Gott ist Sieger!
1Ein Lied von David.
2Gott erhebt sich und zerstreut seine Feinde;
alle, die ihn hassen, ergreifen vor ihm die Flucht.
3Gott treibt sie auseinander wie Wind den Rauch.
Wie Wachs im Feuer zerschmilzt, so vergehen alle,
die Gott verachten, in seiner Gegenwart.
4Diejenigen aber, die Gott die Treue halten,
freuen sich, wenn er sich zeigt.
Sie jubeln ihm zu, überwältigt von Freude.
5Musiziert zu Gottes Ehre, besingt seinen Namen!
Ebnet den Weg für den, der auf den Wolken reitet68,5 Oder: der durch die Steppe reitet.:
»Herr« ist sein Name. Jubelt ihm zu!
6Ein Anwalt der Witwen und ein Vater der Waisen
ist Gott in seiner heiligen Wohnung.
7Den Einsamen gibt er ein Zuhause,
den Gefangenen schenkt er Freiheit und Glück.
Wer jedoch gegen jede Ordnung verstößt,
der führt ein trostloses Leben.
8Gott, als du vor deinem Volk herzogst
und mit ihm die Wüste durchquertest,
9da bebte die Erde; vom Himmel strömte der Regen herab,
als du dich am Berg Sinai zeigtest, du Gott Israels.
10Du ließest so viel Regen fallen,
dass das ausgedörrte Land wieder fruchtbar wurde.
Das Land, das du uns zum Erbe gegeben hattest,
11wurde so zur Heimat für dein Volk.
Du hast für sie gesorgt, du gütiger Gott!
12Der Herr gab den Befehl,
und viele Frauen verbreiteten die freudige Nachricht vom Sieg:
13-14»Die feindlichen Könige jagen mit ihren Heeren davon,
ja, sie ergreifen alle die Flucht!
In den Häusern verteilt man schon die Beute:
Silber und schimmerndes Gold –
alles glitzert und glänzt in herrlicher Pracht!68,13‒14 Wörtlich: Flügel der Taube, die mit Silber und deren Schwingen mit grünlichem Gold bedeckt sind. – Der hebräische Text ist nur schwer zu deuten.
Wollt ihr da noch bei den Herden sitzen bleiben?«
15Als der allmächtige Gott die feindlichen Könige aus dem Land jagte,
da bedeckte die Beute den Berg Zalmon wie Schnee68,15 Wörtlich: da fiel Schnee auf den Zalmon..
16Mächtig erhebt sich der Berg Baschan,
gewaltig ragen seine Kuppen empor.
17Du zerklüfteter Berg, warum blickst du so neidisch auf Zion,
den Berg, den Gott sich zu seinem Wohnsitz erwählt hat?
Ja, für immer wird der Herr dort wohnen.
18Unzählige Kampfwagen besitzt Gott,
der Herr über die himmlischen Heere.
Vom Sinai her zieht er in sein Heiligtum ein.68,18 Oder: Gott selbst ist unter ihnen, der Heilige in seiner Herrlichkeit.
19Du bist in die Höhe hinaufgestiegen
und hast Gefangene im Triumphzug mitgeführt.
Du hast den Menschen Tribut auferlegt;68,19 Wörtlich: Du hast von Menschen Gaben empfangen.
sogar die hartnäckigsten Feinde sind bereit,
sich dir, Herr, unser Gott, zu unterwerfen.
20Gepriesen sei der Herr für seine Hilfe!
Tag für Tag trägt er unsere Lasten.
21Er ist ein Gott, der eingreift, wenn wir in Not sind;
ja, unser Herr kann sogar vom Tod erretten.
22Seinen Feinden aber wird er den Kopf zerschmettern,
denen, die sich von ihren Sünden nicht abbringen lassen.
23Der Herr hat gesagt: »Ich ziehe meine Feinde zur Rechenschaft,
ob sie sich im Baschangebirge verstecken oder gar im tiefen Meer.
24Dann wirst du mit deinen Füßen in ihrem Blut stehen,
und deine Hunde werden es auflecken.«
25Gott, alle sind Zeugen deines Triumphzuges;
sie sehen, wie du ins Heiligtum einziehst, du, mein Gott und König!
26Die Sänger führen den Zug an, ihnen folgen die Harfenspieler,
umringt von Mädchen, die das Tamburin schlagen:
27»Preist Gott, ihr Chöre,
preist den Herrn, ihr Nachkommen Israels!«
28Darauf folgt Benjamin, der kleinste unter den Stämmen,
nach ihm kommen die Fürsten von Juda mit ihrem Gefolge
und schließlich die Fürsten von Sebulon und von Naftali.
29Gott, zeige deine Macht,
die du schon früher an uns erwiesen hast!68,29 Oder: Es ist der Wille deines Gottes, dass du machtvoll auftrittst, (Volk) Israel!
30Dein Tempel ragt hoch über Jerusalem.
Dorthin bringen dir Könige ihren Tribut.
31Erschrecke die Großmacht Ägypten, das Ungeheuer am Nil!
Weise die Machthaber und ihre Völker zurecht!
Zerstreue die Nationen in alle Winde,
die nach Beute gieren und den Krieg lieben!68,31 Wörtlich: Bedrohe das Tier im Schilf, die Schar der Stiere samt den Völkerkälbern! Zerstampfe, die an Silber Gefallen haben, zerstreue die Völker, die Kriege lieben!
32Aus Ägypten werden Gesandte ankommen,
Äthiopien wird herbeieilen und Gott reiche Geschenke bringen68,32 Oder: und seine Hände zu Gott ausstrecken..
