Jesus Is Brought to Pilate
1It was very early in the morning. The chief priests, with the elders, the teachers of the law, and the whole Sanhedrin, made their plans. So they tied Jesus up and led him away. Then they handed him over to Pilate.
2“Are you the king of the Jews?” asked Pilate.
“You have said so,” Jesus replied.
3The chief priests brought many charges against him. 4So Pilate asked him again, “Aren’t you going to answer? See how many things they charge you with.”
5But Jesus still did not reply. Pilate was amazed.
6It was the usual practice at the Passover Feast to let one prisoner go free. The people could choose the one they wanted. 7A man named Barabbas was in prison. He was there with some other people who had fought against the country’s rulers. They had committed murder while they were fighting against the rulers. 8The crowd came up and asked Pilate to do for them what he usually did.
9“Do you want me to let the king of the Jews go free?” asked Pilate. 10He knew that the chief priests had handed Jesus over to him because they wanted to get their own way. 11But the chief priests stirred up the crowd. So the crowd asked Pilate to let Barabbas go free instead.
12“Then what should I do with the one you call the king of the Jews?” Pilate asked them.
13“Crucify him!” the crowd shouted.
14“Why? What wrong has he done?” asked Pilate.
But they shouted even louder, “Crucify him!”
15Pilate wanted to satisfy the crowd. So he let Barabbas go free. He ordered that Jesus be whipped. Then he handed him over to be nailed to a cross.
The Soldiers Make Fun of Jesus
16The soldiers led Jesus away into the palace. It was called the Praetorium. They called together the whole company of soldiers. 17The soldiers put a purple robe on Jesus. Then they twisted thorns together to make a crown. They placed it on his head. 18They began to call out to him, “We honor you, king of the Jews!” 19Again and again they hit him on the head with a stick. They spit on him. They fell on their knees and pretended to honor him. 20After they had made fun of him, they took off the purple robe. They put his own clothes back on him. Then they led him out to nail him to a cross.
Jesus Is Nailed to a Cross
21A man named Simon was passing by. He was from Cyrene. He was the father of Alexander and Rufus. Simon was on his way in from the country. The soldiers forced him to carry the cross. 22They brought Jesus to the place called Golgotha. The word Golgotha means the Place of the Skull. 23Then they gave him wine mixed with spices. But he did not take it. 24They nailed him to the cross. Then they divided up his clothes. They cast lots to see what each of them would get.
25It was nine o’clock in the morning when they crucified him. 26They wrote out the charge against him. It read,
The King of the Jews.
27-28They crucified with him two rebels against Rome. One was on his right and one was on his left. 29Those who passed by shouted at Jesus and made fun of him. They shook their heads and said, “So you are going to destroy the temple and build it again in three days? 30Then come down from the cross! Save yourself!” 31In the same way the chief priests and the teachers of the law made fun of him among themselves. “He saved others,” they said. “But he can’t save himself! 32Let this Messiah, this king of Israel, come down now from the cross! When we see that, we will believe.” Those who were being crucified with Jesus also made fun of him.
Jesus Dies
33At noon, darkness covered the whole land. It lasted three hours. 34At three o’clock in the afternoon Jesus cried out in a loud voice, “Eloi, Eloi, lema sabachthani?” This means “My God, my God, why have you deserted me?” (Psalm 22:1)
35Some of those standing nearby heard Jesus cry out. They said, “Listen! He’s calling for Elijah.”
36Someone ran and filled a sponge with wine vinegar. He put it on a stick. He offered it to Jesus to drink. “Leave him alone,” he said. “Let’s see if Elijah comes to take him down.”
37With a loud cry, Jesus took his last breath.
38The temple curtain was torn in two from top to bottom. 39A Roman commander was standing there in front of Jesus. He saw how Jesus died. Then he said, “This man was surely the Son of God!”
40Not very far away, some women were watching. Mary Magdalene was among them. Mary, the mother of the younger James and of Joseph, was also there. So was Salome. 41In Galilee these women had followed Jesus. They had taken care of his needs. Many other women were also there. They had come up with him to Jerusalem.
