Klaaglied voor de leiders van Israël
1‘Zing dit klaaglied voor de leiders van Israël:
2Wat een vrouw was uw moeder! Een leeuwin gewoon! En haar kinderen waren jonge leeuwen! 3Een van haar welpen—koning Joahaz—groeide op tot een sterke jonge leeuw. Hij leerde zijn buit te bemachtigen en doodde zelfs mensen. 4Toen stuurden de volken hun jagers op hem af. Zij vingen hem in een valkuil en brachten hem in de boeien naar Egypte. 5Toen Israël, de leeuwin, zag dat er geen hoop meer voor haar was, koos zij een van haar andere welpen uit—koning Jojakin—en voedde hem op tot een echte koning der dieren. 6Fier liep hij rond onder de andere leeuwen en ook hij leerde hoe hij zijn buit moest bemachtigen. Net als zijn voorganger werd hij een menseneter. 7Hij verwoestte paleizen en ruïneerde steden. Boerderijen lagen er verlaten bij, oogsten werden vertrapt. Het hele land beefde als men hem hoorde brullen. 8Maar de legers van vele volken omsingelden hem. Zij vingen hem in een valkuil en namen hem gevangen. 9Zij sloten hem op in een kooi en brachten hem zo voor de koning van Babel. Daar werd hij gevangengezet, zodat zijn gebrul niet meer werd gehoord in de bergen van Israël.
10Uw moeder leek op een wijnstok die dicht bij een bevloeiingskanaal was geplant. Haar bladeren waren groen en haar vruchten mooi dankzij het vele water. 11Haar ranken waren sterk, sterk genoeg voor een koningsscepter. Zij groeide hoog boven de anderen uit en was al van ver te zien, ook door de vele takken. 12Maar in toorn werd de wijnstok uit de grond gerukt en neergeworpen. Haar ranken waren geknakt en verdorden door een harde oostenwind, haar vruchten werden verbrand. 13Nu is die wijnstok in de wildernis geplant, waar de grond hard en droog is. 14Hij wordt van binnenuit verteerd en er blijft geen enkele sterke rank over, niet één is meer geschikt als koningsscepter. De vervulling van deze trieste profetie is een klaaglied geworden.’
Плач о вождях Исраила
1– А ты подними плач о вождях Исраила 2и скажи:
«Ах, какой львицей была твоя мать
среди львов!
Она среди львов молодых расположилась
и растила детёнышей.
3Вскормила она одного из своих львят;
львом молодым он стал.
Он научился ловить добычу,
пожирал людей.
4Народы о нём услышали;
он попался к ним в яму
и крюками уведён был
в землю Египта.
5Увидев, что рухнули её ожидания,
что погибла её надежда,
взяла она другого из львят
и вырастила львом молодым.
6Он рыскал с другими львами,
львом молодым он стал.
Он научился ловить добычу,
пожирал людей.
7Он разорял их крепости19:7 Или: «Он овладел вдовами».
и опустошал города;
земля со всеми, кто жил в ней,
рёва его боялась.
8Но пошли на него народы
из областей окрестных;
сеть на него раскинули,
в яму к ним он попался.
9Крюками в клетку его втащили
и отвезли к царю Вавилона;
посадили его под стражу,
чтобы рёв его больше не раздавался
над горами Исраила19:2-9 Львица, скорее всего, олицетворяет Иудею, а львята – царей Иоахаза и Иоакима, которые были уведены в плен в Египет и Вавилон. По другому мнению львица – царица-мать Хамуталь, жена царя Иосии, а львята – её сыновья, цари Иоахаз и Цедекия (см. 4 Цар. 23:31–24:6, 18-20; 2 Лет. 36:2-7, 11-14)..
10Твоя мать была, точно лоза в винограднике,
посаженная у воды;
плодоносной была она и ветвистой
от изобилия воды.
11Ветви её были крепкими,
годились на жезл правителя.
Высоко поднимался ствол её
над густою листвой.
Она красовалась своей высотой
и богатой порослью.
12Но была она с яростью вырвана
и на землю повергнута.
Восточный ветер её иссушил,
и плоды с неё обобрали;
её крепкие ветви засохли,
и поглотил их огонь.
13Теперь в пустыню она пересажена,
в землю бездождья и жажды.
14Из ствола её вышел огонь
и поглотил её плод.
Нет на ней больше крепких ветвей,
годных на жезл правителя»19:10-14 Лоза олицетворяет Иудею, её ветви – царей, восточный ветер – Вавилон, а огонь, вышедший из ствола, – разрушения, которые царь Цедекия навлёк на Иудею, восстав против Вавилона (см. 4 Цар. 24:18–25:7)..
Это плач, и пусть им оплакивают.
