Видение Даниила у реки Тигр
1На третий год правления Кира, царя Персии10:1 537 г. до н. э., Даниилу (называемому также Белтешаццаром) было дано откровение. Его весть истинна и относится к великой войне10:1 Или: «истинна и тяжела».. Понимание вести было дано ему в видении.
2В то время я, Даниил, скорбел в течение трех недель10:2 Букв.: «три седмицы дней»; также в ст. 3.. 3Я не ел вкусной пищи, мясо и вино не касались моих губ, и я не умащался благовонными маслами, пока не прошли три недели.
4На двадцать четвертый день первого месяца10:4 23 апреля 536 г. до н. э., когда я стоял на берегу великой реки Тигра, 5я поднял глаза и увидел: стоит некто в льняных одеждах и с поясом из уфазского золота. 6Его тело было как хризолит, лицо – как молния, глаза – как пламенеющие факелы, руки и ноги – как отполированная бронза, а голос – как шум от множества людей.
7Я, Даниил, был единственным, кто видел это видение; люди, бывшие со мной, не видели его, но их охватил такой ужас, что они убежали и попрятались. 8Я остался один и смотрел на это великое видение. Во мне не осталось сил, мое лицо смертельно побледнело, и я ослабел. 9Затем я услышал, как он говорит, и слушая его, упал ничком в глубокий обморок.
10Но рука прикоснулась ко мне и поставила меня, дрожащего, на мои колени и на руки. 11Он сказал:
– Даниил, ты, кто крепко любим, вникни в слова, которые я тебе скажу, и встань, потому что я послан сейчас к тебе.
Когда он сказал мне это, я, дрожа, встал. 12Тогда он продолжил:
– Не бойся, Даниил. С самого первого дня, когда ты решил обрести понимание и смирить себя перед твоим Богом, твои слова были услышаны, и по твоим словам пришел я. 13Но князь Персидского царства противостоял мне двадцать один день, и Михаил, один из великих князей, пришел мне на помощь; я оставался там с царями Персии10:13 В некоторых древних переводах: «я оставил его там с вождем Персии».. 14А теперь я пришел, чтобы объяснить тебе то, что произойдет с твоим народом в будущем, потому что видение относится ко времени, которое еще лишь грядет.
15Когда он говорил мне это, я припал лицом к земле и был безмолвен. 16Тогда тот, кто выглядел, как человек, прикоснулся к моим губам, и я открыл рот и начал говорить. Я сказал тому, кто стоял передо мной:
– Мой господин, от этого видения меня охватила такая скорбь, что во мне не осталось сил. 17Как же мне, твоему слуге, говорить с тобой, мой господин? Во мне нет сил, и я едва дышу.
18И снова тот, кто был похож на человека, прикоснулся ко мне и придал мне сил.
19– Не бойся, тот, кто крепко любим, – сказал он. – Мир тебе! Мужайся, мужайся!
Когда он говорил со мной, я укрепился и сказал:
– Говори, мой господин, потому что ты придал мне сил.
20И он сказал:
– Знаешь, почему я пришел к тебе? Скоро я возвращусь, чтобы воевать с князем10:20 То есть с ангелом-покровителем. Персии, и когда я возьму над ним верх, придет князь10:20 То есть ангел-покровитель. Греции. 21Но сначала я скажу тебе то, что написано в книге Истины. (Никто не поддерживает меня против них, кроме Михаила, вашего князя10:21 То есть ангела-покровителя..
