1በይሁዳ ነገሥታት በዖዝያን፣ በኢዮአታም፣ በአካዝና በሕዝቅያስ ዘመን፣ የአሞጽ ልጅ ኢሳይያስ ስለ ይሁዳና ስለ ኢየሩሳሌም ያየው ራእይ፤
እንቢተኛ ሕዝብ
2ሰማያት ሆይ፤ ስሙ! ምድር ሆይ፤ አድምጪ!
እግዚአብሔር እንዲህ ሲል ተናግሯልና፤
“ልጆች ወለድሁ፣ አሳደግኋቸውም፤
እነርሱ ግን ዐመፁብኝ።
3በሬ ጌታውን፣
አህያ የባለቤቱን ጋጥ ያውቃል፤
እስራኤል ግን አላወቀም፤
ሕዝቤም አላስተዋለም።”
4እናንተ ኀጢአተኛ ሕዝብ፣
በደል የሞላበት ወገን፣
የክፉ አድራጊ ዘር፣
ምግባረ ብልሹ ልጆች ወዮላችሁ!
እግዚአብሔርን ትተዋል፤
የእስራኤልን ቅዱስ አቃልለዋል፤
ጀርባቸውንም በእርሱ ላይ አዙረዋል።
5ለምን ዳግመኛ ትመታላችሁ?
ለምንስ በዐመፅ ትጸናላችሁ?
ራሳችሁ በሙሉ ታምሟል፤
ልባችሁ ሁሉ ታውኳል።
6ከእግር ጥፍራችሁ እስከ ራስ ጠጕራችሁ
ጤና የላችሁም፤
ቍስልና ዕባጭ እንዲሁም እዥ ብቻ ነው፤
አልታጠበም፤ አልታሰረም፤
በዘይትም አልለዘበም።
7አገራችሁ ባድማ፣
ከተሞቻችሁ በእሳት የተቃጠሉ ይሆናሉ፤
ዐይናችሁ እያየ፣
መሬታችሁ በባዕድ ይነጠቃል፤
ጠፍም ይሆናል።
8የጽዮን ሴት ልጅ
በወይን አትክልት ውስጥ እንዳለ ዳስ፣
በዱባ ተክል ወስጥ እንደሚገኝ ጐጆ፣
እንደ ተከበበም ከተማ ተተወች።
9የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር
ዘርን ባያስቀርልን ኖሮ፣
እንደ ሰዶም በሆን፣
ገሞራንም በመሰልን ነበር።
10እናንተ የሰዶም ገዦች፤
የእግዚአብሔርን ቃል ስሙ፤
እናንተ የገሞራ ሰዎች፤
የእግዚአብሔርን ሕግ አድምጡ።
11“የመሥዋዕታችሁ ብዛት
ለእኔ ምኔ ነው?” ይላል እግዚአብሔር።
“የሚቃጠለውን የአውራ በግና
የሠቡ እንስሳትን ሥብ ጠግቤአለሁ፤
በበሬ፣ በበግ ጠቦትና በፍየል ደም ደስ
አልሰኝም።
12በፊቴ ለመቅረብ ስትመጡ፣
ይህን ሁሉ እንድታመጡ፣
የመቅደሴን ደጅ እንድትረግጡ ማን ጠየቃችሁ?
13ከንቱውን መባ አታቅርቡ፤
ዕጣናችሁን እጸየፋለሁ፤
የወር መባቻ በዓላችሁን፣
ሰንበቶቻችሁን፣ ጉባኤያችሁንና
በክፋት የተሞላውን ስብሰባችሁን መታገሥ
አልቻልሁም።
14የወር መባቻችሁንና የተደነገጉ በዓሎቻችሁን
ነፍሴ ጠልታለች፤
ሸክም ሆነውብኛል፤
መታገሥም አልቻልሁም።
15እጆቻቸሁን ለጸሎት ወደ እኔ ስትዘረጉ፣
ዐይኖቼን ከእናንተ እሰውራለሁ፤
አብዝታችሁ ብትጸልዩም እንኳ አልሰማችሁም፤
እጆቻችሁ በደም ተበክለዋል፤
16ታጠቡ፤ ራሳችሁንም አንጹ፤
ክፉ ሥራችሁን ከፊቴ አርቁ፤
ክፉ ማድረጋችሁን ተዉ፤
17መልካም ማድረግን ተማሩ፤
ፍትሕን እሹ፣
የተገፉትን አጽናኑ1፥17 ወይም፣ ጨቋኙን ገሥጹ ማለት ነው።፤
አባት ለሌላቸው ቁሙላቸው፤
ለመበለቶችም ተሟገቱ።
18“ኑና እንዋቀሥ”
ይላል እግዚአብሔር፤
“ኀጢአታችሁ እንደ ዐለላ ቢቀላ፣
እንደ በረዶ ይነጣል፤
እንደ ደም ቢቀላም፣
እንደ ባዘቶ ነጭ ይሆናል።
19እሺ ብትሉ፣ ብትታዘዙም
የምድርን በረከት ትበላላችሁ፤
20እንቢ ብላችሁ ብታምፁ ግን
ሰይፍ ይበላችኋል።”
የእግዚአብሔር አፍ ይህን ተናግሯልና።
21ታማኝ የነበረችው ከተማ
እንዴት አመንዝራ እንደ ሆነች ተመልከቱ፤
ቀድሞ ፍትሕ የሞላባት፣
ጽድቅ የሰፈነባት ነበረች፤
አሁን ግን የነፍሰ ገዳዮች ማደሪያ ሆነች
22ብርሽ ዝጓል፣
ምርጥ የወይን ጠጅሽ ውሃ ገባው፤
23ገዥዎችሽ ዐመፀኞችና
የሌባ ግብረ ዐበሮች ናቸው፤
ሁሉም ጕቦን ይወድዳሉ፤
እጅ መንሻንም በብርቱ ይፈልጋሉ፤
አባት ለሌላቸው አይቆሙም፤
የመበለቶችንም አቤቱታ አይሰሙም።
24ስለዚህ ጌታ፣ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር፣
የእስራኤል ኀያል እንዲህ ይላል፤
“በባላንጣዎቼ ላይ ቍጣዬን እገልጣለሁ፤
ጠላቶቼንም እበቀላለሁ።
25እጄን በአንቺ ላይ አነሣለሁ፤
ዝገትሽን ፈጽሜ አጠራለሁ፤
ጕድፍሽንም ሁሉ አስወግዳለሁ።
26ፈራጆችሽን እንደ ጥንቱ፣
አማካሪዎችሽንም እንደ ቀድሞው እመልሳለሁ፤
