119
1主のおきてを完全に守る人は幸いです。
2主を探し求め、常にそのご意志に従う人は幸いです。
3そのような人は、悪と妥協することなく、
主の道をひたすら歩みます。
4あなたは、守るべき戒めを与えてくださいました。
5私はそのおきてから少しでもそれないでいたいと、
心から願っています。
6それができれば、いつも良心はすみきって、
恥じることもないでしょう。
7あなたに懲らしめられたら、
私はあなたに喜ばれる生活をして、
感謝の気持ちを表します。
8私はあなたに従います。
どうか私を見捨てず、
私が二度と罪の中に落ち込まないように
導いてください。
9どうすれば、若い人は身も心も
きよく保つことができるのでしょうか。
あなたのおことばを読み、その規範に従うことです。
10私は、あなたを見いだそうと、
あらゆる努力をしてきました。
どうか、御教えからはみ出さないよう守ってください。
11私はおことばを深く味わい、心にたくわえました。
それによって罪から遠ざかるためです。
12主よ、あなたの規範をお教えください。
13私はあなたのおことばを暗唱し、
14宝よりも大切にしました。
15あなたの戒めをかみしめて味わい、
心からの敬意をはらいます。
16あなたのおきては私の喜びであり、
常に忘れることがありません。
17私を長く生かして、
いつまでもお従いできるようにしてください。
18私の目を開いて、おことばの中に隠されている、
すばらしい祝福を見させてください。
19私はこの地上では旅人です。
あなたの命令が私の地図であり、道案内なのです。
20私はあなたの教えを、
どれほど切望していることでしょう。
21あなたは、言いつけを守らず、
思い上がった者たちをおしかりになります。
22彼らが、あなたにお従いする私を
さげすんだりしませんように。
23たとえ、町の名士らがそろって非難してきても、
私は、あなたのお定めになった道から
一歩もそれません。
24あなたのおきては私の光であり、相談相手です。
25私は失望のあまり、ちりの中にはいつくばっています。
おことばによって、生き返らせてください。
26私の考えを申し上げると、
あなたは答えてくださいました。
どうか、指示をお与えください。
27何をお望みなのか、私に教えてください。
そうすれば、私はあなたの奇跡を見ることができます。
28私は悲しみのあまり涙を流し、
すっかり滅入ってしまいました。
どうか、あなたのおことばによって
私を勇気づけ、奮い立たせてください。
29-30どうか、いっさいの過ちから守り、
そのような資格もない者ですが、
私があなたのおきてを守れるよう助けてください。
私はすでに、正しい道を歩もうと決心したからです。
31私はあなたの戒めを堅く守り、
力を尽くして忠実に従います。
主よ、どうか、さまざまな失敗からお守りください。
32あなたのお心に従いたいと思うように助けてください。
そうすれば私は、あなたのおきてに
さらに情熱を傾けることができるでしょう。
33-34主よ、どのように歩めばいいか教えてください。
あなたの教えのとおりにします。
いのちある限り、心を尽くしてお従いします。
35私に正しい道を歩ませてください。
私は、それがどれほど喜ばしいことか、
よく知っているのです。
36不正な利益を求めることなく、
従順の道を選び取らせてください。
37あなたのご計画以外のものに
目を奪われることがないようにしてください。
私の心を奮い立たせ、
ひたすらあなたを慕わせてください。
38お約束をもう一度保証してください。
私はあなたを信頼し、あがめていますから。
39なぜ私は、あなたに従うゆえのあざけりを
恐れるのでしょう。
あなたのおきてはみな正しく、良いものばかりです。
40私はあなたのおきてを守りたいと、
ひたすら願っています。
どうぞ私を生かしてください。
41-42救いの手を差し伸べてくださることが、
あなたからの約束でした。
どうか私を、あなたの恵みと愛でお救いください。
そうすれば、私をさげすむ者たちに
言い返すことばを持つことができます。
私はあなたの約束を信じているからです。
43どんなことがあっても、
あなたのおことばを忘れさせないでください。
それこそ、ただ一つの望みなのです。
44-46私はいつまでも、心から神にお従いします。
あなたのおきての中でこそ、
ほんとうの自由があるからです。
神のおきてを国王に告げれば、
彼らは関心と敬意を持って聞き入るでしょう。
47私はどれほどあなたのおきてを愛し、
ご命令に従うを喜んでいるでしょう。
48「さあ、早く来てください」と、
私はおきてを手招きします。
それを愛し、身も心もささげたいと
願っているからです。
49-50神に仕えている私への約束を、
お忘れにならないでください。
それこそ頼みの綱なのですから。
困難なとき、どれほど力づけられたかしれません。
