ሕዝቅኤል 24 – NASV & APSD-CEB

New Amharic Standard Version

ሕዝቅኤል 24:1-27

የድስቱ ምሳሌ

1በዘጠነኛው ዓመት፣ በዐሥረኛው ወር፣ በዐሥረኛው ቀን የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ ሲል ወደ እኔ መጣ፤ 2“የሰው ልጅ ሆይ፤ ይህን ቀን፣ የዛሬውን ዕለት፣ ለይተህ መዝግብ፤ የባቢሎን ንጉሥ ኢየሩሳሌምን በዚህ ቀን ከብቧታልና። 3ለዚህ ዐመፀኛ ቤት እንዲህ ብለህ ተምሳሌት ተናገር፤ ‘ልዑል እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤

“ ‘ብረት ድስት በእሳት ላይ ጣድ፤

ከጣድህም በኋላ ውሃ ጨምርበት።

4ሙዳ፣ ሙዳ ሥጋ፣

ምርጥ ምርጡን ቍርጥ ሁሉ፣ ጭንና ወርቹን ጨምርበት፤

የተመረጡ ዐጥንቶችንም ሙላበት።

5ከመንጋው ሙክቱን ውሰድ፤

ዐጥንቱን ለማብሰል ብዙ ማገዶ ከሥሩ ጨምር፤

ሙክክ እስከሚል ቀቅለው፤

ዐጥንቱም ይብሰል።

6“ ‘ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላልና፤

“ ‘ለዛገችው ብረት ድስት

ዝገቷም ለማይለቅ፣

ደም ላፈሰሰችው ከተማ ወዮላት!

መለያ ዕጣ ሳትጥል

አንድ በአንድ አውጥተህ ባዶ አድርገው።

7“ ‘የሰው ደም በመካከሏ አለ፤

በገላጣ ዐለት ላይ አደረገችው እንጂ፣

ዐፈር ሊሸፍነው በሚችል፣

በመሬት ላይ አላፈሰሰችውም።

8ቍጣዬ እንዲነድድና ለመበቀል እንዲያመቸኝ፣

ይሸፈንም ዘንድ እንዳይችል፣

ደሟን በገላጣ ዐለት ላይ አፈሰስሁ።

9“ ‘ስለዚህ ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤

“ ‘ደም ላፈሰሰችው ከተማ ወዮላት!

እኔም ደግሞ የምትቃጠልበትን ማገዶ እቈልላለሁ።

10ማገዶውን ከምርበት፤

እሳቱን አንድድ፤

ቅመም ጨምረህበት፣

ሥጋውን በሚገባ ቀቅል፤

ዐጥንቱም ይረር።

11ጕድፉ እንዲቀልጥ፣

ዝገቱም በእሳት እንዲበላ፣

ባዶው ድስት እስኪሞቅ፣

መደቡም እስኪግል ከሰል ላይ ጣደው።

12ብዙ ጕልበት ቢፈስስበትም፣

የዝገቱ ክምር፣

በእሳት እንኳ፣ ሊለቅ አልቻለም።

13“ ‘የረከስሽው በብልግናሽ ነው፤ ቍጣዬ በአንቺ ላይ እስኪፈጸም ድረስ ከእንግዲህ ንጹሕ አትሆኚም፤ ከርኩሰትሽ ላነጻሽ ፈልጌ፣ መንጻት አልወደድሽምና።

14“ ‘እኔ እግዚአብሔር ተናግሬአለሁ፤ የምሠራበትም ጊዜ ደርሷል፤ ወደ ኋላ አልልም፤ አልራራም፤ አላመነታምም። እንደ መንገድሽና እንደ ተግባርሽ ይፈረድብሻል፤ ይላል ጌታ እግዚአብሔር።’ ”

