Jesus Washes His Disciples’ Feet
1It was just before the Passover Feast. Jesus knew that the time had come for him to leave this world. It was time for him to go to the Father. Jesus loved his disciples who were in the world. So he now loved them to the very end.
2They were having their evening meal. The devil had already tempted Judas, son of Simon Iscariot. He had urged Judas to hand Jesus over to his enemies. 3Jesus knew that the Father had put everything under his power. He also knew he had come from God and was returning to God. 4So he got up from the meal and took off his outer clothes. He wrapped a towel around his waist. 5After that, he poured water into a large bowl. Then he began to wash his disciples’ feet. He dried them with the towel that was wrapped around him.
6He came to Simon Peter. “Lord,” Peter said to him, “are you going to wash my feet?”
7Jesus replied, “You don’t realize now what I am doing. But later you will understand.”
8“No,” said Peter. “You will never wash my feet.”
Jesus answered, “Unless I wash you, you can’t share life with me.”
9“Lord,” Simon Peter replied, “not just my feet! Wash my hands and my head too!”
10Jesus answered, “People who have had a bath need to wash only their feet. The rest of their body is clean. And you are clean. But not all of you are.” 11Jesus knew who was going to hand him over to his enemies. That was why he said not every one was clean.
12When Jesus finished washing their feet, he put on his clothes. Then he returned to his place. “Do you understand what I have done for you?” he asked them. 13“You call me ‘Teacher’ and ‘Lord.’ You are right. That is what I am. 14I, your Lord and Teacher, have washed your feet. So you also should wash one another’s feet. 15I have given you an example. You should do as I have done for you. 16What I’m about to tell you is true. A slave is not more important than his master. And a messenger is not more important than the one who sends him. 17Now you know these things. So you will be blessed if you do them.
Jesus Tells What Judas Will Do
18“I am not talking about all of you. I know the ones I have chosen. But this will happen so that this passage of Scripture will come true. It says, ‘The one who shared my bread has turned against me.’ (Psalm 41:9)
19“I am telling you now, before it happens. When it does happen, you will believe that I am who I am. 20What I’m about to tell you is true. Anyone who accepts someone I send accepts me. And anyone who accepts me accepts the one who sent me.”
21After he had said this, Jesus’ spirit was troubled. He said, “What I’m about to tell you is true. One of you is going to hand me over to my enemies.”
22His disciples stared at one another. They had no idea which one of them he meant. 23The disciple Jesus loved was next to him at the table. 24Simon Peter motioned to that disciple. He said, “Ask Jesus which one he means.”
25The disciple was leaning back against Jesus. He asked him, “Lord, who is it?”
26Jesus answered, “It is the one I will give this piece of bread to. I will give it to him after I have dipped it in the dish.” He dipped the piece of bread. Then he gave it to Judas, son of Simon Iscariot. 27As soon as Judas took the bread, Satan entered into him.
So Jesus told him, “Do quickly what you are going to do.” 28But no one at the meal understood why Jesus said this to him. 29Judas was in charge of the money. So some of the disciples thought Jesus was telling him to buy what was needed for the feast. Others thought Jesus was talking about giving something to poor people. 30As soon as Judas had taken the bread, he went out. And it was night.
Peter Will Say He Does Not Know Jesus
31After Judas was gone, Jesus spoke. He said, “Now the Son of Man receives glory. And he brings glory to God. 32If the Son brings glory to God, God himself will bring glory to the Son. God will do it at once.
33“My children, I will be with you only a little longer. You will look for me. Just as I told the Jews, so I am telling you now. You can’t come where I am going.
34“I give you a new command. Love one another. You must love one another, just as I have loved you. 35If you love one another, everyone will know you are my disciples.”
36Simon Peter asked him, “Lord, where are you going?”
Jesus replied, “Where I am going you can’t follow now. But you will follow me later.”
37“Lord,” Peter asked, “why can’t I follow you now? I will give my life for you.”
