القضاة 5 – NAV & PCB

Ketab El Hayat

القضاة 5:1-31

نشيد دبورة

1وَأَنْشَدَتْ دَبُورَةُ وَبَارَاقُ بْنُ أَبِينُوعَمَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ قَائِلَيْنِ: 2بَارِكُوا الرَّبَّ لأَنَّ الرُّؤَسَاءَ تَوَلَّوْا زِمَامَ الْقِيَادَةِ فِي إِسْرَائِيلَ وَلأَنَّ الشَّعْبَ انْتَدَبُوا أَنْفُسَهُمْ مُتَطَوِّعِينَ. 3فَاسْمَعُوا أَيُّهَا الْمُلُوكُ، وَأَصْغَوْا أَيُّهَا الأُمَرَاءُ، لأَنَّنِي أَنَا أَشْدُو لِلرَّبِّ، وَأُغَنِّي لإِلَهِ إِسْرَائِيلَ. 4يَا رَبُّ، عِنْدَمَا خَرَجْتَ مِنْ سَعِيرَ وَتَقَدَّمْتَ مِنْ صَحْرَاءِ أَدُومَ، ارْتَعَدَتِ الأَرْضُ، وَسَكَبَتِ السَّمَاءُ أَمْطَارَهَا، وَقَطَرَتِ السُّحُبُ مَاءً. 5تَزَلْزَلَتِ الأَرْضُ أَمَامَ الرَّبِّ وَارْتَعَدَ جَبَلُ سِينَاءَ هَذَا مِنْ حَضْرَةِ الرَّبِّ إِلَهِ إِسْرَائِيلَ.

6فِي أَيَّامِ شَمْجَرَ بْنِ عَنَاةَ، وَفِيِ أَيَّامِ يَاعِيلَ هَجَرَ الْمُسَافِرُونَ الطُّرُقَ الْمَعْرُوفَةَ، وَلَجَأُوا إِلَى الْمَسَالِكِ الْمُلْتَوِيَةِ. 7وَتَضَاءَلَ عَدَدُ سُكَّانِ إِسْرَائِيلَ، إِلَى أَنْ صَارَتْ دَبُورَةُ أُمّاً لإِسْرَائِيلَ. 8عِنْدَمَا اخْتَارُوا آلِهَةً أُخْرَى نَشَبَتْ حَرْبٌ عِنْدَ بَوَّابَاتِ الْمَدِينَةِ، وَلَمْ يُشَاهَدْ تُرْسٌ أَوْ رُمْحٌ مَعَ أَيٍّ مِنَ الأَرْبَعِينَ أَلْفاً مِنْ إِسْرَائِيلَ. 9قَلْبِي مَعَ قُضَاةِ إِسْرَائِيلَ الَّذِينَ ضَحَّوْا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ رِضًى مِنْ بَيْنِ الشَّعْبِ، فَبَارِكُوا الرَّبَّ. 10أَيُّهَا الرَّاكِبُونَ الأُتُنَ الشُّهْبَ، الْجَالِسُونَ عَلَى طَنَافِسِ سُرُجِكُمْ وَأَنْتُمْ أَيُّهَا السَّائِرُونَ فِي الطَّرِيقِ، تَجَاوَبُوا. 11بِأَصْوَاتِ الْمُنْشِدِينَ عِنْدَ سَواقِي الْمِيَاهِ يَتَغَنَّوْنَ بِانْتِصَارَاتِ الرَّبِّ وَشَعْبِهِ فِي إِسْرَائِيلَ، عِنْدَئِذٍ يَنْزِلُ شَعْبُ الرَّبِّ إِلَى بَوَّابَاتِ الْمَدِينَةِ.