የሕዝቅኤል ሚስት መሞት

15የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ ሲል ወደ እኔ መጣ፤ 16“የሰው ልጅ ሆይ፤ የዐይንህ ማረፊያ የሆነውን ነገር በመቅሠፍት እወስድብሃለሁ፤ አንተ ግን ዋይታ አታሰማ፤ አታልቅስ፤ እንባህንም አታፍስስ፤ 17ድምፅህን ዝቅ አድርገህ በሐዘን አንጐራጕር እንጂ ለሞተው አታልቅስ። ጥምጥምህን ከራስህ አታውርድ፤ ጫማህንም አታውልቅ፤ አፍህ ድረስ አትሸፋፈን፤ የዕዝን እንጀራም አትብላ።”

18እኔም በማለዳ ለሕዝቡ ተናገርሁ፤ ሚስቴም ማታውኑ ሞተች፤ በማግስቱም ጧት እንደ ታዘዝሁ አደረግሁ።

19ሕዝቡም፣ “ይህን ስታደርግ ለእኛ የምታስተላልፈው መልእክት ምን እንደ ሆነ አትነግረንምን?” አሉኝ።

20እኔም እንዲህ አልኋቸው፤ “የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ ሲል ወደ እኔ መጣ፤ 21ለእስራኤል ቤት እንዲህ በል፤ ‘ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ “የኀይላችሁን ትምክሕት፣ የዐይናችሁ ማረፊያና የልባችሁ ደስታ የሆነውን መቅደሴን አረክሳለሁ። ትታችኋቸው የሄዳችሁ ወንድና ሴት ልጆቻችሁ በሰይፍ ይወድቃሉ። 22እኔ እንዳደረግሁም ታደርጋላችሁ፤ አፋችሁ ድረስ አትሸፋፈኑም፤ የዕዝን እንጀራም አትበሉም፤ 23ጥምጥማችሁን ከራሳችሁ አታወርዱም፤ ጫማችሁንም አታወልቁም። በኀጢአታችሁ ትመነምናላችሁ፤ እርስ በርስ ታቃስታላችሁ እንጂ ሐዘን አትቀመጡም፤ አታለቅሱምም። 24ሕዝቅኤል ምልክት ይሆናችኋል፤ እርሱ እንዳደረገው ታደርጋላችሁ፤ ይህ በሚሆንበት ጊዜ፣ እኔ ጌታ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃላችሁ።” ’

25“አንተም የሰው ልጅ ሆይ፤ ኀይላቸውን፣ ደስታቸውንና፣ ክብራቸውን፣ የዐይናቸው ማረፊያና የልባቸው ደስታ የሆኑትን ወንድና ሴት ልጆቻቸውን ጭምር በምወስድባቸው ቀን፣ 26በዚያን ቀን፣ ያመለጠ ሰው ይህን ወሬ ሊነግርህ ወደ አንተ ይመጣል፤ 27በዚያን ቀን አፍህ ተከፍቶ ከእርሱ ጋር ትነጋገራለህ፤ ከዚያም በኋላ እንደ ድዳ አትሆንም፤ ምልክትም ትሆናቸዋለህ፤ እኔም እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ያውቃሉ።”

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 24:1-27

Ang Tayaon nga Kaldero

1Sa ikanapulo nga adlaw sa ikanapulo nga bulan, sa ikasiyam nga tuig sa amo nga pagkabihag, miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, isulat ang petsa niini nga adlawa kay niini mismo nga adlawa magsugod na sa pagsulong ang hari sa Babylon sa Jerusalem. 3Unya isugilon kini nga sambingay ngadto sa katawhan sa Israel nga mga masinupakon, ug pahibaloa sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon:

“Itak-ang ang kaldero ug sudli kini ug tubig. 4Ilunod niini ang mga maayo nga bahin sa karne—mga abaga ug mga paa. Iapil usab ang mga bukog. 5Ang karne lang sa labing maayo nga karnero ang imo nga gamiton. Sugnori kini ug lat-i ang karne ug ang mga bukog. 6Kay ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Alaot ang siyudad sa Jerusalem kansang mga nagpuyo mga kriminal. Nahisama kini sa tayaon nga kaldero nga wala malimpyohi. Busa kuhaa sa tinagsa ang sulod niini ug ayaw pilia. 7Kay ang iyang pagpamatay dayag sa tanan. Ang dugo sa iyang gipamatay gipasagdan lang niya diha sa mga bato nga makita sa tanan. Wala lang gani niya kini taboni ug yuta. 8Nakita ko kini nga dugo ug gipasagdan ko kini nga makita sa tanan. Daw nagasinggit kini kanako nga nagapangayo sa akong panimalos.

