الرب يوصي يشوع
1بَعْدَ مَوْتِ مُوسَى عَبْدِ الرَّبِّ، قَالَ الرَّبُّ لِيَشُوعَ بْنِ نُونٍ، خَادِمِ مُوسَى: 2«وَالآنَ وَقَدْ مَاتَ مُوسَى عَبْدِي، قُمْ وَاعْبُرْ نَهْرَ الأُرْدُنِّ هَذَا، أَنْتَ وَهَذَا الشَّعْبُ كُلُّهُ إِلَى الأَرْضِ الَّتِي أَنَا وَاهِبُهَا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ. 3كُلُّ مَوْضِعٍ تَطَؤُهُ بُطُونُ أَقْدَامِكُمْ أَهَبُهُ لَكُمْ، كَمَا وَعَدْتُ مُوسَى، 4فَتَمْتَدُّ حُدُودُكُمْ مِنْ صَحْرَاءِ النَّقَبِ فِي الْجَنُوبِ إِلَى جِبَالِ لُبْنَانَ فِي الشِّمَالِ، وَمِنَ الْبَحْرِ الْمُتَوَسِّطِ فِي الْغَرْبِ إِلَى نَهْرِ الْفُرَاتِ فِي الشَّرْقِ، بِمَا فِي ذَلِكَ بِلادُ الْحِثِّيِّينَ. 5وَلَنْ يَقْدِرَ أَحَدٌ أَنْ يُقَاوِمَكَ كُلَّ أَيَّامِ حَيَاتِكَ، لأَنِّي سَأَكُونُ مَعَكَ كَمَا كُنْتُ مَعَ مُوسَى. لَنْ أُهْمِلَكَ وَلَنْ أَتْرُكَكَ. 6تَقَوَّ وَتَشَجَّعْ، لأَنَّكَ أَنْتَ الَّذِي سَتُوَزِّعُ عَلَى هَذَا الشَّعْبِ الأَرْضَ الَّتِي حَلَفْتُ لِآبَائِهِمْ أَنْ أَهَبَهَا لَهُمْ. 7كُنْ شَدِيدَ الْبَأْسِ ثَابِتَ الْقَلْبِ، وَلْتُطِعْ كُلَّ حَرْفٍ مِنْ حُرُوفِ الشَّرِيعَةِ الَّتِي أَمَرَكَ بِها مُوسَى عَبْدِي. لَا تَحِدْ عَنْهَا يَمِيناً أَوْ شِمَالاً، لِكَيْ تُفْلِحَ حَيْثُمَا تَتَوَجَّهُ. 8وَاظِبْ عَلَى تَرْدِيدِ كَلِمَاتِ هَذِهِ الشَّرِيعَةِ، وَتَأَمَّلْ فِيهَا لَيْلَ نَهَارَ لِتُمَارِسَهَا بِحِرْصٍ بِمُوْجِبِ مَا وَرَدَ فِيهَا فَيُحَالِفَكَ النَّجَاحُ وَالتَّوْفِيقُ. 9أَلَمْ آمُرْكَ؟ إِذَنْ تَقَوَّ وَتَشَجَّعْ، لَا تَرْهَبْ ولا تَجْزَعْ لأَنَّ الرَّبَّ إِلَهَكَ مَعَكَ حَيْثُمَا تَتَوَجَّهُ».
10فَأَمَرَ يَشُوعُ عُرَفَاءَ الشَّعْبِ أَنْ 11يَجُولُوا فِي وَسَطِ الْمُخَيَّمِ وَيَأْمُرُوا الشَّعْبَ أَنْ يُجَهِّزُوا لأَنْفُسِهِمْ طَعَاماً لأَنَّهُمْ بَعْدَ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ يَعْبُرُونَ نَهْرَ الأُرْدُنِّ لِيَدْخُلُوا لاِمْتِلاكِ الأَرْضِ الَّتِي يَهَبُهَا الرَّبُّ إِلَهُهُمْ لَهُمْ لِيَرِثُوهَا. 12ثُمَّ قَالَ يَشُوعُ لِلرَّأُوبَيْنِيِّينَ وَالْجَادِيِّينَ وَنِصْفِ سِبْطِ مَنَسَّى: 13«اُذْكُرُوا مَا أَوْصَاكُمْ بِهِ مُوسَى عَبْدُ الرَّبِّ قَائِلاً: لَقَدْ أَرَاحَكُمُ الرَّبُّ إِلَهُكُمْ وَأَعْطَاكُمْ هَذِهِ الأَرْضَ. 14فَلْتَمْكُثْ نِسَاؤُكُمْ وَأَطْفَالُكُمْ وَمَوَاشِيكُمْ فِي الأَرْضِ الَّتِي قَسَمَهَا لَكُمْ مُوسَى وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ، أَمَّا أَنْتُمْ، كُلُّ أَبْطَالِ الْحَرْبِ الأَقْوِيَاءِ، فَتَعْبُرُونَ مُدَجَّجِينَ بِالسِّلاحِ أَمَامَ إِخْوَتِكُمْ، لِتُعِينُوهُمْ، 15حَتَّى يُرِيحَ الرَّبُّ إِخْوَتَكُمْ مِثْلَكُمْ وَيَمْتَلِكُوا هُمْ أَيْضاً الأَرْضَ الَّتِي يَهَبُهَا الرَّبُّ إِلَهُكُمْ لَهُمْ ثُمَّ تَرْجِعُونَ إِلَى أَرْضِ مِيرَاثِكُمُ الَّتِي قَسَمَهَا لَكُمْ مُوسَى عَبْدُ الرَّبِّ فِي مَا وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ شَرْقاً وَتَمْتَلِكُونَهَا». 16فَأَجَابُوا يَشُوعَ: «كُلُّ مَا أَمَرْتَنَا بِهِ نُنَفِّذُهُ، وَحَيْثُمَا تُرْسِلْنَا نَذْهَبْ. 17وَكَمَا أَطَعْنَا مُوسَى نُطِيعُكَ، وَلْيَكُنِ الرَّبُّ إِلَهُكَ مَعَكَ كَمَا كَانَ مَعَ مُوسَى. 18وَكُلُّ مَنْ يَعْصَى أَمْرَكَ وَلا يُطِيعُ كَلامَكَ يَكُونُ الْقَتْلُ جَزَاءَهُ. إِنَّمَا تَقَوَّ وَتَشَجَّعْ».
