ему. Но сейчас мы пока не видим, что человеку2:8 Букв.: «ему». все подчинено. 9Однако мы видим, что Иисус, Который действительно был поставлен немного ниже ангелов2:9 Или: «на короткое время был поставлен ниже ангелов». Здесь мы видим, что цитата из Псалтири, приведенная в предыдущих трех стихах, имеет и иной, пророческий смысл, открывающий нам в образе человека самого Иисуса Христа (см. сноску на 2:6)., сейчас увенчан славой и честью, потому что претерпел смерть; по благодати Божьей к нам Он вкусил смерть за каждого человека.
10Надлежало, чтобы Бог, приводящий все множество Своих сынов в славу, для Которого и благодаря Которому все существует, проведя через страдания, сделал Зачинателя их спасения совершенным. 11Потому что и Тот, Кто освящает, и те, кто освящается Им, – все дети одного Отца, и поэтому Иисус не стыдится называть их братьями. 12Он говорит:
«Я возвещу Твое имя братьям Моим
и посреди собрания Тебя восхвалю»2:12 См. Пс. 21:23..
13И еще Он говорит:
«Я буду полагаться на Него»2:13 См. Ис. 8:17.,
и еще:
«Вот Я и дети, которых дал Мне Бог»2:13 См. Ис. 8:18..
14А так как дети имеют плоть и кровь, то и Он Сам получил физическое тело, чтобы Своей смертью лишить силы того, кому принадлежит власть над смертью, то есть дьявола, 15и освободить тех, кто всю свою жизнь находился в рабстве у страха перед смертью. 16Ведь не ангелам Он помогает, а потомкам2:16 Букв.: «семени». Авраама!2:16 См. Ис. 41:8-9. 17Для этого Христу надо было во всем стать таким, как Его братья, чтобы быть милосердным и верным в служении Богу Первосвященником для умилостивления за грехи народа. 18Он Сам страдал, перенося искушения, и может теперь помочь тем, кто встречает искушения в жизни.
Ostrzeżenie
1Powinniśmy zatem jeszcze bardziej trzymać się prawd, które usłyszeliśmy, abyśmy nie zeszli z właściwej drogi. 2Skoro bowiem spełniły się słowa przekazane przez aniołów i każde przestępstwo oraz nieposłuszeństwo zostało ukarane, 3to czy zlekceważenie tak wspaniałego zbawienia mogłoby nam ujść na sucho? Najpierw zostało ono ogłoszone przez Pana, a potem potwierdzone przez tych, którzy je od Niego usłyszeli. 4Bóg poświadczył, że ta wieść o zbawieniu jest prawdą, dokonując niezwykłych czynów i cudów oraz udzielając ludziom darów Ducha Świętego, zgodnie ze swoją wolą.
Jezus i Jego bracia
5Przyszły świat, o którym mówimy, nie będzie przecież zarządzany przez aniołów. 6Gdzieś w Piśmie napisane jest przecież:
„Kim jest człowiek, że o nim pamiętasz?
I kim syn człowieczy, że się o niego troszczysz?
7Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
ukoronowałeś go czcią i chwałą,
8wszystko złożyłeś u jego stóp”.
Podporządkowanie „wszystkiego” człowiekowi oznacza, że nic nie pozostało poza zasięgiem jego władzy. Teraz jeszcze tego nie dostrzegamy, 9ale widzimy Jezusa, który—na krótki czas—stał się „niewiele mniejszy od aniołów”. On, dzięki temu, że za nas umarł, został „ukoronowany czcią i chwałą”. Dzięki Bożej łasce Chrystus doświadczył bowiem cierpienia za każdego człowieka na ziemi. 10W ten sposób Bóg, który wszystko stworzył i do którego wszystko należy, doprowadził do chwały wiele swoich dzieci. Jezusa zaś, poprzez cierpienie, uczynił doskonałym przywódcą, dającym im zbawienie.
11Chrystus i ci, których pojednał z Bogiem, mają jednego Ojca. Dlatego nie wstydzi się On nazwać ich swoimi braćmi, mówiąc:
12„Opowiem moim braciom
o wspaniałości Twojego imienia.
Będę Cię wielbił wśród Twojego ludu”.
13Powiedział również:
„Będę Mu ufał”,
a także
„Oto Ja i dzieci,
które dał Mi Bóg”.
14Skoro Boże dzieci są ludźmi z krwi i kości, On również przybrał ludzkie ciało, aby umierając na krzyżu pokonać diabła, który miał władzę nad śmiercią. 15W ten sposób wyzwolił tych, którzy przez całe życie byli zniewoleni strachem przed śmiercią. 16Przyszedł On bowiem na świat nie po to, aby pomóc aniołom, ale potomkom Abrahama. 17Musiał się całkowicie upodobnić do ludzi, aby stać się pełnym miłości, wiernym kapłanem i złożyć Bogu ofiarę za ich grzechy. 18A dzięki temu, że sam cierpiał i był kuszony, może teraz pomagać tym, którzy przechodzą przez takie same próby.
