ኢዮብ
1ኢዮብ እንዲህ ሲል መለሰ፤
2“በርግጥ ሰው ማለት እናንተ ናችኋ!
ጥበብም ከእናንተ ጋር ትሞታለቻ!
3ነገር ግን እኔም እንደ እናንተ አእምሮ አለኝ፤
ከእናንተ አላንስም፤
እንዲህ ያለውን ነገር የማያውቅ ማን ነው?
4እግዚአብሔርን ጠርቼ የመለሰልኝ ሰው ብሆንም፣
ለባልንጀሮቼ መሣቂያ ሆኛለሁ፤
ጻድቅና ያለ ነቀፋ ሆኜ እያለሁ፣ መሣቂያ ሆኛለሁ።
5የደላቸው በመከራ ያፌዛሉ፤
እግሩ የተንሸራተተውንም ይገፈትራሉ።
6የቀማኞች ድንኳን አይታወክም፤
አምላካቸውን በእጃቸው ይዘው እየዞሩም፣12፥6 ወይም የእግዚአብሔር እጅ በምታመጣላቸው ነገር
እግዚአብሔርንም እያስቈጡ በሰላም ይኖራሉ።
7“እስቲ እንስሶችን ጠይቁ፤ ያስተምሯችኋል፤
የሰማይ ወፎችንም ጠይቁ፣ ይነግሯችኋል፤
8ለምድር ተናገሩ፤ ታስተምራችኋለች፤
የባሕርም ዓሣ ይነግራችኋል።
9የእግዚአብሔር እጅ ይህን እንዳደረገ፣
ከእነዚህ ሁሉ የማያውቅ ማን ነው?
10የፍጥረት ሁሉ ሕይወት፣
የሰውም ሁሉ መንፈስ በእጁ ናትና፤
11ምላስ የምግብን ጣዕም እንደሚለይ፣
ጆሮ ቃላትን አይለይምን?
12ጥበብ ያለው በአረጋውያን ዘንድ አይደለምን?
ማስተዋልስ ረዥም ዕድሜ ባላቸው ዘንድ አይገኝምን?
13“ጥበብና ኀይል የእግዚአብሔር ናቸው፤
ምክርና ማስተዋልም በእርሱ ዘንድ ይገኛሉ።
14እርሱ ያፈረሰውን መልሶ የሚገነባ የለም፣
እርሱ ያሰረውን የሚፈታ አይገኝም።
15እርሱ ውሃን ቢከለክል፣ ድርቅ ይሆናል፤
ቢለቅቀውም ውሃው ምድሪቱን ያጥለቀልቃል።
16ብርታትና ድል ማድረግ በእርሱ ዘንድ ይገኛል፤
አታላዩም ተታላዩም በእርሱ እጅ ናቸው።
17አማካሪዎችን ከጥበባቸው ያራቍታል፤
ፈራጆችንም ማስተዋል ይነሣል።
18ነገሥታትን ድግ ያስፈታል፤
ገመድም በወገባቸው ያስራል።12፥18 ወይም የነገሥታትን ድግ፤ ሠቅ ያስራል
19ካህናትን ከክህነታቸው ያዋርዳል፤
ለዘመናት የተደላደሉትንም ይገለብጣል።
20ዕውቅ መካሪዎችን ቋንቋ ያሳጣል፤
የሽማግሌዎችንም ማስተዋል ይወስዳል።
21የተከበሩትን ውርደት ያከናንባል፤
ብርቱዎችንም ትጥቅ ያስፈታል።
22የጨለማን ጥልቅ ነገሮች ይገልጣል፤
የሞትንም ጥላ ወደ ብርሃን ያወጣል።
23ሕዝቦችን ታላቅ ያደርጋል፤ መልሶም ያጠፋቸዋል፤
ሕዝቦችን ያበዛል፤ ያፈልሳቸዋልም።
24የዓለም መሪዎችን ማስተዋል ይነሣል፣
መንገድ በሌለበት በረሓም ያቅበዘብዛቸዋል፤
25ብርሃን በሌለበት ጨለማ በዳበሳ ይሄዳሉ፤
እንደ ሰካራምም ይንገዳገዳሉ።
Hiob Bua Sofar
1Na Hiob buaa sɛ,
2“Ampa ara mone nnipa no,
na mowu a na nyansa asa!
