Micaiah Prophesies Against Ahab
1For three years there was no war between Aram and Israel. 2But in the third year Jehoshaphat king of Judah went down to see the king of Israel. 3The king of Israel had said to his officials, “Don’t you know that Ramoth Gilead belongs to us and yet we are doing nothing to retake it from the king of Aram?”
4So he asked Jehoshaphat, “Will you go with me to fight against Ramoth Gilead?”
Jehoshaphat replied to the king of Israel, “I am as you are, my people as your people, my horses as your horses.” 5But Jehoshaphat also said to the king of Israel, “First seek the counsel of the Lord.”
6So the king of Israel brought together the prophets—about four hundred men—and asked them, “Shall I go to war against Ramoth Gilead, or shall I refrain?”
“Go,” they answered, “for the Lord will give it into the king’s hand.”
7But Jehoshaphat asked, “Is there no longer a prophet of the Lord here whom we can inquire of?”
8The king of Israel answered Jehoshaphat, “There is still one prophet through whom we can inquire of the Lord, but I hate him because he never prophesies anything good about me, but always bad. He is Micaiah son of Imlah.”
“The king should not say such a thing,” Jehoshaphat replied.
9So the king of Israel called one of his officials and said, “Bring Micaiah son of Imlah at once.”
10Dressed in their royal robes, the king of Israel and Jehoshaphat king of Judah were sitting on their thrones at the threshing floor by the entrance of the gate of Samaria, with all the prophets prophesying before them. 11Now Zedekiah son of Kenaanah had made iron horns and he declared, “This is what the Lord says: ‘With these you will gore the Arameans until they are destroyed.’ ”
12All the other prophets were prophesying the same thing. “Attack Ramoth Gilead and be victorious,” they said, “for the Lord will give it into the king’s hand.”
13The messenger who had gone to summon Micaiah said to him, “Look, the other prophets without exception are predicting success for the king. Let your word agree with theirs, and speak favorably.”
14But Micaiah said, “As surely as the Lord lives, I can tell him only what the Lord tells me.”
15When he arrived, the king asked him, “Micaiah, shall we go to war against Ramoth Gilead, or not?”
“Attack and be victorious,” he answered, “for the Lord will give it into the king’s hand.”
16The king said to him, “How many times must I make you swear to tell me nothing but the truth in the name of the Lord?”
17Then Micaiah answered, “I saw all Israel scattered on the hills like sheep without a shepherd, and the Lord said, ‘These people have no master. Let each one go home in peace.’ ”
18The king of Israel said to Jehoshaphat, “Didn’t I tell you that he never prophesies anything good about me, but only bad?”
19Micaiah continued, “Therefore hear the word of the Lord: I saw the Lord sitting on his throne with all the multitudes of heaven standing around him on his right and on his left. 20And the Lord said, ‘Who will entice Ahab into attacking Ramoth Gilead and going to his death there?’
“One suggested this, and another that. 21Finally, a spirit came forward, stood before the Lord and said, ‘I will entice him.’
22“ ‘By what means?’ the Lord asked.
“ ‘I will go out and be a deceiving spirit in the mouths of all his prophets,’ he said.
“ ‘You will succeed in enticing him,’ said the Lord. ‘Go and do it.’
23“So now the Lord has put a deceiving spirit in the mouths of all these prophets of yours. The Lord has decreed disaster for you.”
24Then Zedekiah son of Kenaanah went up and slapped Micaiah in the face. “Which way did the spirit from22:24 Or Spirit of the Lord go when he went from me to speak to you?” he asked.
25Micaiah replied, “You will find out on the day you go to hide in an inner room.”
26The king of Israel then ordered, “Take Micaiah and send him back to Amon the ruler of the city and to Joash the king’s son 27and say, ‘This is what the king says: Put this fellow in prison and give him nothing but bread and water until I return safely.’ ”
28Micaiah declared, “If you ever return safely, the Lord has not spoken through me.” Then he added, “Mark my words, all you people!”