全く息を吹き返す思いでした。
51おごり高ぶる者どもは、神に従う私をさげすみますが、
私は動揺しません。
52幼いころからずっと、
私はあなたに従おうと心がけてきました。
あなたのおことばによって、いつも慰められてきました。
53あなたの命令を無視する者たちに、
私は怒りを覚えます。
54あなたのおきては、
地上の人生の旅路にある私にとって、
喜びと歌の原動力なのですから。
55ああ主よ。
私は夜でもおきてを守り、あなたに思いをはせます。
56常にあなたに従うことが、
どれほど祝福であったことでしょう。
57主は私の大切なお方ですから、喜んでお従いします。
58私はひたすら祝福を求めています。
どうか、お約束どおり、私をあわれんでください。
59-60私は、知らないうちに誤った方向に
進んでいる自分に気づき、
あわてて引き返し、神のもとに駆け戻りました。
61悪者どもは、私の首に綱を巻き、
罪に引きずり込もうとしました。
しかし、私はあなたのおきてに守られています。
62真夜中に私は起きて、
こんなにすばらしいおきてを
授けてくださったお方に感謝します。
63主を信じて従う人は、だれでも私の兄弟です。
64ああ主よ。大地は恵みであふれています。
正しい道をお教えください。
65主よ。お約束のとおり、
私は十分に祝福を頂いています。
66どうか、知識だけでなく、
正しい判断力をも与えてください。
あなたの戒めは、案内の杖です。
67あなたに懲らしめられる前には、
私はよく迷い出ました。
これからは、おことばにはすべて従います。
68あなたは情け深く、いつも恵みを注いでくださいます。
どうか、従順にならせてください。
69思い上がった者どもは、
私について根も葉もないことを言いふらします。
しかし、私はただひたすら、神のおきてを守ります。
70彼らの良心は麻痺しています。
私は冷静に、あなたにお従いしています。
71-72あなたから懲らしめを受けたことは、
この上ない幸いでした。
私はそのおかげで、
おきてに目を向けることを学びました。
このおきてこそ、金や銀より価値あるものです。
73主よ。あなたは私をお造りになった方です。
ですから、おきてを第一にして歩むための
知恵をお授けください。
74あなたを信じて従っている人々は、
私を心から迎え入れてくれるでしょう。
私があなたのおことばを信頼しているからです。
75-77ああ主よ。私はあなたが正しい決定と罰を
下すお方であることを知っています。
どうか、お約束のとおり、優しく慰めてください。
あなたのあわれみで包んで、生かしてください。
あなたの教えこそ、私の喜びなのですから。
78思い上がっている者たちの高慢さを、
打ち砕いてください。
彼らは全くの偽りを並べ立てて
人を傷つける者たちです。
しかし私の関心は、あなたの戒めにあります。
79あなたに信頼し、従っている人々を、
もっと仲間に加えてください。
みなであなたの教えについて語り明かします。
80あなたの御心に添いたいと、
熱心に思わせてください。
そうすれば、わが身を恥じることもなくなりましょう。
81私はあなたの救いを待ち続けて、疲れてしまいました。
それでもなお、助けてくださるという
お約束に期待しています。
82約束どおりになる瞬間を見のがすまいと、
私の目は緊張し続けています。
いったいいつ、私を助け、慰めてくださるのですか。
83私は疲れ果て、
煙の中の革袋のようにしぼんでしまいました。
しかしなお、あなたのおきてを慕い求めます。
84いつになれば、
迫害してくる者どもに報復してくださるのですか。
85-86あなたの真実とおきてを目の敵にする、
この思い上がった連中は、
私を蹴落とそうと深い穴を掘ったのです。
彼らの偽りのおかげで、ひどい目に会わされました。
あなたは真実を愛されるお方なのですから、
どうか助けの手を伸べてください。
87私は、彼らに殺されそうになりました。
しかし、私は降伏せず、
あなたの教えを捨てたりもしませんでした。
88お願いですから、このいのちをお救いください。
そうすれば、こののちずっと、
あなたにお従いできるのです。
89ああ主よ。あなたのおことばは、
天にある、びくともしない岩のようです。
90-91あなたの真実は、
あなたの手でできた大地のように、
いつまでも存続します。
万物はご計画の完成を目ざして、
ご命令どおりに動くのです。
92あなたのおきてが、
心の底からわき上がる喜びになっていなかったら、
私は失望の果てに滅んでいたことでしょう。
93どんなことがあろうと、戒めだけは手放しません。
その教えによって、
喜びと健康を回復していただいたからです。
94あなたのものとなった私を、どうか救ってください。
私は、あなたのお望みにかなう生活をしようと
心がけてまいりました。
95悪者どもはいのちをねらって待ち伏せしますが、
私は静かに、あなたのお約束を思い巡らします。