Jesus Is Buried
42It was the day before the Sabbath. That day was called Preparation Day. As evening approached, 43Joseph went boldly to Pilate and asked for Jesus’ body. Joseph was from the town of Arimathea. He was a leading member of the Jewish Council. He was waiting for God’s kingdom. 44Pilate was surprised to hear that Jesus was already dead. So he called for the Roman commander. He asked him if Jesus had already died. 45The commander said it was true. So Pilate gave the body to Joseph. 46Then Joseph bought some linen cloth. He took down the body and wrapped it in the linen. He put it in a tomb cut out of rock. Then he rolled a stone against the entrance to the tomb. 47Mary Magdalene and Mary the mother of Joseph saw where Jesus’ body had been placed.
محاکمه عيسی در دادگاه پيلاطوس
1صبح زود، كاهنان اعظم، ريش‌سفيدان قوم و روحانیون يهود، يعنی تمام اعضای شورای عالی، پس از مشورت و تصميم‌گيری، عيسی را دست بسته، نزد پيلاطوس فرماندار رومی بردند.
2پيلاطوس از عيسی پرسيد: «تو پادشاه يهود هستی؟»
عيسی جواب داد: «بلی، چنين است كه می‌گويی.»
3-4آنگاه كاهنان اعظم، اتهامات متعددی بر عيسی وارد كردند. پيلاطوس از او پرسيد: «چرا چيزی نمی‌گويی؟ اين چه تهمت‌هايی است كه به تو می‌زنند؟»
5ولی عيسی چيزی نگفت به طوری كه پيلاطوس تعجب كرد.
6پيلاطوس عادت داشت هر سال در عيد پِسَح، يک زندانی يهودی را آزاد كند، هر زندانی كه مردم می‌خواستند. 7يكی از زندانيان آن سال باراباس بود كه با ياغيان ديگر در شورش شهر، آدم كشته بود. 8از این رو، عده‌ای از جمعيت نزد پيلاطوس رفته، خواهش كردند مانند هر سال يک زندانی را آزاد سازد.
9پيلاطوس پرسيد: «آيا می‌خواهيد پادشاه يهود را برايتان آزاد كنم؟» 10زيرا او می‌دانست تمام اين تحريكات زير سر كاهنان اعظم است كه به محبوبيت عيسی حسادت می‌ورزيدند.
11ولی كاهنان اعظم مردم را تحريک كردند تا به عوض عيسی، آزادی باراباس را بخواهند.
12پيلاطوس پرسيد: «ولی اگر باراباس را آزاد كنم، با اين شخص كه می‌گوييد پادشاهتان است، چه كنم؟»
13فرياد زدند: «اعدامش كن!»
14پيلاطوس گفت: «چرا، مگر چه بدی كرده است؟»
مردم صدايشان را بلند كرده، فرياد زدند: «اعدامش كن!»
15پيلاطوس كه از شورش مردم وحشت داشت، و در ضمن می‌خواست ايشان را راضی نگاه دارد، باراباس را برای ايشان آزاد كرد و دستور داد عيسی را پس از شلاق زدن ببرند و بر صليب اعدام كنند.
سربازان عيسی را ريشخند می‌کنند
16-17پس سربازان رومی عيسی را به حياط كاخ فرمانداری بردند و تمام سربازان كاخ را جمع كردند. سپس ردايی ارغوانی به او پوشاندند و تاجی از خار ساخته، بر سر او گذاشتند. 18آنها در مقابل او تعظيم كرده، می‌گفتند: «زنده باد پادشاه يهود!» 19سپس با چوب بر سرش می‌كوفتند و بر او آب دهان می‌انداختند و جلو او زانو زده، با ريشخند او را سجده می‌كردند. 20وقتی از كار خود خسته شدند، ردا را از تنش درآوردند و لباس خودش را به او پوشاندند و او را بردند تا اعدام كنند.
مصلوب شدن عيسی
21در راه به كسی برخوردند كه از ده می‌آمد. نام او شمعون اهل قيروان و پدر اسكندر و روفس بود. سربازان او را وادار كردند صليب عيسی را به دوش بگيرد و ببرد.