Ahab Killed at Ramoth Gilead
29So the king of Israel and Jehoshaphat king of Judah went up to Ramoth Gilead. 30The king of Israel said to Jehoshaphat, “I will enter the battle in disguise, but you wear your royal robes.” So the king of Israel disguised himself and went into battle.
31Now the king of Aram had ordered his thirty-two chariot commanders, “Do not fight with anyone, small or great, except the king of Israel.” 32When the chariot commanders saw Jehoshaphat, they thought, “Surely this is the king of Israel.” So they turned to attack him, but when Jehoshaphat cried out, 33the chariot commanders saw that he was not the king of Israel and stopped pursuing him.
34But someone drew his bow at random and hit the king of Israel between the sections of his armor. The king told his chariot driver, “Wheel around and get me out of the fighting. I’ve been wounded.” 35All day long the battle raged, and the king was propped up in his chariot facing the Arameans. The blood from his wound ran onto the floor of the chariot, and that evening he died. 36As the sun was setting, a cry spread through the army: “Every man to his town. Every man to his land!”
37So the king died and was brought to Samaria, and they buried him there. 38They washed the chariot at a pool in Samaria (where the prostitutes bathed),22:38 Or Samaria and cleaned the weapons and the dogs licked up his blood, as the word of the Lord had declared.
39As for the other events of Ahab’s reign, including all he did, the palace he built and adorned with ivory, and the cities he fortified, are they not written in the book of the annals of the kings of Israel? 40Ahab rested with his ancestors. And Ahaziah his son succeeded him as king.
Jehoshaphat King of Judah
41Jehoshaphat son of Asa became king of Judah in the fourth year of Ahab king of Israel. 42Jehoshaphat was thirty-five years old when he became king, and he reigned in Jerusalem twenty-five years. His mother’s name was Azubah daughter of Shilhi. 43In everything he followed the ways of his father Asa and did not stray from them; he did what was right in the eyes of the Lord. The high places, however, were not removed, and the people continued to offer sacrifices and burn incense there.22:43 In Hebrew texts this sentence (22:43b) is numbered 22:44, and 22:44-53 is numbered 22:45-54. 44Jehoshaphat was also at peace with the king of Israel.
45As for the other events of Jehoshaphat’s reign, the things he achieved and his military exploits, are they not written in the book of the annals of the kings of Judah? 46He rid the land of the rest of the male shrine prostitutes who remained there even after the reign of his father Asa. 47There was then no king in Edom; a provincial governor ruled.
48Now Jehoshaphat built a fleet of trading ships22:48 Hebrew of ships of Tarshish to go to Ophir for gold, but they never set sail—they were wrecked at Ezion Geber. 49At that time Ahaziah son of Ahab said to Jehoshaphat, “Let my men sail with yours,” but Jehoshaphat refused.
50Then Jehoshaphat rested with his ancestors and was buried with them in the city of David his father. And Jehoram his son succeeded him as king.
Ahaziah King of Israel
51Ahaziah son of Ahab became king of Israel in Samaria in the seventeenth year of Jehoshaphat king of Judah, and he reigned over Israel two years. 52He did evil in the eyes of the Lord, because he followed the ways of his father and mother and of Jeroboam son of Nebat, who caused Israel to sin. 53He served and worshiped Baal and aroused the anger of the Lord, the God of Israel, just as his father had done.