12اسْتَيْقِظِي يَا دَبُورَةُ، اسْتَيْقِظِي وَاهْتِفِي بِنَشِيدٍ. قُمْ يَا بَارَاقُ، وَخُذْ سَبْيَكَ إِلَى الأَسْرِ، يَا ابْنَ أَبِينُوعَمَ. 13عِنْدَئِذٍ أَقْبَلَ النَّاجُونَ إِلَى النُّبَلاءِ؛ انْحَدَرَ شَعْبُ الرَّبِّ وَالْتَفَّ حَوْلِي لِمُحَارَبَةِ الأَشِدَّاءِ. 14أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ مِنْ أَرْضِ أَفْرَايِمَ حَيْثُ أُصُولُهُمْ بَيْنَ عَمَالِيقَ، وَفِي أَعْقَابِهِمْ جَاءَ شَعْبُ بِنْيَامِينَ. مِنْ مَاكِيرَ تَقَدَّمَ قُضَاةٌ، وَمِنْ زَبُولُونَ أَقْبَلَ حَامِلُو عَصَا الْقِيَادَةِ. 15جَاءَ رُؤَسَاءُ يَسَّاكَرَ مَعَ دَبُورَةَ وَأَخْلَصُوا لِبَارَاقَ، فَاقْتَحَمُوا الْوَادِي فِي أَعْقَابِهِ. أَمَّا أَبْنَاءُ رَأُوبَيْنَ فَقَدِ اعْتَرَاهُمُ التَّخَاذُلُ وَالْحَيْرَةُ. 16لِمَاذَا تَخَلَّفْتُمْ فِي حَظَائِرِكُمْ؟ أَلِتَسْمَعُوا صَفِيرَ الرُّعَاةِ إِلَى الْقُطْعَانِ؟ لَشَدَّ مَا تُسَامُ عَشَائِرُ رَأُوبَيْنَ مِنْ عَذَابِ الضَّمِيرِ. 17أَقَامَ جِلْعَادُ شَرْقِيَّ الأُرْدُنِّ، وَأَنْتَ يَا دَانُ لِمَاذَا اسْتَوْطَنْتَ عِنْدَ السُّفُنِ؟ وَبَقِيَ أَشِيرُ قَابِعاً عِنْدَ سَاحِلِ الْبَحْرِ، وَانْطَوَى عِنْدَ خُلْجَانِهِ. 18أَمَّا زَبُولُونُ وَنَفْتَالِي فَقَدْ عَرَّضَا حَيَاتَهُمَا لِلْمَوْتِ عِنْدَ رَوَابِي الْحَقْلِ.

19احْتَشَدَ مُلُوكٌ وَحَارَبُوا، حَارَبَ مُلُوكُ كَنْعَانَ فِي تَعْنَكَ بِجِوَارِ مِيَاهِ مَجِدُّو، وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَغْنَمُوا قِطْعَةَ فِضَّةٍ وَاحِدَةً. 20مِنَ السَّمَاءِ حَارَبَتِ النُّجُومُ سِيسَرَا مِنْ مَسَارَاتِهَا. 21وَفَاضَتْ مِيَاهُ نَهْرِ قِيشُونَ الْقَدِيمِ وَجَرَفَتْ رِجَالَهُ؛ فَتَقَدَّمِي يَا نَفْسِي بِعِزٍّ.

