Молитва Даниила
1В первый год Дария9:1 539 г. до н. э., сына Ксеркса9:1 Евр.: «ахашверош»., родом мидянина, который был сделан правителем Халдейского царства – 2в первом году его правления я, Даниил, понял из книг, по слову Господа пророку Иеремии, что запустение Иерусалима продлится семьдесят лет9:2 См. Иер. 25:11-12; 29:10.. 3Тогда я обратился к Владыке Богу, умоляя Его молитвой и прошением, постясь в рубище и пепле.
4Я молился Господу, моему Богу, и признавался:
– О Владыка, Бог великий и грозный, хранящий завет и милость со всеми, кто любит Его и исполняет Его повеления, 5мы согрешили и сделали зло. Мы были нечестивы и мятежны; мы отвернулись от Твоих повелений и законов. 6Мы не слушали Твоих слуг – пророков, говоривших от Твоего имени нашим царям, вождям, предкам и всему народу страны.
7Владыка, Ты праведен, а мы сегодня покрыты стыдом – народ Иудеи, жители Иерусалима и весь Израиль, те, кто близко, и те, кто далеко, во всех странах, куда Ты рассеял нас из-за нашей неверности Тебе. 8Господи, мы и наши цари, вожди и предки покрыты стыдом из-за того, что согрешили против Тебя. 9Владыка наш Бог, Ты милостив и готов прощать, пусть мы и восставали против Тебя; 10мы не слушали Господа, нашего Бога, и не соблюдали законы, которые Он дал нам через Своих слуг пророков. 11Весь Израиль нарушил Твой Закон и отвернулся, отказываясь слушаться Тебя.
Поэтому на нас излились проклятия и клятвы, записанные в Законе Моисея, Божьего слуги, ведь мы согрешили против Тебя. 12Ты исполнил9:12 Букв.: «Он исполнил». слова, сказанные против нас и против наших правителей, наведя на нас великую беду. Под всем небом никогда не случалось того, что случилось с Иерусалимом. 13Как и написано в Законе Моисея, вся эта беда пришла к нам, но мы все-таки не искали милости Господа, нашего Бога, не оставили грехов и не размышляли о Твоей истине. 14Господь не поколебался навести на нас эту беду, потому что Господь, наш Бог, праведен во всем, что Он делает; и все-таки мы не слушались Его.
15И ныне, Владыка, Бог наш, выведший Свой народ из Египта могучей рукой и сделавший Себе имя, которое славно и сегодня, мы согрешили, мы сделали зло. 16Владыка, ради всей праведности Твоей, молю, отврати Свой гнев и негодование от Иерусалима, Твоего города, Твоей святой горы. Из-за наших грехов и беззаконий наших предков Иерусалим и Твой народ в презрении у всех, кто нас окружает.
17И ныне, Бог наш, услышь молитвы и прошения Твоего слуги. Ради Себя Самого, Владыка, взгляни с благоволением на Твое опустошенное святилище. 18Услышь, Бог мой, и внемли; открой глаза и погляди на запустение города, который называется Твоим именем. Мы просим Тебя не ради нашей праведности, но ради Твоей великой милости. 19Владыка, услышь! Владыка, прости! Владыка, внемли и соверши! Ради Себя, Бог мой, не медли, ведь Твой город и Твой народ называются Твоим именем.
Объяснение тайны о семидесяти семилетиях
20Когда я говорил и молился, открыто признавая свой грех и грех моего народа, Израиля, и молил Господа, моего Бога, о Его святой горе – 21когда я еще молился, муж Гавриил, которого я видел в предыдущем видении, явился ко мне, быстро прилетев, во время вечерней жертвы9:21 То есть примерно в три часа пополудни (см. Исх. 29:38-41; Чис. 28:3-8).. 22Он наставлял, говоря мне:
– Даниил, я пришел сейчас, чтобы дать тебе мудрость и понимание. 23Едва лишь ты начал молиться, был дан ответ, который я и пришел возвестить, потому что ты крепко любим. Итак, вникни в эту весть и пойми видение:
24Семьдесят семилетий9:24 То есть 490 лет. Семилетие – букв.: «седмица». Здесь и далее в этой главе имеется в виду период в 7 лет (ср. 10:2-3, где имеется в виду неделя). установлены для твоего народа и святого города, чтобы прекратить преступления, положить конец грехам, искупить беззакония, привести вечную праведность, запечатать и видение, и пророка, и помазать Самого Святого9:24 Или: «великую святыню»; или «Святое Святых» или «Самое Святое». Евр.: «кодешь кодашим». См. Исх. 29:37; Иез. 45:3..
