1“I made an agreement with my eyes.
I promised not to look at a young woman with impure thoughts.
2What do we receive from God above?
What do we get from the Mighty One in heaven?
3Sinful people are destroyed.
Trouble comes to those who do what is wrong.
4Doesn’t God see how I live?
Doesn’t he count every step I take?
5“I haven’t told any lies.
My feet haven’t hurried to cheat others.
6So let God weigh me in honest scales.
Then he’ll know I haven’t done anything wrong.
7Suppose my steps have turned away from the right path.
Suppose my heart has wanted what my eyes have seen.
Or suppose my hands have become ‘unclean.’
8Then may others eat what I’ve planted.
May my crops be pulled up by the roots.
9“Suppose my heart has been tempted by a woman.
Or suppose I’ve prowled around my neighbor’s home.
10Then may my wife grind another man’s grain.
May other men sleep with her.
11Wanting another woman would have been an evil thing.
It would have been a sin that should be judged.
12It’s like a fire that burns down to the grave.
It would have caused my crops to be pulled up by the roots.
13“Suppose I haven’t treated any of my male and female servants fairly
when they’ve brought charges against me.
14Then what will I do when God opposes me?
What answer will I give him
when he asks me to explain myself?
15Didn’t he who made me make my servants also?
Didn’t the same God form us inside our mothers?
16“I haven’t said no to what poor people have wanted.
I haven’t let widows lose their hope.
17I haven’t kept my bread to myself.
I’ve shared it with children whose fathers had died.
18From the time I was young, I’ve helped those widows.
I’ve raised those children as a father would.
19Suppose I’ve seen people dying
because they didn’t have enough clothes.
I’ve seen needy people
who didn’t have enough to keep warm.
20And they didn’t give me their blessing
when I warmed them with wool from my sheep.
21Suppose I’ve raised my hand
against children whose fathers have died.
And I did it because I knew
I had power in the courts.
22Then let my arm fall from my shoulder.
Let it be broken off at the joint.
23I was afraid God would destroy me.
His glory terrifies me.
So I’d never do things like that.
24“Suppose I’ve put my trust in gold.
I’ve said to pure gold, ‘You make me feel secure.’
25And I’m happy because I’m so wealthy.
I’m glad because my hands have earned so much.
26Suppose I’ve worshiped the sun in all its glory.
I’ve bowed down to the moon in all its beauty.
27My heart has been secretly tempted.
My hand has thrown kisses to the sun and moon.
28Then these things would have been sins that should be judged.
And I wouldn’t have been faithful to God in heaven.
29“I wasn’t happy when hard times came to my enemies.
I didn’t enjoy seeing the trouble they had.
30I didn’t allow my mouth to sin
by asking for bad things to happen to them.
31The workers in my house always said,
‘Job always gives plenty of food to everyone.’
32No stranger ever had to spend the night in the street.
My door was always open to travelers.
33I didn’t hide my sin as other people do.
I didn’t hide my guilt in my heart.
34I was never afraid of the crowd.
I never worried that my relatives might hate me.
I didn’t have to keep quiet or stay inside.
35“I wish someone would listen to me!
I’m signing my name to everything I’ve said.
I hope the Mighty One will give me his answer.
I hope the one who brings charges against me will write them down.
36I’ll wear them on my shoulder.
I’ll put them on my head like a crown.
37I’ll give that person a report of every step I take.
I’ll present it to him like I would to a ruler.
38“Suppose my land cries out against me.
And all its soil is wet with tears.
39Suppose I’ve used up its crops without paying for them.
Or I’ve broken the spirit of its renters.
40Then let thorns grow instead of wheat.
Let stinkweed come up instead of barley.”
The words of Job end here.
1“Nagpromisa ako sa akon kaugalingon nga indi gid magtulok nga may kailigbon sa mga dalaga. 2Kay ano nga balos ang ihatag sang Makagagahom nga Dios sa langit sa ginahimo sang tawo? 3Indi bala kalaglagan kag kalalat-an para sa mga nagahimo sang kalautan? 4Nahibaluan sang Dios ang tanan ko nga ginahimo. 5Kon nagabinutig ako kag nagapangdaya, 6kabay pa nga hukman ako sang Dios. Kay siya ang nakahibalo kon nakasala ako. 7Kon wala ako magsunod sa husto nga dalan kag ginsunod ko ang kailigbon sang akon mga mata, kag gindagtaan ko ang akon kaugalingon, 8kabay pa nga magkalapierdi ang akon mga tanom ukon kaunon ini sang iban. 9Kon naganyat ako sang babayi ukon nagapangaluyag ako sa asawa sang akon kaingod, 10kabay pa nga kuhaon ukon huliran sang iban nga lalaki ang akon asawa. 11Kay ang pagpanginbabayi makahuluya nga sala, kag dapat gid nga silutan ang nagahimo sina. 12Pareho ini sa makahalalit nga kalayo nga makalaglag sang tanan ko nga pagkabutang.