9“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Alaot ang siyudad sa Jerusalem kansang mga nagpuyo mga kriminal! Ako mismo ang magtapok ug daghang sugnod aron siya sunogon. 10Sige, dugangi pa gyud ninyo ang sugnod ug unya dagkoti. Lat-i pag-ayo ang karne hangtod nga mahubsan24:10 hangtod nga mahubsan: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, ug butangi sa mga panakot. ug mapagod ang mga bukog. 11Unya itak-ang ang kaldero nga wala nay sulod diha sa mga baga hangtod nga magbaga usab kini. Niining paagiha mahinloan unta ang kaldero ug masunog ang mga taya. 12Apan bisan unsaon mo pa, ang taya niini dili gyud makuha pinaagi sa kalayo.’

13O Jerusalem, ang imo nga law-ay nga binuhatan mao ang nagpahugaw kanimo. Gitinguha ko nga limpyohan ka, apan midumili ka. Busa magpabilin ka nga hugaw hangtod nga dili mawala ang akong labihan nga kasuko kanimo. 14Ako, ang Ginoo, nagaingon nga miabot na ang panahon nga molihok ako, ug walay makapugong kanako. Dili ko gyud kamo kaloy-an, ug dili na mausab ang akong hunahuna. Hukman kamo basi sa inyong gawi ug binuhatan. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Namatay ang Asawa ni Ezekiel

15Miingon ang Ginoo kanako, 16“Tawo, kuhaon kog kalit ang babaye nga gimahal mo pag-ayo. Apan dili mo siya hilakan, ug dili ka magsubo alang kaniya. 17Pag-agulo lang sa hilom. Ayaw ipakita ang imo nga pagbangotan. Ayaw hukasa ang imo nga turban ug sandalyas, ug ayaw taboni ang imo nga nawong. Ayaw usab pagkaon sa kalan-on sa mga nagasubo alang sa patay.”

18Busa sa pagkabuntag gisulti ko kadto sa mga tawo, ug pagkagabii namatay ang akong asawa. Ug pagkasunod nga buntag gituman ko ang gisugo kanako. 19Unya nangutana ang mga tawo kanako, “Unsay buot mo nga ipasabot nianang imo nga gibuhat?” 20-21Mitubag ako kanila, “Miingon ang Ginoo nga Dios kanako nga isulti ko kini sa katawhan sa Israel: Andam na ako sa pagpasipala sa akong templo nga inyong dalangpanan, nga inyong gipasigarbo, gipakamahal, ug gikalipay. Mamatay sa gubat ang inyong mga kabataan nga nabilin sa Jerusalem. 22Ug himuon ninyo ang gihimo ni Ezekiel. Dili ninyo tabonan ang inyong nawong, ug dili kamo mokaon sa kalan-on sa mga nagasubo alang sa patay. 23Dili usab ninyo hukason ang inyong mga turban ug mga sandalyas. Dili kamo manghilak o magsubo. Maluya kamo tungod sa inyong mga sala, mag-iyahay lang kamo sa pag-agulo. 24Ang nahitabo kang Ezekiel mahimo nga usa ka panig-ingnan diha kaninyo. Ang iyang gihimo, mao usab ang inyong himuon. Kon mahitabo na kini, mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo nga Dios.”

25Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo kanako, “Tawo, sa panahon nga gub-on ko na ang templo nga ilang dalangpanan, nga ilang gipasigarbo, gipakamahal, ug gikalipay, ug kon pamatyon ko na ang ilang mga kabataan, 26may usa ka tawo nga makaikyas gikan sa Jerusalem ug mosugilon niini kanimo. 27Nianang higayona, makasulti ka na pag-usab ug magkasulti kamo nga duha. Mahimo kang pasidaan ngadto sa mga tawo, ug unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”