ዘዳግም 20 – NASV & PCB

Select book
Select chapter

New Amharic Standard Version

ዘዳግም 20:1-20

ለጦርነት መውጣት

1ጠላቶችህን ለመውጋት ወደ ጦርነት ስትሄድ፣ ሠረገሎችንና ፈረሶችን ከአንተ የሚበልጥ ሰራዊትንም በምታይበት ጊዜ አትፍራቸው፤ ከግብፅ ያወጣህ አምላክህ እግዚአብሔር (ኤሎሂም ያህዌ) ከአንተ ጋር ነውና። 2ወደ ውጊያው ቦታ ስትቃረቡ፣ ካህኑ ወደ ፊት ወጣ ብሎ ለሰራዊቱ ይናገር፤ 3እንዲህም ይበል፤ “እስራኤል ሆይ ስማ፤ በዛሬው ቀን ጠላቶቻችሁን ለመግጠም ወደ ጦርነት ልትገቡ ነው፤ ልባችሁ አይባባ፤ አትፍሩ፤ አትደንግጡ፤ በጠላቶቻችሁ ፊት አትሸበሩ፤ 4ድልን ያቀዳጃችሁ ዘንድ ስለ እናንተ ጠላቶቻችሁን ሊወጋ አብሯችሁ የሚወጣው አምላካችሁ እግዚአብሔር (ኤሎሂም ያህዌ) ነውና።”

5አለቆቹም ለሰራዊቱ እንዲህ ይበሉ፤ “አዲስ ቤት ሠርቶ ያላስመረቀ አለን? ወደ ቤቱ ተመልሶ ይሂድ፤ አለዚያ በጦርነቱ ላይ ይሞትና ቤቱን የሚያስመርቀው ሌላ ሰው ይሆናል። 6ወይን ተክሎ ገና ያልበላለት አለን? ወደ ቤቱ ይመለስ፤ አለዚያ በጦርነቱ ላይ ይሞትና ወይኑን ሌላ ሰው ይበላዋል። 7ሚስት አጭቶ ያላገባት አለን? ወደ ቤቱ ይመለስ፤ አለዚያ በጦርነቱ ይሞትና ሌላ ሰው ያገባታል።” 8ከዚያም አለቆቹ፣ “የሚፈራ ወይም ልቡ የሚባባ ሰው አለን? የወንድሞቹም ልብ እንዳይባባ ወደ ቤቱ ይመለስ” በማለት ጨምረው ይናገሩ።

9አለቆቹ ለሰራዊቱ ተናግረው ሲያበቁ፣ አዛዦችን በሰራዊቱ ላይ ይሹሙ።

10አንድን ከተማ ለመውጋት በምትዘምትበት ጊዜ፣ አስቀድመህ ለሕዝቧ የሰላም ጥሪ አስተላልፍ፤ 11ከተቀበሉህና ደጃቸውን ከከፈቱልህ፣ በከተማዋ ውስጥ ሕዝብ ሁሉ ገባርህ ይሁን፤ ያገልግልህም። 12ዕርቀ ሰላምን ባለመቀበል ውጊያን ከመረጡ፣ ከተማዪቱን ክበባት። 13አምላክህ እግዚአብሔር (ኤሎሂም ያህዌ) አሳልፎ በእጅህ በሰጠህ ጊዜ፣ በውስጧ ያሉትን ወንዶች በሙሉ በሰይፍ ግደላቸው። 14ነገር ግን ሴቶቹን ሕፃናትን፣ እንስሳቱንና በከተማዪቱ ውስጥ የሚገኘውን ማናቸውንም ነገር በምርኮ ለራስህ አድርግ፤ አምላክህ እግዚአብሔር (ኤሎሂም ያህዌ) ከጠላቶችህ የሚሰጥህን ምርኮ ልትጠቀምበት ትችላለህ። 15እንግዲህ የአካባቢህ አሕዛብ ከተሞች ባልሆኑትና ከአንተ እጅግ ርቀው በሚገኙት ከተሞች ሁሉ ላይ የምታደርገው ይኸው ነው።

