Josiah Makes Judah a Better Nation
1Josiah was eight years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 31 years. 2He did what was right in the eyes of the Lord. He lived the way King David had lived. He didn’t turn away from it to the right or the left.
3While he was still young, he began to worship the God of King David. It was the eighth year of Josiah’s rule. In his 12th year Josiah began to get rid of the high places in Judah and Jerusalem. He removed the poles used to worship the female god named Asherah. He also removed the statues of other false gods. 4He ordered the altars of the gods that were named Baal to be torn down. Josiah cut to pieces the altars above them that were used for burning incense. He smashed the Asherah poles. He also smashed the statues of other false gods. Josiah broke all of them to pieces. He scattered the pieces over the graves of those who had offered sacrifices to those gods. 5He burned the bones of the priests on their altars. That’s the way he made Judah and Jerusalem pure and “clean.” 6Josiah went to the towns of Manasseh, Ephraim and Simeon. He went all the way to Naphtali. He also went to the destroyed places around all those towns. 7Everywhere Josiah went he tore down the altars and the Asherah poles. He crushed the statues of gods to powder. He cut to pieces all the altars for burning incense. He destroyed all those things everywhere in Israel. Then he went back to Jerusalem.
8In the 18th year of Josiah’s rule, he decided to make the land and temple pure and “clean.” So he sent Shaphan, Maaseiah and Joah to repair the temple of the Lord his God. Shaphan was the son of Azaliah. Maaseiah was ruler of the city. And Joah, the son of Joahaz, kept the records.
9These men went to Hilkiah the high priest. They gave him the money that had been brought into God’s temple. The Levites who guarded the gates had collected it. They had received some of the money from the people of Manasseh and Ephraim. They had also received some from the other people who remained in Israel. The rest of the money came from other people. It came from all the people of Judah and Benjamin and the people living in Jerusalem. 10Men were appointed to direct the work on the Lord’s temple. All the money collected was given to them. These men paid the workers who repaired the temple. They made it look like new again. 11They also gave money to the builders and those who worked with wood. The workers used it to buy lumber and blocks of stone. The lumber was used for the supports and beams for the buildings. The kings of Judah had let the buildings fall down.
12The workers were faithful in doing the work. Jahath and Obadiah directed them. They were Levites from the family line of Merari. Zechariah and Meshullam also directed them. They were from the family line of Kohath. The Levites were skilled in playing musical instruments. 13They were in charge of the laborers. They directed all the workers from job to job. Some of the Levites were secretaries and writers. Other Levites guarded the gates.
Hilkiah Finds the Book of the Law
14The money that had been taken into the Lord’s temple was being brought out. At that time Hilkiah the priest found the Book of the Law of the Lord. It had been given through Moses. 15Hilkiah spoke to Shaphan the secretary. Hilkiah said, “I’ve found the Book of the Law in the Lord’s temple.” Hilkiah gave the book to Shaphan.
16Then Shaphan took the book to King Josiah. He told him, “Your officials are doing everything they’ve been asked to do. 17They have paid out the money that was in the Lord’s temple. They’ve put it in the care of the directors and workers.” 18Shaphan continued, “Hilkiah the priest has given me a book.” Shaphan read some of it to the king.
19The king heard the words of the Law. When he did, he tore his royal robes. 20He gave orders to Hilkiah, Ahikam, Abdon, Shaphan the secretary and Asaiah. Ahikam was the son of Shaphan. Abdon was the son of Micah. And Asaiah was the king’s attendant. Josiah commanded them, 21“Go. Ask the Lord for advice. Ask him about what is written in this book that has been found. Do it for me. Also do it for the people who remain in Israel and Judah. The Lord has been very angry with us. That’s because our people before us didn’t obey what the Lord had said. They didn’t do everything written in this book.”
22Hilkiah and the people the king had sent with him went to speak to Huldah the prophet. She was the wife of Shallum. Shallum was the son of Tokhath. Tokhath was the son of Hasrah. Shallum took care of the sacred robes. Huldah lived in the New Quarter of Jerusalem.