دستور تصرف كنعان
1خداوند، پس از مرگ خدمتگزار خود، موسی، به دستيار او يوشع (پسر نون) فرمود: 2«خدمتگزار من موسی، در گذشته است، پس تو برخيز و بنی‌اسرائيل را از رود اردن بگذران و به سرزمينی كه به ايشان می‌دهم، برسان. 3همانطور كه به موسی گفتم، هر جا كه قدم بگذاريد، آنجا را به تصرف شما در خواهم آورد. 4حدود سرزمين شما از صحرای نِگِب در جنوب تا کوههای لبنان در شمال، و از دريای مديترانه در غرب تا رود فرات و سرزمين حيتی‌ها در شرق، خواهد بود. 5همانطور كه با موسی بودم با تو نيز خواهم بود تا در تمام عمرت كسی نتواند در برابر تو مقاومت كند. تو را هرگز ترک نمی‌كنم و تنها نمی‌گذارم. 6پس قوی و شجاع باش، چون تو اين قوم را رهبری خواهی كرد تا سرزمينی را كه به پدران ايشان وعده داده‌ام تصاحب نمايند. 7فقط قوی و شجاع باش و از قوانينی كه خدمتگزارم موسی به تو داده است اطاعت نما، زيرا اگر از آنها به دقت اطاعت كنی، هر جا روی موفق خواهی شد. 8اين كتاب تورات از تو دور نشود؛ شب و روز آن را بخوان و در گفته‌های آن تفكر كن تا متوجه تمام دستورات آن شده، بتوانی به آنها عمل كنی. آنگاه پيروز و كامياب خواهی شد. 9آری، قوی و شجاع باش و ترس و واهمه را از خود دور كن و به ياد داشته باش كه هر جا بروی من كه خداوند، خدای تو هستم، با تو خواهم بود.»
10-11آنگاه يوشع به بزرگان اسرائيل دستور داد تا به ميان قوم بروند و به آنها بگويند: «توشهٔ خود را آماده كنيد، زيرا پس از سه روز از رود اردن خواهيم گذشت تا سرزمينی را كه خداوند به ما داده است تصرف كنيم و در آن ساكن شويم!»
12-13سپس يوشع قولی را كه موسی، خدمتگزار خداوند، به قبايل رئوبين، جاد و نصف قبيلهٔ مَنَسی داده بود به آنها يادآوری كرد: «خداوند، خدای شما اين سرزمين را كه در شرق رود اردن است به شما داده است تا در آن ساكن شويد. 14پس زنان و فرزندان و حيوانات خود را در اينجا بگذاريد و خود مسلح شويد و پيشاپيش بقيهٔ قبايل به آن طرف رود اردن برويد و ايشان را ياری دهيد 15تا سرزمينی را كه خداوند، خدای شما به ايشان داده است تصاحب كنند و در آن ساكن شوند. آنگاه می‌توانيد به اين ناحيه‌ای كه موسی، خدمتگزار خداوند، در سمت شرقی رود اردن برای شما تعيين كرده است بازگرديد و در آن ساكن شويد.» 16آنها در جواب يوشع گفتند: «آنچه به ما گفتی انجام خواهيم داد و هر جا كه ما را بفرستی، خواهيم رفت؛ 17-18چنانكه فرمانبردار موسی بوديم، تو را نيز اطاعت خواهيم نمود. خداوند، خدای تو با تو باشد، چنانكه با موسی بود. اگر كسی از فرمان تو سرپيچی كند و از تو اطاعت ننمايد، كشته خواهد شد. پس قوی و شجاع باش!»
