1And afterward Moses and Aaron went in, and told Pharaoh, Thus saith the LORD God of Israel, Let my people go, that they may hold a feast unto me in the wilderness. 2And Pharaoh said, Who is the LORD, that I should obey his voice to let Israel go? I know not the LORD, neither will I let Israel go.
3And they said, The God of the Hebrews hath met with us: let us go, we pray thee, three days’ journey into the desert, and sacrifice unto the LORD our God; lest he fall upon us with pestilence, or with the sword. 4And the king of Egypt said unto them, Wherefore do ye, Moses and Aaron, let the people from their works? get you unto your burdens. 5And Pharaoh said, Behold, the people of the land now are many, and ye make them rest from their burdens. 6And Pharaoh commanded the same day the taskmasters of the people, and their officers, saying, 7Ye shall no more give the people straw to make brick, as heretofore: let them go and gather straw for themselves. 8And the tale of the bricks, which they did make heretofore, ye shall lay upon them; ye shall not diminish ought thereof: for they be idle; therefore they cry, saying, Let us go and sacrifice to our God. 9Let there more work be laid upon the men, that they may labour therein; and let them not regard vain words.5.9 Let there…: Heb. Let the work be heavy upon the men
10¶ And the taskmasters of the people went out, and their officers, and they spake to the people, saying, Thus saith Pharaoh, I will not give you straw. 11Go ye, get you straw where ye can find it: yet not ought of your work shall be diminished. 12So the people were scattered abroad throughout all the land of Egypt to gather stubble instead of straw. 13And the taskmasters hasted them, saying, Fulfil your works, your daily tasks, as when there was straw.5.13 your daily…: Heb. a matter of a day in his day 14And the officers of the children of Israel, which Pharaoh’s taskmasters had set over them, were beaten, and demanded, Wherefore have ye not fulfilled your task in making brick both yesterday and to day, as heretofore?
15¶ Then the officers of the children of Israel came and cried unto Pharaoh, saying, Wherefore dealest thou thus with thy servants? 16There is no straw given unto thy servants, and they say to us, Make brick: and, behold, thy servants are beaten; but the fault is in thine own people. 17But he said, Ye are idle, ye are idle: therefore ye say, Let us go and do sacrifice to the LORD. 18Go therefore now, and work; for there shall no straw be given you, yet shall ye deliver the tale of bricks. 19And the officers of the children of Israel did see that they were in evil case, after it was said, Ye shall not minish ought from your bricks of your daily task.
20¶ And they met Moses and Aaron, who stood in the way, as they came forth from Pharaoh: 21And they said unto them, The LORD look upon you, and judge; because ye have made our savour to be abhorred in the eyes of Pharaoh, and in the eyes of his servants, to put a sword in their hand to slay us.5.21 to be…: Heb. to stink 22And Moses returned unto the LORD, and said, Lord, wherefore hast thou so evil entreated this people? why is it that thou hast sent me? 23For since I came to Pharaoh to speak in thy name, he hath done evil to this people; neither hast thou delivered thy people at all.5.23 neither…: Heb. delivering thou hast not delivered
Nakigsulti si Moises ug si Aaron sa Hari sa Ehipto
1Unya, miadto si Moises ug si Aaron sa hari sa Ehipto5:1 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. Mao usab sa mosunod nga mga bersikulo. ug miingon, “Mao kini ang giingon sa Ginoo, 5:1 Ginoo: sa Hebreo, Yahweh.ang Dios sa Israel: ‘Palakwa ang akong katawhan aron makasaulog sila ug pista alang kanako didto sa kamingawan.’ ” 2Miingon ang hari, “Kinsa ba nang Ginoo nga motuo man ako kaniya ug motugot ako nga palakwon ang mga Israelinhon? Wala ako makaila niana nga Ginoo ug dili ko usab tugotan ang mga Israelinhon sa paglakaw.” 3Mitubag si Moises ug Aaron, “Nagpakita kanamo ang Dios sa mga Israelinhon. Busa kon mahimo tugoti kami sa paglakaw ug tulo ka adlaw didto sa kamingawan aron makahalad kami ug mga halad sa Ginoo nga among Dios, kay kon dili, pamatyon niya kami pinaagi sa balatian o sa gira.5:3 gira: sa literal, espada.” 4Apan mitubag ang hari sa Ehipto, “Nganong paundangon man ninyo ang mga tawo sa ilang pagtrabaho? Balik na kamo sa inyong mga trabaho! 5Tan-awa ra gud kon unsa kadaghan sa mga tawo nga pahunongon ninyo sa pagtrabaho.”
