Jeremia kiest voor Juda
1Nebuzaradan nam Jeremia mee naar Rama, nadat hij hem geboeid had aangetroffen tussen de ballingen uit Jeruzalem en Juda die naar Babel zouden worden gevoerd. In Rama liet hij hem vrij. 2-3 Toen hij hem had gevonden, riep hij Jeremia bij zich en zei: ‘De Here, uw God, heeft deze ramp over dit land gebracht, precies zoals Hij had gezegd. Want deze mensen hebben tegen de Here gezondigd. Daarom is dit gebeurd. 4Maar u zal ik vrijuit laten gaan. Als u met mij mee wilt naar Babel, vind ik dat ook goed, ik zal ervoor zorgen dat u dan goed wordt behandeld. Maar als u niet mee wilt, hoeft het niet. Het hele land ligt voor u open, u kunt gaan waar u wilt. 5Als u besluit te blijven, ga dan terug naar Gedalja die door de koning van Babel is benoemd tot gouverneur van Juda en sluit u aan bij het overgebleven volk dat hij regeert. U moet zelf beslissen, u mag doen wat u wilt.’ Toen gaf Nebuzaradan Jeremia wat voedsel en geld en liet hem gaan. 6Jeremia ging terug naar Gedalja in Mispa en bleef bij de mensen die in het land waren achtergebleven.
7Toen de leiders van het verzet hoorden dat de koning van Babel Gedalja tot gouverneur over de armen van het land had benoemd en dat hij niet iedereen had verbannen, 8zochten zij Gedalja op in zijn hoofdkwartier in Mispa. Dit zijn de namen van de leiders die daar kwamen: Ismaël, de zoon van Nethanja; Johanan en Jonathan, de zonen van Karéah; Seraja, de zoon van Tanchumeth; de zonen van Efai, de Netofathiet, en Jezanja, de zoon van de Maächathiet. Zij hadden hun soldaten bij zich. 9Gedalja trachtte hen ervan te overtuigen dat het niet gevaarlijk was zich aan de Babyloniërs over te geven. ‘Blijf hier en dien de koning van Babel,’ zei hij, ‘en het zal u goed gaan. 10Wat mijzelf betreft, ik zal in Mispa blijven als uw vertegenwoordiger bij de Babyloniërs, als zij hier komen om mijn beleid te controleren. Vestig u ergens in een stad en leef van de opbrengsten van het land. Oogst de druiven, het zomerfruit en de olijven en sla die op.’
11Toen de Judeeërs in Moab, Ammon en Edom en de andere naburige landen hoorden dat een kleine groep mensen in Juda was achtergebleven en dat de koning van Babel hen niet allemaal had weggevoerd en dat Gedalja tot gouverneur was benoemd, 12kwamen zij terug naar Juda. Zij gingen eerst naar Mispa om met Gedalja over hun plannen te praten en trokken daarna verder naar de verlaten boerderijen, waar zij grote oogsten wijndruiven en zomerfruit binnenhaalden.
13-14 Maar korte tijd later kwamen Johanan, de zoon van Karéah, en de andere verzetsmensen naar Mispa om Gedalja te vertellen dat koning Baälis van Ammon, Ismaël, de zoon van Nethanja, had gestuurd om hem te vermoorden. Maar Gedalja wilde hen niet geloven. 15Toen sprak Johanan onder vier ogen met Gedalja en bood aan Ismaël in het geheim te doden. ‘Waarom zouden wij hem hier laten komen en het risico nemen dat hij u vermoordt?’ vroeg Johanan. ‘Wat zal er dan gebeuren met de Judeeërs die zijn teruggekomen? Waarom zou dit restant uiteengejaagd moeten worden? Dat zou hun ondergang betekenen.’ 16Maar Gedalja zei: ‘Ik verbied u zoiets te doen, want wat u over Ismaël vertelt, is niet waar.’
Jeremiah Is Set Free From His Chains
1A message from the Lord came to Jeremiah. It came after Nebuzaradan, the commander of the royal guard, had set him free at Ramah. Jeremiah was being held by chains when Nebuzaradan found him. Jeremiah was among all the prisoners from Jerusalem and Judah. They were being taken to Babylon. 2But the commander of the guard found Jeremiah. The commander said to him, “The Lord your God ordered that this place be destroyed. 3And now he has brought it about. He has done exactly what he said he would do. All these things have happened because you people sinned against the Lord. You didn’t obey him. 4But today I’m setting you free from the chains on your wrists. Come with me to Babylon if you want to. I’ll take good care of you there. But if you don’t want to come, then don’t. The whole country lies in front of you. Go anywhere you want to.” 5But before Jeremiah turned to go, Nebuzaradan continued, “Go back to Gedaliah, the son of Ahikam. The king of Babylon has appointed Gedaliah to be over the towns of Judah. Go and live with him among your people. Or go anywhere else you want to.” Ahikam was the son of Shaphan.
The commander gave Jeremiah food and water. He also gave him a gift. Then he let Jeremiah go. 6So Jeremiah went to Mizpah to see Gedaliah, the son of Ahikam. Jeremiah stayed with him. Jeremiah lived among the people who were left behind in the land.
Gedaliah Is Murdered
7Some of Judah’s army officers and their men were still in the open country. They heard that the king of Babylon had appointed Gedaliah as governor over Judah. Gedaliah was the son of Ahikam. The king had put Gedaliah in charge of the men, women and children who were still there. They were the poorest people in the land. They hadn’t been taken to Babylon. 8When the army officers and their men heard these things, they came to Gedaliah at Mizpah. Ishmael, the son of Nethaniah, came. So did Johanan and Jonathan, the sons of Kareah. Seraiah, the son of Tanhumeth, also came. The sons of Ephai from Netophah came too. And so did Jaazaniah, the son of the Maakathite. All their men came with them. 9Gedaliah, the son of Ahikam, the son of Shaphan, made a promise. He made the promise to give hope to all these men. He spoke in a kind way to them. He said, “Don’t be afraid to serve the Babylonians. Make your homes in the land of Judah. Serve the king of Babylon. Then things will go well with you. 10I myself will stay at Mizpah. I’ll speak for you to the officials of Babylon who come to us. But you must harvest the wine, summer fruit and olive oil. Put them in your jars. Store them up. And live in the towns you have taken over.”
11All the Jews in Moab, Ammon and Edom heard what had happened. So did the Jews in all the other countries. They heard that the king of Babylon had left some people behind in Judah. They also heard that he had appointed Gedaliah, the son of Ahikam, as governor over them. Ahikam was the son of Shaphan. 12When they heard these things, all of them came back to the land of Judah. They went to Gedaliah at Mizpah. They came from all the countries where they had been scattered. And they harvested a large amount of wine and summer fruit.
13Johanan and all the other army officers still in the open country came to Gedaliah at Mizpah. Johanan was the son of Kareah. 14The officers spoke to Gedaliah. They said, “Don’t you know that Baalis has sent someone to take your life? Baalis is the king of Ammon. He has sent Ishmael, the son of Nethaniah.” But Gedaliah, the son of Ahikam, didn’t believe them.
15Then Johanan, the son of Kareah, spoke in private to Gedaliah in Mizpah. He said, “Let me go and kill Ishmael, the son of Nethaniah. No one will know about it. Why should he take your life? Why should he cause all the Jews gathered around you to be scattered? Why should he cause the people who remain in Judah to die?”
16But Gedaliah, the son of Ahikam, spoke to Johanan, the son of Kareah. He said, “Don’t do an awful thing like that! What you are saying about Ishmael isn’t true.”
