1Een leerzaam gedicht van David voor de koordirigent. Te begeleiden door een snaarinstrument.
2O God, luister naar mijn gebed.
Wend U niet van mij af als ik tot U smeek.
3Geef mij aandacht en geef mij antwoord,
ik zwerf rusteloos rond, kreunend in mijn ellende.
4Dat komt allemaal door het rumoer van de vijand,
doordat de ongelovige mij kwelt.
Zij storten mij in het ongeluk
en vallen mij woedend aan.
5Mijn hart begeeft het bijna,
doodsangst overvalt mij.
6Angst en beven zijn mijn deel
en de schrik verlamt mij.
7Had ik maar vleugels als een duif,
dan vloog ik weg
en zocht elders een plek om te wonen.
8Dan zou ik ver weg vliegen
en in de woestijn overnachten.
9Ik zou snel een plaats vinden
die mij tegen de rukwinden
en stormen beschut.
10Breng hen in de war, Here,
geef dat zij elkaar niet meer verstaan.
Want er is alleen nog maar
geweld en ruzie in de stad.
11Dag en nacht dwalen zij
door de stad en over haar muren.
Er is veel ongeluk en moeite waar te nemen.
12Er is onheil in de stad,
op pleinen en in straten,
overal is terreur en bedrog.
13Mijn tegenstander die mij belaagt,
is geen vijand van buitenaf,
dat zou ik nog wel kunnen verdragen.
Het is niet iemand die mij altijd al haatte,
die nu tegen mij opstaat,
want dan zou ik nog wel
een schuilplaats weten te vinden.
14Maar het is een goede vriend,
iemand als ik
die ik altijd heb vertrouwd.
15Wij gingen zo vertrouwelijk met elkaar om,
samen gingen we met alle feestgangers
naar Gods huis.
16Hij heeft de dood verdiend,
laat hem levend het dodenrijk in gaan.
Hij woont te midden van slechtheid,
zijn innerlijk is er vol van.
17Maar ik weet wat ik moet doen:
ik roep naar God,
de Here zal mij bevrijden.
18ʼs Morgens, ʼs middags en ʼs avonds
bid en smeek ik,
ik stort mijn hart voor Hem uit.
Hij luistert naar mij.
19Hij bevrijdt mijn ziel
en geeft mij vrede,
ondanks de strijd die om mij heen woedt.
Velen keren zich tegen mij.
20God, de Allerhoogste,
zit op de troon en luistert naar mij.
Hij zal mijn tegenstanders vernietigen,
al die mensen die van God niet willen weten
en Hem niet willen kennen.
21De tegenstander valt de mensen aan
met wie hij eerder vrede sloot,
hij komt zijn afspraken niet na.
22Zijn woorden zijn glad en vriendelijk,
maar in zijn hart gloeit de wraak.
Zijn uitspraken strelen het gehoor,
maar in feite zijn het getrokken zwaarden.
23Breng al uw moeilijkheden bij de Here.
Hij zorgt altijd voor u.
Hij zal nooit toelaten dat een volgeling van Hem
struikelt of valt.
24O God, ik weet
dat U uw tegenstanders zult vernietigen,
allen die uit zijn op bloedvergieten en bedriegen.
Zij zullen niet oud worden.
Maar ik stel heel mijn vertrouwen op U.
Salmo 55Salmo 55 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta: Gamita ang mga instrumento nga may mga kuwerdas.
Pangamuyo sang Tawo nga Ginluiban sang Iya Abyan
1Pamatii ang akon pangamuyo, O Dios;
talupangda ang akon pagpangayo sang bulig.
2Pamatii kag sabta ako.
Natublag ako sa akon mga palaligban.
3Nabalaka na ako sa mga pagpamahog kag pagpamigos sang akon malaot nga mga kaaway.
Kay ginagamo nila ako kag ginadumtan sa ila kaakig.
4Puwerte ang kubakuba sang akon dughan.
Ginakulbaan ako nga basi mapatay ako.
5Nagakurog ako sa kahadlok, sa puwerte gid nga kahadlok.
6Kon may pakpak lang kuntani ako pareho sa pating, malupad ako kag mangita sing palahuwayan.
7Malupad ako pakadto sa malayo nga kamingawan kag didto magapuyo.
8Magadali-dali ako sa pagpangita sang akon palanaguan
agod magpanago sa kaakig sang akon mga kaaway nga daw sa mabaskog nga hangin ukon bagyo.
9Ginoo, laglaga ang akon mga kaaway;
himua nga indi sila mag-intiendihanay.
Kay nakita ko ang pagpamintas kag pag-ilinaway sa siyudad.
10Adlaw-gab-i nagakatabo ini bisan diin sa siyudad.55:10 nagakatabo… siyudad: sa literal, nagalibot-libot sila sa mga pader sini.
Puno sang kalaot kag kagamo ang siyudad.
11Ang pagpanglaglag bisan diin lang;
kag wala untat ang pagpamigos kag pagpangdaya sa mga karsada.
12Kon ang kaaway ko ang nagainsulto sa akon mabatas ko ini.
Kon ang kontra ko ang nagapakanubo sa akon malikawan ko siya.
13Pero ang akon mismo kapareho, kaupod, kag suod nga abyan ang nagainsulto sa akon.
14Malapit kami anay sa isa kag isa,
kag nagakadto kami sa templo sang Dios kaupod sang madamo nga mga tawo.
15Kabay pa nga gulpi lang mapatay ang akon mga kaaway.
Kabay pa nga lamunon sila nga buhi sang lulubngan.
Kay ang kalautan ara sa ila kag sa ila mga puluy-an.
16Pero ako iya nagapangayo sang bulig sa Ginoong Dios
kag ginaluwas niya ako.
17Aga, udto, kag gab-i nagareklamo ako kag nagaugayong,
kag ginapamatian niya ako.
18Luwason niya ako nga indi ako maano sa akon pagpakig-away,
bisan madamo ang nagakontra sa akon.
19Ang Dios nga nagahari sa wala sing katapusan magapamati sa akon
kag paubuson niya ang akon mga kaaway.
Ini sila wala sing pagbag-o kag wala nagatahod sa Dios.
20Ang akon abyan sadto nagkontra sa iya mga abyan;
wala niya gintuman ang iya mga ginpromisa.
21Malulo kag manami siya maghambal,
pero may pagdumot sa iya tagipusuon,
kag ang iya mga ginahambal makapilas gali pareho sa matalom nga espada.
22Itugyan sa Ginoo ang imo mga palaligban,
kay atipanon niya ikaw.
Indi niya pagpabay-an nga maano ang mga matarong hasta san-o.
23Pero ang mga manugpatay kag mga dayaon ihaboy niya sa lugar sang mga patay,55:23 sa lugar sang mga patay: sa literal, sa madalom gid nga buho. sa wala pa magtunga-tunga ang ila kabuhi.
Pero ako iya, magasalig sa Dios.55:23 Dios: sa Hebreo, iya.
