Psalm 44
For the director of music. A maskil of the Sons of Korah.
1God, we have heard what you did.
Those who came before us have told us
what you did in their days,
in days long ago.
2By your power you drove out the nations.
You gave our people homes in the land.
You crushed the people who were there.
And you made our people do well.
3They didn’t win the land with their swords.
They didn’t gain success by their own power.
Your powerful right hand and your mighty arm gave them victory.
You gave them success because you loved them.
4You are my King and my God.
You give victories to the people of Jacob.
5With your help we push back our enemies.
By your power we walk all over them.
6I put no trust in my bow.
My sword doesn’t bring me victory.
7But you give us victory over our enemies.
You put them to shame.
8All day long we talk about how great God is.
We will praise your name forever.
9But now you have turned your back on us and made us humble.
You don’t march out with our armies anymore.
10You made us turn and run from our enemies.
They have taken what belongs to us.
11You handed us over to be eaten up like sheep.
You have scattered us among the nations.
12You sold your people for very little.
You didn’t gain anything when you sold them.
13You have made us something that our neighbors laugh at.
Those who live around us make fun of us and tease us.
14The nations make jokes about us.
They shake their heads at us.
15All day long I have to live with my shame.
My face is covered with it.
16That’s because they laugh at me and attack me with their words.
They want to get even with me.
17All of this happened to us,
even though we had not forgotten you.
We had not broken the covenant you made with us.
18Our hearts had not turned away from you.
Our feet had not wandered from your path.
19But you crushed us and left us to the wild dogs.
You covered us over with deep darkness.
20We didn’t forget our God.
We didn’t spread out our hands in prayer to a false god.
21If we had, God would have discovered it.
He knows the secrets of our hearts.
22But because of you, we face death all day long.
We are considered as sheep to be killed.
23Lord, wake up! Why are you sleeping?
Get up! Don’t say no to us forever.
24Why do you turn your face away from us?
Why do you forget our pain and troubles?
25We are brought down to the dust.
Our bodies lie flat on the ground.
26Rise up and help us.
Save us because of your faithful love.
Salmo 4444 Salmo 44 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang “maskil” na isinulat ng mga anak ni Kora para sa direktor ng mga mang-aawit.
Dalangin para Iligtas ng Dios
1O Dios, narinig namin mula sa aming mga ninuno
ang tungkol sa mga ginawa nʼyo sa kanila noong kanilang kapanahunan.
Matagal nang panahon ang lumipas.
2Ang mga bansang hindi naniniwala sa inyo
ay pinalayas nʼyo sa kanilang mga lupain at pinarusahan,
samantalang ang aming mga ninuno ay itinanim nʼyo roon at pinalago.
3Nasakop nila ang lupain,
hindi dahil sa kanilang mga armas.
Nagtagumpay sila hindi dahil sa kanilang lakas,
kundi sa pamamagitan ng inyong kapangyarihan, pagpapala at kakayahan,
dahil mahal nʼyo sila.
4O Dios, kayo ang aking Hari na nagbigay ng tagumpay sa amin na lahi ni Jacob.
5Sa pamamagitan nʼyo pinatumbaʼt tinapak-tapakan namin ang aming mga kaaway.
6Hindi ako nagtitiwala sa aking espada at pana upang akoʼy magtagumpay,
7dahil kayo ang nagpapatagumpay sa amin.
Hinihiya nʼyo ang mga kumakalaban sa amin.
8O Dios, kayo ang lagi naming ipinagmamalaki,
at pupurihin namin kayo magpakailanman.
9Ngunit ngayoʼy itinakwil nʼyo na kami at inilagay sa kahihiyan.
Ang mga sundalo namin ay hindi nʼyo na sinasamahan.
10Pinaatras nʼyo kami sa aming mga kaaway,
at ang aming mga ari-arian ay kanilang sinamsam.
11Pinabayaan nʼyong kami ay lapain na parang mga tupa.
Pinangalat nʼyo kami sa mga bansa.
12Kami na inyong mga mamamayan ay ipinagbili nʼyo sa kaunting halaga.
Parang wala kaming kwenta sa inyo.
13Ginawa nʼyo kaming kahiya-hiya;
iniinsulto at pinagtatawanan kami ng aming mga kalapit na bansa.
14Ginawa nʼyo kaming katawa-tawa sa mga bansa,
at pailing-iling pa sila habang nang-iinsulto.
15Akoʼy palaging inilalagay sa kahihiyan.
Wala na akong mukhang maihaharap pa,
16dahil sa pangungutya at insulto sa akin ng aking mga kaaway na gumaganti sa akin.
17Ang lahat ng ito ay nangyari sa amin
kahit na kami ay hindi nakalimot sa inyo,
o lumabag man sa inyong kasunduan.
18Hindi kami tumalikod sa inyo,
at hindi kami lumihis sa inyong pamamaraan.
19Ngunit kami ay inilugmok nʼyo at pinabayaan sa dakong madilim na tinitirhan ng mga asong-gubat.44:19 asong-gubat: sa Ingles, “jackal.”
20O Dios, kung kayo ay nakalimutan namin,
at sa ibang dios, kami ay nanalangin,
21hindi baʼt iyon ay malalaman nʼyo rin?
Dahil alam nʼyo kahit ang mga lihim sa isip ng tao.
22Ngunit dahil sa aming pananampalataya sa inyo,
kami ay palaging nasa panganib ang aming buhay.
Para kaming mga tupang kakatayin.
23Sige na po, Panginoon! Kumilos na kayo!
Huwag nʼyo kaming itakwil magpakailanman.
24Bakit nʼyo kami binabalewala?
Bakit hindi nʼyo pinapansin ang aming pagdurusa at ang pang-aapi sa amin?
25Nagsibagsak na kami sa lupa at hindi na makabangon.
26Sige na po, tulungan nʼyo na kami.
Iligtas nʼyo na kami dahil sa inyong pagmamahal sa amin.
