1አንቺ የልዑል ልጅ ሆይ፤
ነጠላ ጫማ የተጫሙ እግሮችሽ፣
እንዴት ያምራሉ!
ሞገስን የተጐናጸፉ ዳሌዎችሽ፣
ብልኅ አንጥረኛ የተጠበባቸውን የዕንሐብል ይመስላሉ።
2ዕንብርትሽ ጥሩ የወይን ጠጅ እንደማይጐድልበት፣
እንደ ክብ ጽዋ ነው፤
ወገብሽ ዙሪያውን በውብ አበባ የታሰረ፣
የስንዴ ክምር ይመስላል።
3ሁለት ጡቶችሽ፣
መንታ የዋሊያ ግልገሎችን ይመስላሉ።
4ዐንገትሽ በዝኆን ጥርስ እንዳጌጠ መጠበቂያ ማማ ነው፤
ዐይኖችሽ በባትረቢ በር አጠገብ እንዳሉት፣
እንደ ሐሴቦን ኵሬዎች ናቸው፤
አፍንጫሽ ወደ ደማስቆ አቅጣጫ እንደሚመለከት፣
እንደ ሊባኖስ መጠበቂያ ማማ ነው።
5የራስሽ ቅርጽ እንደ ቀርሜሎስ ተራራ አክሊል ሆኖልሻል፤
ጠጕርሽ የሐር ጕንጕን የመሰለ ነው፤
ንጉሡም በሹሩባሽ ታስሮ ተይዟል።
6እንዴት ውብ ነሽ! እንዴትስ ደስ የምትይ ነሽ!
ፍቅሬ ሆይ፤ የምታስደስቺ ነሽ።
7ቁመናሽ እንደ ዘንባባ ዛፍ መለል ያለ ነው፤
ጡቶችሽም የፍሬውን ዘለላ ይመስላሉ።
8እኔም፣ “የዘንባባውን ዛፍ እወጣለሁ፤
ዘለላዎቹንም እይዛለሁ” አልሁ።
ጡቶችሽ የወይን ዘለላ፣
የእስትንፋስሽም መዐዛ እንደ እንኮይ ፍሬ ይሁኑ፤
9ከናፍሮችሽም እንደ ማለፊያ የወይን ጠጅ ይጣፍጡ።
ሙሽራዪቱ
የወይን ጠጁ በቀስታ እየተንቈረቈረ፣
ወደ ውዴ ከንፈሮችና ጥርሶች ይውረድ።7፥9 ሰብዓ ሊቃናት፣ አቍሚላ፣ ቨልጌትና ሱርስት እንዲሁ ሲሆኑ፣ ዕብራይስጡ ግን ወደ ተኙ ሰዎች ከንፈሮች ይላል
10እኔ የውዴ ነኝ፤
የእርሱም ምኞት እኔው ነኝ።
11ውዴ ሆይ፤ ና ወደ ገጠር እንሂድ፤
ወደ መንደርም7፥11 ወይም ወደ ሄና ቍጥቋጦች ገብተን እንደር፤
12ማልደን ወደ ወይኑ ተክል ቦታ እንሂድ፣
ወይኑ እንቡጥ አውጥቶ፣
አበባው ፈክቶ፣
ሮማኑ አፍርቶ እንደ ሆነ እንይ፤
በዚያም ራሴን በፍቅር እሰጥሃለሁ።
13ትርንጐዎች መዐዛቸውን ሰጡ፤
አዲስ የተቀጠፈውም ሆነ የበሰለው፣
ጣፋጩ ፍሬ ሁሉ በደጃፋችን አለ፤
ውዴ ሆይ፤ ለአንተ አስቀምጬልሃለሁ።
1How beautiful are thy feet with shoes, O prince’s daughter! the joints of thy thighs are like jewels, the work of the hands of a cunning workman. 2Thy navel is like a round goblet, which wanteth not liquor: thy belly is like an heap of wheat set about with lilies.7.2 liquor: Heb. mixture 3Thy two breasts are like two young roes that are twins. 4Thy neck is as a tower of ivory; thine eyes like the fishpools in Heshbon, by the gate of Bath-rabbim: thy nose is as the tower of Lebanon which looketh toward Damascus. 5Thine head upon thee is like Carmel, and the hair of thine head like purple; the king is held in the galleries.7.5 Carmel: or, crimson7.5 held: Heb. bound 6How fair and how pleasant art thou, O love, for delights! 7This thy stature is like to a palm tree, and thy breasts to clusters of grapes. 8I said, I will go up to the palm tree, I will take hold of the boughs thereof: now also thy breasts shall be as clusters of the vine, and the smell of thy nose like apples; 9And the roof of thy mouth like the best wine for my beloved, that goeth down sweetly, causing the lips of those that are asleep to speak.7.9 sweetly: Heb. straightly7.9 of those…: or, of the ancient
10¶ I am my beloved’s, and his desire is toward me. 11Come, my beloved, let us go forth into the field; let us lodge in the villages. 12Let us get up early to the vineyards; let us see if the vine flourish, whether the tender grape appear, and the pomegranates bud forth: there will I give thee my loves.7.12 appear: Heb. open 13The mandrakes give a smell, and at our gates are all manner of pleasant fruits, new and old, which I have laid up for thee, O my beloved.