33Singt zur Ehre Gottes,
spielt für ihn auf euren Instrumenten, ihr Völker dieser Erde!
34Er reitet durch den Himmel, der seit Urzeiten besteht.
Hört, wie gewaltig seine Stimme ertönt!
35Verkündet Gottes Herrschaft! Er regiert über Israel,
und seiner Macht sind auch über den Wolken keine Grenzen gesetzt!
36Die Menschen erschrecken und staunen,
wenn er in seinem Heiligtum erscheint.
Der Gott Israels gibt seinem Volk Stärke und Kraft.
Gelobt sei Gott!
سرود پيروزی
1ای خدا، برخيز و دشمنانت را پراكنده ساز. بگذار آنانی كه از تو نفرت دارند از حضور تو بگريزند. 2چنانكه دود در برابر باد پراكنده می‌شود، همچنان تو ايشان را پراكنده ساز؛ همانگونه كه موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهكاران در حضورت نابود شوند. 3اما نيكوكاران شادی كنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فرياد برآورند و خوش باشند.
4در وصف خدا سرود بخوانيد. نام او را ستايش كنيد. برای او كه بر ابرها سوار است، راهی درست كنيد. نام او خداوند است! در حضورش شادی كنيد!
5خدايی كه در خانهٔ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوه‌زنان می‌باشد. 6او بی‌كسان و آوارگان را در خانه‌ها ساكن می‌گرداند و اسيران را آزاد می‌سازد. اما ياغيان در زمين خشک و بی‌آب ساكن خواهند شد.
7-8ای خدای اسرائيل، وقتی تو قوم برگزيدهٔ خود را هدايت كردی و از ميان بيابان عبور نمودی، زمين تكان خورد و آسمان باريد و كوه سينا از ترس حضور تو به لرزه افتاد. 9ای خدا، تو نعمتها بارانيدی و قوم برگزيدهٔ خود را كه خسته و ناتوان بودند، نيرو و توان بخشيدی. 10جماعت تو در زمين موعود ساكن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نيازمندان را برآوردی.
11خداوند كلام را اعلان كرد و كسانی كه آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ كلام او اين است: 12«پادشاهان و سپاهيانشان بشتاب می‌گريزند! زنانی كه در خانه هستند غنايم جنگی را بين خود قسمت می‌كنند. 13آنها اگرچه روزی فقير و بينوا بودند، اما اينک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند كبوتری كه بالهايش نقره‌فام و پرهايش طلايی است با زر و زيور آراسته‌اند.» 14خدای قادر مطلق پادشاهانی را كه دشمن اسرائيل بودند مانند دانه‌های برف كه در جنگلهای كوه صلمون آب می‌شود، پراكنده و محو ساخت.
15-16ای کوههای عظيم باشان، ای سلسله جبال بزرگ كه قله‌های بلند داريد، چرا با حسرت به اين كوهی كه خدا برای مسكن خود برگزيده است نگاه می‌كنيد؟ به يقين خداوند تا به ابد در آن ساكن خواهد بود.
17خداوند در ميان هزاران هزار عرابه از كوه سينا به خانهٔ مقدس خويش كه در كوه صهيون است، رفته است. 18او به عالم بالا صعود نموده عدهٔ زيادی را با خود به اسارت برده است. از ميان آدميان، حتی از كسانی كه زمانی ياغی بوده‌اند، بخشش‌ها گرفته است. خداوند در ميان ما ساكن خواهد شد.
19شكر و سپاس بر خداوندی كه هر روز متحمل بارهای ما می‌شود و خدايی كه نجات ماست. 20او نجات دهندهٔ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.
21خدا سر دشمنانش را كه در گناه زندگی می‌كنند، خرد خواهد كرد. 22-23خداوند می‌فرمايد: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دريا باز خواهم آورد تا در ميان خون ريخته شدهٔ آنان راه برويد و سگها خون ايشان را بخورند.»
24ای خدايی كه پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حركت پيروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدست ديده‌اند. 25سرايندگان در پيش و نوازندگان در عقب و دوشيزگان در وسط آنان دف‌زنان حركت می‌كنند. 26همهٔ مردم اسرائيل خدا را حمد گويند. ای فرزندان يعقوب، خداوند را ستايش كنيد. 27قبيلهٔ كوچک «بنيامين» پيشاپيش ستايش‌كنندگان خدا در حركت است؛ بعد از او رهبران قبيلهٔ «يهودا» با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبيلهٔ «زبولون» و «نفتالی» حركت می‌كنند.
28ای خدا، نيروی خود را برای ما به کار ببر، همانگونه كه در گذشته اين كار را كردی. 29به احترام خانهٔ تو در اورشليم، پادشاهان هدايا نزد تو خواهند آورد. 30مصر، آن حيوان وحشی را كه در ميان نيزارها ساكن است، توبيخ نما. قومهای جهان را كه همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش كن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقديم كنند. اقوامی را كه جنگ را دوست می‌دارند، پراكنده ساز. 31مصر هدايا به دست سفيران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد كرد.
32-33ای سرزمينهای جهان، برای خدای ازلی و ابدی كه در آسمانها نشسته است، سرود بخوانيد؛ خداوند را كه با صدای بلند و نيرومند سخن می‌گويد، ستايش كنيد. 34قدرت خدا را توصيف نماييد خدايی كه شكوه و جلالش بر اسرائيل است و قوتش در آسمانها پابرجاست. 35چه سهمناک است خداوند در مكان مقدس خويش! خدای اسرائيل به قوم برگزيدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. او را شكر و سپاس باد!
