1የኬልቅያስ ልጅ፣ ኤርምያስ የተናገረው ቃል ይህ ነው፤ አባቱ በብንያም አገር በዓናቶት ከሚገኙት ካህናት አንዱ ነበረ። 2የእግዚአብሔር ቃል የይሁዳ ንጉሥ፣ የአሞን ልጅ ኢዮስያስ በነገሠ በዐሥራ ሦስተኛው ዓመት ወደ ኤርምያስ መጣ፤ 3ደግሞም በይሁዳ ንጉሥ፣ በኢዮስያስ ልጅ በኢዮአቄም ንግሠ ዘመን፤ እንዲሁም በይሁዳ ንጉሥ፣ በኢዮስያስ ልጅ በሴዴቅያስ ንግሠ ዘመን፤ እስከ ዐሥራ አንደኛው ዓመት መጨረሻ ድረስ የኢየሩሳሌም ሕዝብ ተማርኮ እስከ ሄደበት እስከ አምስተኛው ወር ድረስ ወደ እርሱ ይመጣ ነበር።
የኤርምያስ መጠራት
4የእግዚአብሔር ቃል ወደ እኔ መጣ፤ እንዲህም አለኝ፤
5“በማሕፀን ሳልሠራህ ዐወቅሁህ፤
ከመወለድህ በፊት ለየሁህ፤1፥5 ወይም መረጥሁህ
ለሕዝቦችም ነቢይ እንድትሆን ሾምሁህ።”
6እኔም፣ “ጌታ እግዚአብሔር ሆይ፤ እንዴት እንደምናገር አላውቅም፤ ገና ሕፃን ልጅ ነኝና” አልሁ።
7እግዚአብሔር ግን እንዲህ አለኝ፤ “ ‘ገና ሕፃን ልጅ ነኝ’ አትበል፤ ወደምልክህ ሁሉ ሄደህ፣ ያዘዝሁህን ሁሉ ትናገራለህ፤ 8እኔ አድንህ ዘንድ ከአንተ ጋር ነኝና አትፍራቸው” ይላል እግዚአብሔር።
9እግዚአብሔርም እጁን ዘርግቶ አፌን ዳሰሰና እንዲህ አለኝ፤ “እነሆ፤ ቃሌን በአፍህ አኑሬአለሁ፤ 10እንግዲህ፣ እንድትነቅልና እንድታፈርስ፣ እንድታጠፋና እንድትገለብጥ፣ እንድታንጽና እንድትተክል በአሕዛብና በመንግሥታት ላይ ዛሬ ሾምሁህ።”
11የእግዚአብሔር ቃል፣ “ኤርምያስ ሆይ፣ ምን ታያለህ?” ሲል ወደ እኔ መጣ።
እኔም፣ “የለውዝ በትር አያለሁ” አልሁ።
12እግዚአብሔርም፣ “ትክክል አይተሃል፤ ቃሌን እፈጽመው ዘንድ እተጋለሁና”1፥12 እተጋለሁ ለሚለው የዕብራይስጡ አነባበብ የለውዝ በትር ከሚለው ጋር ይመሳሰላል። አለኝ።
13ዳግመኛም የእግዚአብሔር ቃል፣ “ምን ታያለህ?” ሲል ወደ እኔ መጣ።
እኔም፣ “አንድ የሚፈላ ማሰሮ አያለሁ፤ አፉም ከሰሜን ወደዚህ ያዘነበለ ነው” አልሁ።
14እግዚአብሔርም እንዲህ አለኝ፤ “ከሰሜን በምድሪቱ በሚኖሩ ሁሉ ላይ ድንገት መዓት ይወርድባቸዋል። 15እነሆ፤ የሰሜን መንግሥታትን ሕዝቦች ሁሉ እጠራለሁ” ይላል እግዚአብሔር፤
“ንጉሦቻቸው ይመጣሉ፤
ዙፋናቸውን በኢየሩሳሌም መግቢያ በሮች፣
በቅጥሮቿ ዙሪያ ሁሉ፣
በይሁዳም ከተሞች ሁሉ ይዘረጋሉ።
16እኔን በመተው ክፋት ስለ ሠሩ፣
ለሌሎች አማልክት ዕጣን ስላጠኑ፣
እጆቻቸው የሠሯቸውን ስላመለኩ፣
በሕዝቤ ላይ ፍርድን ዐውጄአለሁ።
17“አንተ ግን ወገብህን ታጠቅ፤ ተነሥተህም ያዘዝሁን ሁሉ ንገራቸው፤ አትፍራቸውም፤ አለዚያ በፊታቸው አስፈራሃለሁ። 18እነሆ፤ ዛሬ በመላዪቱ ምድር ላይ አስነሣሃለሁ፤ ይኸውም የይሁዳን ነገሥታት፣ አለቆቿን፣ ካህናቷንና የምድሪቱን ሕዝብ ሁሉ መቋቋም እንድትችል የተመሸገ ከተማ፣ የብረት ምሰሶና የናስ ቅጥር አድርጌሃለሁ። 19ይዋጉሃል፤ ዳሩ ግን አድንህ ዘንድ እኔ ከአንተ ጋር ነኝና አያሸንፉህም” ይላል እግዚአብሔር።
1Mao kini ang mga mensahe ni Jeremias nga anak ni Hilkia, nga usa sa mga pari sa Anatot, sa yuta ni Benjamin. 2Mihatag ang Ginoo ug mensahe kang Jeremias sa ika-13 nga tuig sa paghari ni Josia sa Juda, nga anak ni Amon. 3Padayon nga naghatag ang Ginoo ug mensahe kang Jeremias sa panahon sa paghari ni Jehoyakim, nga anak ni Josia, hangtod sa ika-11 nga tuig sa paghari ni Zedekia nga anak usab ni Josia. Sa ikalima nga bulan sa maong tuig, gibihag ang katawhan sa Jerusalem.