25Знай и пойми: от выхода повеления9:25 То есть в 457 г. до н. э. (см. Езд. 7:12-26), или возможно в 445 г. до н. э. (см. Неем. 2:5-8). восстановить и отстроить Иерусалим до прихода Вождя-Помазанника9:25 Помазанник («Машиах» (евр.), «Христос» (греч.)) – здесь пророчество об Иисусе Христе, праведном Царе, Освободителе и Спасителе., пройдет семь семилетий и шестьдесят два семилетия9:25 Пройдет семь семилетий и шестьдесят два семилетия – то есть 483 года (в 26 г. н. э.).. Город будет отстроен с улицами и со рвом, но в трудные времена. 26После шестидесяти двух семилетий Помазанник будет предан смерти9:26 В 30 г. н. э., и у Него ничего не останется. Народ вождя, который придет, разрушит город и святилище9:26 В 70 году, после 3-х лет осады, римский полководец Тит взял Иерусалим, сжег большую его часть и разрушил храм.. Его конец придет подобно наводнению, и до конца предустановлены война и опустошения9:26 До конца … предустановленны – или: «до конца войны будут предустановленны опустошения».. 27Он заключит прочный союз со многими на семь лет, и в середине семилетия прекратит жертву и приношение. На крыле святилища будет опустошающая мерзость9:27 Это пророчество, о котором упоминал Сам Иисус (Мат. 24:15; Мк. 13:14), частично исполнилось в 70 г., когда храм был разрушен римлянами, но полностью оно сбудется в конце времен (см. 2 Фес. 2:3-4; Отк. 11:2). См. также 11:31 со сноской и 12:11., пока предопределенный конец не изольется на опустошителя9:27 Смысл этого места в еврейском тексте неясен..
คำอธิษฐานของดาเนียล
1ในปีที่หนึ่งแห่งรัชกาลกษัตริย์ดาริอัสโอรสของเซอร์ซีส9:1 ภาษาฮีบรูว่าอาหะสุเอรัส (ทรงมีเชื้อสายมีเดีย) ซึ่งได้ครองอาณาจักรบาบิโลน9:1 หรือเคลเดีย 2ในปีแรกแห่งรัชกาล ข้าพเจ้าดาเนียลเข้าใจจากพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งตรัสกับผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ว่ากรุงเยรูซาเล็มจะเริศร้างอยู่เจ็ดสิบปี 3ข้าพเจ้าจึงขะมักเขม้นอธิษฐานวิงวอนต่อพระเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยการถืออดอาหาร สวมเสื้อผ้ากระสอบ และคลุกขี้เถ้า
4ข้าพเจ้าอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าและทูลสารภาพบาปว่า
“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้ทรงยิ่งใหญ่และน่าครั่นคร้าม ผู้ทรงรักษาพันธสัญญาแห่งความรักต่อบรรดาผู้ที่รักพระองค์และเชื่อฟังพระบัญชาของพระองค์ 5ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำผิดทำบาป ทำชั่วและกบฏต่อพระองค์ หันหนีจากบทบัญญัติและพระบัญชาของพระองค์ 6ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้เชื่อฟังเหล่าผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์ ซึ่งกล่าวในพระนามของพระองค์แก่บรรดากษัตริย์ เจ้านาย บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายตลอดจนประชากรของแผ่นดิน
7“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงชอบธรรม แต่ทุกวันนี้ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องอับอายขายหน้า ไม่ว่าชาวยูดาห์ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม และปวงชนอิสราเอลทั้งใกล้และไกลในประเทศต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกระจัดกระจายไป เพราะเราไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์ 8ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายตลอดจนบรรดากษัตริย์ เจ้านาย และบรรพบุรุษต้องอัปยศอดสูเพราะได้ทำบาปต่อพระองค์ 9องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายทรงเปี่ยมด้วยความเมตตาและทรงให้อภัย แม้ว่าข้าพระองค์ทั้งหลายกบฏต่อพระองค์ 10ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย และไม่ได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติที่พระองค์ประทานผ่านทางผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์ 11อิสราเอลทั้งปวงได้ล่วงละเมิดบทบัญญัติของพระองค์ และหลงเตลิดไป ไม่ยอมเชื่อฟังพระองค์