22سربازان عيسی را به محلی بردند به نام جُلجُتا يعنی «جمجمه سر». 23ايشان به او شرابی مخلوط با سبزيجات تلخ دادند تا بنوشد و درد را احساس نكند، اما او نپذيرفت. 24آنگاه او را بر صليب ميخكوب كردند و بر سر تقسيم لباسهای او قرعه انداختند.
25تقريباً سه ساعت به ظهر مانده بود كه او را مصلوب كردند. 26تقصيرنامهٔ او را بر صليب نصب كردند كه روی آن نوشته شده بود: «پادشاه يهود.»
27دو دزد را نيز در همان وقت در دو طرف او به صليب كشيدند. 28به اين ترتيب، پيشگويی كتاب آسمانی به انجام رسيد كه می‌فرمايد: «او جزو بدكاران محسوب خواهد شد.»
29-30كسانی كه از آنجا رد می‌شدند، او را دشنام می‌دادند و سر خود را تكان داده، با تمسخر می‌گفتند: «تو كه می‌خواستی خانهٔ خدا را خراب كنی و در عرض سه روز باز بسازی، چرا خودت را نجات نمی‌دهی و از صليب پايين نمی‌آيی؟»
31كاهنان اعظم و رهبران دينی نيز كه در آنجا حضور داشتند، مسخره‌كنان می‌گفتند: «ديگران را خوب نجات می‌داد، اما نمی‌تواند خودش را نجات دهد! 32ای مسيح، پادشاه اسرائيل، از صليب پايين بيا تا ما هم به تو ايمان بياوريم!»
حتی آن دو دزد نيز در حال مرگ، او را ناسزا می‌گفتند.
مرگ عيسی
33به هنگام ظهر، تاريكی همه جا را فرا گرفت و تا ساعت سه بعد از ظهر ادامه يافت.
34در اين وقت، عيسی با صدای بلند فرياد زد: «ايلوئی، ايلوئی، لَما سَبَقتَنی؟» يعنی «خدای من، خدای من، چرا مرا تنها گذارده‌ای؟» 35بعضی از حاضرين گمان بردند كه الياس نبی را صدا می‌زند. 36پس شخصی دويد و اسفنجی را از شراب ترشيده پر كرد و بر سر چوبی گذاشت و نزديک دهان او برد و گفت: «بگذار ببينيم الياس می‌آيد كمكش كند!»
37آنگاه عيسی فرياد ديگری برآورد و جان سپرد.
38در اين هنگام، پردهٔ خانهٔ خدا از سر تا پا شكافت.
39وقتی افسر رومی در پای صليب، ديد كه عيسی چگونه جان سپرد، گفت: «واقعاً اين مرد فرزند خدا بود!»
40چند زن نيز آنجا بودند كه از دور اين وقايع را می‌ديدند. در ميان ايشان مريم مجدليه، مريم (مادر يعقوب كوچک و يوشا) و سالومه بودند. 41اين زنان با زنان ديگر جليلی، به عيسی ايمان داشتند و در جليل او را خدمت می‌كردند و با او به اورشليم آمده بودند.
خاکسپاری جسد عيسی
42-43آن روز جمعه بود و مردم خود را برای شنبه يعنی روز استراحت، آماده می‌كردند. نزديک غروب شخصی به نام يوسف، اهل رامه، كه يكی از اعضای محترم شورای عالی يهود و با اشتياق در انتظار فرا رسيدن ملكوت خدا بود، با جرأت نزد پيلاطوس رفت و جنازهٔ عيسی را خواست.
44پيلاطوس كه باور نمی‌كرد عيسی به اين زودی فوت كرده باشد، افسر مسئول را خواست و موضوع را از او پرسيد. 45وقتی آن افسر مرگ عيسی را تأييد كرد، پيلاطوس اجازه داد يوسف جنازه را ببرد.
46يوسف نيز مقداری پارچهٔ كتان خريد و جنازه را از بالای صليب پايين آورد و در آن پيچيد و در مقبرهٔ سنگی خود گذاشت. يک سنگ نيز جلو در قبر كه مثل غار بود، غلطاند.
47مريم مجدليه و مريم مادر يوشا نيز سر قبر بودند و ديدند جنازه را كجا گذاشتند.
