1Voor de koordirigent. Van David, de dienaar van de Here.
2David zei toen:
Ik heb U lief, Here,
U bent mijn kracht.
3Here, U bent als een rots voor mij,
als een sterk fort.
Altijd bent U mijn bevrijder.
Mijn God bent U, mijn rots,
bij U schuil ik.
Achter U, mijn schild, schuil ik weg.
U verkondigt mijn redding
en bij U mag ik veilig wonen.
4Ik roep het uit:
lof zij de Here!
Hij verloste mij
van al mijn vijanden.
5Ik heb de dood in de ogen gezien,
de nederlaag stond voor mij.
6Ik voelde mij al bijna gestorven
en het einde naderde.
7Toen ik ten einde raad was,
riep ik naar de Here,
ik vroeg mijn God mij te helpen.
Hij hoorde mij
en reageerde op mijn hulpgeroep.
8Daarop begon de aarde te beven en te dreunen.
De bergen sidderden, omdat Hij toornig werd.
9Rook en vuur verspreidden zich over de aarde.
10Hij daalde neer uit de hemel
met onder zijn voeten de duisternis.
11Hij reed op een cherub
en vloog op de vleugels van de wind.
12Hij hulde Zich in het duister,
zodat Hij beschut was.
In donker water en donkere wolken.
13De wolken verdwenen toen zijn glans naderde.
Het regende hagel en vurige kolen.
14De Here liet de donder weerklinken.
God, de Allerhoogste, liet zijn stem horen.
15Hij richtte zijn pijlen op mijn vijanden
en joeg ze uiteen.
Hij slingerde bliksemstralen
en bracht verwarring onder hen.
16Door uw dreigen, Here,
kwamen de rivierbeddingen bloot te liggen
en zag men de fundamenten van de aarde.
17God reikte naar mij,
pakte mij vast
en trok mij uit het diepe water omhoog.
18Mijn vijand was erg machtig,
maar God redde mij uit zijn hand.
Hij hielp mij ontkomen aan hen die mij haten
en die sterker waren dan ik.
19Toen het slecht met mij ging,
liepen zij mij voor de voeten,
maar de Here was een steun voor mij.
20Hij leidde mij uit de ellende
en gaf mij de ruimte.
Hij redde mij
omdat Hij van mij hield.
21De Here deed dit
omdat ik rechtvaardig ben.
Hij hielp mij
omdat geen kwaad aan mijn handen kleeft.
22Ik heb altijd op zijn weg gewandeld
en ben nooit op een dwaalweg van God afgeraakt.
23Ik hield zijn wetten steeds in gedachten,
vergat nooit een van zijn regels.
24Ik gedroeg mij altijd precies
zoals Hij verwachtte
en zorgde ervoor dat ik niet zondigde.
25De Here heeft mij overeenkomstig behandeld,
Hij zag mijn zuiverheid.
26U bent trouw
tegenover wie U trouw is
en iemand die zuiver leeft,
wordt door U op dezelfde manier tegemoet getreden.
27Aan de trouwe volgeling
betoont U Zich trouw,
maar voor de zondaar
blijkt U een tegenstander.
28U verlost een volk dat in nood is,
maar veracht trotse mensen.
29U zorgt ervoor
dat mijn lamp blijft branden.
U, Here, mijn God,
bent het Licht in de duisternis.
30Samen met U
durf ik een leger tegemoet te treden.
Ja, met mijn God
kan ik over muren springen.
31De weg van God
is een volmaakte weg,
het woord van de Here
is zuiver als goud.
God beschermt ieder
die zijn heil bij Hem zoekt.
32Er is immers geen andere god dan de Here?
Wie is zo sterk en krachtig als Hij?
33God geeft mij kracht
en baant de weg voor mij.
34Hij maakt mij lichtvoetig als een hert,
zodat ik overal kan gaan
en geen weg onbegaanbaar voor mij is.
35Hij oefent mijn handen,
zodat ik in oorlogstijd kundig de wapens kan hanteren.
36Ook hebt U, Here, mij het schild van het heil gegeven,
ik voelde de steun van uw rechterhand.
U boog Zich naar mij over
en uw goedheid hielp mij te overwinnen.
37U gaf mij de ruimte om te lopen
en ik stond stevig op mijn voeten.
38Ik achtervolgde mijn vijanden
en rustte niet tot ik hen had vernietigd.
39Ik liep de vijand onder de voet
en verpletterde hem.
Hij kon niet meer opstaan.
40U hebt mij kracht en sterkte gegeven
om de strijd aan te binden,
U liet mij de een na de ander overwinnen.
41U zorgde ervoor dat mijn vijanden
voor mij op de vlucht sloegen,
ik heb hen gedood.
42Toen zij om hulp riepen,
kwam er niemand om hen te redden.
Zelfs de Here riepen zij aan,
maar Hij hielp hen niet.
43Ik heb hen vernietigd
tot er niets van over was.
Zij waren niet meer terug te vinden.
44U liet mij ontsnappen
aan de onlusten onder het volk.
U hebt mij aangesteld
tot koning over vele volken, die ik niet kende.
Zij werden aan mij onderworpen.
45Zij hadden nog maar net van mij gehoord
of zij gehoorzaamden mij al.
Vreemdelingen gedroegen zich onderdanig tegenover mij.
46Vreemden verloren zo hun sterke positie
en verlieten vol angst hun versterkte kastelen.
47De Here leeft! Ik prijs Hem.
Hij is mijn rots
en ik geef Hem de hoogste plaats.
Hij is de God, die mij in veiligheid brengt.
48Hij is de God, die voor mij wraak heeft genomen
en volken aan mij heeft onderworpen.
