Lobt den Herrn im Himmel und auf der Erde!
1Halleluja – lobt den Herrn!
Lobt den Herrn im Himmel,
lobt ihn dort in der Höhe!
2Lobt ihn, alle seine Engel,
lobt ihn, ihr himmlischen Heere!
3Lobt ihn, Sonne und Mond,
lobt ihn, ihr leuchtenden Sterne!
4Lobt ihn auch im fernsten Weltall,148,4 Wörtlich: Lobt ihn, Himmel der Himmel.
lobt ihn, ihr Wassermassen über dem Himmel!
5Sie alle sollen den Herrn loben!
Denn auf seinen Befehl hin wurden sie erschaffen.
6Er wies ihnen für alle Zeiten ihren Platz zu
und gab ihnen feste Gesetze, denen sie für immer unterworfen sind.
7Lobt den Herrn auf der Erde!
Lobt ihn, ihr gewaltigen Seetiere und alle Meerestiefen!
8Lobt ihn,148,8 Im hebräischen Grundtext fehlt in den Versen 8‒12 beim jeweiligen Versanfang der Ausruf: »Lobt ihn«. Blitze, Hagel, Schnee und Nebel,
du Sturmwind, der du Gottes Befehle ausführst!
9Lobt ihn, ihr Berge und Hügel,
ihr Obstbäume und Zedern!
10Lobt ihn, ihr wilden und zahmen Tiere,
ihr Vögel und alles Gewürm!
11Lobt ihn, ihr Könige und alle Völker,
ihr Herrscher und Machthaber dieser Welt!
12Lobt ihn, ihr jungen Männer und Mädchen,
Alte und Junge miteinander!
13Sie alle sollen den Herrn loben,
denn sein Name allein ist hoch erhaben.
Seine Majestät erstreckt sich über Himmel und Erde!
14Er hat seinem Volk Ansehen und Macht geschenkt.148,14 Wörtlich: Er hat das Horn seines Volkes erhöht. – Vgl. die Anmerkung zu Psalm 89,25.
Darum haben die Israeliten allen Grund, ihn zu loben –
das Volk, das ihm so nahe ist und treu zu ihm steht.
Lobt den Herrn. Halleluja!
دعوت به پرستش
1خداوند را سپاس باد!
خداوند را از عرش برين ستايش كنيد، ای كسانی كه در آسمانها ساكن هستيد. 2ای همهٔ فرشتگان، خداوند را ستايش كنيد. ای همهٔ لشكرهای آسمانی، او را ستايش كنيد. 3ای آفتاب و ماه، خداوند را ستايش كنيد. ای همهٔ ستارگان درخشان، او را ستايش كنيد. 4ای آسمانها و ای بخارهايی كه فوق ابرهاييد، او را ستايش كنيد.
5همگی خداوند را ستايش كنيد، زيرا به فرمان او آفريده شديد. 6او شما را تا ابد بر جايتان ثابت نموده است و آنچه او ثابت نموده است هرگز تغيير نخواهد كرد.
7ای همهٔ نهنگان و موجوداتی كه در اعماق دريا هستيد، خداوند را ستايش كنيد. 8ای آتش و تگرگ و مه و تندباد كه مطيع فرمان خداوند هستيد، او را ستايش كنيد. 9ای کوهها، ای تپه‌ها، ای درختان ميوه‌دار، ای سروهای آزاد، خداوند را ستايش كنيد. 10ای حيوانات وحشی و اهلی، ای پرندگان و خزندگان، خداوند را ستايش كنيد. 11-12ای پادشاهان و قومهای جهان، ای رهبران و بزرگان دنيا، ای پسران و دختران، ای پيران و جوانان، خداوند را ستايش كنيد.
13همهٔ شما نام خداوند را ستايش كنيد، زيرا تنها اوست خدای متعال؛ شكوه و جلال او برتر از زمين و آسمان است. 14او بنی‌اسرائيل را كه قوم برگزيده‌اش هستند توانايی می‌بخشد تا او را ستايش كنند.
خداوند را سپاس باد!