13“Kon ginbaliwala ko ang kinamatarong sang akon mga suluguon sang magreklamo sila sa akon, 14ano ang himuon ko kon hukman ako sang Dios? Ano ang isabat ko kon usisaon niya ako? 15Indi bala nga ang Dios nga naghimo sa akon amo man ang naghimo sa akon mga suluguon?
16“Kon wala ako nagbulig sa mga imol kag sa mga balo nga babayi nga nalisdan, 17kag kon gindalukan ko sang pagkaon ang mga ilo, kabay pa nga silutan ako sang Dios. 18Pero halin pa sang bataon ako ginaatipan ko na ang mga ilo; sa bug-os ko nga kabuhi wala ako nagpabaya sa mga balo nga babayi. 19Kon may makita ako nga tawo nga nagaantos sa katugnaw tungod nga kulang siya sang bayo, 20ginahatagan ko siya sang bayo nga pangtugnaw nga hinimo halin sa bulbol sang akon mga karnero. Dayon nagapasalamat siya sa akon sing tinagipusuon. 21Kon ginsakit ko sang akon kamot ang ilo, tungod kay nahibaluan ko nga may impluwensya ako sa korte, 22kabay pa nga mautod ang akon butkon. 23Indi ko mahimo ina nga mga butang kay nahadlok ako sa silot kag sa gahom31:23 gahom: ukon, pagkahalangdon. sang Dios.
24“Wala ako nagsalig sa akon manggad ukon naghunahuna nga makahatag ini sa akon sang seguridad. 25Wala ako nagpabugal sa akon madamo nga manggad kag sa tanan nga pagkabutang nga naangkon ko. 26Wala ako nagsimba sa adlaw nga nagasilak sing masanag, ukon sa bulan nga nagalakat sing matahom. 27Wala man naganyat sing sekreto ang akon tagipusuon sa pagsimba sini. 28Kon matuod nga ginhimo ko ini nga mga sala dapat ako silutan, kay nagluib ako sa Dios nga ara sa langit.
29“Wala ako nagkalipay sang nalaglag ang akon mga kaaway ukon sang nag-abot sa ila ang kalisod. 30Wala ako nagpakasala paagi sa pagpakamalaot sa ila. 31Nahibaluan sang akon panimalay nga ginpakaon ko sing maayo ang mga nagbisita sa akon. 32Wala ko ginpabay-an nga magtulog ang mga dumuluong bisan diin kay permi bukas ang akon puwertahan para sa ila. 33Wala ko gintago ang akon mga sala pareho sang ginahimo sang iban. 34Wala ako naghipos-hipos lang ukon nagpakuribong tungod sa kahadlok kon ano ang isiling sang mga tawo.
35“Kon may magpamati lang kuntani sa akon! Karon, handa ako sa pagpirma sa pagpamatuod nga wala ako sing sala. Kon may iakusar ang Makagagahom nga Dios sa akon, ginapangabay ko siya nga ihambal niya sa akon, kon indi gani isulat niya. 36Kay ikabit ko ini sa akon abaga ukon ibutang sa akon ulo nga daw sa korona sa pagpakita nga handa ako sa pag-atubang sini. 37Sugiran ko ang Dios sang tanan ko nga ginahimo. Magaatubang ako sa iya pareho sa pangulo nga wala nahuya.
38“Kon ginaabusuhan ko ang akon duta ukon ginkawat ko ini sa iban,31:38 sa literal, Kon nagareklamo ang akon duta kontra sa akon kag ang gin-arado nga duta basa sang luha. 39ukon ginpalain ko ang buot sang mga nagaobra sa akon duta tungod nga ginkuha ko ang mga patubas nga wala sila pagbayari, 40kabay pa nga magtubo sa akon duta ang tunukon nga mga kahoy-kahoy kag ang mga hilamon sa baylo sang trigo kag barley.”
Diri natapos ang hambal ni Job.