96あなたのおことば以外に、完全なものはありません。
97どれほど私が、そのおことばを愛していることか。
一日中、そのことばかり思い巡らしているのです。
98それは、かた時も離れず道案内を務めてくれ、
敵にまさる知恵を授けてくれます。
99それどころか、
私は、教師と呼ばれる人たちよりも賢くなります。
それは私が一日中、
あなたのおことばを思って
暮らしているからです。
100さらにまた、私は、長年の経験を積んだ人々より
賢い知恵を頂くのです。
101私はあなたのおことばに従順でありたいと思い、
決して悪の道に足を踏み入れませんでした。
102-103あなたのおことばはみつより甘いので、
私はその教えから離れませんでした。
104あなたの戒めから受ける
真の知恵と理解力のおかげで、
私はまちがったすべての教えを
退けることができました。
105あなたのおことばは、
つまずかないように道を照らしてくれる明かりです。
106私はあなたのすばらしい教えに従います。
何度でもそう宣言します。
107私は敵の手に落ちて、
死と背中合わせになっています。
どうか、お約束どおり私を生かしてください。
108この、心からの感謝を受け入れ、
あなたの望みを私に悟らせてください。
109私は危うい状況で生きていますが、
あなたのおきてを手放したりはしません。
110悪者どもは、あなたに従う道に罠をしかけましたが、
私は、その道からそれようとは思いません。
111あなたのおきては、いつまでも私の宝です。
112死ぬまであなたに従うと、堅く決心しています。
113神に従おうかどうしようかと迷う
優柔不断な人々を、私は軽蔑します。
私は、あなたの教えを愛する心を貫きます。
114あなたは私の隠れ家、また盾です。
あなたのお約束だけが、私の望みです。
115悪事を企む者よ、私の前から消え去れ。
私が神の命令を守ることを妨げてはならない。
116神よ。
私を生かすと言われたお約束が果たされなかったなどと
言われることがないようにしてください。
117私を敵の手の届かない高い所で、
しっかり支えてください。
そうすれば、こののち、おきてを守ることができます。
118あなたのおきてを捨てる人はみな、
あなたに捨てられました。
彼らは結局、自分をあざむいただけでした。
119悪者どもは、神に捨てられる金かすにすぎません。
だからこそ、私は喜んであなたのおきてに従います。
120私はあなたの罰を恐れるあまり、震えています。
121どうか、私を敵のなぶりものにしないでください。
私は正しいことを行い、
いつも公平であったからです。
122私を豊かに祝福してください。
思い上がった者どもの攻撃から、
この身を守ってください。
123いつあなたがお約束を果たして、
救い出してくださるのかと、
一心に見つめてきた私の目は、
すっかりかすんでしまいました。
124主よ、優しく私を取り扱い、
このしもべに従順を学ばせてください。
125どうか、あなたにお仕えする身である私に、
すべての点であなたの規範に照らして考える知恵を、
お授けください。
126主よ、どうか今、行動を起こしてください。
悪者どもが、あなたのおきてを破りましたから。
127一方、私は、あなたの戒めを純金より慕っています。
128あなたのおきては、どれを取っても正しいのです。
この道以外に慕うべき道はありません。
129あなたのおきてはすばらしく、
私は何のためらいもなくそれを守ります。
130あなたのご計画が明らかにされると、
それは心の鈍い者にさえ理解できるのです。
131私は、あなたがどんな戒めを下さるか、
とても期待して待っています。
132あなたを愛する者にいつもかけてくださるあわれみを、
そばに来て、私にもかけてください。
133悪に打ち負かされることのないように、
どうか、そのおことばで導いてください。
134悪者どもの虐待から、救い出してください。
そうすれば、私はあなたにお従いすることができます。
135愛情のこもったまなざしを注ぎ、
すべてのおきてを教えてください。
136あなたのおきてが平気で破られる現状に、
私は涙をこぼしています。
137ああ主よ。あなたは公明正大で、
人を正しくさばいて罰を下されます。
138あなたの要求はみな正しく、
理にかなっているのです。
139私は、敵があなたのおきてを軽んじていることに
耐えられません。
140私はあなたのおことばを
くまなく調べ、吟味しました。
そのうえで、私はそれを愛しているのです。
141私は取るに足りない存在で、
人からさげすまれていますが、
戒めだけは大事に守っています。
142あなたの教えは完全なので、
あなたの正義は永遠に朽ちません。
143あなたの戒めは、
苦しみ悩んでいる私を慰めてくれます。
144公平そのもののおきてを、真に理解させてください。
そうすれば、私は生きることができます。