38Then Jesus answered, “Will you really give your life for me? What I’m about to tell you is true. Before the rooster crows, you will say three times that you don’t know me!
Gihugasan ni Jesus ang mga Tiil sa Iyang mga Tinun-an
1Sa wala pa moabot ang adlaw sa Pista sa Paglabay sa Anghel, nahibalo nang daan si Jesus nga miabot na ang higayon nga mogikan na siya niining kalibotan ug mobalik sa Amahan. Gimahal gayod niya ang iyang mga tinun-an dinhi sa kalibotan, ug hangtod sa kataposan gipakita niya ang iyang pagmahal kanila.
2Sa pagkagabii niana, nanihapon si Jesus ug ang iyang mga tinun-an. Gisulod nang daan ni Satanas sa huna-huna ni Judas nga anak ni Simon Iscariote13:2 Simon Iscariote: Tingali ang buot ipasabot, Simon nga taga-Keriot. nga luiban niya si Jesus. 3Nahibalo si Jesus nga ang tanan nga gahom gihatag na sa Amahan kaniya. Nahibalo usab siya nga sa Dios siya naggikan ug sa Dios usab siya mobalik. 4Samtang nanihapon sila, mitindog siya ug naghukas sa iyang kupo. Unya mikuha siyag tualya ug iya kining gibakos. 5Gibuboan dayon niyag tubig ang palanggana ug gipanghugasan niya ang mga tiil sa iyang mga tinun-an, ug gipahiran sa tualya nga iyang gibakos. 6Sa pag-abot niya kang Simon Pedro, miingon si Simon kaniya, “Ginoo, hugasan mo ba ang akong mga tiil?” 7Gitubag siya ni Jesus, “Karon dili mo pa masabtan kon unsa ang kahulogan niining akong gibuhat, apan masabtan mo ra kini sa kaulahian.” 8Miingon si Pedro, “Dili gayod mahimo nga ikaw ang mohugas sa akong mga tiil.” Apan miingon si Jesus kaniya, “Kon dili ka magpahugas sa imong mga tiil kanako, dili ka na akong kauban.” 9Busa miingon si Simon Pedro, “Kon mao kana Ginoo, dili lang ang akong mga tiil ang hugasi, kondili apil usab ang akong mga kamot ug ang akong ulo.” 10Apan miingon si Jesus, “Ang naligo na, limpyo na ang iyang tibuok lawas, ug dili na kinahanglan nga hugasan pa gawas lamang sa iyang mga tiil. Limpyo na kamo, apan dili kamong tanan.” 11(Miingon siya nga dili limpyo ang tanan tungod kay nahibalo siya kon kinsa ang magluib kaniya.)
12Sa nahugasan na ni Jesus ang ilang mga tiil, gisul-ob niya pag-usab ang iyang kupo ug mibalik sa lamisa. Nangutana siya kanila, “Nasabtan ba ninyo kon unsa ang kahulogan sa akong gibuhat kaninyo? 13Gitawag ninyo ako nga Magtutudlo ug Ginoo, ug husto kana, kay ako man gayod ang inyong Magtutudlo ug Ginoo. 14Kon ako man gani nga inyong Ginoo ug Magtutudlo naghugas sa inyong mga tiil, angayan usab nga maghinugasay kamo sa inyong mga tiil. 15Gibuhat ko kini isip panig-ingnan aron inyo usab nga sundon. 16Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga walay sulugoon nga molabaw pa sa iyang agalon, ug walay sinugo nga molabaw pa sa nagsugo kaniya. 17Karon nga nahibaloan na ninyo kini nga mga butang, bulahan kamo kon inyo kining buhaton.