6Niana gihapong adlawa, gimandoan sa hari ang mga nagapugos sa mga Israelinhon sa pagtrabaho ug bug-at ug ang mga porman: 7“Ayaw na ninyo hatagi ang mga trabahante ug mga dagami nga gamiton nila sa paghimog tisa. Sila na mismo ang pakuhaa niini. 8Apan kinahanglan mao lang gihapon kadaghan nga tisa ang ilang himuon. Mga tapolan sila, mao kana nga nagahangyo sila nga tugotan ko nga molakaw aron maghalad sa ilang Dios. 9Patrabahoa sila pag-ayo aron magkapuliki sila ug dili na magpunay ug pamati sa mga bakak nga estorya.”
10Busa nangadto sila sa mga Israelinhon ug miingon, “Nagsugo ang hari nga dili na namo kamo hatagag dagami. 11Kamo na ang mangita niini bisan asa, apan mao ra gihapon kadaghan ang tisa nga inyong himuon.” 12Busa nagkadiin-diin na lang ang mga Israelinhon sa tibuok Ehipto sa pagpanguha ug dagami. 13Giapora sila sa mga nagapugos kanila nga nagaingon, “Himoa ninyo ang mao gihapong gidaghanon sa tisa matag adlaw sama niadtong ginahatagan pa kamo ug dagami.” 14Unya gikastigo nila ang mga porman nga Israelinhon ug gipangutana, “Nganong wala man ninyo mahimo gahapon ug karon ang gidaghanon sa tisa nga kinahanglan inyong himuon, sama sa gidaghanon kaniadto?”
15Busa miadto dayon sa hari ang mga porman nga Israelinhon ug mireklamo, “Nganong ingon man niini ang imong pagtratar kanamo nga imong mga sulugoon? 16Wala na kami hatagi ug dagami, apan ginapugos kami nga maghimo sa mao ra gihapong gidaghanon sa tisa, ug gikastigo pa kami. Sala kini sa imong mga tawo!” 17Miingon ang hari, “Labihan kamo katapolan! Mao nga nagahangyo kamo nga tugotan ko kamo nga molakaw aron maghalad sa Ginoo. 18Balik kamo sa inyong mga trabaho! Dili kamo hatagan ug dagami, apan mao ra gihapon ang gidaghanon sa tisa nga inyong himuon.”
19Tungod kay miinsister man ang hari nga himuon gayod nila ang gidaghanon sa tisa nga ginapahimo kanila kada adlaw, nakita sa mga porman nga Israelinhon nga maglisod gayod sila. 20Sa dihang nakabiya na sila sa hari, nakita nila si Moises ug si Aaron nga nagahulat kanila. 21Miingon sila kang Moises ug kang Aaron, “Hinaut unta nga silotan kamo sa Ginoo, kay tungod kaninyo nasuko kanamo ang hari ug ang iyang mga opisyal. Tungod sa inyong gihimo nakakita silag hinungdan sa pagpatay kanamo!”
Nagsaad ang Dios nga Luwason Niya ang mga Israelinhon
22Midangop pag-usab si Moises sa Ginoo ug miingon, “O Ginoo, nganong gipaantos mo man ang imong katawhan? Nganong gipadala mo pa ako kanila? 23Sukad sa pagsulti ko sa hari sa imong mensahe, mas gipaantos pa gayod niya ang imong katawhan, ug wala mo gayod sila luwasa!”