145ああ主よ、ひたすら祈り続ける私にお答えください。
私はあなたのおきてに従います。
146「どうか、お救いください。
あなたにお従いしていますから」と、私は叫びます。
147朝早く、日がのぼる前に私は祈り、
どんなにあなたを信頼しているかを示してきました。
148私は夜通し起きていて、お約束をかみしめます。
149愛と思いやりに満ちた主よ、私の声を聞き、
以前のように生かしてください。
150攻撃をしかける無法者が迫って来ました。
151しかし、主がそばにいてくださいます。
主の戒めはみな、真理なのです。
152あなたは決して変わることのないお方だと、
私は小さいころから知っています。
153悲しみの涙にくれる私を救い出してください。
私は、あなたの命令を忠実に守っているからです。
154私を救い出して、かねてからのお約束どおり、
再び胸を張って歩けるようにしてください。
155あなたのおきてを気にも留めない悪者どもは、
救いから遠ざかります。
156主よ、限りないあわれみを注いで、
どうか、再び私を生かしてください。
157おびただしい数の敵が、
何とかして私をあなたに背かせようとしています。
しかし、私はあなたの御心から、
一歩たりとも迷い出たりしませんでした。
158あなたのおことばに見向きもしない、
こんな裏切り者どもを、私は憎んでいます。
159主よ、私があなたの戒めをどんなに愛しているか、
わかってください。
どうか、あふれる恵みで、
私を生かしてください。
160あなたのおことばは真理そのものであり、
永遠にすたれません。
161この世の権力者は、いわれもない迫害を加えますが、
私の恐れるものはただ一つ、あなたのおことばだけです。
162私は、金鉱を見つけた人のように、
あなたのおことばを喜んでいます。
163私はどんなうそでも徹底して憎み、
あなたのおきてを心から愛します。
164このすばらしい教えを思い巡らし、
一日に七回、あなたをたたえます。
165この教えを愛する人は、平安な心を与えられ、
過ちを犯すこともありません。
166主よ。私は救いを待ち望み、
あなたの命令を守ってきました。
167あなたの戒めを何よりも愛し、慕い求めてきました。
168私がそれを追い求めたことを、あなたはご存じです。
私のすることはみな、知っていらっしゃるからです。
169ああ主よ、この祈りを聞き届け、
お約束の知恵をお授けください。
170どうか、お約束のとおり、救い出してください。
171おきてを学ばせてくださるあなたを、ほめたたえます。
172あなたの口から出る完全なことばを、
ほめ歌わずにはいられません。
173あなたの御心に従う道を選び取った私に、
いつでも助けの手を差し伸べてください。
174ああ主よ。私はあなたの救いを慕い求めてきたのです。
あなたの教えはこの上ない喜びです。
175生かし続けていただける限り、
私はあなたをほめたたえましょう。
どうか、おきてによって支えてください。
176羊のようにあてどもなくさまよう私を
捜し出してください。
私は、ご命令に背いたりしませんでしたから。
Salmo 119
Ang Kasugoan sa Dios
1Bulahan ang mga tawo nga nagakinabuhi nga maligdong, nga nagasubay sa kasugoan sa Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga katudloanan sa Dios, ug nagatuman kaniya sa tibuok nilang kasingkasing.
3Wala sila maghimo ug daotan kondili nagasunod sila sa mga pamaagi sa Dios.
4Ginoo, gihatag mo kanamo ang imong mga tulumanon aron tumanon namo kini nga matinud-anon.
5Dako kaayo ang akong tinguha nga magmatinumanon sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
6Kon tumanon ko ang tanan mong mga sugo, dili ako maulawan.
7Dayegon ko ikaw sa putli kong kasingkasing samtang nagatuon ako sa imong matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imong mga tulumanon, busa ayaw gayod ako pasagdi.