18“Wala ako moingon nga bulahan kamong tanan, kay nakaila ako sa akong mga pinili. Apan kinahanglan nga matuman ang giingon sa Kasulatan nga ang tawo nga nakigsalo kanako sa pagkaon mao pa ang magtraidor kanako.13:18 Tan-awa usab ang Salmo 41:9. 19Ginasulti ko na kining daan kaninyo samtang wala pa mahitabo, aron nga kon mahitabo na motuo kamo nga ako mao gayod ang Cristo. 20Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang modawat sa mga tawo nga akong ipadala nagadawat usab kanako, ug ang nagadawat kanako nagadawat usab sa nagpadala kanako.”
Misulti si Jesus nga May Magluib Kaniya
(Mat. 26:20-25; Mar. 14:17-21; Luc. 22:21-23)
21Human kadto masulti ni Jesus, naguol gayod siya. Miingon siya, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga usa kaninyo ang magluib kanako.” 22Nagtinan-away ang iyang mga tinun-an nga naglibog kon kinsa kanila ang iyang gitumong. 23Ang usa sa mga tinun-an nga gimahal gayod ni Jesus nagalingkod didto sa iyang tapad. 24Gisinyasan siya ni Simon Pedro nga pangutan-on si Jesus kon kinsa ang iyang buot ipasabot. 25Busa midip-ig siya kang Jesus ug nangutana kon kinsa ang magluib kaniya. 26Mitubag si Jesus, “Ituslob ko kining pan, ug kon kinsa ang akong hatagan, siya mao ang magluib kanako.” Dayon gituslob niya ang pan ug gihatag niya kang Judas nga anak ni Simon Iscariote. 27Pagkadawat ni Judas niadtong pan, misulod si Satanas diha kaniya. Miingon dayon si Jesus kaniya, “Sige, himoa na dayon ang imong buhaton.” 28(Walay usa niadtong mga nanihapon nga nakasabot kon nganong misulti si Jesus niadto kang Judas. 29Naghuna-huna ang uban nga mga tinun-an nga gisugo lang siya ni Jesus nga magpalit sa ilang nga kinahanglanon alang sa pista, o kaha maghatag ug limos sa mga kabos, kay si Judas mao ang nagkupot sa ilang kuwarta.) 30Sa nakaon na ni Judas ang pan migawas dayon siya. Gabii na kadto.
Ang Bag-o nga Sugo
31Sa dihang nakagawas na si Judas, miingon si Jesus, “Karon, ako nga Anak sa Tawo pasidunggan na, ug pinaagi kanako ang Dios pasidunggan usab. 32Ug kon pinaagi kanako dayegon ang Dios, ipakita usab niya nga ako dalaygon usab. Ug kini buhaton dayon niya. 33Kamo nga giisip ko nga akong mga anak, dili na ako makig-uban kaninyo ug dugay. Mangita kamo kanako, apan sama sa akong giingon sa mga kadagkoan sa mga Judio, ingnon ko usab kamo karon nga dili kamo makaadto sa akong adtoan. 34Busa karon ihatag ko kaninyo ang usa ka bag-o nga sugo: paghigugmaay kamo. Kon unsa ang akong paghigugma kaninyo kinahanglan sama usab niana ang inyong paghigugma sa usag usa. 35Kon maghigugmaay kamo, masayran sa tanan nga kamo akong mga tinun-an.”
Gitagna ni Jesus ang Paglimod ni Pedro
(Mat. 26:31-35; Mar. 14:27-31; Luc. 22:31-34)
36Karon, gipangutana siya ni Simon Pedro, “Ginoo, asa ka man moadto?” Mitubag si Jesus. “Sa pagkakaron dili ka makauban kanako sa akong adtoan, apan sa kaulahian mosunod ka ra usab didto.” 37Apan nangutana si Pedro, “Ginoo, nganong dili man ako makauban kanimo karon? Andam man ako nga mamatay alang kanimo.” 38Gitubag siya ni Jesus, “Unsa, andam ka ba gayod nga mamatay alang kanako? Timan-i kini: sa dili pa motuktugaok ang manok, ilimod mo na ako sa makatulo.”
