1Een psalm van David voor de koordirigent.
2Met verlangen keek ik uit naar de Here.
Toen boog Hij Zich naar mij toe
en hoorde mijn roepen om hulp.
3Hij trok mij omhoog
uit de diepte van de zonde
en uit de modder van de wereld.
Hij zette mij stevig op mijn voeten,
op een rots.
Dankzij Hem wankel ik niet meer.
4Hij leerde mij een nieuw lied,
een lofzang voor onze God.
Ik hoop dat velen het merken
en ook ontzag voor de Here zullen krijgen.
Dat zij ook op Hem gaan vertrouwen.
5Gelukkig is de mens
die zijn vertrouwen op de Here stelt
en die zich niet wendt tot trotse mensen of leugenaars.
6Here, mijn God,
uw wonderen zijn ontelbaar,
uw zorg voor ons is groot.
Niets is met U te vergelijken.
Als ik over uw wonderen en zorgen zou willen vertellen,
zou ik niet weten waar ik moest beginnen.
7Het gaat U niet om offers of geschenken,
U vraagt niet om brandoffers
of offers om zonden weg te nemen.
Voor U telt mijn gehoorzaamheid.
8Toen zei ik:
‘Hier ben ik,
in de wet werd al over mij geschreven.
9Mijn hele hart verlangt ernaar
uw wil te doen, mijn God.
Uw wet is mijn leven.’
10Ik vertel de blijde boodschap
van uw liefde en rechtvaardigheid
in de samenkomsten.
U weet Here, dat ik niet zal nalaten
over U te spreken.
11Ik verzwijg uw rechtvaardigheid niet
en spreek over uw trouw en bewaring.
Aan grote groepen mensen vertel ik
over uw goedheid en liefde en waarheid.
12Laat mij ruimschoots delen
in uw medelijden.
Laten uw goedheid en waarheid
mij voortdurend beschermen.
13Want er komen talloze rampen over mij heen,
mijn zonden overweldigen mij
en ik weet er geen raad mee.
Het zijn er zoveel,
de moed zakt mij in de schoenen.
14Here, wilt U mij redden?
Haast U en help mij, Here!
15Laten zij die mij naar het leven staan,
zich diep schamen en afdruipen.
Laten zij die mij in het ongeluk willen storten,
terugdeinzen en belachelijk worden gemaakt.
16Laten zij die mij uitlachen
met stomheid geslagen worden.
17Laten alle mensen die U zoeken
over U jubelen
en grote blijdschap over U hebben.
Laat ieder die uw zorg ervaart zeggen:
‘De Here is groot!’
18Al bezit ik niets
en zit ik diep in de ellende,
toch denkt de Here aan mij.
Mijn God,
U bent mijn helper en bevrijder.
Kom snel, mijn God.
Salmo 4040:0 Salmo 40 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.
Ang Awit sa Pagdayeg sa Ginoo
1Mapailubon akong naghulat sa Ginoo,
ug gidungog niya ang akong pagpangayo ug tabang.
2Gihaw-as niya ako gikan sa makuyaw ug lapokon nga bangag,
ug gipahimutang sa dakong bato aron dili ako maunsa.
3Gitudloan niya ako ug bag-ong awit,
awit sa pagdayeg kaniya nga atong Dios.
Daghang mga tawo ang makakita niini,
ug motahod gayod sila ug mosalig sa Ginoo.
4Bulahan ang tawo nga nagasalig sa Ginoo,
ug dili modangop sa mga garboso nga nagasunod sa bakak.40:4 bakak: o, bakakon nga mga dios-dios.
5Ginoo nga akong Dios, walay sama kanimo.
Daghang katingalahang mga butang ang imong gihimo,
ug daghan ang imong mga plano alang kanamo.
Dili ko masaysay kining tanan kay labihan kini kadaghan.
6Wala ka malipay sa nagkalain-laing matang sa mga halad,
sama sa halad nga sinunog ug halad sa paghinlo.
Gihimo mo hinuon ako nga matinumanon kanimo.
7Busa miingon ako,
“Ania ako, andam ako nga motuman sa imong mga sugo nga nasulat sa Kasulatan.
8O Dios ko, ikalipay ko ang pagtuman sa imong kabubut-on.
Ang imong kasugoan gitipigan ko sulod sa akong kasingkasing.”
9Gisugilon ko ang imong pagkamatarong sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Nahibalo ka, Ginoo, nga dili ako mohunong sa pagsugilon niini.
10Wala ko tagoi sa akong kaugalingon ang mahitungod sa imong pagkamatarong.
Isugilon ko nga ikaw kasaligan ug makaluwas.
Wala ako magpakahilom mahitungod sa imong gugma ug kamatuoran40:10 kamatuoran: o, pagkamatinud-anon. Mao usab sa bersikulo 11. diha sa mga panagtigom sa imong katawhan.
11Ginoo, ayaw ihikaw ang imong kalooy kanako.
Hinaut pa nga ang imong gugma ug kamatuoran motipig kanako sa kanunay.
12Kay gilibotan ako sa mga kalisod nga dili maihap.
Daw sa matabonan na ako sa akong mga sala, ug dili ako makakita.
Mas daghan pa ang akong mga sala kaysa akong buhok.
Ug tungod niini, nawad-an ako ug kaisog.
13Ginoo, luwasa intawon ako.
Tabangi dayon ako.
14Hinaut unta nga ang mga nagatinguha sa pagpatay kanako maulawan ug mataranta. Hinaut unta nga ang mga nagahandom sa akong kalaglagan mangikyas ug maulawan
15Hinaut unta nga ang mga nagabiaybiay kanako matingala pag-ayo kay naulawan sila.
16Apan hinaut nga ang tanang nagadangop kanimo maglipay gayod tungod kanimo.
Hinaut nga ang mga nangandoy sa kaluwasan nga gikan kanimo moingon kanunay,
“Dalaygon ang Ginoo.”
17Kabos ako ug timawa.
Hinaut pa nga nagahunahuna ka kanako, Ginoo.
Ikaw ang akong magtatabang ug manluluwas.
O Dios ko, tabangi dayon ako.
