ミカ書 1 – JCB & PCB

Japanese Contemporary Bible

ミカ書 1:1-16

1

1次に述べるのは、ヨタム王、アハズ王、ヒゼキヤ王がユダ王国を治めていた時代に、モレシェテの町に住むミカに伝えられた主からのことばです。それはサマリヤとユダの両国へのことばで、幻によってミカに示されたものです。

2よく聞け。

世界のすべての国々の民よ、耳をすませよ。

主が聖なる神殿の中から、

あなたがたを告発したのだ。

サマリヤとエルサレムに対するさばき

3見よ、主が来ようとしている。

天の王座を離れ、山々の頂の上を歩きながら、

地上に来る。

4山々は、火の中の蝋のように主の足の下で溶け、

丘を流れ落ちる水のように谷へ流れ込む。

5どうしてこんなことが起こっているのか。

イスラエルとユダの罪のせいだ。

どんな罪か。

首都サマリヤとエルサレムを中心に行われている

偶像崇拝と虐待である。

6それゆえ、サマリヤの町は瓦礫の山となり、

開けた野となって、

その通りはぶどうを植えるために掘り返される。

主はその城壁と要塞を壊し、土台をあばき、

その石を下の谷へ流し入れる。

7刻んだ像は一つ残らず粉々に砕かれ、

礼拝者たちの寄進で建てた

きらびやかな偶像の神殿は焼き払われる。

嘆きと悲しみ

8わたしは声をあげて嘆こう。山犬のようにほえ、

夜、泣きながら砂漠を横切る

だちょうのように悲しげに。

はだし、裸で歩こう。

9わたしの民の傷が治せないほど深いからだ。

主はエルサレムを罰しようと、

すでにその門に立っている。

10ガテの町は災いだ。

嘆き悲しむな。

ベテ・レアフラでは、悩み、

恥じてちりの中を転げ回れ。

11シャフィルの民は身ぐるみはがされて、

裸になって恥じたまま、奴隷として引かれて行く。

ツァアナンの民は城壁の外に姿を現そうとしない。

ベテ・エツェルは町の土台ごと一掃される。

12マロテの民は、

これから良い時代になるだろうと望みをかけている。

だが、待ちかまえているのは苦痛だけだ。

主が、今にもエルサレムを打とうとしているからだ。

13急げ、ラキシュの民よ、

一番速い戦車で逃げるのだ。

ユダの町で最初にイスラエルの偶像礼拝の罪に

ならったのは、あなたなのだから。

そして南のすべての町が、

あなたの例にならうようになった。

14ガテのモレシェテに書き送れ。

もう救われる望みはない。

アクジブの町は、できもしない援助を約束して、

イスラエルの王を欺いた。

15マレシャの民よ、あなたは敵の賞品になる。

敵は、「イスラエルの誉れ」である

アドラムにまで侵入する。

16泣け。

子どもたちのために泣き悲しめ。

子どもたちは奪い去られ、二度と会えなくなる。

奴隷として遠くの地へ連れて行かれてしまった。

頭をそって嘆き悲しむがいい。

Persian Contemporary Bible

ميكاه 1:1-16

1در دوران سلطنت يوتام و آحاز و حزقيا، پادشاهان يهودا، خداوند اين پيام را دربارهٔ اورشليم و سامره، به صورت رؤيا به ميكاه مورشتی داد.

مجازات سامره و اورشليم

2ای تمام قومها بشنويد! ای همهٔ ساكنان زمين گوش دهيد! خداوند از خانه مقدس خود بر ضد شما شهادت می‌دهد.

3اينک خداوند تخت فرمانروايی خود را در آسمان ترک نموده و از فراز كوهها به زمين می‌آيد. 4كوهها در زير پاهايش مثل موم آب می‌شوند و مانند سيل از بلنديها به دره سرازير می‌گردند.

5تمام اينها به سبب گناهان مردم اسرائيل و يهودا اتفاق می‌افتد. بت‌پرستی و ظلم سامره و اورشليم را كه پايتختهای اسرائيل و يهودا هستند، پر ساخته است.

6خداوند می‌فرمايد: «شهر سامره را به صورت توده‌ای از خاک درمی‌آورم؛ آن را چنان شيار می‌كنم كه بتوان برای كشت انگور از آن استفاده كرد. حصار و قلعه‌های آن را خراب نموده، سنگهايش را به دره می‌ريزم تا بنيادش نمايان شود. 7تمام بتهايش خرد خواهند شد و بتكده‌های آراستهٔ آن كه از هدايای بت‌پرستان ساخته شده به آتش كشيده خواهند شد.»

گريه و ماتم

8من گريه می‌كنم و ماتم می‌گيرم، مثل شغال زوزه می‌كشم و مانند جغد شيون می‌كنم. از غصه و سرافكندگی با پای برهنه و تن عريان راه می‌روم، 9چون زخم قوم من عميقتر از آنست كه شفا يابد. خداوند نزديک دروازه‌های اورشليم آماده ايستاده است تا قوم مرا مجازات كند.

10اين را به شهر جت1‏:10 در اصل عبری در آيات 10‏ الی 15 بازی با کلمات ديده می‌شود، و بين اسم هر شهر و مطلبی که در مورد آن شهر آمده رابطه‌ای وجود دارد: «جت» به معنی «گفتن» است، «بيت‌عفره» به معنی «خانهٔ خاک»، «شافير» به معنی «زيبا»، «صعنان» به معنی «بيرون آمدن»، «بيت‌ايصل» به معنی «خانهٔ پهلويی»، «ماروت» به معنی «تلخی»، «لاکيش» به معنی «گروه (اسبان)»، «مورشت جت» به معنی «عروس جت»، «اکزیب» به معنی «فريب»، «مريشه» به معنی «مسلط».‏ نگوييد و مگذاريد اهالی آنجا گريهٔ شما را بشنوند! ای ساكنان بيت‌عفره از شدت درد و شرمندگی در خاک بغلتيد! 11مردم شافير عريان و سرافكنده به اسارت برده می‌شوند. اهالی صعنان جرأت نمی‌كنند از خانه‌هايشان بيرون بيايند. وقتی صدای ماتم مردم بيت‌ايصل را بشنويد، بدانيد كه در آنجا پناهگاهی نيست. 12ساكنان ماروت بی‌جهت در انتظار روزهای بهتری هستند، چون خداوند بر ضد اورشليم برخاسته و تلخی و مرارت در انتظار ايشان است.

13ای مردم لاكيش بشتابيد! بر سريعترين عرابه‌های خود سوار شده، فرار كنيد، چون شما اولين شهر يهودا بوديد كه گناه بت‌پرستی اسرائيل را دنبال كرديد و برای ساير شهرها سرمشق شديد.

14ای مردم يهودا، با شهر مورشت جت خداحافظی كنيد، زيرا اميدی برای نجات آن نيست. شهر اكزيب پادشاهان اسرائيل را فريفته است. 15ای مردم مريشه، دشمنانتان بر شما مسلط خواهند شد و بزرگان اسرائيل به غار عدولام پناه خواهند برد.

16برای بچه‌های خود گريه كنيد، چون آنها را از آغوشتان خواهند ربود و ديگر هرگز آنها را نخواهيد ديد. از غصه سرهای خود را بتراشيد، زيرا فرزندان عزيزتان را به سرزمينهای دور دست به اسارت خواهند برد.