49Hij heeft mij uit de handen van mijn vijanden gered.
Here, U hebt mij zelfs boven die vijanden gesteld.
U redde mij uit de handen van gewelddadige mensen.
50Daarom prijs ik,
ook onder die andere volken,
uw naam en zing psalmen voor u.
51God redt de koning die Hij aanstelde,
uit elke moeilijke situatie
en toont zijn trouw aan hem die Hij heeft gezalfd,
aan David en zijn nageslacht, voor altijd.
Psalm 18
Kungens tacksägelse
(2 Sam 22:1-51)
1För körledaren. Av Herrens tjänare David, som sjöng denna sång till Herren, när Herren hade räddat honom från alla hans fiender och från Sauls våld.
2Herre, vad jag älskar dig, du min styrka!
3Herren är min klippa,
han är min borg, min räddare.
Han är min Gud, min tillflykts klippa.
Han är min sköld och min frälsnings horn18:3 Genomgående i Psaltaren är horn en bild för ära, makt och styrka., mitt värn.
4När jag ropar till Herren,
han som är värd allt pris,
räddar han mig från alla mina fiender.
5Dödens snaror omgav mig,
fördärvets strömmar sköljde över mig.
6Dödsrikets band omgav mig,
dödens snaror föll över mig.
7I min förtvivlan vädjade jag till Herren,
ropade till min Gud, och han hörde mig i sitt tempel.
Mitt rop nådde hans öron.
8Då darrade jorden och bävade,
bergens grundvalar skakade.
De skälvde, för han var vred.
9Rök vällde fram ur hans näsborrar
och eldslågor slog ut från hans mun.
Han sprutade glöd.
10Han sänkte ner himlen
och kom ner med mörka moln under sina fötter.
11Han red på en kerub och flög,
med vindens vingar svävade han fram.
12Han dolde sig inne i mörkrets tält som omslöt honom:
mörka vatten, tjocka regnmoln.
13I ljuset av hans närvaro bröt molnen fram,
med hagel och klot av eld.
14Herren dundrade i himlen.
Den Högste lät sin stämma höras
med hagel och klot av eld.
15Han sköt sina pilar och skingrade dem,
han lät blixtar i mängd ljunga och förvirrade dem.
16Vattnens bäddar visade sig,
jordens grund blev synlig på din tillrättavisning, Herre,
för din vredes stormvind.
17Från höjden sträckte han ner sin hand, grep tag i mig
och drog mig upp ur det djupa vattnet.
18Han räddade mig från mina mäktiga fiender,
från dem som var starkare än jag.
19De anföll mig på min olyckas dag,
men Herren blev mitt stöd.
20Han ledde mig till en rymlig plats,
han räddade mig,
för han älskar mig.
21Eftersom jag hade handlat rättfärdigt och rent
belönade Herren mig.
22Jag har följt Herrens vägar.
Jag har inte avfallit och vänt mig bort ifrån min Gud.
23Jag har noga hållit hans lagar
och aldrig överträtt någon enda av dem.
24Jag har varit fläckfri inför honom
och aktat mig för att synda.
25Därför har Herren belönat min rättfärdighet,
mina händers renhet inför honom.
26Du är trogen mot den som är trogen.
Du är pålitlig för den som är pålitlig.
27Du visar dig ren mot den rene,
men den som sviker möter du med list.
28Du räddar det folk som är förnedrat,
men du förödmjukar de stolta.
29Du låter mitt ljus lysa, Herre, min Gud,
förvandlar mitt mörker till ljus.
30Med din hjälp kan jag anfalla en här,
med min Gud störta fram mot en mur.
31Guds väg är fullkomlig.
Alla Herrens ord är sanna.
Han är en sköld för alla som tar sin tillflykt till honom.
32Vem är Gud utom Herren?
Vem är en klippa utom vår Gud?
33Gud ger mig kraft
och hjälper mig att vandra på den rätta vägen.
34Han gör mig säker på foten som en hind,
och ställer mig uppe på bergen.
35Han ger mig skicklighet i striden
och lär mig hur jag ska spänna bågen.
36Du gav mig din frälsnings sköld.
Din högra hand stödde mig
och när du svarade mig, stärkte du mig18:36 En annan möjlig betydelse är: din omtanke stärkte mig..
37Du gav mig fotfäste,
så att jag aldrig behövde snava.
38Jag förföljde mina fiender
och hann upp dem,
och jag vände inte om
förrän alla hade förintats.
39Jag krossade dem, så att de inte kunde resa sig.
Jag trampade ner dem fullständigt.
40Du gav mig styrka till att strida.
Mina fiender föll besegrade framför mina fötter.
41Du drev mina fiender på flykten.
Jag har utplånat dem allesammans.
42De ropade på hjälp,
men ingen räddade dem.
De ropade på Herren,
men han svarade inte.
43Jag krossade dem till dammkorn.
Jag trampade ner dem som smuts på gatan.
44Du räddade mig då jag anfölls av folken.
Du gjorde mig till ledare över folken,
även främlingar kom och betjänade mig.
45Främlingar kom krypande till mig.
När jag talade till dem, lydde de.
46Främlingars mod försvann,
och darrande kom de ut ur sina fästen.
47Herren lever! Prisad vare han,
min klippa, upphöjd vare min frälsnings Gud!
48Gud låter mig hämnas mina fiender,
och lägger folken under mig.
49Du räddar mig undan mina fiender.
Du låter dem inte få tag på mig,
utan skyddar mig från dessa våldsmän.
50Därför vill jag prisa dig bland folken, Herre,
och sjunga till din ära!
51Han ger stora segrar till sin smorde kung.
Han är nådig mot David
och hans ättlingar för evigt.