9Unsay buhaton sa usa ka batan-on aron mahimong putli ang iyang kinabuhi?
Ang iyang himuon mao ang pagsunod sa imong pulong.
10Modangop ako kanimo sa tibuok kong kasingkasing,
busa ayaw itugot nga talikdan ko ang imong mga sugo.
11Tipigan ko ang imong mga pulong sulod sa akong kasingkasing aron dili ako makasala kanimo.
12Dalaygon ikaw, Ginoo!
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
13Balik-balikon ko paglitok ang tanang mga sugo nga imong gihatag.
14Kalipay ko ang pagsunod sa imong mga sugo, labaw pa kaysa pag-angkon ug bahandi.
15Namalandong ako sa imong mga tulumanon
ug tun-an ko pag-ayo ang imong mga katudloanan.
16Nalipay ako sa imong mga tulumanon
ug dili ko kalimtan ang imong pulong.
17Pakitai ako, nga imong alagad, sa imong kaayo
aron padayon akong magkinabuhi ug motuman sa imong pulong.
18Ablihi ang akong hunahuna
aron masabtan ko ang matahom nga mga kamatuoran diha sa imong kasugoan.
19Lumalabay lamang ako niining kalibotana,
busa ipadayag kanako ang imong mga sugo.
20Sa tanang panahon nagahandom gayod ako sa pagsabot sa imong kasugoan.
21Gibadlong mo ang mga garboso, nga imong tinunglo.
Kini sila mitalikod sa imong mga sugo.
22Ilikay ako sa ilang pagpakaulaw ug pagbiaybiay,
kay gituman ko ang imong mga katudloanan.
23Bisan pag magtigom ang mga pangulo sa paglibak kanako,
ako nga imong alagad, mamalandong sa imong mga tulumanon.
24Ang imong mga pagtulon-an nagahatag kanako ug kalipay;
mao kini ang nagahatag kanako ug tambag.
25Daw sa mamatay na ako, busa lugwayi pa ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
26Gisugilon ko kanimo ang akong mga binuhatan ug naminaw ka kanako.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
27Pasabta ako sa imong mga tulumanon
aron mapamalandongan ko ang imong mga katingalahang buhat.
28Daw sa makuyapan na ako tungod sa kasubo,
busa lig-ona ako sumala sa imong saad.
29Kuhaa kanako ang pagkamalimbongon;
ug kaloy-i ako ug tudloi sa imong kasugoan.
30Gipili ko ang pagkamatinumanon;
ug tumanon ko ang imong mga lagda.
31Gisunod ko, Ginoo, ang imong mga katudloanan,
busa ayaw itugot nga maulawan ako.
32Gitinguha ko gayod ang pagtuman sa imong mga sugo
tungod kay gidugangan mo ang akong panabot.119:32 gidugangan mo… panabot: o, gilipay mo ako.
33Tudloi ako, Ginoo, sa imong mga tulumanon,
ug tumanon ko kini hangtod sa kataposan.
34Pasabta ako sa imong kasugoan,
ug tumanon ko kini ug tipigan sa tibuok kong kasingkasing.
35Giyahi ako sa pagsunod sa imong mga sugo,
kay niini may kalipay ako.
36Hatagi akog dakong tinguha sa pagtuman sa imong mga pagtulon-an kaysa pagtinguha nga maadunahan.
37Ilikay ako sa pagtinguha sa mga butang nga walay pulos.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
38Tumana ang imong saad kanako nga imong alagad, nga gisaad mo sa mga nagatahod kanimo.
39Kuhaa ang akong pagkabadlongon nga akong gikaulaw,
kay giisip ko nga maayo ang imong mga sugo.
40Kalipay ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
Tungod kay ikaw matarong, lugwayi ang akong kinabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imong paghigugma ug pagluwas kanako, sumala sa imong saad.
42Unya matubag ko ang mga nagbiay-biay kanako,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
43Ayaw ako did-i sa pagsulti sa tinuod bahin kanimo sa tanang higayon,
kay ang akong paglaom anaa lamang sa imong mga sugo.
44Kanunay kong tumanon ang imong kasugoan hangtod sa kahangtoran.
45Magkinabuhi ako nga may kagawasan,
kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong tulumanon.
46Dili ako maulaw sa pagsulti sa imong mga katudloanan atubangan sa mga hari.
47Nagakalipay ako sa pagsunod sa imong mga sugo nga akong gihigugma.
48Gitahod ko ang imong mga sugo nga akong gihigugma,
ug gipamalandongan ko ang imong mga tulumanon.