Ang Pagtawag kang Jeremias
4Miingon ang Ginoo kanako, 5“Sa wala ko pa ikaw pormaha sa tagoangkan sa imong inahan gipili1:5 gipili: o, nailhan. ko na ikaw. Sa wala ka pa matawo, gilain ko na ikaw. Gipili ko ikaw nga mahimong propeta sa mga nasod.”
6Mitubag ako, “O Ginoong Dios, dili ako maayong manulti; batan-on pa ako.” 7Apan miingon ang Ginoo kanako, “Ayaw pag-ingon nga batan-on ka pa. Kinahanglan nga moadto ka bisan asa ko ikaw ipadala, ug isulti mo ang bisan unsa nga ipasulti ko kanimo. 8Ayaw kahadlok sa mga tawo kay kauban mo ako ug tabangan ko ikaw. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
9Unya gihikap sa Ginoo ang akong baba ug miingon, “Gibutang ko karon sa imong baba ang akong mga pulong nga imong isulti. 10Karong adlawa hatagan ko ikaw ug awtoridad sa pagsulti sa mga nasod ug mga gingharian. Sultihi sila nga ang uban kanila malaglag gayod, ug ang uban kanila mobangon ug motindog pag-usab.”
11Unya miingon ang Ginoo kanako, “Jeremias, unsay nakita mo?” Mitubag ako, “Sanga sa kahoyng almendras.” 12Miingon ang Ginoo, “Husto ang imong nakita, ug nagkahulogan kana nga nagabantay1:12 nagabantay: Ang Hebreo niini daw sama sa pulong nga almond. ako aron pagsiguro nga matuman ang akong pulong.” 13Nangutana pag-usab ang Ginoo kanako, “Unsa pay nakita mo?” Mitubag ako, “Usa ka kolon nga nagbukal; nagatakilid kini nga nagaatubang sa habagatan.” 14Unya miingon ang Ginoo, “Adunay katalagman gikan sa amihan nga moabot sa tanang nagapuyo niining yutaa. 15Pamati! Ipadala ko ang mga sundalo sa mga gingharian sa amihan sa pagsulong sa Jerusalem. Ibutang sa ilang mga hari ang ilang mga trono diha sa mga pultahan sa Jerusalem. Gub-on nila ang mga paril sa Jerusalem ug sulongon ang mga lungsod sa Juda. 16Silotan ko ang akong katawhan tungod sa ilang pagkadaotan. Gisalikway nila ako ug naghalad silag insenso ngadto sa ubang mga dios. Gisimba nila ang ilang hinimo nga mga dios. 17Karon, andama ang imong kaugalingon. Lakaw ug isulti kanila ang tanan nga isugo ko kanimo. Ayaw kahadlok kanila. Kay kon mahadlok ka, hadlokon ko pa gayod hinuon ikaw atubangan nila. 18Pamati! Karong adlawa, lig-onon ko ikaw sama sa usa ka pinarilan nga lungsod o puthaw nga haligi o bronsi nga paril. Walay mga hari, mga opisyal, mga pari, o katawhan sa Juda nga makapildi kanimo. 19Makiggira sila kanimo, apan dili ka nila mapildi, kay kauban mo ako ug tabangan ko ikaw. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