22ثُمَّ تَرَدَّدَ وَقْعُ حَوَافِرِ خَيْلِ الْعَدُوِّ، مِنْ عَدْوِ الْجِيَادِ الضَّخْمَةِ. 23غَيْرَ أَنَّ مَلاكَ الرَّبِّ قَالَ: «الْعَنُوا مِيرُوزَ. الْعَنُوا سَاكِنِيهَا بِمَرَارَةٍ، لأَنَّهُمْ لَمْ يَأْتُوا لِلْمُحَارَبَةِ فِي صَفِّ الرَّبِّ ضِدَّ الْجَبَابِرَةِ». 24لِتَكُنْ يَاعِيلُ زَوْجَةُ حَابِرَ الْقَيْنِيِّ مُبَارَكَةً. لِتَكُنْ مُبَارَكَةً أَكْثَرَ مِنْ كُلِّ النِّسَاءِ سَاكِنَاتِ الْخِيَامِ. 25فَقَدْ سَأَلَهَا سِيسَرَا مَاءً فَأَعْطَتْهُ لَبَناً، قَدَّمَتْ لَهُ زُبْدَةً فِي وِعَاءِ الْعُظَمَاءِ. 26ثُمَّ تَنَاوَلَتْ وَتَدَ الْخَيْمَةِ بِيَدٍ، وَمَدَّتْ يَمِينَهَا إِلَى الْمِطْرَقَةِ وَضَرَبَتْ سِيسَرَا فَسَحَقَتْ رَأْسَهُ وَشَدَخَتْ صُدْغَهُ وَخَرَقَتْهُ! 27فَانْطَرَحَ عِنْدَ قَدَمَيْهَا. سَقَطَ، وَظَلَّ مُلْقىً هُنَاكَ. انْطَرَحَ عِنْدَ قَدَمَيْهَا وَسَقَطَ. وَحَيْثُ انْطَرَحَ سَقَطَ قَتِيلاً. 28مِنَ الْكُوَّةِ أَشْرَفَتْ أُمُّ سِيسَرَا، وَمِنْ وَرَاءِ النَّافِذَةِ الْمُشَبَّكَةِ وَلْوَلَتْ: لِمَاذَا أَبْطَأَتْ مَرْكَبَاتُهُ عَنِ الْمَجِيءِ؟ لِمَاذَا تَأَخَّرَ صَرِيرُ وَقْعِ مَرْكَبَاتِهِ؟ 29فَأَجَابَتْهَا أَحْكَمُ نِسَائِهَا، بَلْ هِيَ أَجَابَتْ نَفْسَهَا: 30«أَلَمْ يَجِدُوا الْغَنِيمَةَ وَيَقْتَسِمُوهَا؟ فَتَاةً أَوْ فَتَاتَيْنِ لِكُلِّ رَجُلٍ، وَغَنِيمَةَ ثِيَابٍ مَصْبُوغَةٍ لِسِيسَرَا، وَأُخْرَى مَصْبُوغَةٍ وَمُطَرَّزَةِ الْوَجْهَيْنِ لِتَكُونَ غَنِيمَةً أَلُفُّ بِها عُنُقِي؟ 31هَكَذَا يَنْقَرِضُ جَمِيعُ أَعْدَائِكَ يَا رَبُّ، أَمَّا أَحِبَّاؤُكَ فَهُمْ كَالشَّمْسِ الْمُتَأَلِّقَةِ فِي جَبَرُوتِهَا». ثُمَّ خَيَّمَ السَّلامُ عَلَى الْبِلادِ فَتْرَةَ أَرْبَعِينَ سَنَةً.

Persian Contemporary Bible

داوران 5:1-31

سرود دبوره و باراق

1آنگاه دبوره و باراق اين سرود را به مناسبت پيروزی خود سراييدند:

2خداوند را ستايش كنيد!

رهبران اسرائيل شجاعانه به جنگ رفتند،

و قوم با اشتياق از آنها پيروی نمودند.

3ای پادشاهان و ای حكام گوش كنيد!

من در وصف خداوند خواهم سراييد،

و برای خدای اسرائيل سرود خواهم خواند.

4ای خداوند، وقتی از سعير بيرون آمدی

و صحرای ادوم را ترک فرمودی،

زمين متزلزل گرديد

و آسمان قطرات بارانش را فرو ريخت.

5آری، حتی كوه سينا از حضور خدای اسرائيل به لرزه درآمد!

6در ايام شمجر و ياعيل شاهراهها متروک بودند.

مسافران از كوره راههای پر پيچ و خم عبور می‌كردند.

7اسرائيل رو به زوال می‌رفت،

تا اينكه دبوره برخاست تا همچون مادری از اسرائيل حمايت كند.

8چون اسرائيل به دنبال خدايان تازه رفت،

جنگ به دروازه‌های ما رسيد.

