1And the LORD said unto Moses, Yet will I bring one plague more upon Pharaoh, and upon Egypt; afterwards he will let you go hence: when he shall let you go, he shall surely thrust you out hence altogether. 2Speak now in the ears of the people, and let every man borrow of his neighbour, and every woman of her neighbour, jewels of silver, and jewels of gold. 3And the LORD gave the people favour in the sight of the Egyptians. Moreover the man Moses was very great in the land of Egypt, in the sight of Pharaoh’s servants, and in the sight of the people.
4And Moses said, Thus saith the LORD, About midnight will I go out into the midst of Egypt: 5And all the firstborn in the land of Egypt shall die, from the firstborn of Pharaoh that sitteth upon his throne, even unto the firstborn of the maidservant that is behind the mill; and all the firstborn of beasts. 6And there shall be a great cry throughout all the land of Egypt, such as there was none like it, nor shall be like it any more. 7But against any of the children of Israel shall not a dog move his tongue, against man or beast: that ye may know how that the LORD doth put a difference between the Egyptians and Israel. 8And all these thy servants shall come down unto me, and bow down themselves unto me, saying, Get thee out, and all the people that follow thee: and after that I will go out. And he went out from Pharaoh in a great anger.11.8 that follow…: Heb. that is at thy feet11.8 a great…: Heb. heat of anger 9And the LORD said unto Moses, Pharaoh shall not hearken unto you; that my wonders may be multiplied in the land of Egypt. 10And Moses and Aaron did all these wonders before Pharaoh: and the LORD hardened Pharaoh’s heart, so that he would not let the children of Israel go out of his land.
Gipahibalo ni Moises nga Pamatyon ang mga Kamagulangang Lalaki sa mga Ehiptohanon
1Miingon ang Ginoo kang Moises, “Padad-an ko ug usa pa ka katalagman ang hari ug ang Ehipto. Human niana, palakwon na niya kamo. Abugon pa gani niya kamo tungod kay gusto na gayod niya nga mopahawa kamo. 2Ingna ang mga Israelinhon, lalaki ug babaye, nga mangayo sila sa ilang mga silingan nga mga Ehiptohanon ug mga alahas nga plata ug bulawan.” 3(Gitugotan sa Ginoo nga mahimong maayo ang mga Ehiptohanon ngadto sa mga Israelinhon. Ug gitahod pag-ayo si Moises sa mga opisyal sa hari ug sa mga lumulupyo sa Ehipto.)
4Busa miingon si Moises sa hari, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Molabay ako sa tibuok Ehipto sa tungang gabii 5ug mangamatay ang tanang kamagulangang anak nga lalaki sa Ehipto, gikan sa kamagulangan sa hari, nga mao ang mopuli sa iyang trono, hangtod ngadto sa kamagulangang sa pinakaubos nga ulipong babaye. Lakip ang tanang unang laki nga anak sa kahayopan mangamatay usab. 6Madunggan ang pagminatay ug hilak sa tibuok Ehipto nga wala pa gayod sukad mahitabo, ug dili na gayod mahitabo pa pag-usab. 7Apan sa nahimutangan sa mga Israelinhon may kalinaw; bisan usig sa iro walay madunggan.’ Niining paagiha mahibaloan ninyo nga lahi ang pagtagad sa Ginoo sa mga Israelinhon kay sa mga Ehiptohanon. 8Ug ang tanan mo nga opisyal moduol kanako nga nagayukbo ug nagaingon, ‘Lakaw na kamo uban sa mga tawo nga nagasunod kanimo!’ Ug pagkahuman niana, molakaw ako.” Unya masuk-anon kaayo nga mibiya si Moises sa hari.
9Miingon ang Ginoo kang Moises, “Dili maminaw ang hari kanimo aron mas daghan pa nga mga milagro ang mahimo ko diha sa Ehipto.” 10Kini nga mga milagro gihimo ni Moises ug ni Aaron atubangan sa hari, apan gipagahi sa Ginoo ang kasingkasing sa hari, ug wala tugoti sa hari nga mobiya ang mga Israelinhon sa iyang nasod.