16አምላክህ እግዚአብሔር (ኤሎሂም ያህዌ) ርስት አድርጎ በሚሰጥህ በአሕዛብ ከተሞች ውስጥ፣ እስትንፋስ ያለውን ነገር አታስተርፍ። 17ኬጢያዊውን፣ አሞራዊውን፣ ከነዓናዊውን፣ ፌርዛዊውን፣ ኤዊያዊውንና ኢያቡሳዊውን አምላክህ እግዚአብሔር (ኤሎሂም ያህዌ) ባዘዘህ መሠረት ፈጽመህ ደምስሳቸው20፥17 የዕብራይስጡ ቃል አንድን ነገር ወይም አንድን ሰው ሙሉ በሙሉ በማጥፋት ለእግዚአብሔር መስጠትን የሚያሳይ ነው።፤ 18አለዚያ አማልክታቸውን በሚያመልኩበት ጊዜ የሚፈጽሟቸውን አስጸያፊ ተግባራት ሁሉ ታደርግ ዘንድ ያስተምሩሃል፤ በአምላክህ በእግዚአብሔርም (ኤሎሂም ያህዌ) ላይ ኀጢአት ትሠራለህ። 19አንድን ከተማ ተዋግተህ ለመያዝ የረጅም ጊዜ ከበባ ካደረግህ፣ ዛፎቹን በመጥረቢያ ጨፍጭፈህ አታጥፋ፤ የእነርሱን ፍሬ መብላት ትችላለህና አትቍረጣቸው፤ ከብበህ የምታጠፋቸው የሜዳ ዛፎች ሰዎች ናቸውን?20፥19 ወይም፣ ለመክበብ ወረደ፤ የዛፎቹ ፍሬ ለሰው ጥቅም ይዋሉ 20የሚበላ ፍሬ እንደማያፈራ የምታውቀውን ዛፍ ግን ልትቈርጠውና ጦርነት የምታካሂድባትን ከተማ በድል እስክትቈጣጠራት ድረስ ለከበባው ምሽግ መሥሪያ ልትጠቀምበት ትችላለህ።

Persian Contemporary Bible

تثنيه 20:1-20

قوانين جنگ

1زمانی كه به جنگ می‌رويد و در برابر خود لشكری نيرومندتر از خود با اسبها و عرابه‌های جنگی زياد می‌بينيد، وحشت نكنيد. خداوند، خدايتان با شماست، همان خدايی كه شما را از مصر بيرون آورد. 2قبل از شروع جنگ، كاهنی در برابر لشكر اسرائيل بايستد و بگويد: 3«ای مردان اسرائيلی به من گوش كنيد! امروز كه به جنگ می‌رويد از دشمن نترسيد و جرأت خود را از دست ندهيد؛ 4چون خداوند، خدايتان همراه شماست. او برای شما با دشمنانتان می‌جنگد و به شما پيروزی می‌بخشد.»

5آنگاه سرداران سپاه بايد سربازان را خطاب كرده، چنين بگويند: «آيا در اينجا كسی هست كه به تازگی خانه‌ای ساخته، ولی هنوز از آن استفاده نكرده باشد؟ اگر چنين كسی هست به خانه برگردد، چون ممكن است در اين جنگ كشته شود و شخص ديگری از آن استفاده كند. 6آيا كسی هست كه به تازگی تاكستانی غرس كرده، ولی هنوز ميوه‌ای از آن نخورده باشد؟ اگر چنين كسی هست به خانه بازگردد، چون ممكن است در اين جنگ كشته شود و شخص ديگری ميوهٔ آن را بخورد. 7آيا كسی به تازگی دختری را نامزد كرده است؟ اگر چنين كسی هست به خانهٔ خود بازگردد و با نامزدش ازدواج كند، چون ممكن است در اين جنگ بميرد و شخص ديگری نامزد او را به زنی بگيرد.» 8سپس سرداران بگويند: «آيا در اينجا كسی هست كه می‌ترسد؟ اگر چنين كسی هست به خانه بازگردد تا روحيهٔ ديگران را تضعيف نكند.» 9پس از نطق سرداران، فرماندهانی برای سپاه تعيين شوند.

10هنگامی كه به شهری نزديک می‌شويد تا با آن بجنگيد، نخست به مردم آنجا فرصت دهيد خود را تسليم كنند. 11اگر آنها دروازه‌های شهر را به روی شما باز كردند، وارد شهر بشويد و مردم آنجا را اسير كرده، به خدمت خود بگيريد؛ 12ولی اگر تسليم نشدند، شهر را محاصره كنيد. 13هنگامی كه خداوند، خدايتان آن شهر را به شما داد، همهٔ مردانِ آن را از بين ببريد؛ 14ولی زنها و بچه‌ها، گاوها و گوسفندها، و هر چه را كه در شهر باشد می‌توانيد برای خود نگه داريد. تمام غنايمی را كه از دشمن به دست می‌آوريد مال شماست. خداوند آنها را به شما داده است. 15اين دستورات فقط شامل شهرهای دور دست می‌باشد و نه شهرهايی كه در خود سرزمين موعود هستند.

16در شهرهای داخل مرزهای سرزمين موعود، هيچكس را نبايد زنده بگذاريد. هر موجود زنده‌ای را از بين ببريد. 17حيتی‌ها، اموری‌ها، كنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و يبوسی‌ها را به کلی نابود كنيد. اين حكمی است كه خداوند، خدايتان داده است. 18منظور از اين فرمان آن است كه نگذارد مردم اين سرزمين، شما را فريب داده، در دام بت‌پرستی و آداب و رسوم قبيح خود گرفتار سازند و شما را وادارند گناه بزرگی نسبت به خداوند، خدايتان مرتكب شويد.

19زمانی كه شهری را برای مدت طولانی محاصره می‌كنيد، درختان ميوه را از بين نبريد. از ميوهٔ آنها بخوريد، ولی درختان را قطع نكنيد. درختان، دشمنان شما نيستند! 20اما درختان ديگر را می‌توانيد قطع كنيد و از آنها برای محاصرهٔ شهر استفاده كنيد.