ከዚያም የጽድቅ መዲና፣
የታመነች ከተማ
ተብለሽ ትጠሪያለሽ።”
27ጽዮን በፍትሕ፣
በንስሓ የሚመለሱ ነዋሪዎቿም በጽድቅ ይዋጃሉ።
28ዐመፀኞችና ኀጢአተኞች ግን በአንድነት ይደቅቃሉ፤
እግዚአብሔርንም የሚተዉ ይጠፋሉ።
29“ደስ በተሰኛችሁባቸው የአድባር ዛፎች
ታፍራላችሁ፤
በመረጣችኋቸውም የአትክልት ቦታዎች
ትዋረዳላችሁ።
30ቅጠሉ እንደ ጠወለገ ወርካ፣
ውሃም እንደሌለው የአትክልት ቦታ ትሆናላችሁ።
31ብርቱ ሰው እንደ ገለባ፣
ሥራውም እንደ ብልጭታ ይሆናል፤
ሁለቱም አብረው ይቃጠላሉ፤
እሳቱንም የሚያጠፋው የለም።”
1Kini nga libro mahitungod sa gipadayag sa Dios kang Isaias nga anak ni Amos. Bahin kini sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda niadtong panahon sa paghari nila ni Uzia, Jotam, Ahaz, ug Hezekia sa Juda.
Ang Nasod nga Makasasala
2Pamati langit ug paminaw yuta, kay nagsulti ang Ginoo, “Nagaatiman ako ug nagpadakog mga anak, apan nakigbatok sila kanako. 3Bisan gani ang mga baka makaila sa ilang agalon, ug ang mga asno makatultol sa pasungan nga pakan-an kanila sa ilang agalon, apan ang Israel nga akong katawhan wala makasabot, wala makaila kanako.”
4Pagkamakasasala nga nasod! Katawhan nga puno sa kadaotan, kaliwat sa mga malapason ug malimbongon. Gisalikway ninyo ug gibiaybiay ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug mitalikod kamo kaniya.
5Mga taga-Israel, nganong nagapadayon man kamo sa pagkamasinupakon? Nganong gusto man ninyo nga masilotan? Sama kamo sa tawo kansang ulo pulos na samad ug kansang kasingkasing napuno sa kasakit. 6Gikan sa ulo hangtod sa lapalapa, wala gayoy bahin nga walay tatsa; nalukop kini sa mga samad, bun-og, ug kabahong. Wala man lang kini mahugasi, mabugkosi, ni mahidhirig lana.
7Naawaaw ang inyong nasod; ang inyong mga lungsod nangasunog. Samtang nagtan-aw kamo, panguhaon sa mga langyaw ang mga bunga sa mga tanom diha sa inyong uma. Pasipad-an nila ang inyong kaumahan hangtod nga dili na kini mapuslan. 8Mahibilin ang Jerusalem1:8 Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babaye sa Zion. nga sama sa usa ka silonganan didto sa tamnanan ug ubas, o sama sa payag-payag didto sa tamnanan ug pipino, o sama sa siyudad nga gilibotan sa mga kaaway. 9Kon wala pa magbilin ang Ginoo nga Makagagahom ug pipila kanato, sama na unta kita sa Sodoma ug Gomora.