Gipahimangnoan ni Micqueas si Ahab
(2 Cro. 18:2-27)
1Walay gira nga nahitabo tali sa Aram22:1 Aram: o, Syria. ug Israel sulod sa tulo ka tuig. 2Sa ikatulo ka tuig nakigkita si Jehoshafat nga hari sa Juda kang Ahab nga hari sa Israel. 3Miingon si Ahab22:3 Ahab: sa Hebreo, hari sa Israel. Mao usab sa bersikulo 4-6, 8, 9, 18, 30. sa iyang mga opisyal, “Nahibalo kamo nga kita ang tag-iya sa Ramot Gilead. Apan nganong wala man kita maghimo ug paagi nga mabawi ta kini gikan sa hari sa Aram?” 4Busa gipangutana ni Ahab si Jehoshafat, “Mouban ka ba kanako sa pagpakiggira sa Ramot Gilead?” Mitubag si Jehoshafat kang Ahab, “Andam akong mouban kanimo, ug andam ako nga ipagamit kanimo ang akong mga sundalo ug mga kabayo. 5Apan mangutana una kita sa Ginoo kon unsay iyang ikasulti.”
6Busa gipatawag ni Ahab ang mga propeta—mga 400 silang tanan, ug gipangutana, “Molakaw ba ako sa pagpakiggira sa Ramot Gilead o dili?” Mitubag sila, “Lakaw, kay hatagan ka sa Ginoo ug kadaogan!” 7Apan nangutana si Jehoshafat, “Wala na bay lain dinhi nga propeta sa Ginoo nga atong mapangutan-an?” 8Mitubag si Ahab kang Jehoshafat, “Aduna pay usa nga mahimo natong mapangutan-an—si Miqueas nga anak ni Imla. Apan nasuko ako kaniya kay wala gayod siyay maayong gitagna bahin kanako kondili pulos lang daotan.” Mitubag si Jehoshafat, “Ayaw pagsulti ug ingon niana.” 9Busa gipatawag ni Ahab ang usa ka opisyal ug giingnan, “Dad-a dayon ninyo dinhi si Micqueas nga anak ni Imla.”
10Niadtong higayona, si Ahab nga hari sa Israel ug si Jehoshafat nga hari sa Juda, nga nagbisti sa ilang harianon nga mga bisti, nanglingkod sa ilang tagsa-tagsa ka trono didto sa giokanan dapit sa pultahan sa Samaria. Ug diha sa ilang atubangan mihatag ang mga propeta sa ilang mga panagna. 11Unya si Zedekia nga anak ni Kenaana naghimog sungay-sungay nga puthaw. Miingon siya, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Pinaagi niini nga sungay, laglagon mo ang mga Aramehanon hangtod nga mahurot sila.’ ” 12Mao usab ang giingon sa tanang mga propeta. Miingon sila, “Sulonga ang Ramot Gilead, Haring Ahab, ug modaog ka, kay itugyan kini sa Ginoo kanimo.”
13Sa laing bahin, ang gisugo sa pagkuha kang Micqueas miingon kaniya, “Ang tanang propeta managsama nga miingon nga magmadaogon ang hari, busa kinahanglan nga mao usab kana ang imong isulti.” 14Apan miingon si Micqueas, “Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga isulti ko lang ang ipasulti niya kanako.”
15Pag-abot ni Micqueas ngadto kang Haring Ahab nangutana kini kaniya, “Micqueas, sulongon ba namo ang Ramot Gilead o dili?” Mitubag si Micqueas, “Sulonga ninyo ug magmalampuson kamo, kay itugyan kini sa Ginoo kaninyo.” 16Apan miingon ang hari kang Micqueas, “Kapila ko ba ikaw papanumpaa nga ang tinuod lang gayod ang imong isulti kanako sa ngalan sa Ginoo?” 17Busa miingon si Micqueas, “Nakita ko sa panan-awon nga nagkatag ang mga Israelinhon sa mga bukid sama sa mga karnero nga walay magbalantay, ug miingon ang Ginoo, ‘Wala nay agalon kining mga tawhana. Papaulia sila nga malinawon.’ ” 18Miingon si Ahab kang Jehoshafat, “Dili ba giingnan ko na man ikaw? Wala gayod siyay maayong gitagna alang kanako kondili pulos lang daotan!”