49Hinumdomi ang imong saad kanako nga imong alagad,
kay kini ang nagahatag kanako ug paglaom.
50Ang nagalipay kanako sa akong mga pag-antos mao kini: ang imong saad nagalugway sa akong kinabuhi.
51Gibiaybiay ako pag-ayo sa mga mapahitas-on,
apan wala ako mobiya sa imong kasugoan.
52Ginoo, gihinumdoman ko ang imong mga sugo nga gihatag mo sa unang panahon,
ug naghatag kini kanako ug kalipay.
53Labihan ang akong kasuko tungod sa mga tawong daotan nga nagasalikway sa imong kasugoan.
54Magaawit ako mahitungod sa imong mga tulumanon bisan asa ako magpuyo.119:54 bisan… magpuyo: o, dinhi sa kalibotan nga diin ako lumalabay lang.
55Ginoo, panahon sa kagabhion ginahinumdoman ko ikaw ug ginahunahuna ko kon unsaon ko pagtuman ang imong kasugoan.
56Mao kini ang akong kalipay: ang pagsunod sa imong mga tulumanon.
57Ikaw lang gayod Ginoo ang akong gikinahanglan.
Nagasaad ako sa pagtuman sa imong mga pulong.
58Gihangyo ko ikaw sa kinasingkasing gayod;
kaloy-i ako sumala sa imong saad.
59Gihinuktokan ko ang akong pagkinabuhi,
ug misaad ako nga mosunod sa imong mga katudloanan.
60Gituman ko dayon ang imong mga sugo.
61Bisan pa ug gigapos ako sa mga tawong daotan,
wala ko kalimti ang imong mga kasugoan.
62Sa panahon sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo sa matarong mo nga mga sugo.
63Higala ako sa tanan nga nagatahod kanimo ug nagatuman sa imong mga tulumanon.
64Ginoo, gihigugma mo ang tanang mga tawo sa kalibotan.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
65Ginoo, maayo ka kanako nga imong alagad, sumala sa imong gisaad.
66Hatagi akog kaalam ug kahibalo,
kay nagasalig ako sa imong mga sugo.
67Sa wala mo pa ako disiplinaha, mibiya ako kanimo,
apan karon ginatuman ko na ang imong pulong.
68Maayo ka ug nagahimo ka ug maayo.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
69Bisan gibutang-butangan ako sa mga tawong mapahitas-on,
gituman ko gihapon ang imong mga tulumanon sa tibuok kong kasingkasing.
70Kining mga tawhana dili makasabot sa imong kasugoan,
apan ako nagakalipay sa pagsunod niini.
71Maayo nga gidisiplina mo ako,
aron makakat-on ako sa imong mga tulumanon.
72Alang kanako, ang kasugoan nga imong gihatag mas bililhon pa kaysa liboan ka bulawan ug pilak.
73Gibuhat mo ako ug giumol;
hatagi ako ug panabot aron makakat-on ako sa imong mga sugo.
74Malipay ang mga nagatahod kanimo kon ila akong makita,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
75Nasayod ako, Ginoo, nga matarong ang imong mga sugo.
Ug tungod kay nagahukom ka nga makatarunganon, gidisiplina mo ako.
76Hinaut pa nga lipayon mo ako sa imong gugma sumala sa imong saad kanako nga imong alagad.
77Kaloy-i ako aron padayon akong magkinabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imong balaod.
78Hinaut pa nga maulawan ang mga tawong mapahitas-on tungod kay gidaot nila ako pinaagi sa pagbutang-butang kanako.
Apan ako, mamalandong sa imong mga tulumanon.
79Hinaut pa nga moduol kanako ang mga nagatahod kanimo ug nakahibalo sa imong mga katudloanan.
80Hinaut pa nga matuman ko sa tibuok kong kasingkasing ang imong mga tulumanon aron dili ako maulawan.
81Gilaayan na ako ug hinulat nga luwason mo ako,
apan nagasalig pa gihapon ako sa imong pulong.
82Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad.
Nangutana ako, “Kanus-a mo pa man ako lig-onon ug lipayon?”
83Bisan pag nahisama na ako sa gianuosan nga sudlanan119:83 gianuosan nga sudlanan: Ang buot ipasabot, wala nay pulos. sa bino, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
84Hangtod kanus-a ako, nga imong alagad, maghulat?
Kanus-a mo pa silotan ang mga nagalutos kanako?