3Nanso mewɔ adwene sɛ mo ara
na monnsene me.
Hwan na ɔnnim saa nneɛma yi nyinaa?
4“Mayɛ aseredeɛ ama me nnamfonom,
mefrɛɛ Onyankopɔn na ɔbuaeɛ.
Mayɛ aseredeɛ tata, nanso metene, na me ho nni asɛm.
5Nnipa a wɔn ho tɔ wɔn bu amanehunu animtiaa
sɛdeɛ wɔbu wɔn a wɔn nan rewatiri no awieeɛ animtiaa.
6Wɔmmfa wɔn nsa nka akorɔmfoɔ ntomadan,
na wɔn a wɔma Onyankopɔn bo fuo no wɔ banbɔ
na Onyankopɔn bɔ deɛ ɔde ma wɔn ho ban.
7“Bisa mmoa no, na wɔbɛkyerɛ wo
anaasɛ ewiem nnomaa no, na wɔbɛka akyerɛ wo
8anaasɛ kasa kyerɛ asase, na ɛbɛkyerɛ wo,
anaasɛ ma ɛpo mu mpataa nka nkyerɛ wo.
9Wɔn nyinaa mu hwan na ɔnnim sɛ
Awurade nsa na ayɛ yei.
10Ne nsam na abɔdeɛ nyinaa ahome wɔ
ne adasamma nyinaa ahome.
11Aso nsɔ nsɛm nnhwɛ,
sɛdeɛ tɛkrɛma ka aduane hwɛ no anaa?
12Wɔnnya nyansa mfiri mpanin nkyɛn,
na ɛnyɛ ɔnyinkyerɛ na ɛde nteaseɛ ba anaa?
13“Nyansa ne tumi yɛ Onyankopɔn dea;
afotuo ne nteaseɛ yɛ ne dea.
14Deɛ ɔbubu guo no, obiara rentumi nsi;
deɛ ɔde no to nneduadan mu no, obiara rentumi nyi no.
15Sɛ ɔma osuo gyae tɔ a, asase no so yɛ wesee;
sɛ ɔgyaa osutɔ mu a, ɛsɛe asase no.
16Ahoɔden ne nkonimdie wɔ no
osisifoɔ ne deɛ wɔsisi noɔ nso wɔ no.
17Ɔpa afotufoɔ ho ntoma ma wɔkɔ
na ɔma atemmufoɔ yɛ nkwasea.
18Ɔworɔ ahemfo nkyehoma
na ɔde abɔsoɔ bɔ wɔn asene.
19Ɔpa asɔfoɔ ho ntoma,
na ɔtu nnipa a wɔn ase atim akyɛre gu.
20Ɔka afotufoɔ a wɔgye wɔn die no kasaboa hyɛ,
na ɔgye mpanimfoɔ nhunumu.
21Ɔde animguaseɛ gu atitire so
na ɔtintim gye ahoɔdenfoɔ nsam akodeɛ.
22Ɔda esum mu nneɛma a ahinta adi
na ɔde esum kabii ba hann mu.
23Ɔyɛ aman akɛseɛ, na ɔsɛe wɔn;
ɔtrɛ aman mu, na ɔhwete wɔn mu.
24Ɔgye ewiase akannifoɔ adwene firi wɔn nsam;
na ɔma wɔkyinkyini asase wesee a ɛkwan nna soɔ so.
25Wɔhwehwɛ wɔ esum mu a wɔnni kanea;
na ɔma wɔtɔ ntintan sɛ asabofoɔ.
