زەبووری 50
زەبوورێکی ئاساف.
1خودای توانادار، یەزدان، دەفەرموێت،
لە ڕۆژهەڵاتەوە هەتا ڕۆژئاوای زەوی بانگ دەکات.
2لە سییۆنەوە کە لە جوانیدا تەواوە،
خودا پڕشنگ دەدات.
3خودامان دێت و بێدەنگ نابێت،
ئاگر لەپێشیەوە هەڵدەلووشێت،
گەردەلوولێکی بەهێز لە دەوریەتی.
4بانگی ئاسمان دەکات لە بەرزایی،
هەروەها زەوی، بۆ دادگایی گەلەکەی:
5«بۆم کۆبکەنەوە خۆشەویستانم50:5 بۆ ئەوانەی کە پابەندن بە پەیمانی خۆشەویستی نەگۆڕی پەروەردگار.،
کە بە قوربانی پەیمانیان لەگەڵ بەستووم.»
6ئاسمان ڕاستودروستییەکەی ڕادەگەیەنێت،
چونکە خودا خۆی دادوەرە.50:6 لە دەقی عیبری لێرە وشەی سەلاە هەیە کە لەوانەیە ئاماژەیەکە بۆ وەستانی مۆسیقا و خوێندنەوە.
7«ئەی گەلی من، گوێ بگرن هەتا قسە بکەم،
ئەی ئیسرائیل، هەتا شایەتیت لەسەر بدەم:
من خودام، خودای تۆم.
8سەرزەنشتت ناکەم لەسەر قوربانییەکانت،
قوربانی سووتاندنەکانت هەمیشە لەبەردەممە.
9من پێویستیم بە گای ماڵەکەت نییە،
پێویستیم بە گیسکی ناو پشتیرەکەت50:9 پشتیر: گەوڕ، شوێنێکی تایبەت بووە بە پەروەردەکردنی ئاژەڵ. نییە،
10چونکە هەموو گیانلەبەرانی دارستان هی منن،
هەروەها مێگەلەکانی سەر هەزارەها گرد.
11هەموو باڵندەی چیاکان دەزانم،
هەموو زیندەوەرانی دەشتودەر هی منن.
12ئەگەر برسی بم، بە تۆ ناڵێم،
چونکە جیهان و هەرچی تێیدایە هی منە.
13ئایا من گۆشتی گا دەخۆم،
یان خوێنی گیسک دەخۆمەوە؟
14«قوربانی سوپاسگوزاری بۆ خودا بکە،
نەزرەکانت بەرامبەر هەرەبەرز بهێنە دی،
15لە ڕۆژی تەنگانەدا نزام بۆ بکە،
دەربازت دەکەم و شکۆدارم دەکەیت.»
16بەڵام خودا بە بەدکار دەڵێ:
«تۆ کێیت باسی فەرزەکانم دەکەیت،
یان پەیمانی منت بەسەر زماندا دێت؟
17تۆ کە ڕقت لە تەمبێکردنە و
فەرمایشتی منت پشتگوێ خستووە.
18کاتێک دزێک ببینیت، بە کردارەکەی ڕازی دەبیت،
بەشت لەگەڵ داوێنپیسانە.
19دەمت بە خراپە دەکەیتەوە،
زمانت فێڵبازی دادەهێنێت.
20دادەنیشیت و لە دژی براکەت قسە دەکەیت،
بوختان بۆ کوڕی دایکت هەڵدەبەستیت.
21ئەمانەت کردووە و من بێدەنگ بووم،
وات زانی منیش وەک تۆم.
بەڵام من سەرزەنشتت دەکەم و
ڕووبەڕوو تاوانبارت دەکەم.
22«ئەی ئەوانەی خوداتان لەبیر کردووە، ئەمە لەبەرچاو بگرن،
دەنا پارچەپارچەتان دەکەم، کەسیش نایەتە فریاتان.
23ئەوەی قوربانی سوپاسگوزاری پێشکەش بکات، شکۆدارم دەکات،
ئەوەی ڕێگای خۆی ڕێک بکات، ڕزگاریی خودای نیشان دەدەم.»
Dieu va juger son peuple
1Psaume d’Asaph50.1 Sur Asaph, voir 1 Ch 6.16-17, 24 ; 25.1 ; 2 Ch 35.15. Asaph était l’un des trois chefs de chœur de David ; il nous a laissé douze psaumes..
Le Dieu suprême, ╵l’Eternel a parlé ╵et il a convoqué la terre
du levant du soleil ╵à son couchant.
2De Sion, parfaite en beauté,
Dieu resplendit.
3Qu’il vienne notre Dieu ! ╵Qu’il ne garde pas le silence !
Devant lui, un feu dévorant,
autour de lui, c’est l’ouragan.
4Le ciel en haut, il le convoque,
et il convoque aussi la terre : ╵il vient pour gouverner son peuple.
5« Rassemblez ceux qui me sont attachés,
ceux qui ont conclu avec moi ╵l’alliance par le sacrifice. »
6Le ciel publiera sa justice,
c’est Dieu qui gouverne le monde.
Pause
7Mon peuple, écoute, je te parle,
Israël, je témoigne contre toi,
moi qui suis Dieu, ton Dieu.
8Ce n’est pas pour tes sacrifices ╵que je t’adresse des reproches :
j’ai constamment ╵tes holocaustes sous les yeux.
9Je ne prendrai ╵ni des taureaux dans ton étable,
ni des boucs dans tes fermes,
10car tous les animaux ╵des forêts sont à moi,
à moi, les bêtes par milliers ╵dans les montagnes !
11Je connais tous les oiseaux des montagnes
et tous les animaux des champs ╵me sont à portée de la main.
12Si j’avais faim, te le dirais-je ?
L’univers est à moi ╵et tout ce qu’il renferme.
13Vais-je manger ╵la viande des taureaux,
ou m’abreuver ╵du sang des boucs ?
14En sacrifice à Dieu ╵offre donc ta reconnaissance !
Accomplis envers le Très-Haut ╵les vœux que tu as faits.
15Alors tu pourras m’appeler ╵au jour de la détresse :
je te délivrerai, ╵et tu me rendras gloire.
16Au méchant aussi, Dieu s’adresse :
« Pourquoi rabâches-tu mes lois ?
Tu as mon alliance à la bouche,
17mais tu détestes l’instruction
et tu rejettes mes paroles ╵au loin, derrière toi.
18A peine as-tu vu un voleur, ╵tu deviens son complice,
et puis, tu fais cause commune ╵avec les adultères.
19Ta bouche forge la malice.
Ta langue tisse le mensonge.
20Lorsque tu t’assieds avec d’autres, ╵tu calomnies ton frère,
et tu jettes le déshonneur ╵sur le fils de ta mère.
21Lorsque tu agissais ainsi ╵et que je n’ai rien dit,
as-tu vraiment imaginé ╵que je te ressemblais ?
Aussi je vais te corriger, ╵tout mettre sous tes yeux.
22Comprenez donc cela, ╵vous qui ignorez Dieu,
sinon je vous déchirerai ╵et nul ne vous délivrera.
23Qui, en guise de sacrifice, ╵m’offre de la reconnaissance, ╵celui-là me rend gloire,
et à celui qui règle son chemin,
je ferai voir ╵le salut que Dieu donne. »
