A Promised Ruler Will Come From Bethlehem
1Jerusalem, you are being attacked.
So bring your troops together.
Our enemies have surrounded us.
They want to slap the face of Israel’s ruler.
2The Lord says,
“Bethlehem Ephrathah, you might not be
an important town in the nation of Judah.
But out of you will come for me
a ruler over Israel.
His family line goes back
to the early years of your nation.
It goes all the way back
to days of long ago.”
3The Lord will hand over his people to their enemies.
That will last until the pregnant woman bears her promised son.
Then the rest of his relatives in Judah
will return to their land.
4That promised son will stand firm
and be a shepherd for his flock.
The Lord will give him the strength to do it.
The Lord his God will give him
the authority to rule.
His people will live safely.
His greatness will reach
from one end of the earth to the other.
5And he will be our peace
when the Assyrians attack our land.
They will march through our forts.
But we will raise up against them many shepherds.
We’ll send out against them
as many commanders as we need to.
6They will use their swords to rule over Assyria.
They’ll rule the land of Nimrod
with swords that are ready to strike.
The Assyrians will march across our borders
and attack our land.
But the promised ruler will save us from them.
7Jacob’s people who are still left alive
will be scattered among many nations.
They will be like dew the Lord has sent.
Dew doesn’t depend on any human being.
They will be like rain that falls on the grass.
Rain doesn’t wait for someone to give it orders.
8So Jacob’s people will be scattered
among many nations.
They will be like a lion
among the animals in the forest.
They’ll be like a young lion
among flocks of sheep.
Lions attack and tear apart their prey as they move along.
No one can keep them
from killing what they want.
9Lord, your power will win the battle
over your enemies.
All of them will be destroyed.
10“At that time I will destroy
your war horses,” announces the Lord.
“I will smash your chariots.
11I will destroy the cities in your land.
I will tear down all your forts.
12I will destroy your worship of evil powers.
You will no longer be able
to put a spell on anyone.
13I will destroy the statues of your gods.
I will take your sacred stones away from you.
You will no longer bow down
to the gods your hands have made.
14I will pull down the poles you used
to worship the female god named Asherah.
That will happen when I completely destroy your cities.
15I will pay back the nations
that have not obeyed me.
I will direct my anger against them.”
1Karon, mga taga-Jerusalem, ipreparar ninyo ang inyo mga soldado5:1 Karon… soldado: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kay ginakibon kamo sang kaaway. Hampakon nila sang baston ang guya sang pangulo sang Israel.
Ang Ginpromisa nga Pangulo Halin sa Betlehem
2Nagsiling ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, isa sa pinakagamay5:2 pinakagamay: ukon, pinakakubos. nga banwa sa Juda. Pero magahalin sa imo ang isa ka tawo nga magaalagad sa akon bilang pangulo sang Israel, nga ang iya mga katigulangan bantog nga mga tawo sang una gid nga panahon.”
3Gani itugyan sang Ginoo ang katawhan sang Israel sa ila mga kaaway, pero hasta lang sa tion nga ang babayi nga nagapasakit5:3 ang babayi nga nagapasakit: Siguro amo ang Jerusalem. (Tan-awa ang 4:9, 10.) Sa tiyempo nga ginadumalahan sang kaaway ang mga Israelinhon, matawo ang ila pangulo nga magaluwas sa ila. magabata sang lalaki nga magapangulo sa Israel. Kag ang iya sini mga kasimanwa nga nabihag sa iban nga lugar magabalik sa ila kapareho nga mga Israelinhon. 4Magadumala ang ini nga pangulo kag tipigan niya ang katawhan sang Israel pareho sa isa ka manugbantay sang mga karnero. Himuon niya ini sa kusog kag sa gahom sang Ginoo nga iya Dios. Kag magakabuhi ang iya katawhan nga wala sing may ginakahadlukan tungod kay kilalahon sang mga tawo sa bug-os nga kalibutan5:4 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. ang iya pagkagamhanan. 5Hatagan niya sang maayo nga kahimtangan5:5 maayo nga kahimtangan: Ang Hebreo sini amo ang “shalom,” nga nagakahulugan sang kalinong, kauswagan, maayo nga relasyon, kalipay, kadalag-an. ang iya katawhan.
Kahilwayan kag Kalaglagan
Kon salakayon sang mga taga-Asiria ang aton duta kag sudlon nila ang mabakod nga mga parte sang aton siyudad, mapakig-away kita sa ila nga ginapangunahan sing maayo sang aton mga pangulo. 6Pierdihon nila kag dumalahan ang Asiria, ang duta ni Nimrod, paagi sa ila mga armas. Gani luwason nila5:6 nila: sa Hebreo, niya. Posible ang pangulo nga ginasiling sa 5:2-5a. kita kon salakayon gid man sang mga taga-Asiria ang aton duta.
7“Ang nagkalabilin nga mga Israelinhon magadala sang pagpakamaayo sa madamo nga mga nasyon. Mangin pareho sila sa tun-og kag ulan nga ginapadala sang Ginoo sa pagpatubo sang mga tanom. Magasalig sila sa Dios kag indi sa tawo. 8Pero magadala man sila sang kalaglagan sa mga nasyon. Mangin pareho sila sa leon nga maisog magsalakay sa mga kasapatan sa kagulangan kag sa panong sang mga karnero sa palahalban. Kag kon magsalakay ini ginalumpatan niya ang iya biktima kag ginagus-ab, kag indi ini makaluwas sa iya. 9Magamadinalag-on ang mga Israelinhon kontra sa ila mga kaaway. Laglagon gid nila sila tanan.”
Pagalaglagon sang Dios ang mga Ginasaligan sang mga Israelinhon
10Nagsiling ang Ginoo, “Sa palaabuton nga mga inadlaw, ipapatay ko ang inyo mga kabayo kag gub-on ko ang inyo mga karwahe. 11Gub-on ko ang inyo mga banwa pati na ang napaderan nga mga banwa. 12Gub-on ko ang inyo mga anting-anting kag madula ang inyo mga manugbabaylan. 13Indi na kamo makasimba sa mga imahen kag sa handumanan nga mga bato nga inyo ginhimo, kay gub-on ko ini 14pati ang mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera. Kag laglagon ko gid ang inyo mga banwa. 15Sa akon puwerte nga kaakig, magatimalos ako sa mga nasyon nga wala nagtuman sa akon.”
