1When thou goest out to battle against thine enemies, and seest horses, and chariots, and a people more than thou, be not afraid of them: for the LORD thy God is with thee, which brought thee up out of the land of Egypt. 2And it shall be, when ye are come nigh unto the battle, that the priest shall approach and speak unto the people, 3And shall say unto them, Hear, O Israel, ye approach this day unto battle against your enemies: let not your hearts faint, fear not, and do not tremble, neither be ye terrified because of them;20.3 faint: Heb. be tender20.3 tremble: Heb. make haste 4For the LORD your God is he that goeth with you, to fight for you against your enemies, to save you.
5¶ And the officers shall speak unto the people, saying, What man is there that hath built a new house, and hath not dedicated it? let him go and return to his house, lest he die in the battle, and another man dedicate it. 6And what man is he that hath planted a vineyard, and hath not yet eaten of it? let him also go and return unto his house, lest he die in the battle, and another man eat of it.20.6 eaten…: Heb. made it common 7And what man is there that hath betrothed a wife, and hath not taken her? let him go and return unto his house, lest he die in the battle, and another man take her. 8And the officers shall speak further unto the people, and they shall say, What man is there that is fearful and fainthearted? let him go and return unto his house, lest his brethren’s heart faint as well as his heart.20.8 faint: Heb. melt 9And it shall be, when the officers have made an end of speaking unto the people, that they shall make captains of the armies to lead the people.20.9 to lead…: Heb. to be in the head of the people
10¶ When thou comest nigh unto a city to fight against it, then proclaim peace unto it. 11And it shall be, if it make thee answer of peace, and open unto thee, then it shall be, that all the people that is found therein shall be tributaries unto thee, and they shall serve thee. 12And if it will make no peace with thee, but will make war against thee, then thou shalt besiege it: 13And when the LORD thy God hath delivered it into thine hands, thou shalt smite every male thereof with the edge of the sword: 14But the women, and the little ones, and the cattle, and all that is in the city, even all the spoil thereof, shalt thou take unto thyself; and thou shalt eat the spoil of thine enemies, which the LORD thy God hath given thee.20.14 take: Heb. spoil 15Thus shalt thou do unto all the cities which are very far off from thee, which are not of the cities of these nations. 16But of the cities of these people, which the LORD thy God doth give thee for an inheritance, thou shalt save alive nothing that breatheth: 17But thou shalt utterly destroy them; namely, the Hittites, and the Amorites, the Canaanites, and the Perizzites, the Hivites, and the Jebusites; as the LORD thy God hath commanded thee: 18That they teach you not to do after all their abominations, which they have done unto their gods; so should ye sin against the LORD your God.
19¶ When thou shalt besiege a city a long time, in making war against it to take it, thou shalt not destroy the trees thereof by forcing an axe against them: for thou mayest eat of them, and thou shalt not cut them down (for the tree of the field is man’s life) to employ them in the siege:20.19 for the…: or, for, O man, the tree of the field is to be employed in the siege20.19 to employ…: Heb. to go from before thee 20Only the trees which thou knowest that they be not trees for meat, thou shalt destroy and cut them down; and thou shalt build bulwarks against the city that maketh war with thee, until it be subdued.20.20 it…: Heb. it come down
Instructies voor het leger
1‘Als u optrekt tegen een leger dat groter en sterker is dan uw leger, met veel meer paarden en strijdwagens, wees dan niet bang. De Here, uw God, is bij u, dezelfde God die u veilig uit Egypte wegleidde! 2Voordat u de strijd aanbindt, zal een priester voor het volk gaan staan en zeggen: 3“Luister naar mij, mannen van Israël! Wees niet bang als u vandaag ten strijde trekt! 4Want de Here, uw God, gaat met u mee! Hij zal tegen uw vijanden vechten en u de overwinning geven!” 5Dan zullen de legeraanvoerders de mannen op de volgende manier toespreken: “Wie van u heeft een nieuw huis gebouwd en het nog niet in gebruik genomen? Laat die teruggaan naar huis! U zou in de strijd kunnen omkomen en dan zou iemand anders uw huis in gebruik nemen! 6Heeft iemand een wijngaard geplant en nog geen enkele druif ervan gegeten? Als dat zo is, ga dan terug naar huis! U zou in de strijd kunnen sterven en iemand anders zou uw druiven opeten! 7Is iemand kortgeleden verloofd? Vooruit, ga terug naar huis en trouw eerst! Want u zou in de strijd kunnen sterven en iemand anders zou met uw verloofde trouwen. 8En verder, is iemand bang? Als u dat bent, ga dan naar huis, voordat u ook anderen bang maakt!” 9Na deze woorden te hebben gesproken, zal de legeraanvoerder zijn onderaanvoerders aanwijzen.
10Wanneer u de stad waartegen u gaat vechten nadert, stuur dan eerst boodschappers vooruit om de inwoners vrede aan te bieden. 11Als zij dat aanbod aannemen en de stadspoorten voor u openen, zullen alle inwoners uw dienaren worden en u belasting betalen. 12Maar als zij de vrede weigeren, moet u de stad belegeren. 13Als de Here, uw God, de stad aan u heeft gegeven, dood dan iedere mannelijke inwoner; 14de vrouwen, kinderen, het vee en de buit mag u voor uzelf houden. 15Deze aanwijzingen gelden alleen voor steden in het buitenland, niet voor de steden die in het beloofde land liggen. 16Want in de steden van het beloofde land mag u niemand sparen, vernietig alle leven. 17U moet de Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten volledig vernietigen. Dit is het gebod van de Here, uw God. 18Dit gebod moet voorkomen dat deze volken u verleiden tot het aanbidden van hun afgoden en het meedoen aan hun afschuwelijke gebruiken. Op die manier zou u zwaar zondigen tegen de Here, uw God.
19Als u een stad belegert, verwoest dan niet de fruitbomen. Eet zoveel fruit als u wilt, maar hak de bomen niet om. Zij zijn immers geen vijanden die moeten worden gedood! 20Alleen bomen die geen voedsel leveren, mag u omhakken. Gebruik deze voor ladders, torens en stormrammen voor de belegering.’