19Mipadayon pag-ingon si Micqueas, “Pamatia ang mensahe sa Ginoo! Nakita ko ang Ginoo nga naglingkod sa iyang trono, ug ang tanang mga langitnong binuhat nagtindog dapit sa iyang wala ug sa iyang tuo. 20Unya miingon ang Ginoo, ‘Kinsay mohaylo kang Ahab sa Israel nga mosulong sa Ramot Gilead aron mamatay siya didto?’ Lain-lain ang tubag sa langitnong mga binuhat. 21Unya may espiritu nga mitindog atubangan sa Ginoo ug miingon, ‘Ako ang mohaylo kaniya.’ 22Nangutana ang Ginoo, ‘Sa unsa nga paagi?’ Mitubag siya, ‘Moadto ako ug pasultihon kog bakak ang mga propeta ni Ahab.’ Miingon ang Ginoo, ‘Lakaw ug buhata kana. Magmalampuson ka sa paghaylo kaniya.’ ”
23Unya miingon si Micqueas, “Mao kadto ang nahitabo. Gipadad-an sa Ginoo kining imong mga propeta ug espiritu nga mipasulti kanila ug bakak. Pagbuot sa Ginoo nga malaglag ka.” 24Unya miduol si Zedekia nga anak ni Kenaana kang Micqueas ug gisagpa niya kini. Miingon si Zedekia, “Diin moagi ang Espiritu sa Ginoo sa dihang mibiya siya kanako aron makigsulti kanimo?” 25Mitubag si Micqueas, “Mahibaloan mo kini sa adlaw nga mapildi kamo sa pakiggira ug mosulod ka sa kinasuokan nga kuwarto aron pagtago.”
26Mimando dayon si Ahab, “Dakpa ninyo si Micqueas ug dad-a balik kang Amon nga pangulo sa lungsod ug kang Joas nga akong anak. 27Ingna ninyo sila nga nagmando ako nga prisohon kining tawhana ug hatagan lang ug pan ug tubig hangtod nga makabalik ako nga wala maunsa gikan sa gira.”
28Miingon si Micqueas, “Kon makabalik ka pa nga wala maunsa, nan, ang Ginoo wala magsulti pinaagi kanako.” Unya miingon si Micqueas sa tanang mga tawo didto, “Timan-i ninyo ang akong gisulti!”
Namatay si Ahab
(2 Cro. 18:28-34)
29Busa misulong sa Ramot Gilead si Ahab nga hari sa Israel ug si Jehoshafat nga hari sa Juda. 30Miingon si Ahab kang Jehoshafat, “Sa panahon sa gira, magpakaaron-ingnon ako nga dili hari, apan ikaw, magsul-ob ka sa imong harianong bisti.” Busa nagpakaaron-ingnon si Ahab, ug miadto sila sa gira.
31Unya, nagmando ang hari sa Aram sa 32 ka mga komander sa iyang mga tigkarwahe, “Ayaw kamo pagpakiggira ni bisan kinsa, gawas lang sa hari sa Israel.” 32Pagkakita sa mga komander sa mga tigkarwahe kang Jehoshafat, abi nilag siya ang hari sa Israel, busa midasdas sila kaniya. Apan pagsinggit ni Jehoshafat, 33nakita nila nga dili diay siya ang hari sa Israel, busa miundang sila sa paggukod kaniya.
34Apan may usa ka Aramehanon nga nanaghap nga namana ug naigo niya si Ahab sa bahin sa iyang lawas diin mag-abot ang mga panagang sa lawas nga iyang gisul-ob. Miingon si Ahab sa nagdala sa iyang karwahe, “Ipahilayo ako sa away kay nasamdan ako!” 35Ug misamot kainit ang gira niadtong adlawa, ug unya ang hari sa Israel nagsandig na lang sa iyang karwahe nga nagaatubang sa mga Aramehanon. Pagkagabii namatay siya, ug mibanaw ang iyang dugo ilalom sa karwahe. 36Sa pagsalop sa adlaw, may singgit nga nabati sa mga sundalo sa Israel, “Pamauli na kamo sa inyong tagsa-tagsa ka mga dapit!”