85Nagkalot ug mga bangag sa paglit-ag kanako ang mga tawong garboso nga wala magsunod sa imong kasugoan.
86Kasaligan gayod ang tanan mong mga sugo.
Tabangi ako, kay gilutos ako sa mga tawo bisan walay igong hinungdan.
87Hapit na nila ako mapatay,
apan wala ko isalikway ang imong mga tulumanon.
88Tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma,
aron matuman ko ang katudloanan nga gihatag mo.
89Ang imong pulong, Ginoo, magpadayon nga lig-on sa walay kataposan sama sa langit.
90Ang imong pagkamatinumanon magpadayon hangtod sa kahangtoran.
Gipahimutang mo nga lig-on ang kalibotan, busa milungtad kini.
91Ang tanang butang nagpabilin hangtod karon tungod sa imong pagbuot.
Kay silang tanan imong mga alagad.
92Kon ang imong kasugoan wala makapalipay kanako, namatay na unta ako tungod sa akong pag-antos.
93Dili ko gayod kalimtan ang imong mga tulumanon,
kay pinaagi niini lugwayan mo ang akong kinabuhi.
94Imo ako, busa luwasa ako!
Kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
95Ang mga tawong daotan nagaatang sa pagpatay kanako,
apan pamalandongan ko ang imong mga katudloanan.
96Nakita ko nga ang tanang butang may kinutoban,
apan ang imong mga sugo walay kinutoban.
97Gihigugma ko gayod ang imong kasugoan!
Gipamalandongan ko gayod kini kanunay.
98Ug tungod kay ania kanako kanunay ang imong mga sugo, nahimo akong mas maalam kaysa akong mga kaaway.
99Mas daghan pa ang akong nahibaloan kaysa akong mga magtutudlo,
kay ang imong mga pagtulon-an mao ang akong gipamalandongan.
100Mas labaw ang akong panabot kaysa mga tigulang, kay gituman ko ang imong mga tulumanon.
101Gilikayan ko ang tanang daotang buhat aron matuman ko ang imong pulong.
102Wala ako molapas sa imong mga sugo,
kay ikaw man ang nagtudlo niini kanako.
103Pagkatam-is sa imong mga saad, mas tam-is pa kini kaysa dugos.
104Nakaangkon ako ug panabot gikan sa imong mga tulumanon,
busa gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
105Ang imong pulong sama sa suga nga nagahatag ug kahayag sa akong agianan.
106Tumanon ko gayod ang akong gipanumpaan nga motuman sa imong matarong nga mga sugo.
107Labihan gayod ang akong pag-antos;
busa lugwayi ang akong kinabuhi, Ginoo, sumala sa imong saad.
108Dawata, Ginoo, ang akong kinabubut-ong pagdayeg kanimo,
ug tudloi ako sa imong mga sugo.
109Bisan pa ug nagaungaw ako kanunay sa kamatayon, wala ko kalimti ang imong kasugoan.
110Nagbutang ug lit-ag alang kanako ang mga tawong daotan,
apan wala ako mobiya sa imong mga tulumanon.
111Ang imong mga katudloanan mao ang akong bililhon nga panulondon sa walay kataposan,
kay mao kini ang akong kalipay.
112Nakahukom ako nga tumanon ko gayod ang imong mga tulumanon hangtod sa kataposan.
113Gikapungtan ko ang mga tawo nga taphaw ang pag-alagad kanimo,
apan gihigugma ko ang imong kasugoan.
114Ikaw ang akong tagoanan ug salipdanan;
nagasalig ako sa imong pulong.
115Pahilayo kamo kanako, kamong mga nagahimo ug daotan,
aron matuman ko ang mga sugo sa akong Dios.
116Hatagi akog kusog sumala sa imong saad,
aron padayon akong magkinabuhi.
Ug ayaw itugot nga mapakyas ako sa akong paglaom kanimo.
117Tabangi ako aron walay daotang mahitabo kanako,
ug itutok ko kanunay ang akong hunahuna sa imong mga tulumanon.
118Ginasalikway mo ang tanang nagasalikway sa imong mga tulumanon.
Sa pagkatinuod, ang ilang pagpanglimbong walay kapuslanan.
119Gisalikway mo nga daw mga basura ang tanang mga tawong daotan dinhi sa kalibotan.
Tungod niini gihigugma ko ang imong katudloanan.
120Nagkurog ako sa kahadlok kanimo;
nahadlok gayod ako sa imong paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: o, nagatahod ako sa imong mga sugo.