23Huldah said to them, “The Lord is the God of Israel. He says, ‘Here is what you should tell the man who sent you to me. 24“The Lord says, ‘I am going to bring horrible trouble on this place and its people. There are curses written down in the book that has been read to the king of Judah. All those curses will take place. 25That’s because the people have deserted me. They have burned incense to other gods. They have made me very angry because of everything their hands have made. So my anger will burn like a fire against this place. And the fire of my anger will not be put out.’ ” ’ 26The king of Judah sent you to ask for advice. Tell him, ‘The Lord is the God of Israel. He has a message for you about the things you heard. 27The Lord says, “Your heart was tender. You made yourself humble in my sight. You heard what I spoke against this place and its people. So you made yourself humble. You tore your royal robes and wept. And I have heard you,” announces the Lord. 28You will join the members of your family who have already died. You will be buried in peace. You will not see all the trouble I am going to bring. I am going to bring trouble on this place and the people who live here.’ ”
Huldah’s answer was taken back to the king.
29Then the king called together all the elders of Judah and Jerusalem. 30He went up to the Lord’s temple. The people of Judah and Jerusalem went with him. So did the priests and Levites. All of them went, from the least important of them to the most important. The king had all the words of the Book of the Covenant read to them. The book had been found in the Lord’s temple. 31The king stood next to his pillar. He agreed to the terms of the covenant in front of the Lord. The king promised to serve the Lord and obey his commands, directions and rules. He promised to obey them with all his heart and with all his soul. So the king promised to obey the terms of the covenant that were written in that book.
32Then he had everyone in Jerusalem and in Benjamin commit themselves to the covenant. The people of Jerusalem did it in keeping with the covenant of the God of Israel.
33Josiah removed all the statues of false gods from the whole territory that belonged to the Israelites. The Lord hated those statues. Josiah had everyone in Israel serve the Lord their God. As long as he lived, they didn’t fail to follow the Lord, the God of their people.
Josia, koning naar het voorbeeld van zijn voorvader David
1Josia was pas acht jaar oud toen hij koning werd. Hij regeerde eenendertig jaar vanuit Jeruzalem. 2Zijn bewind was een goed bewind, want hij volgde stipt het voorbeeld van zijn voorvader David.
3Toen hij zestien was en dus nog jong, begon hij de God van zijn voorvader David te zoeken en vier jaar later hield hij een grote schoonmaak in Juda en Jeruzalem door de heidense tempels en Asjéra-beelden en andere gesneden en gegoten afgodsbeelden te verwijderen.
4Onder zijn leiding werden de altaren van Baäl in stukken geslagen, evenals de reukwerkaltaren die daarop stonden. Ook alle afgodsbeelden werden verbrijzeld om daarna te worden uitgestrooid over de graven van degenen die ervoor hadden geofferd. 5Hij liet ook de beenderen van de heidense priesters op hun eigen altaren verbranden en reinigde zo Juda en Jeruzalem. 6Hetzelfde deed hij in de steden van Manasse, Efraïm en Simeon en zelfs in het afgelegen Naftali en in de nabijgelegen plaatsen in dat onherbergzame gebied. 7Hij verwoestte de heidense altaren, sloeg de afgodsbeelden in stukken en haalde de reukwerkaltaren omver. Die actie voerde hij door het hele land Israël uit, waarna hij terugkeerde naar Jeruzalem.
8In zijn achttiende regeringsjaar, nadat hij in het land en in de tempel orde op zaken had gesteld, wees hij Safan, de zoon van Azalja, Maäseja, de bestuurder van Jeruzalem, en de kanselier Joah, de zoon van Joahaz, aan om de tempel te herstellen. 9Zij gingen naar de hogepriester Hilkia en gaven hem het geld dat bij de tempeltoegangen in ontvangst was genomen door de Levieten die daar de wacht hielden. De mensen die naar de tempel waren gekomen met hun gaven, waren afkomstig uit Manasse, Efraïm, de andere overgebleven delen van Israël, uit Juda en Benjamin en uit Jeruzalem zelf. 10-11 Dat geld werd overgedragen aan de opzichters om er de timmerlieden en metselaars mee te betalen en bouwmaterialen aan te schaffen: bouwstenen, grote balken en timmerhout. Hiermee werd gerestaureerd wat de vroegere koningen van Juda hadden vernield. 12Onder leiding van Jahath en Obadja, Levieten uit de familie van Merari, schoten de werklieden goed op met het werk. Zacharia en Mesullam, uit de familie van Kehat, Levieten die hun muziekinstrumenten goed beheersten, fungeerden als bouwopzichters. 13Al deze Levieten hielden toezicht op de voormannen en de arbeiders die de bouwmaterialen voor de werklieden aandroegen. Weer anderen maakten de nodige aantekeningen, controleerden het werk of hielden de wacht.