ดาเนียลเห็นผู้หนึ่งในนิมิต
1ในปีที่สามของรัชกาลกษัตริย์ไซรัสแห่งเปอร์เซีย พระเจ้าทรงสำแดงเรื่องหนึ่งแก่ดาเนียล (ซึ่งได้ชื่อว่าเบลเทชัสซาร์) เป็นเรื่องจริงและเป็นเรื่องสงครามใหญ่10:1 หรือและเข้าใจยากมาก เขาได้รับความเข้าใจเนื้อความนี้โดยทางนิมิต
2ครั้งนั้นข้าพเจ้าดาเนียลเป็นทุกข์อยู่ตลอดสามสัปดาห์ 3ข้าพเจ้าไม่รับประทานอาหารชั้นดีหรือเนื้อ และไม่ได้แตะต้องเหล้าองุ่นหรือใช้เครื่องชโลมกายใดๆ จนกระทั่งล่วงสามสัปดาห์นั้นไปแล้ว
4ในวันที่ยี่สิบสี่ของเดือนที่หนึ่ง ขณะที่ข้าพเจ้ายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไทกริสซึ่งเป็นแม่น้ำใหญ่ 5ข้าพเจ้าเงยหน้ามองเห็นชายผู้หนึ่งอยู่ตรงหน้าข้าพเจ้า สวมเสื้อผ้าลินินเนื้อละเอียด คาดเข็มขัดทองคำเนื้อดี 6กายของเขาสุกใสเหมือนบุษราคัม ใบหน้าเจิดจ้าเหมือนแสงฟ้าแลบ นัยน์ตาเหมือนเปลวไฟลุกโชน แขนขาเป็นมันปลาบเหมือนทองสัมฤทธิ์ขัดเงา และเสียงของเขาดังเหมือนเสียงคนหมู่ใหญ่
7ข้าพเจ้าดาเนียลเพียงคนเดียวที่เห็นนิมิตนั้น ผู้คนที่อยู่กับข้าพเจ้าไม่เห็นอะไร แต่พวกเขาก็หวาดกลัวจนหนีไปหลบซ่อน 8ข้าพเจ้าจึงถูกทิ้งไว้ตามลำพัง ข้าพเจ้าเพ่งดูนิมิตยิ่งใหญ่นี้ แล้วก็หมดเรี่ยวแรง หน้าซีดเผือดเหมือนคนตายและทำอะไรไม่ถูก 9จากนั้นข้าพเจ้าได้ยินผู้นั้นพูด ขณะที่ฟังอยู่ข้าพเจ้าก็หมดสติล้มซบลงกับดิน
10มีมือมาแตะต้องข้าพเจ้า แล้วพยุงข้าพเจ้าให้ค่อยๆ ลุกขึ้นด้วยมือและเข่าที่สั่นเทา 11เขากล่าวว่า “ดาเนียลเอ๋ย ท่านผู้เป็นที่ทรงรักยิ่ง จงใส่ใจฟังถ้อยคำที่เราจะบอกอยู่นี้และยืนขึ้นเถิด เพราะพระเจ้าทรงใช้เรามาหาท่าน” เมื่อเขากล่าวอย่างนี้ ข้าพเจ้าก็ยืนขึ้นและตัวยังสั่นอยู่
12แล้วเขากล่าวต่อไปว่า “ดาเนียลเอ๋ย อย่ากลัวเลย ตั้งแต่วันแรกที่ท่านตั้งใจแน่วแน่จะหาความเข้าใจ และถ่อมใจลงต่อหน้าพระเจ้าของท่าน พระองค์ก็ทรงสดับคำอธิษฐานของท่าน และเรามาเพื่อตอบท่าน 13แต่เทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางเราอยู่ถึง 21 วัน และมีคาเอลหัวหน้าทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาช่วยเรา เพราะเราถูกเทพแห่งเปอร์เซียหน่วงเหนี่ยวไว้ที่นั่น 14บัดนี้เรามาเพื่ออธิบายให้ท่านทราบถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพี่น้องร่วมชาติของท่านในอนาคต เพราะนิมิตนั้นเกี่ยวกับกาลภายหน้า”
15ขณะที่เขากล่าวอยู่นั้นข้าพเจ้าก็หมอบซบหน้ากับดินนิ่งเงียบอยู่ 16แล้วผู้ที่ดูเหมือนมนุษย์10:16 สำเนา MT. ฉบับหนึ่ง และฉบับ DSS. และ LXX. ว่าแล้วบางสิ่งที่ดูเหมือนมือมนุษย์ยื่นมือมาแตะริมฝีปากของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเปิดปากพูด ข้าพเจ้ากล่าวกับเขาที่อยู่ตรงหน้าว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าทุกข์ใจยิ่งนักเนื่องด้วยนิมิตนั้นและทำอะไรไม่ได้ 17นายเจ้าข้า ข้าพเจ้าผู้รับใช้ของท่านจะกล่าวแก่ท่านได้อย่างไร ข้าพเจ้าหมดเรี่ยวแรง แม้แต่หายใจยังแทบจะไม่ไหว”
18แล้วผู้ที่ดูเหมือนมนุษย์ก็แตะต้องข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้ามีกำลังวังชาขึ้น 19เขากล่าวว่า “ท่านผู้เป็นที่ทรงรักยิ่ง อย่ากลัวเลย สันติสุขจงมีแก่เจ้า! จงเข้มแข็งในบัดนี้ จงเข้มแข็งเถิด”
เมื่อเขากล่าวดังนั้นแล้ว ข้าพเจ้าก็เข้มแข็งขึ้น จึงพูดว่า “ท่านโปรดกล่าวต่อไปเถิด เพราะท่านได้ให้กำลังแก่ข้าพเจ้าแล้ว”
20เขาจึงกล่าวว่า “ท่านรู้หรือไม่ว่าเหตุใดเราจึงมาหาท่าน แล้วเราจะกลับไปต่อสู้กับเทพแห่งเปอร์เซีย เมื่อเราไปแล้ว เทพแห่งกรีซจะมา 21แต่อย่างไรก็ตามเรามาก็เพื่อจะบอกท่านถึงสิ่งที่เขียนไว้ในหนังสือแห่งสัจธรรมเสียก่อน (ไม่มีใครช่วยเราต่อสู้กับเทพทั้งสองนั้น ยกเว้นมีคาเอลทูตสวรรค์ของท่าน