“ฉะนั้นคำสาปแช่งและโทษทัณฑ์ทั้งปวงซึ่งบันทึกไว้ในบทบัญญัติของโมเสสผู้รับใช้ของพระเจ้าจึงตกแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายเพราะข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปต่อพระองค์ 12พระองค์ทรงทำตามที่ตรัสไว้แล้วว่าจะนำภัยพิบัติยิ่งใหญ่มายังข้าพระองค์ทั้งหลายและผู้ครอบครอง ทั่วใต้ฟ้าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นเสมอเหมือนที่เกิดกับเยรูซาเล็ม 13ภัยพิบัติทั้งปวงนี้เกิดกับข้าพระองค์ทั้งหลาย ตามที่บันทึกไว้แล้วในบทบัญญัติของโมเสส ถึงกระนั้นข้าพระองค์ทั้งหลายก็ไม่ได้แสวงหาความเมตตาจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายโดยหันกลับจากบาป และไม่ได้ใส่ใจในความจริงของพระองค์เลย 14องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงรีรอที่จะนำภัยพิบัตินี้มายังข้าพระองค์ทั้งหลายเพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายทรงชอบธรรมในทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ถึงเพียงนี้แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายยังไม่ยอมเชื่อฟังพระองค์
15“ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ผู้ทรงนำประชากรของพระองค์ออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงอานุภาพและผู้สถาปนานามของพระองค์ซึ่งยืนยงตราบเท่าทุกวันนี้ ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำผิดทำบาปไปแล้ว 16ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อให้สอดคล้องกับการกระทำอันชอบธรรมทั้งปวงของพระองค์ ขอโปรดทรงหันเหพระพิโรธจากเยรูซาเล็มเมืองของพระองค์ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ เพราะบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายและความชั่วช้าของบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย เป็นเหตุให้เยรูซาเล็มและประชากรของพระองค์กลายเป็นที่เหยียดหยามของคนทั้งปวงที่อยู่โดยรอบ
17“ข้าแต่พระเจ้า บัดนี้ขอทรงสดับคำอธิษฐานวิงวอนของผู้รับใช้ของพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อเห็นแก่พระองค์เอง โปรดเหลียวแลสถานนมัสการอันเริศร้างของพระองค์ด้วยความโปรดปรานเถิด 18ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเอียงพระกรรณสดับฟัง โปรดทอดพระเนตรความเริศร้างของกรุงซึ่งใช้พระนามของพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายทูลวิงวอนต่อพระองค์ ไม่ใช่เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายชอบธรรม แต่เพราะพระเมตตายิ่งใหญ่ของพระองค์ 19ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงสดับ! ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงอภัย! ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงสดับและทรงช่วย! ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงล่าช้าเพื่อเห็นแก่พระองค์เอง เพราะนครของพระองค์และประชากรของพระองค์ใช้พระนามของพระองค์”
เจ็ดสิบของ
20ขณะข้าพเจ้าอธิษฐานสารภาพบาปของตัวเองและของชนอิสราเอลพี่น้องร่วมชาติและทูลอ้อนวอนพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าเพื่อภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ 21ขณะที่ข้าพเจ้ายังอธิษฐานอยู่นั้น กาเบรียลผู้ซึ่งข้าพเจ้าเห็นในนิมิตครั้งก่อนเหาะมาหาข้าพเจ้าอย่างรวดเร็วในเวลาถวายเครื่องบูชายามเย็น 22เขากล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “ดาเนียลเอ๋ย เรามาเพื่อให้ท่านประจักษ์แจ้งและเข้าใจ 23ทันทีที่ท่านเริ่มอธิษฐาน พระเจ้าก็ประทานคำตอบซึ่งเราได้นำมาบอกท่านเพราะท่านเป็นผู้ที่ทรงรักยิ่ง ฉะนั้นจงใคร่ครวญเนื้อความและเข้าใจนิมิตนั้น
24“เจ็ดสิบของ ‘เจ็ด’9:24 หรือ‘สัปดาห์’ เช่นเดียวกับข้อ 25,26 และ 27 ทรงกำหนดไว้แล้วสำหรับพี่น้องร่วมชาติและนครศักดิ์สิทธิ์ของท่าน ให้เลิกการล่วงละเมิด เลิกทำบาป ลบล้างความชั่ว และนำความชอบธรรมอันมั่นคงนิรันดร์มาให้ เพื่อประทับตรานิมิตและคำพยากรณ์และเพื่อเจิมสถานที่บริสุทธิ์ที่สุด9:24 หรือผู้บริสุทธิ์ที่สุด
25“จงรับรู้และเข้าใจข้อนี้เถิด คือตั้งแต่มีพระราชกฤษฎีกา9:25 หรือพระดำรัสให้กอบกู้และสร้างเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ จวบจนผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมตั้งให้เป็นผู้ครอบครองนั้นจะมาถึง จะมีเจ็ดของ ‘เจ็ด’ และหกสิบสองของ ‘เจ็ด’ จะมีการสร้างถนนหนทางและคูเมือง แต่ทำในช่วงทุกข์ยากลำบาก 26หลังจากหกสิบสองของ ‘เจ็ด’ ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมตั้งไว้จะถูกประหารและจะไม่เหลืออะไร9:26 หรือประหารและจะไม่มีใครหรือประหารแต่ไม่ใช่สำหรับพระองค์ ประชาชนของผู้ครอบครองจะมาทำลายกรุงนั้นและสถานนมัสการ วาระสุดท้ายจะมาเหมือนน้ำท่วม สงครามจะขับเคี่ยวกันไปจนถึงจุดจบ และมีวิบัติตามที่กำหนดไว้ 27ผู้นั้นจะยืนยันคำมั่นสัญญากับคนเป็นอันมากเป็นเวลาหนึ่งของ ‘เจ็ด’ แต่กลางของ ‘เจ็ด’ นั้นเอง เขาจะสั่งยุติการถวายเครื่องบูชาและของถวายต่างๆ แล้วผู้ที่ก่อให้เกิดวิบัติจะตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนอันเป็นต้นเหตุของวิบัติไว้ที่ด้านหนึ่งของพระวิหารซึ่งเป็นเหตุให้เกิดความเริศร้าง จวบจนวาระสุดท้ายมาถึงเขา9:27 หรือมันตามที่กำหนดไว้”