37Ug tuod man namatay ang hari sa Israel ug gidala ang iyang patayng lawas sa Samaria, ug didto gilubong. 38Gihugasan nila ang karwahe sa kaligoanan sa Samaria, diin gakaligo ang mga babayeng nagabaligya sa ilang dungog, ug gitilapan sa mga iro ang iyang dugo. Nahitabo kini sumala sa giingon sa Ginoo.
39Ang uban pang sugilanon mahitungod sa paghari ni Ahab, ug ang tanan nga iyang gihimo, apil ang pagpatukod niya sa palasyo nga bangkil sa elepante ug sa mga lungsod, nahisulat sa libro sa mga sugilanon bahin sa mga hari sa Israel. 40Sa dihang namatay si Ahab, si Ahazia nga iyang anak mao ang mipuli kaniya ingon nga hari.
Ang Paghari ni Jehoshafat sa Juda
(2 Cro. 20:31–21:1)
41Nahimong hari sa Juda si Jehoshafat nga anak ni Asa sa ikaupat nga tuig sa paghari ni Ahab sa Israel. 42Nagaedad si Jehoshafat ug 35 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa 25 ka tuig. Ang iyang inahan mao si Azuba nga anak ni Shilhi. 43Gisunod ni Jehoshafat ang pagkinabuhi sa iyang amahan nga si Asa. Gihimo niya ang matarong atubangan sa Ginoo. Apan wala niya panguhaa ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, busa ang mga tawo padayong naghalad ug nagsunog ug insenso didto. 44May maayo usab nga relasyon si Jehoshafat sa hari sa Israel.
45Ang uban pang sugilanon mahitungod sa paghari ni Jehoshafat, ang iyang bantogang mga binuhatan, apil ang iyang mga pagpakiggira, nahisulat sa libro sa mga sugilanon bahin sa mga hari sa Juda. 46Gipang-abog niya gikan sa Juda ang mga lalaki ug mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog sa mga simbahanan diha sa habog nga dapit, nga wala mapapahawa sa panahon sa iyang amahan nga si Asa. 47Niadtong panahona walay hari sa Edom; gidumalahan lang kini sa usa ka pangulo nga gipili ni Jehoshafat.
48Nagpahimo si Jehoshafat ug mga barko nga pangnegosyo22:48 mga barko nga pangnegosyo: sa Hebreo, mga barko sa Tarshish. nga mobiyahe sa Ofir aron magkuha ug bulawan. Apan wala kini nakabiyahe kay nangaguba kini sa Ezion Geber. 49Niadtong panahona, miingon si Ahazia nga anak ni Ahab kang Jehoshafat, “Paubana ang akong mga tawo sa imong mga tawo sa paglawig.” Apan wala mosugot si Jehoshafat.
50Sa dihang namatay si Jehoshafat, gilubong siya sa gilubngan sa iyang mga katigulangan sa Lungsod ni David. Ug si Jehoram nga iyang anak mao ang mipuli kaniya ingon nga hari.
Ang Paghari ni Ahazia sa Israel
51Nahimong hari sa Israel si Ahazia nga anak ni Ahab sa ika-17 nga tuig sa paghari ni Jehoshafat sa Juda. Sa Samaria siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa duha ka tuig. 52Daotan ang iyang gihimo atubangan sa Ginoo, tungod kay gisunod niya ang iyang amahan ug inahan, ug si Jeroboam nga anak ni Nebat, nga mao ang nahimong hinungdan sa pagpakasala sa mga taga-Israel. 53Nagsimba siya ug nagaalagad kang Baal, busa gipalagot niya ang Ginoo, ang Dios sa Israel, sama sa gihimo sa iyang amahan.