در ميان چهل هزار مرد اسرائيلی،

نه نيزه‌ای يافت می‌شد و نه سپری.

9قلب من مشتاق رهبران اسرائيل است

كه با اشتياق تمام، خود را وقف كردند.

خداوند را ستايش كنيد،

10ای كسانی كه بر الاغهای سفيد سواريد

و بر فرشهای گرانبها می‌نشينيد،

و ای كسانی كه پای پياده راه می‌رويد.

11گوش كنيد! سرايندگان، گرد چاهها جمع شده‌اند

تا پيروزيهای خداوند را بسرايند.

آری، آنان می‌سرايند

كه چگونه خداوند اسرائيل را پيروز ساخت،

و چگونه قوم خداوند از دروازه‌های دشمن گذشتند!

12بيدار شو ای دبوره! بيدار شو و سرود بخوان.

برخيز ای باراق!

ای فرزند ابينوعم، برخيز و اسيرانت را به اسارت ببر!

13مردان امين از كوه سرازير شدند،

قوم خداوند برای جنگ نزد او آمدند.

14مردان جنگی از قبايل افرايم و بنيامين

و از ماخير و زبولون آمدند.

15رهبران يساكار با دبوره و باراق،

به دره هجوم بردند.

اما قبيلهٔ رئوبين مردد بود.

16چرا رئوبين در میان آغلها ماند؟

آيا می‌خواست به نوای نی شبانان گوش دهد؟

آری قبيلهٔ رئوبين مردد بود!

17چرا جلعاد در آن سوس رود اردن ماند؟

چرا دان نزد كشتی‌هايش توقف نمود؟

چرا اشير كنار دريا نزد بنادر خود ساكت نشست؟

18اما قبايل زبولون و نفتالی

جان خود را در ميدان نبرد به خطر انداختند.

19پادشاهان كنعان در تعنک

نزد چشمه‌های مجدو جنگيدند،

اما پيروزی را به چنگ نياوردند.

20ستارگان از آسمان با سيسرا جنگيدند.

21رود خروشان قيشون، دشمن را با خود برد.

ای جان من با شهامت به پيش برو.

22صدای پای اسبان دشمن را بشنويد!

ببينيد چگونه چهار نعل می‌تازند و دور می‌شوند!

23فرشتهٔ خداوند می‌گويد:

«ميروز را لعنت كنيد،

ساكنانش را به سختی لعنت نماييد،

زيرا به كمک خداوند نيامدند

تا او را در جنگ با دشمنان ياری دهند.»

24آفرين بر ياعيل، زن حابر قينی،

خداوند او را بركت دهد، بيش از تمامی زنان خيمه نشين!

25سيسرا آب خواست، اما ياعيل در جامی ملوكانه به وی شير داد!

26آنگاه ميخ چادر و چكش را برداشت

و ميخ را بر شقيقه‌اش كوبيد و سرش را به زمين دوخت.

27او نزد پايهای ياعيل افتاد و جان سپرد.

28مادر سيسرا از پنجرهٔ اتاقش

چشم به راه او دوخته بود و می‌گفت:

«چرا عرابه‌اش نمی‌آيد؟

چرا صدای چرخهای عرابه‌اش را نمی‌شنوم؟»

29نديمه‌های خردمندش با او همصدا شده گفتند:

30غنيمت فراوان به چنگ آورده‌اند

و برای تقسيم آن وقت لازم دارند.

يک يا دو دختر نصيب هر سرباز می‌شود.

سيسرا جامه‌های رنگارنگ به ارمغان خواهد آورد،

شالهای قلابدوزی برای گردن ما با خود خواهد آورد.

31ای خداوند تمامی دشمنانت

همچون سيسرا نابود گردند.

اما كسانی كه تو را دوست دارند

مثل خورشيد تابان بدرخشند.

بعد از آن، به مدت چهل سال آرامش در سرزمين بنی‌اسرائيل برقرار گرديد.