10Kamong mga tigdumala ug mga katawhan sa Jerusalem, sama kamo sa mga taga-Sodoma ug Gomora. Pamatii ninyo ang pulong ug kasugoan sa Ginoo nga atong Dios. 11Miingon ang Ginoo, “Walay bili alang kanako ang daghan ninyong mga halad. Gipul-an na ako sa inyong mga halad nga sinunog—sa mga karnero ug sa tambok sa mga mananap nga inyong gipatambok. Wala ako malipay sa hinalad ninyong dugo sa mga torong baka, mga karnero, ug mga kanding. 12Kinsa ang nagsugo kaninyo nga dad-on kining tanan kon mosimba kamo kanako? Kinsa ang nagsugo kaninyo nga magtunob-tunob sa akong templo? 13Undangi na ninyo ang pagdala ug mga halad nga walay pulos. Gingil-aran ako sa inyong insenso. Dili ko na maagwanta ang inyong mga panagtigom sa panahon sa Pista sa Pagsugod sa Bulan o sa Adlaw nga Igpapahulay. Kay bisan ug nagtigom kamo naghimo kamog daotan. 14Gikapungtan ko ang inyong Pista sa Pagsugod sa Bulan ug ang uban pa ninyo nga mga pista. Nahimo kining kabug-aton alang kanako; dili ko na kini maagwanta.
15“Kon ibayaw ninyo ang inyong mga kamot sa pag-ampo dili ako manumbaling kaninyo. Dili ako mamati bisan pag kapila kamo mag-ampo, tungod kay daghan kamog gipamatay nga mga tawo. 16Hinloi ang inyong kaugalingon! Hunong na kamo sa paghimo ug daotan sa akong atubangan. 17Pagtuon kamo sa pagbuhat ug maayo, ug tinguhaa ninyo ang katarong. Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon,1:17 Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon: o, Tabangi ninyo ang mga gidaog-daog. ug panalipdi ninyo ang katungod sa mga ilo ug mga biyuda.”
18Miingon usab ang Ginoo, “Dali kamo, maghusay kita. Bisan unsa pa kahugaw ang inyong mga sala, limpyohan ko kini aron mahinloan kamo. 19Kon motuman kamo, panalanginan ko gayod kamo.1:19 panalanginan ko gayod kamo: o, makakaon kamo sa labing maayong abot sa yuta. 20Apan kon mosukol kamo ug magmagahi, sigurado gayod nga patyon kamo. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Makasasala nga Siyudad
21Tan-awa ninyo ang siyudad nga kanhi buotan. Matinumanon kini kaniadto, apan karon nahisama na sa usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Kaniadto, matarong ang mga tawo nga nagpuyo niini, apan karon pulos na mga mamumuno. 22Jerusalem, bililhon ka kaniadto sama sa pilak, apan karon wala ka nay pulos. Sama ka sa mahalon nga bino, apan karon mora ka na ug bino nga sinagolan ug tubig. 23Ang imong mga pangulo mga gahig ulo ug kauban sa mga kawatan. Ganahan sila kaayo sa mga suborno, ug kanunay silang nagaapas ug mga gasa. Wala sila mamati, wala sila panalipdi sa katungod sa mga ilo ug sa mga biyuda.
24Busa miingon ang Ginoo, ang Makagagahom nga Dios sa Israel, “Manimalos ako kaninyo nga akong mga kaaway, aron dili na ako mahasol pa sa inyong ginahimo. 25Silotan ko kamo aron mahinloan kamo, sama sa plata nga tunawon sa kalayo aron mahimong lunsay. 26Hatagan ko kamo pag-usab ug mga pangulo ug mga magtatambag nga sama kaniadto. Ug unya ang Jerusalem nga inyong siyudad pagatawgon na nga siyudad sa mga matarong ug matinumanon.”
27Pinaagi sa matarong nga paghukom sa Ginoo, luwason niya ang Jerusalem1:27 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. ug ang mga lumulupyo niini nga naghinulsol. 28Apan laglagon niya ang mga masinupakon ug ang mga makasasala, nga nagsalikway kaniya.
29Maulawan kamo tungod sa inyong pagsimba sa mga kahoy nga terebinto ug sa mga pinili ninyong mga tanaman. 30Mahisama kamo sa kahoy kansang dahon nangalaya, ug sa tanaman nga wala mabisbisi. 31Ang mga gamhanan kaninyo mahimong sama sa uga nga kahoy nga daling masunog, ug ang ilang daotang binuhatan maoy mahimong sama sa silà nga mohaling sa kalayo nga mosunog kanila, ug walay makapalong niini.
