1Een leerzaam gedicht van David.
2Hardop roep ik naar de Here
en ik smeek Hem naar mij te luisteren.
3Ik stort mijn hele hart voor Hem uit,
al mijn ellende vertel ik Hem.
4Als alles mij te veel wordt,
weet U hoe ik verder moet.
Men zet vallen voor mij op het pad dat ik moet gaan.
5Ik kijk naar rechts en zie uit naar hulp,
maar geen mens kijkt naar mij om.
Ik heb geen plek om te schuilen
en niemand vraagt hoe het met mij gaat.
6Here, ik roep naar U:
‘U bent de beste plaats om te schuilen.
U houdt mij in leven.
7Luister naar mijn smeekgebed,
ik ben zo verzwakt.
Bevrijd mij van de vijanden
die mij achtervolgen,
zij zijn veel sterker dan ik.
8Leid mij uit deze diepe ellende,
dan zal ik uw naam prijzen.
Als U mij redt,
zullen oprechte mensen om mij heen komen staan.’
Psalm 142In Hebrew texts 142:1-7 is numbered 142:2-8.
A maskilTitle: Probably a literary or musical term of David. When he was in the cave. A prayer.
1I cry aloud to the Lord;
I lift up my voice to the Lord for mercy.
2I pour out before him my complaint;
before him I tell my trouble.
3When my spirit grows faint within me,
it is you who watch over my way.
In the path where I walk
people have hidden a snare for me.
4Look and see, there is no-one at my right hand;
no-one is concerned for me.
I have no refuge;
no-one cares for my life.
5I cry to you, Lord;
I say, ‘You are my refuge,
my portion in the land of the living.’
6Listen to my cry,
for I am in desperate need;
rescue me from those who pursue me,
for they are too strong for me.
7Set me free from my prison,
that I may praise your name.
Then the righteous will gather about me
because of your goodness to me.