121Gihimo ko ang matarong ug husto,
busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.
122Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;
ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.
123Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.
124Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
125Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot
aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.
126Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,
kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.
127Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,
128ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,
gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
129Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,
busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.
130Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo
ug kaalam sa mga walay alamag.
131Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.
132Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.
133Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;
ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.
134Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,
aron matuman ko ang imong mga tulumanon.
135Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
136Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.
137Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.
138Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.
139Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.
140Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,
ug ako nga imong alagad nahigugma niini.
141Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
142Walay kataposan ang imong pagkamatarong
ug tinuod ang imong balaod.
143Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,
apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.
144Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.
Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.
145Nagatawag ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing;
tubaga ako, ug tumanon ko ang imong mga tulumanon.
146Nagatawag ako kanimo;
luwasa ako, ug tumanon ko ang imong mga katudloanan.
147Nagabangon na ako sa wala pa mosidlak ang adlaw ug gapangayo ug tabang kanimo,
kay nagasalig ako sa imong saad.
148Gatukaw ako tibuok gabii aron sa pagpamalandong sa imong pulong.
149Pamatia ako, Ginoo, sumala sa imong gugma;
tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong nga paghukom.119:149 paghukom: o, mga sugo.
150Nagpaduol kanako ang mga daotan nga naglutos kanako, ug nagsalikway sa imong balaod.
151Apan duol ka kanako, Ginoo;
ug kasaligan119:151 kasaligan: o, tinuod. ang tanan mong mga sugo.
152Sa akong pagtuon sa imong mga katudloanan, dugay ko nang nahibaloan nga kining imong mga katudloanan palungtaron mo hangtod sa kahangtoran.
153Tan-awa ang akong pag-antos ug luwasa ako,
kay wala ko kalimti ang imong balaod.
154Labani ako batok sa mga nagaakusar kanako ug luwasa ako;
lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
155Dili maluwas ang mga daotan, kay wala sila magtinguha sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
156Dako ang imong kalooy, Ginoo;
lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong paghukom.119:156 paghukom: o, mga sugo.
157Daghang mga kaaway ang naglutos kanako,
apan wala gayod ako mobiya sa imong katudloanan.
158Nakita ko ang mga maluibon ug naglagot ako,
kay wala nila tumana ang imong pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon giunsa ko paghigugma ang imong mga tulumanon.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma.
160Tinuod ang tanan mong mga pulong,
ug walay kataposan ang tanan mong matarong nga mga sugo.
161Gilutos ako sa mga tigdumala bisan walay igong hinungdan,
apan ang akong kasingkasing nagatahod gayod sa imong mga pulong.
162Nagakalipay ako tungod sa imong saad sama sa usa ka tawo nga nakakita ug daghang bahandi.
163Gikapungtan ko ug gikalagotan ang tanang bakak,
apan gihigugma ko ang imong kasugoan.
164Sa makadaghang higayon sulod sa usa ka adlaw, modayeg ako kanimo, tungod sa imong matarong nga mga sugo.
165Makaangkon ug malinawon ug mauswagon nga kahimtang ang mga nagahigugma sa imong kasugoan,
ug walay makalaglag kanila.
166Nagalaom ako nga imo akong luwason, Ginoo,
ug nagatuman ako sa imong mga sugo.
167Gihigugma ko pag-ayo ang imong katudloanan,
busa gituman ko gayod kini.
168Nahibaloan mo ang tanan kong gihimo,
busa gituman ko ang imong mga tulumanon ug mga katudloanan.
169Ginoo, hinaut nga pamation mo ang akong pagpakitabang kanimo.
Hatagi akog panabot sumala sa imong saad.
170Hinaut pa nga pamation mo ang akong pag-ampo.
Luwasa ako sumala sa imong saad.
171Magadayeg ako kanimo kanunay,
kay gitudloan mo ako sa imong mga tulumanon.
172Magaawit ako mahitungod sa imong pulong,
kay matarong ang tanan mong mga sugo.
173Hinaut nga andam ikaw kanunay sa pagtabang kanako,
kay gipili ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
174Nangandoy ako nga imong luwason, Ginoo.
Ang imong kasugoan nagahatag kanako ug kalipay.
175Lugwayi ang akong kinabuhi aron madayeg ko ikaw,
ug hinaut nga makatabang kanako ang imong mga lagda.
176Nahisalaag ako sama sa nawala nga karnero,
busa pangitaa ako nga imong alagad
kay wala ko kalimti ang imong mga sugo.