14Toen de hogepriester Hilkia in de tempel het bij de ingangen verzamelde geld tevoorschijn liet halen, vond hij de oude boekrol waarop de wetten stonden die God Mozes had gegeven. 15-16 ‘Kijk eens hier!’ riep Hilkia tegen Safan, de secretaris van de koning. ‘Kijk eens wat ik in het huis van de Here heb gevonden. Het wetboek van God!’ Hilkia gaf de rol aan Safan, die hem naar de koning bracht. Tegelijkertijd kon hij de koning melden dat de herstelwerkzaamheden aan de tempel goed opschoten. 17‘Het geld uit de tempel is bijeengebracht en aan de opzichters en werklieden overgedragen,’ meldde hij de koning. 18Toen vertelde hij over de boekrol en hoe Hilkia hem had gevonden. En hij begon de koning daaruit voor te lezen. 19Toen deze de oorspronkelijke tekst van de wetten hoorde, scheurde hij vertwijfeld zijn kleren 20en ontbood snel Hilkia, Ahikam, de zoon van Safan, Abdon, de zoon van Micha, de secretaris Safan en Asaja, zijn rechterhand. 21‘Ga naar de tempel en bid tot de Here voor mij,’ vroeg de koning hun. ‘Bid voor het overblijfsel van Israël en Juda. Deze boekrol zegt namelijk dat de Here zijn toorn over ons heeft uitgegoten omdat onze voorouders de wetten die hierin zijn beschreven, niet hebben gehoorzaamd!’ 22De mannen gingen naar de profetes Hulda, de vrouw van Sallum, de zoon van Tokhath, zoon van Hasra. Sallum was de beheerder van de koninklijke garderobe. Hulda woonde in het nieuwe gedeelte van Jeruzalem. Toen zij haar vertelden over de problemen van de koning, 23antwoordde zij: ‘De Here, de God van Israël, zegt: “Zeg tegen de man die u heeft gestuurd: 24ja, de Here zal een ramp over deze stad en haar inwoners brengen. Alle vervloekingen die in de boekrol zijn beschreven en die aan de koning zijn voorgelezen, zullen werkelijkheid worden. 25Want mijn onderdanen hebben Mij de rug toegekeerd en heidense goden aanbeden en daarom ben Ik toornig op hen. Ik zal mijn onuitblusbare toorn over deze plaats uitgieten.” 26Maar de Here zegt tevens tegen de koning van Juda, die u naar mij heeft gestuurd om hierover de Here te vragen: “Zeg hem, dat de Here, de God van Israël, zegt: 27omdat u berouw hebt en uzelf hebt vernederd voor God, toen u hoorde wat Ik zei over deze stad en haar inwoners en omdat u uw kleren hebt gescheurd en hebt gehuild van vertwijfeling, zal Ik u verhoren. 28Ik zal u in vrede laten sterven en begraven laten worden. U zult niet met uw eigen ogen de rampen hoeven te zien die Ik over deze plaats en haar inwoners zal brengen.” ’
29Daarna riep de koning alle leiders van Juda en Jeruzalem bijeen. 30Samen met hen en de priesters, de Levieten en alle mensen, groot en klein, ging hij naar de tempel. Daar liet de koning voorlezen uit de boekrol van het verbond, die in de tempel was gevonden. 31Terwijl hij daar voor al die mensen stond, hernieuwde de koning het verbond met de Here en beloofde plechtig dat hij met hart en ziel zijn geboden en voorschriften wilde gehoorzamen en wilde doen wat in de boekrol stond geschreven. 32Hij liet iedereen in Jeruzalem en Benjamin trouw beloven aan dit verbond met God en zo gebeurde het. Iedereen hield zich aan het verbond met de God van hun voorouders. 33Vervolgens roeide Josia elk spoor van de afschuwelijke afgodendienst uit in de gebieden die in handen van de Israëlieten waren, en eiste van hen allen dat zij alleen de Here, hun God, zouden dienen. En de rest van zijn leven bleven zij de Here, de God van hun voorouders, trouw.
